ايسنا: باراك اوباما طى يك مصاحبه‌ى اختصاصى به سوالات روزنامه‌ى يديعوت آحارونوت پاسخ گفت و نظرات خود را درباره‌ى اسراييل، فلسطينيان و ايران مطرح كرد.. متن اين مصاحبه به شرح ذيل است: آحارونوت: سناتور اوباما، دو سال قبل شما براى اولين بار به اسراييل سفر كرديد. در اين سفر چه چيزهايى شما را تحت تاثير قرار داد و آيا شما چيزى درباره‌ى سرزمين ما ياد گرفتيد كه قبلا آن را نمي‌دانستيد؟ اوباما: سفر من به اسراييل در سال 2006 تاثير جاودانه‌اى روى من گذاشت. من از مدت‌ها قبل از وضعيت دشوار اسراييل، از نياز آن به امنيت در شرايط دشوار منطقه و درخواست آن براى صلح با كشورهاى همسايه‌اش آگاه بودم. اما هيچ چيز نمي‌تواند جاى ديدار با مردم اسراييل، ديدن اين منطقه و تجربه‌ى مشاهده‌ى تضاد فوق‌العاده‌ى يك سرزمين زيبا و مقدس را كه هميشه با تهديد خشونت كشنده مواجه است، بگيرد.
دنباله مقاله
۱۳۸۶ اسفند ۱۱, شنبه
American Enterprise InstituteFrom Wikipedia, the free encyclopedia
هم وطن براي ادامه راهمان براي آزادي و استقلال شناخت اين بنيادها جز وظايف ماست
From Wikipedia, the free encyclopedia
Jump to: navigation, search
The American Enterprise Institute's Logo
The American Enterprise Institute for Public Policy Research (AEI) is a conservative think tank, founded in 1943. It is associated with neoconservative domestic and foreign policy views.[1][2][3] According to the institute its mission is "to defend the principles and improve the institutions of American freedom and democratic capitalism — limited government, private enterprise, individual liberty and responsibility, vigilant and effective defense and foreign policies, political accountability, and open debate."[4] AEI is an independent, non-profit organization. It is supported primarily by grants and contributions from foundations, corporations, and individuals. It is located in Washington, D.C.
AEI has emerged as one of the leading architects of the second Bush administration's public policy.[5] More than twenty AEI alumni and current visiting scholars and fellows have served either in a Bush administration policy post or on one of the government's many panels and commissions.[6] Former United States Deputy Secretary of Defense Paul Wolfowitz is a visiting scholar, and Lynne Cheney, wife of Vice President Dick Cheney and former chairman of the National Endowment for the Humanities, is a senior fellow.[7]
Contents[hide]
1 Political stance
2 President and trustees
3 Scholars and fellows
4 Global warming
5 Funding
6 References
7 External links
//
[edit] Political stance
AEI is often cited as a right-leaning counterpart to the left-leaning Brookings Institution.[8][9] In 1998, AEI and Brookings established the AEI-Brookings Joint Center for Regulatory Studies.[10] In 2006, the two organizations jointly launched the AEI-Brookings Election Reform Project.[11]
AEI has connections with the neoconservative movement in American politics.[12] Irving Kristol, widely regarded as the movement's founder, is a Senior Fellow at AEI.
[edit] President and trustees
Christopher DeMuth, who served in the Reagan administration,[13] has been president of AEI since 1986.
Bruce Kovner is the chairman of the board of trustees.
Lee Raymond, ex-CEO of ExxonMobil, is the vice chair of AEI's board of trustees.
Current members of the board are: Gordon Binder, Harlan Crow, Chris DeMuth, Morton Fleischer, Chris Galvin, Raymond Gilmartin, Harvey Golub, Robert Greenhill, Roger Hertog, Martin Koffel, John Luke, Ben Lytle, Alex Mandl, Robert Pritzker, Joe Ricketts, Kevin Rollins, John W. Rowe, Edward Rust, William Stavropoulos, Wilson Taylor, Marilyn Ware, and James Q. Wilson.
Emeritus trustees of the organization are: Willard Butcher, Richard Madden, Robert Malott, Paul McCracken, Paul Oreffice, and Henry Wendt.
[edit] Scholars and fellows
AEI lists their scholars and fellows on their web site.[14] Some prominent current or former AEI scholars and fellows include the following:
David Gelernter, professor of computer science at Yale University; a victim of the Unabomber.
John R. Bolton, former U.S. Permanent Representative to the United Nations.
Lynne Cheney, wife of U.S. Vice President Dick Cheney, AEI senior fellow.
Ted Frank, serves on the Executive Committee of the Federalist Society's Litigation Practice Group
David Frum, an author and former speechwriter for Bush, is a resident fellow.
Jeffrey Gedmin, former resident scholar and Executive Director of AEI’s New Atlantic Initiative, current President of Radio Free Europe/Radio Liberty.
Reuel Marc Gerecht is a resident fellow. He is the director of the Project for the New American Century's Middle East Initiative and a former Middle East specialist at the CIA.
Newt Gingrich, member of the Republican Party and Speaker of the United States House of Representatives between 1995 and 1999, is a senior fellow at AEI focusing on health care (he has founded the Center for Health Transformation), information technology, the military, and politics.
James K. Glassman, author of Dow 36,000, is a resident fellow.
Ayaan Hirsi Ali, a fellow, is a former Dutch politician, women's rights activist and critic of Islamism & Shar'ia Law.
Frederick Kagan is a military historian and signatory of Project for the New American Century manifesto titled Rebuilding America's Defenses (2000) along with his brother Robert (co-founder of the PNAC) and his father and fellow neo-conservative, Donald Kagan.
Alan Keyes, former Assistant Secretary of State for International Organization Affairs, was an AEI resident scholar.
Jeane Kirkpatrick was the former U.S. Permanent Representative to the United Nations and was an AEI senior fellow until she died in 2006.
Michael Ledeen was previously involved in the transfer of arms to Iran during the Iran-Contra affair — an adventure that he documented in his book, Perilous Statecraft: An Insider's Account of the Iran-Contra Affair.
Allan Meltzer is one of the foremost academics studying monetary policy and the Federal Reserve Bank. He, along with economist Milton Friedman, pioneered monetarism, the now widely accepted theory that inflation is entirely the result of the growth of the money supply. Meltzer is currently working on the second volume of his History of the Federal Reserve.
Joshua Muravchik is a resident scholar. He researches Middle East politics, democracy, neoconservatism and the history of socialism.
Charles Murray, an influential policy writer and a researcher, is the W.H. Brady Scholar in Culture and Freedom. He is best known as the co-author of the controversial 1994 book, The Bell Curve.
Michael Novak is the George Frederick Jewett Scholar in Religion, Philosophy and Public Policy and Director of Social and Political Studies at the institute. He has written extensively about the role of faith in government.
Norman Ornstein has been a Congressional analyst and political commentator for more than thirty five years.
Richard Perle served on the United States Defense Policy Board and is a former Assistant Secretary of Defense.
Danielle Pletka, Vice President, her research areas include the Middle East
Sally Satel is a psychiatrist and author of PC, M.D.: How Political Correctness is Corrupting Medicine.
Christina Hoff Sommers is a critic of the feminist movement. She is the author of Who Stole Feminism and The War Against Boys.
Fred Thompson, Television and film actor, currently appearing on the television show Law & Order, former U.S. Senator, and former Republican presidential primary candidate, is a visiting fellow.
Ben Wattenberg, a speechwriter for President Lyndon B. Johnson, is a senior fellow.
Paul Wolfowitz (Visiting Scholar), A "major architect of President Bush's Iraq policy and, within the [George W. Bush] Administration, its most passionate and compelling advocate."[15]
John Yoo, formerly of the Office of Legal Counsel, and a professor at Boalt Hall, is a visiting scholar.
[edit] Global warming
AEI staff and fellows have been frequent critics of the prevailing scientific view of global warming and especially of the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), the international scientific body tasked to evaluate the risk of climate change caused by human activity.[16][17] In February 2007, a number of sources, including the British newspaper The Guardian, reported that the AEI had sent letters to scientists offering US$10,000 plus travel expenses and additional payments, asking them to critique the IPCC Fourth Assessment Report. The letters alleged that the IPCC was "resistant to reasonable criticism and dissent and prone to summary conclusions that are poorly supported by the analytical work" and asked for essays that "thoughtfully explore the limitations of climate model outputs."[18][19][20] According to the Guardian article, the AEI received $1.6 million in funding from ExxonMobil. The article further notes that former ExxonMobil CEO Lee R. Raymond is the vice-chairman of AEI's board of trustees.
The Guardian article was disputed both by AEI[21] and in an editorial in the Wall Street Journal.[22] The rebuttals claimed factual errors and distortions, noting the ExxonMobil funding was spread out over a ten-year period and totaled less than 1% of AEI's budget. The Wall Street Journal editorial stated "AEI doesn't lobby, didn't offer money to scientists to question global warming, and the money it did pay for climate research didn't come from Exxon."
AEI denies that the organization is skeptical about global warming. Criticizing the story as part of a "climate inquisition" published in "the left-wing press", the AEI's Steven Hayward and Kenneth Green wrote in the The Weekly Standard:
[I]t has never been true that we ignore mainstream science; and anyone who reads AEI publications closely can see that we are not "skeptics" about warming. It is possible to accept the general consensus about the existence of global warming while having valid questions about the extent of warming, the consequences of warming, and the appropriate responses. In particular, one can remain a policy skeptic, which is where we are today, along with nearly all economists.[23]
Hayward has described efforts to reduce global warming as being "based on exaggerations and conjecture rather than science."[24] He also has stated that "even though the leading scientific journals are thoroughly imbued with environmental correctness and reject out of hand many articles that don’t conform to the party line, a study that confounds the conventional wisdom is published almost every week."[25] Green has referred to efforts to reduce greenhouse gas emissions as "the positively silly idea of establishing global-weather control by actively managing the atmosphere’s greenhouse-gas emissions," and endorsed Michael Crichton's novel State of Fear for having "educated millions of readers about climate science." [26]
AEI President Chris DeMuth accepts that the earth has warmed in recent decades, but states that "it's not clear why this happened" and charges that the IPCC "has tended to ignore many distinguished physicists and meteorologists whose work casts doubt on the influence of greenhouse gases on global temperature trends."[27] AEI fellow James Glassman also disputes the prevailing scientific opinion on climate change, having written numerous articles criticizing the Kyoto accords and climate science more generally for Tech Central Station.[28] He has supported the views of U.S. Senator Jim Inhofe, an outspoken skeptic of human-caused climate change,[29] and, like Green, cites Michael Crichton's novel State of Fear which "casts serious doubt on global warming and extremists who espouse it."[30] Joel Schwartz, an AEI Visiting Fellow, states: "The Earth has indeed warmed during the last few decades and may warm further in the future. But the pattern of climate change is not consistent with the greenhouse effect being the main cause."[31]
[edit] Funding
AEI receives about $30 million per year in funding[32] from sources including:
The Lynde and Harry Bradley Foundation, Inc.
Castle Rock Foundation
Coors Brewing Company
Earhart Foundation
ExxonMobil
JM Foundation
Microsoft Corporation [1]
Philip M. McKenna Foundation, Inc.
John M. Olin Foundation, Inc.
Rockefeller Brothers Fund[33]
Sarah Scaife Foundation
Scaife Family Foundation
Smith Richardson Foundation
[edit] References
^ "Party of Defeat: AEI's weird celebration." Jacob Weisberg, Wednesday, March 14, 2007, Slate
^ Article in LA Times
^ Article in NY Times
^ "AEI - About AEI", "The American Enterprise Institute", Retrieved April 8, 2007.
^ "Conservative Anger Grows Over Bush's Foreign Policy", "Washington Post" [Online Edition], Retrieved April 9, 2006.
^ George W. Bush, Speech to AEI, 26 Feb 2003
^ "Scholars and Fellows by Name", American Enterprise Institute, retrieved July 5, 2007.
^ An insider's guide to the upcoming week April 30, 2007
^ Dana Milbank, “White House Hopes Gas Up A Think Tank: For Center-Right AEI, Bush Means Business,” Washington Post, December 8, 2000, p. A39
^ "AEI-Brooking - About Us", "AEI-Brookings Joint Center", retrieved April 8, 2006.
^ "AEI-Brookings Election Reform Project"
^ Battle of the Washington think tanks 3 April, 2003
^ Appointment of Christopher C. DeMuth as Administrator for Information and Regulatory Affairs and as Executive Director of the Presidential Task Force on Regulatory Relief September 30th, 1981
^ Scholars and Fellows
^ "The Believer: Paul Wolfowitz defends his war." Peter J. Boyer, The New Yorker November 1, 2004 retrieved 4 July 2004
^ http://www.aei.org/publications/pubID.21974/pub_detail.asp
^ http://www.aei.org/publications/pubID.22944/pub_detail.asp
^ Sample, Ian. "Scientists offered cash to dispute climate study", The Guardian, 2007-02-02. Retrieved on 2007-02-04.
^ "AEI Critiques of Warming Questioned: Think Tank Defends Money Offers to Challenge Climate Report", The Washington Post.
^ American Enterprise Institute. Untitled letter. ThinkProgress. Retrieved on 2007-02-04.
^ "Climate Controversy and AEI: Facts and Fictions", "American Enterprise Institute Online", Retrieved April 9, 2006
^ "Global Warming Smear"
^ Hayward, Steven F. & Kenneth P. Green (February 19, 2007). "Scenes from the Climate Inquisition: The chilling effect of the global warming consensus". The Weekly Standard 012 (22).
^ http://www.aei.org/publications/pubID.24545/pub_detail.asp
^ How to Think Sensibly, or Ridiculously, about Global Warming
^ http://article.nationalreview.com/?q=MDAyN2Y4OWMzZjQ3ZjFlZDc4ZTAxMTIzZjYxNTUwN2I=
^ http://www.chrisdemuth.com/id90.html
^ http://www.washingtonmonthly.com/features/2003/0312.confessore.html
^ http://www.capmag.com/article.asp?ID=3400
^ https://aei.org/publications/filter.social,pubID.21703/pub_detail.asp
^ http://www.johnlocke.org/acrobat/policyReports/globalwarmingguide.pdf
^ $28.4 million in revenues and $23.6 million in expenditures according to the finance section of the AEI 2006 annual report
^ Rockefeller Archive Center (RAC) List of RBF Grantees
[edit] External links
Official Website.
The American print magazine. Formerly The American Enterprise (TAE) magazine
Benjamin Wallace-Wells, "In the Tank: The intellectual decline of AEI", Washington Monthly, December 2003
Christopher DeMuth, "Think-Tank Confidential: What I learned during two decades as head of America's most influential policy shop", OpinionJournal.com, October 11, 2007
Retrieved from "http://en.wikipedia.org/wiki/American_Enterprise_Institute"
Categories: American Enterprise Institute Bradley Foundation Conservative organizations in the United States Political and economic think tanks Think tanks based in the United States Conservative think tanks based in the United States Organizations established in 1943
پاسخ به نظرخواهي گزارشگران
جمیله کاتب فر بهمن 1386
انتخاباتی که در راه است تکرار کمدی انتخاب مشتی قیم برای میلیونها صغاراست. مردم از منظر ولی فقیه ، شورای نگهبان و طبق قانون اساسی نظام اسلامی فاقد عقل و شعورند، به عبارتی عقل مردم درچشمشان است و نظارت استصوابی بر انتخابات امری لازم وضروری است. بنابراین درمورد ماهیت ضد دموکراتیک و ارتجاعی این نمایش مسخره نیازی به تحلیل و تفسیر آنچنانی نیست. همه برسر آن توافق دارند.
مردم ایران بویژه کارگران و زحمتکشان که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند سیاستها و عملکردهای این رژیم را درخلال 29 سال حاکمیت شمشیر و خون رژیم سرمایه داری اسلامی با پوست و وگوشت خود لمس کرده و قربانیان فراوانی درراه تغییرات اجتماعی اقتصادی و کسب حقوق حقه خود داده اند. مردم حتا دردوره ای در اثر خستگی ناشی از جنگ وویرانی و سرکوب های خونین سیاسی جاری درکشور درانتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد و مجلس ششم وسیعا شرکت کردند و دراعتراض به توحش و بربریت حاکم به جناحی دیگر که سودای "اصلاحات " درسرداشت رای دادند
انتخاباتی که در راه است تکرار کمدی انتخاب مشتی قیم برای میلیونها صغاراست. مردم از منظر ولی فقیه ، شورای نگهبان و طبق قانون اساسی نظام اسلامی فاقد عقل و شعورند، به عبارتی عقل مردم درچشمشان است و نظارت استصوابی بر انتخابات امری لازم وضروری است. بنابراین درمورد ماهیت ضد دموکراتیک و ارتجاعی این نمایش مسخره نیازی به تحلیل و تفسیر آنچنانی نیست. همه برسر آن توافق دارند.
مردم ایران بویژه کارگران و زحمتکشان که اکثریت جمعیت کشور را تشکیل میدهند سیاستها و عملکردهای این رژیم را درخلال 29 سال حاکمیت شمشیر و خون رژیم سرمایه داری اسلامی با پوست و وگوشت خود لمس کرده و قربانیان فراوانی درراه تغییرات اجتماعی اقتصادی و کسب حقوق حقه خود داده اند. مردم حتا دردوره ای در اثر خستگی ناشی از جنگ وویرانی و سرکوب های خونین سیاسی جاری درکشور درانتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد و مجلس ششم وسیعا شرکت کردند و دراعتراض به توحش و بربریت حاکم به جناحی دیگر که سودای "اصلاحات " درسرداشت رای دادند
سخنراني ماکس نوردآ وبفارسي از حميد بهشتي
گزارش اوضاع يهود به نشست صهيونيست ها در شهر بازل در 29 اوت 1897تلاکسکالا (شبکه ترجمه بخاطر حفظ تنوع گويش) بمناسبت دومين سالگرد تأسيس خود سند تاريخي ضميمه را به دوستان و خوانندگان خويش تقديم مي کند: سخنراني ماکس نوردآو بمناسبت برگزاري اولين کنگره صهيونيستي در بازل در اوت 1897 که وي نقش نايب رئيس اول کنگره مزبور را بر عهده داشت
Max Nordau : Kongressrede, Basel, 29. August 1897
AUTOR: TLAXCALA تلاكسكالا
Übersetzt von Tlaxcala
Ein historisches Dokument
Anlässlich des zweiten Geburtstags seiner Gründung bietet Tlaxcala, das Übersetzernetzwerk für sprachliche Vielfalt, seinen Lesern und Freunden ein historisches Dokument: die Ansprache Max Nordaus anlässlich des Ersten Zionistenkongresses in Basel, im August 1897, dessen 1. Vizepräsident er war. Diese Ansprache, wie auch die restlichen bei diesem Kongress gehaltenen Reden, wurden 111 Jahre lang unter Verschluss gehalten und waren bisher nur auf Deutsch und teilweise auf Englisch zugänglich. Das sog. „officielle Protokoll“ des Kongresses, basierend auf stenographischen Notizen, ist im Jahre 1898 vom Verlag des Vereines Erez Israel in Wien veröffentlicht worden und wurde im Jahre 1911 ein zweites Mal in Prag veröffentlicht. Tlaxcala bereitet eine Ausgabe der 130 Seiten dieses „Protokolls“ in mehreren Sprachen vor, ein grundlegendes historisches Dokument zum Verständnis des Judenstaates, der dieses Jahr sein 60-jähriges Bestehen feiert. Die Ansprache von Max Nordau, die wir heute veröffentlichen, ist ein Vorgeschmack auf diese Veröffentlichung. Wir appellieren an all jene, die dabei gerne mithelfen möchten, sei es finanziell oder technisch. Wenden Sie sich an: tlaxcala@tlaxcala.es.
سخنراني ماکس نوردآ وبفارسي از حميد بهشتي
تلاکسکالا (شبکه ترجمه بخاطر حفظ تنوع گويش) بمناسبت دومين سالگرد تأسيس خود سند تاريخي ضميمه را به دوستان و خوانندگان خويش تقديم مي کند: سخنراني ماکس نوردآو بمناسبت برگزاري اولين کنگره صهيونيستي در بازل در اوت 1897 که وي نقش نايب رئيس اول کنگره مزبور را بر عهده داشت.
http://www.tlaxcala.es/tlaxcala@tlaxcala.esTLAXCALA تلاكسكالا
گزارش اوضاع يهود به نشست صهيونيست ها در شهر بازل در 29 اوت 1897
سخنراني ماکس نوردآو
بفارسي از حميد بهشتي
برگرفته از سايت تلاکسکالا:
http://www.tlaxcala.es/pp.asp?lg=de&reference=4682
يک سند تاريخي
تلاکسکالا (شبکه ترجمه بخاطر حفظ تنوع گويش) بمناسبت دومين سالگرد تأسيس خود سند تاريخي ضميمه را به دوستان و خوانندگان خويش تقديم مي کند: سخنراني ماکس نوردآو بمناسبت برگزاري اولين کنگره صهيونيستي در بازل در اوت 1897 که وي نقش نايب رئيس اول کنگره مزبور را بر عهده داشت. اين سخنراني و ساير سخنراني هايي که آنجا ايراد گشتند 111 سال از انظار عموم پنهان بوده اند و تا کنون بخش هائي از آن به آلماني و انگليسي قابل دسترس بوده اند. گزارش رسمي کنگره مزبور، موسوم به „Officielle Protokoll“ که بر اساس يادداشتهاي تند نويسي شده تهيه گشته بود، در سال 1898 توسط ناشر انجمن ارض اسرائيل Erez Israel در وين منتشر و در سال 1911 مجددا در پراگ انتشار يافت.
تلاکسکالا در صدد انتشار اين منشور 130 صفحه اي به زبانهاي متعدد مي باشد که سندي تاريخي براي فهم کشور يهودي است که امسال جشن شصتمين سال تأسيس خود را مي گيرد. سخنراني ماکس نوردآو که ما امروز منتشر مي سازيم برداشتي را از آن منشور بدست مي دهد. از تمامي کساني که مايل به حمايت از اينکار هستند، چه به لحاط مالي و يا فني، دعوت مي کنيم که با تلاکسکالا تماس حاصل نمايند: tlaxcala@tlaxcala.es
سخنراني ماکس نوردآو در نشست بازل – 29 اوت 1897
گزارشگران ويژه، هر يک از کشوري اوضاع برادران ما از کشورهاي مختلف را شرح خواهند داد. برخي از گزارشات آنها به دست من رسيده اند و برخي نرسيده اند. اما از کشورهائي که در باره شان از همکارانم اطلاعي بمن نرسيده است، در باره برخي از آنها از اطلاعات خودم و در باره سايرين از منابع ديگر آگاهي يافته ام. به گونه اي که شايد بدون غرور اجازه داشته باشم بگويم که وضعيت يهوديت را در پايان قرن نوزدهم ميتوانم به قرار ذيل شرح دهم.
اين تصوير را تقريبا فقط بايک رنگ سايه روشن ميتوان ترسيم نمود. هرجائي که در دنيا يهوديان در شمار نسبتاً زيادي ميان ملت ها مقيم گشته اند تهيدستي يهود غالب است. و اين يک درماندگي معمولي نيست که شايد سرنوشت محتوم نوع ما بر کره عرض باشد. اين يک تنگدستي ويژه ايست که يهوديان نه بعنوان انسان، بلکه بعنوان يهود آنرا تحمل مي کنند و اگر آنها يهود نمي بودند، از فشار آن رها مي بودند.
حالت اضطراري يهود دو شکل دارد، يکي مادي است و ديگري معنوي. در اروپاي شرقي، در شمال آفريقا، در غرب آسيا، درست در مناطقي که اکثريت عظيم ، شايد نه دهم همه يهوديان را در بر مي گيرد نياز شديد بر يهود، به معني کامل کلمه حاکم است. و آن رنج روزانه جسمي است، هراس از فرارسيدن روز بعد، همراه با تقلاي پرمحنت براي ادامه زندگي. در غرب اروپا براي يهوديان نزاع زيستن را آسان تر ساخته اند، اگرچه به تازگي اين گرايش به چشم ميخورد که اينجا نيز زندگي را به آنها سخت تر کنند. موضوع نان و مسکن، موضوع امنيت جاني و مالي کمتر آنها را آزار مي دهد. اينجا احتياج جنبه معنوي دارد و مبتني است بر تحقير روزانه شخصي و لطمه دار ساختن شرافت انساني آنها و عبارت است از سرکوب خشن نياز آنها به آرامش روحي که هيچ غير يهودي مجبور نيست از آن صرفنظر کند.
در روسيه که شمار يهوديانش بيش از 5 ميليون مي باشد و ميهن بيش از نيمي از يهوديان است، برادران ما محکوم به پاره اي محدوديت هاي قانوني مي باشند. فقط يکي از فرقه هاي کم جمعيت يهود که کارائيت ها باشند Karaiten ، از همان حقوقي برخوردارند که رعاياي مسيحي تزار روسيه نيز دارند.
براي ساير يهوديان اقامت در بخش بزرگي از کشور ممنوع است. از آزادي عمل فقط گروههاي ويژه اي از يهود مانند تجار درجه يک و صاحبان عناوين دانشگاهي برخوردارند. اما براي تعلق داشتن به صنف درجه يک تجار بايد ثروتمند بود و اين در مورد اندک بسيار ناچيزي از يهوديان روسيه صدق مي کند و به عناوين دانشگاهي نيز بسياري از يهوديان روسيه دسترسي ندارند، زيرا مدارس متوسطه و عالي دولتي، دانش آموزان يهود را فقط به ميزان بسيار محدودي مي پذيرند و مدارک دانشگاهي خارجي از لحاظ قانوني فاقد اعتباراند. براي يهوديان فعاليت در برخي مشاغل که اشتغال به آنها فقط حق مسيحيان روسيه مي باشد، ممنوع است. اين انسانهاي بدبخت را در پاره اي از استانهاي کشور که برايشان امکان تحقق توانائي ها و خواسته ها شان وجود ندارد، جمع کرده اند. امکانات تحصيلي دولتي براي آنها بسيار محدود است و از ايجاد امکانات تحصيلي مستقل برخوردار نمي باشند، زيرا بنيه مالي آنرا ندارند. هر کس که امکانش را داشته باشد کشور را ترک مي کند تا در غربت به هوا و نور دست يابد، چيزي که در وطن خويش از آن محروم است و هر که براي اينکار جواني و جرأت لازم را نداشته باشد، در بدبختي خويش باقي مانده و از نظر روحي، جسمي و معنوي به واماندگي مي افتد.
از روماني با يک چهارم ميليون جمعيت يهودش بگوشمان ميرسد که برادران ما آنجا نيز فاقد حقوق مي باشند. آنها فقط حق سکونت در شهرها را دارند، مجبور به اطاعت از خودکامگي مأموران دولتي، حتا از نازلترين آنها، گاه به گاه قرباني خشونت و خونريزي اراذل و اوباش گشته و در مناسبات سخت اقتصادي به سر مي برند. گزارشگر ويژه ما از روماني رقم يهودياني را که در فقر محض به سر ميبرند به نيمي از يهوديان آن ديار تخمين مي زنند.
وحشتناک اوضاعي است که به گفته گزارشگر ما از گاليز Galizien در آن ديار حکمفرماست. از 772 هزار يهوديان گاليز (در لهستان) بنا بر اطلاعات آقاي دکتر زالس Salz هفتاد درصد آنها به معني واقعي کلمه فقير بوده، به گدائي مشغول و چشمداشت دريافت صدقات مي باشند که البته غالباً نيز چيزي عايدشان نمي شود. وگرنه قصد ندارم قبل از اينکه خود او گزارش مزبور را عرضه کند مطالب آنرا اينجا مطرح نمايم تا شما مجبور نباشيد دو بار از شنيدن وضع آنها دلتان ريش شود.
از اوضاع غرب اطريش با 400 هزار يهودش اطلاعات آقاي دکتر مينتس Mintz حکايت مي کند که در وين از 25 هزار خانوار يهود 15 هزار آنها بخاطر فقر از پرداخت وجود مذهبي (موسوم به ماليات فرهنگي Kultussteuer) معاف اند. و از 10 هزار خانواري که اين وجوه را مي پردازند 90 درصد آنها حداقل ميزان مربوطه را مي دهند، و از اينها نيز سه چهارمشان قادر به پرداخت وجه مزبور نمي باشند. قانون مکتوب اطريش بر خلاف روسيه و روماني ميان مسيحي و يهودي تفاوتي قائل نشده است. اما قواي مجريه به سردي و مانند کلمات منجمد با نصّ قانون برخورد کرده و عرف دگرباره تحريم يهود را که قانون کنار گذاشته بود، تجديد کرده است. برخورد تحقيرآميز اجتماعي با يهوديان، نان در آوردن را برايشان مشکل تر ساخته و در آينده نزديک، به کلي غير ممکن خواهد ساخت.
از بلغارستان نيز همين فرياد شکوه آميز بگوش ميرسد: چه قانون ريا آميزي است که ميان حقوق مردمي که اعتقادات گوناگون داشته باشند تفاوتي قائل نمي شود، در حاليکه مأمورين دولتي آنرا رعايت نمي کنند و رفتار دشمنانه اي که همه جا دست رد به سينه يهوديان مي زنند؛ موجب احتياج مفرط و بدبختي بدون روزنه اميد به بهبودي است که بر اکثريت يهوديان حاکم است.
در مجارستان يهوديان شکايتي ندارند. آنها از کليه حقوق شهروندي برخوردارند، مي توانند شاغل بوده و مخارج خويش را کسب کنند. وضع اقتصادي آنها رو به بهبوديست. البته اين وضعيتِ اقبال آميز چندان مدتي نيست که دوام دارد تا اکثريت يهوديان قادر باشند خويشتن را از فقر مفرط بيرون کشند و لذا اکثريت يهوديان مجارستان نيز هنوز به آغاز رفاه نرسيده اند. علاوه بر اين آگاهان بر مناسبات آنجا مطمئن هستند که در مجارستان نيز يهودستيزي همچون آتش زير خاکستري است که در اولين فرصت طغيان نموده، موجب نابودي آنها خواهد گشت.
از 150 هزار يهودي مراکش و يهوديان ايران که شمارشان را نمي دانم بايد صرفنظر کنم. فقيرترين آنها حتا قدرت اينرا ندارند که عليه فقر خويش به پا خيزند و آنرا با حالت تسليم خمود آوري تحمل مي کنند. آنها شکايتي نمي کنند و فقط هنگامي توجه ما را جلب مي کنند که عوام الناس به محله هاي آنها رخنه کرده، به غارت و تجاوز و کشتار آغاز کنند.
کشورهائي که نام برده ام سرنوشت بيش از 7 ميليون يهودي را رقم مي زنند. همه آنها بجز مجارستان يهوديان را از طريق برخورد دولتي و يا اجتماعي به طبقه مزدوران و گدايان مي رانند، بدون اينکه جاي اين اميد را نيز برايشان بگذارند که حتا با زحمت و تقلاي فردي يا جمعي، خويشتن را از اين وضعيت اقتصادي بيرون کشند.
برخي از عملگرايان که از خيالبافي هاي بي فايده خودداري مي کنند و گرايش خويش را معطوف به امور قابل دسترس مي نمايند بر اين نظر اند که برکناري محدوديت هاي حقوقي به برطرف نمودن بدبختي يهوديان در اروپاي شرقي کمک مينمايد. گاليز به نقد اين نظريه کمک مي نمايد و نه فقط گاليز. برابري حقوقي بعنوان وسيله نجات در تمامي کشورهائي که از فرهنگ و آداب بالاتري برخوردارند، رواج يافته است. حال ببينيم از اين آزمايش چه درسي مي آموزيم.
يهوديان اروپاي غربي محکوم به هيچگونه محدوديت هاي قانوني نيستند. آنها از آزادي عمل برخوردار بوده، ميتوانند براي رشد و پيشرفت خويش کوشش نمايند. همانگونه که هموطنان مسيحي آنها اين حق را درند. نتايج اقتصادي اين آزادي عمل نيز بي شک مناسبتر بوده است. ويژگي هاي نژادي يهود که کوشش، مقاومت، بيداري و صرفه جوئي باشند، موجب نقصان سريع طبقه مزدوران يهود گشته است که در برخي از کشورها به برطرف شدن کامل آن منجر ميشد، اگر که مهاجرت يهوديان از مناطق شرقي باعث تقويت آن نشده بود. يهوديان برخوردار از برابري حقوقي در غرب نسبتا به سرعت به رفاه متوسطي دست يافتند. به هر حال نزاع برسر نان روز براي آنها ديگر فرم هاي اسف انگيزي را که در روسيه، روماني و گاليز گفته ميشود، ندارد. اما در بين اين دسته از يهوديان احتياج مبرم ديگري در حال رشد است: از نوع معنوي.
يهودي غربي نان دارد، اما انسان فقط به نان زندگي نمي کند. يهوديان غربي به ندرت جسم و جان خويش را از جانب عوام الناس در خطر مي بينند. اما جراحات جسمي موجب تمامي دردهائي نيستند که انسان را مي کشند. يهودي غرب برابري را به معني آزادي واقعي فرض کرده و عجله کرده است که آخرين نتايج را نيز از آن حاصل نمايد. ملت ها به او مي فهمانند که حق ندارد اينچنين بي پروا منطقي باشد. قانون، نظريه برابري حقوقي را با سعه صدر بر پا ميدارد. دولت و جامعه رفتاري را در قبال برابري حقوقي به عمل ميآورند که آنرا تمسخر آميز مي کند، به همانگونه که انتصاب سانچو پانزا Sancho Panza به مقام درخشان نايب السلطنه جزيره باراتاريا Barataria اينرا نشان داد. مرد يهود به ساده لوحي گويد: "من يک انسان هستم و به هيچ امر انساني به نظر بيگانه نمي نگرم". به او پاسخ داده ميشود: گيرم که چنين باشد اما انسانيت تو جاي شک دارد؛ تو فاقد درک درست از شرافت، احساس وظيفه، ادب، عشق به وطن و ايده آليسم هستي و ما مجبوريم تورا از همه چيزهايي که براي انجام آنها احتياج به اين خصائل است، دور نگاه داريم
سخنراني ماکس نوردآو
بفارسي از حميد بهشتي
برگرفته از سايت تلاکسکالا:
http://www.tlaxcala.es/pp.asp?lg=de&reference=4682
يک سند تاريخي
تلاکسکالا (شبکه ترجمه بخاطر حفظ تنوع گويش) بمناسبت دومين سالگرد تأسيس خود سند تاريخي ضميمه را به دوستان و خوانندگان خويش تقديم مي کند: سخنراني ماکس نوردآو بمناسبت برگزاري اولين کنگره صهيونيستي در بازل در اوت 1897 که وي نقش نايب رئيس اول کنگره مزبور را بر عهده داشت. اين سخنراني و ساير سخنراني هايي که آنجا ايراد گشتند 111 سال از انظار عموم پنهان بوده اند و تا کنون بخش هائي از آن به آلماني و انگليسي قابل دسترس بوده اند. گزارش رسمي کنگره مزبور، موسوم به „Officielle Protokoll“ که بر اساس يادداشتهاي تند نويسي شده تهيه گشته بود، در سال 1898 توسط ناشر انجمن ارض اسرائيل Erez Israel در وين منتشر و در سال 1911 مجددا در پراگ انتشار يافت.
تلاکسکالا در صدد انتشار اين منشور 130 صفحه اي به زبانهاي متعدد مي باشد که سندي تاريخي براي فهم کشور يهودي است که امسال جشن شصتمين سال تأسيس خود را مي گيرد. سخنراني ماکس نوردآو که ما امروز منتشر مي سازيم برداشتي را از آن منشور بدست مي دهد. از تمامي کساني که مايل به حمايت از اينکار هستند، چه به لحاط مالي و يا فني، دعوت مي کنيم که با تلاکسکالا تماس حاصل نمايند: tlaxcala@tlaxcala.es
سخنراني ماکس نوردآو در نشست بازل – 29 اوت 1897
گزارشگران ويژه، هر يک از کشوري اوضاع برادران ما از کشورهاي مختلف را شرح خواهند داد. برخي از گزارشات آنها به دست من رسيده اند و برخي نرسيده اند. اما از کشورهائي که در باره شان از همکارانم اطلاعي بمن نرسيده است، در باره برخي از آنها از اطلاعات خودم و در باره سايرين از منابع ديگر آگاهي يافته ام. به گونه اي که شايد بدون غرور اجازه داشته باشم بگويم که وضعيت يهوديت را در پايان قرن نوزدهم ميتوانم به قرار ذيل شرح دهم.
اين تصوير را تقريبا فقط بايک رنگ سايه روشن ميتوان ترسيم نمود. هرجائي که در دنيا يهوديان در شمار نسبتاً زيادي ميان ملت ها مقيم گشته اند تهيدستي يهود غالب است. و اين يک درماندگي معمولي نيست که شايد سرنوشت محتوم نوع ما بر کره عرض باشد. اين يک تنگدستي ويژه ايست که يهوديان نه بعنوان انسان، بلکه بعنوان يهود آنرا تحمل مي کنند و اگر آنها يهود نمي بودند، از فشار آن رها مي بودند.
حالت اضطراري يهود دو شکل دارد، يکي مادي است و ديگري معنوي. در اروپاي شرقي، در شمال آفريقا، در غرب آسيا، درست در مناطقي که اکثريت عظيم ، شايد نه دهم همه يهوديان را در بر مي گيرد نياز شديد بر يهود، به معني کامل کلمه حاکم است. و آن رنج روزانه جسمي است، هراس از فرارسيدن روز بعد، همراه با تقلاي پرمحنت براي ادامه زندگي. در غرب اروپا براي يهوديان نزاع زيستن را آسان تر ساخته اند، اگرچه به تازگي اين گرايش به چشم ميخورد که اينجا نيز زندگي را به آنها سخت تر کنند. موضوع نان و مسکن، موضوع امنيت جاني و مالي کمتر آنها را آزار مي دهد. اينجا احتياج جنبه معنوي دارد و مبتني است بر تحقير روزانه شخصي و لطمه دار ساختن شرافت انساني آنها و عبارت است از سرکوب خشن نياز آنها به آرامش روحي که هيچ غير يهودي مجبور نيست از آن صرفنظر کند.
در روسيه که شمار يهوديانش بيش از 5 ميليون مي باشد و ميهن بيش از نيمي از يهوديان است، برادران ما محکوم به پاره اي محدوديت هاي قانوني مي باشند. فقط يکي از فرقه هاي کم جمعيت يهود که کارائيت ها باشند Karaiten ، از همان حقوقي برخوردارند که رعاياي مسيحي تزار روسيه نيز دارند.
براي ساير يهوديان اقامت در بخش بزرگي از کشور ممنوع است. از آزادي عمل فقط گروههاي ويژه اي از يهود مانند تجار درجه يک و صاحبان عناوين دانشگاهي برخوردارند. اما براي تعلق داشتن به صنف درجه يک تجار بايد ثروتمند بود و اين در مورد اندک بسيار ناچيزي از يهوديان روسيه صدق مي کند و به عناوين دانشگاهي نيز بسياري از يهوديان روسيه دسترسي ندارند، زيرا مدارس متوسطه و عالي دولتي، دانش آموزان يهود را فقط به ميزان بسيار محدودي مي پذيرند و مدارک دانشگاهي خارجي از لحاظ قانوني فاقد اعتباراند. براي يهوديان فعاليت در برخي مشاغل که اشتغال به آنها فقط حق مسيحيان روسيه مي باشد، ممنوع است. اين انسانهاي بدبخت را در پاره اي از استانهاي کشور که برايشان امکان تحقق توانائي ها و خواسته ها شان وجود ندارد، جمع کرده اند. امکانات تحصيلي دولتي براي آنها بسيار محدود است و از ايجاد امکانات تحصيلي مستقل برخوردار نمي باشند، زيرا بنيه مالي آنرا ندارند. هر کس که امکانش را داشته باشد کشور را ترک مي کند تا در غربت به هوا و نور دست يابد، چيزي که در وطن خويش از آن محروم است و هر که براي اينکار جواني و جرأت لازم را نداشته باشد، در بدبختي خويش باقي مانده و از نظر روحي، جسمي و معنوي به واماندگي مي افتد.
از روماني با يک چهارم ميليون جمعيت يهودش بگوشمان ميرسد که برادران ما آنجا نيز فاقد حقوق مي باشند. آنها فقط حق سکونت در شهرها را دارند، مجبور به اطاعت از خودکامگي مأموران دولتي، حتا از نازلترين آنها، گاه به گاه قرباني خشونت و خونريزي اراذل و اوباش گشته و در مناسبات سخت اقتصادي به سر مي برند. گزارشگر ويژه ما از روماني رقم يهودياني را که در فقر محض به سر ميبرند به نيمي از يهوديان آن ديار تخمين مي زنند.
وحشتناک اوضاعي است که به گفته گزارشگر ما از گاليز Galizien در آن ديار حکمفرماست. از 772 هزار يهوديان گاليز (در لهستان) بنا بر اطلاعات آقاي دکتر زالس Salz هفتاد درصد آنها به معني واقعي کلمه فقير بوده، به گدائي مشغول و چشمداشت دريافت صدقات مي باشند که البته غالباً نيز چيزي عايدشان نمي شود. وگرنه قصد ندارم قبل از اينکه خود او گزارش مزبور را عرضه کند مطالب آنرا اينجا مطرح نمايم تا شما مجبور نباشيد دو بار از شنيدن وضع آنها دلتان ريش شود.
از اوضاع غرب اطريش با 400 هزار يهودش اطلاعات آقاي دکتر مينتس Mintz حکايت مي کند که در وين از 25 هزار خانوار يهود 15 هزار آنها بخاطر فقر از پرداخت وجود مذهبي (موسوم به ماليات فرهنگي Kultussteuer) معاف اند. و از 10 هزار خانواري که اين وجوه را مي پردازند 90 درصد آنها حداقل ميزان مربوطه را مي دهند، و از اينها نيز سه چهارمشان قادر به پرداخت وجه مزبور نمي باشند. قانون مکتوب اطريش بر خلاف روسيه و روماني ميان مسيحي و يهودي تفاوتي قائل نشده است. اما قواي مجريه به سردي و مانند کلمات منجمد با نصّ قانون برخورد کرده و عرف دگرباره تحريم يهود را که قانون کنار گذاشته بود، تجديد کرده است. برخورد تحقيرآميز اجتماعي با يهوديان، نان در آوردن را برايشان مشکل تر ساخته و در آينده نزديک، به کلي غير ممکن خواهد ساخت.
از بلغارستان نيز همين فرياد شکوه آميز بگوش ميرسد: چه قانون ريا آميزي است که ميان حقوق مردمي که اعتقادات گوناگون داشته باشند تفاوتي قائل نمي شود، در حاليکه مأمورين دولتي آنرا رعايت نمي کنند و رفتار دشمنانه اي که همه جا دست رد به سينه يهوديان مي زنند؛ موجب احتياج مفرط و بدبختي بدون روزنه اميد به بهبودي است که بر اکثريت يهوديان حاکم است.
در مجارستان يهوديان شکايتي ندارند. آنها از کليه حقوق شهروندي برخوردارند، مي توانند شاغل بوده و مخارج خويش را کسب کنند. وضع اقتصادي آنها رو به بهبوديست. البته اين وضعيتِ اقبال آميز چندان مدتي نيست که دوام دارد تا اکثريت يهوديان قادر باشند خويشتن را از فقر مفرط بيرون کشند و لذا اکثريت يهوديان مجارستان نيز هنوز به آغاز رفاه نرسيده اند. علاوه بر اين آگاهان بر مناسبات آنجا مطمئن هستند که در مجارستان نيز يهودستيزي همچون آتش زير خاکستري است که در اولين فرصت طغيان نموده، موجب نابودي آنها خواهد گشت.
از 150 هزار يهودي مراکش و يهوديان ايران که شمارشان را نمي دانم بايد صرفنظر کنم. فقيرترين آنها حتا قدرت اينرا ندارند که عليه فقر خويش به پا خيزند و آنرا با حالت تسليم خمود آوري تحمل مي کنند. آنها شکايتي نمي کنند و فقط هنگامي توجه ما را جلب مي کنند که عوام الناس به محله هاي آنها رخنه کرده، به غارت و تجاوز و کشتار آغاز کنند.
کشورهائي که نام برده ام سرنوشت بيش از 7 ميليون يهودي را رقم مي زنند. همه آنها بجز مجارستان يهوديان را از طريق برخورد دولتي و يا اجتماعي به طبقه مزدوران و گدايان مي رانند، بدون اينکه جاي اين اميد را نيز برايشان بگذارند که حتا با زحمت و تقلاي فردي يا جمعي، خويشتن را از اين وضعيت اقتصادي بيرون کشند.
برخي از عملگرايان که از خيالبافي هاي بي فايده خودداري مي کنند و گرايش خويش را معطوف به امور قابل دسترس مي نمايند بر اين نظر اند که برکناري محدوديت هاي حقوقي به برطرف نمودن بدبختي يهوديان در اروپاي شرقي کمک مينمايد. گاليز به نقد اين نظريه کمک مي نمايد و نه فقط گاليز. برابري حقوقي بعنوان وسيله نجات در تمامي کشورهائي که از فرهنگ و آداب بالاتري برخوردارند، رواج يافته است. حال ببينيم از اين آزمايش چه درسي مي آموزيم.
يهوديان اروپاي غربي محکوم به هيچگونه محدوديت هاي قانوني نيستند. آنها از آزادي عمل برخوردار بوده، ميتوانند براي رشد و پيشرفت خويش کوشش نمايند. همانگونه که هموطنان مسيحي آنها اين حق را درند. نتايج اقتصادي اين آزادي عمل نيز بي شک مناسبتر بوده است. ويژگي هاي نژادي يهود که کوشش، مقاومت، بيداري و صرفه جوئي باشند، موجب نقصان سريع طبقه مزدوران يهود گشته است که در برخي از کشورها به برطرف شدن کامل آن منجر ميشد، اگر که مهاجرت يهوديان از مناطق شرقي باعث تقويت آن نشده بود. يهوديان برخوردار از برابري حقوقي در غرب نسبتا به سرعت به رفاه متوسطي دست يافتند. به هر حال نزاع برسر نان روز براي آنها ديگر فرم هاي اسف انگيزي را که در روسيه، روماني و گاليز گفته ميشود، ندارد. اما در بين اين دسته از يهوديان احتياج مبرم ديگري در حال رشد است: از نوع معنوي.
يهودي غربي نان دارد، اما انسان فقط به نان زندگي نمي کند. يهوديان غربي به ندرت جسم و جان خويش را از جانب عوام الناس در خطر مي بينند. اما جراحات جسمي موجب تمامي دردهائي نيستند که انسان را مي کشند. يهودي غرب برابري را به معني آزادي واقعي فرض کرده و عجله کرده است که آخرين نتايج را نيز از آن حاصل نمايد. ملت ها به او مي فهمانند که حق ندارد اينچنين بي پروا منطقي باشد. قانون، نظريه برابري حقوقي را با سعه صدر بر پا ميدارد. دولت و جامعه رفتاري را در قبال برابري حقوقي به عمل ميآورند که آنرا تمسخر آميز مي کند، به همانگونه که انتصاب سانچو پانزا Sancho Panza به مقام درخشان نايب السلطنه جزيره باراتاريا Barataria اينرا نشان داد. مرد يهود به ساده لوحي گويد: "من يک انسان هستم و به هيچ امر انساني به نظر بيگانه نمي نگرم". به او پاسخ داده ميشود: گيرم که چنين باشد اما انسانيت تو جاي شک دارد؛ تو فاقد درک درست از شرافت، احساس وظيفه، ادب، عشق به وطن و ايده آليسم هستي و ما مجبوريم تورا از همه چيزهايي که براي انجام آنها احتياج به اين خصائل است، دور نگاه داريم
ادامه حملات مرگبار اسرائیل به غزه
ادامه حملات مرگبار اسرائیل به غزه
در حملات چهار روزه اسرائیل به نوار غزه بیش از 70 فلسطینی کشته شده اند
مقامات فلسطینی می گویند ادامه حملات زمینی و هوایی ارتش اسرائیل به باریکه غزه طی شب گذشته موجب کشته شدن دست کم 40 فلسطینی دیگر شده است.
در این درگیری ها 2 سرباز اسرائیلی نیز کشته شدند.
گزارش منابع فلسطینی حاکی است که در میان کشته شدگان دست کم هفت شهروند غیرنظامی و سه کودک به چشم می خورد.
حملات ارتش اسرائیل به باریکه غزه که چهار روز است ادامه دارد به تلافی شلیک موشک هایی از باریکه غزه به شهر سدروت در خاک اسرائیل آغاز شد که روز چهارشنبه گذشته به کشته شدن یک دانشجوی اسرائیلی انجامید.
گزارش رادیویی؛ برنامه جام جهان نما
حملات تلافی جویانه ارتش اسرائیل تاکنون دست کم 70 کشته به جای گذاشته که نیمی از آنان غیرنظامی بوده اند و کم سالترین آنان کودکی پنج ماهه است.
آن گونه که شاهدان عینی می گویند، نفرات ارتش اسرائیل که با پشتیبانی هلیکوپترهای نظامی دیشب به باریکه غزه حمله کردند با مقاومت نفرات مسلح فلسطینی مواجه شدند.
ارتش اسرائیل از زخمی شدن پنج تن از سربازانش در جریان تازه ترین درگیری خبر داده است.
ارتش اسرائیل همچنین اعلام کرده که امروز بیست موشک دیگر از باریکه غزه به خاک اسرائیل شلیک شده که سه فروند از آنها از نوعی موشک های گراد ساخت روسیه و بقیه از موشکهای قسام بوده که فلسطینیان می سازند.
بنا بر گزارش منابع اسرائیلی، این موشک ها تنها موجب زخمی شدن سطحی سه نفر در بندرعسقلان و سدروت شده است.
مقامات اسرائیلی اعلام کرده اند که اگر این حملات موشکی ادامه یابد چاره ای جز ادامه حمله به باریکه غزه نخواهند داشت.
این حملات در شرایطی صورت می گیرد که قرار است کاندولیزا رایس وزیرخارجه آمریکا تا چند روز دیگر به اسرائیل سفر کند و آمریکا به اسرائیل هشدار داده که در آستانه این سفر، عواقب اقدامات خود را در نظر داشته باشد.
از سوی دیگر، جنبش حماس که کنترل باریکه غزه را در دست دارد از جامعه جهانی و نیز محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی انتقاد کرده که چرا در مقابل حملات به غزه سکوت کرده اند.
تشکیلات خودگردان فلسطینی حکومت جنبش حماس را در باریکه غزه به رسمیت نمی شناسد اما جنبش حماس به عنوان جناح پیروز در انتخابات مجلس قانونگذاری فلسطینی خود را دارای حق تشکیل دولت و اداره سرزمین های فلسطینی می
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
