16دی :جنگ در غزه و بحران مشروعيت دولت‌های عربی

16دی :جنگ در غزه و بحران مشروعيت دولت‌های عربی صدای آلمان:

حمله به غزه ادامه دارد. مقامات اسرائيل درخواست ديگر کشورها برای پايان حملات را رد مي‌کنند. بحران جاری غزه در بسياری کشورهای عربی يک اثر جانبی در بر داشته و آن هم اين‌که شکاف ميان دولت‌ها و مردم را بيشتر نشان مي‌دهد. شيمون پرز، رئيس جمهور اسرائيل، در مصاحبه با شبکه انگليسي‌زبان ABC، اعلام کرده است که کشورش قصد تصرف غزه يا نابودی حماس را ندارد اما منطقی نيست که در حالي‌که حماس موشک به اسرائيل شليک مي‌کند، اين کشور به آتش‌بس پايبند باشد. اهود اولمرت، نخست‌وزير اسرائيل، نيز در ديدار سران کشورهای خارجي، پايان عمليات نظامی را رد کرده است. حملات هوايی و زمينی ارتش اسرائيل به باريکه غزه، سرپناه ۱۳ هزار فلسطينی را از آنان گرفته و ۵۰۰ زن و کودک را به کام مرگ کشيده است. روزی نيست که در کشورهای عربی پيام همدردی با مردم غزه صادر نشود. هزاران تظاهرکننده تصاوير دلخراش جنگ در غزه را در مقابل دوربين خبرنگاران به اين سو و آن‌سو مي‌برند. فرياد اعتراض مردم روز به روز بلندتر مي‌شود، فريادی که نه تنها به اسرائيل و آمريکا، بلکه به دولتمردان اين کشورها نيز اعتراض مي‌کند. يکی از تظاهرکنندگان مي‌گويد: ,هيچ دارويی در غزه وجود ندارد، برق نيست و کودکان از گرسنگی مي‌ميرند اما کشورهای عربی هم‌چون ديگر کشورها هيچ اقدامی نمي‌کنند., اين‌که حماس به اسرائيل موشک شليک کند را همه نمي‌پسندند، برای برخی هم اصطلاح "اسلام سياسی" واژه‌ای نامفهوم است. با وجود اين، مردم کشورهای اسلامي، از مسلمان و غير مسلمان، به جنايات غزه اعتراض مي‌کنند. آنچه مايه اتحاد مسلمان و غير مسلمان در اين کشورها مي‌شود، خشم از سياستمداران و دولت‌هاست که به نظر مي‌رسد به زندگی روزمره خود مشغولند. يکی از اعضای بنياد بشردوستانه "کارنيگی" در بيروت، مي‌گويد: ,بسياری چشم خود را بر اتفاقات غزه بسته‌اند. مصر، اردن و عربستان و برخی کشورهای حاشيه خليج، کشورهايی هستند که از آنها به عنوان کشورهای تأثيرگذار در منطقه ياد مي‌شود،. بسياری علاقه دارند که در جريان اين حمله‌ها، حماس از نظر سياسی و نيروی نظامي‌ تضعيف شود؛ هر چند که حماس پيش از حمله اسرائيل هم قدرت نظامی محدودی داشت. اين رفتار را مي‌توان در سياستمداران کشورهای عربی به وضوح ديد و اين همان چيزی است که مردم اين کشورها را مأيوس مي‌کند., نهضت‌هايی هم‌چون حماس و حزب‌الله، اين رفتار غرب‌دوستانه دولت‌های عربی را به مبارزه‌طلبی مستقيم و تهديد تعبير مي‌کنند. دولت‌های کشورهای عربی اغلب از نظر اقتصادی و سياسی وابسته به ايالات متحده هستند. از سوی ديگر هيچ‌يک از اين دولت‌ها بر اساس موازين دموکراتيک بر سر کار نيامده‌اند. از اين رو حکومت‌های اين کشورها با بحران مشروعيت مواجه‌اند. به نوشته يک روزنامه‌نگار کويتي، ,هولوکاستی که در غزه در جريان است، چهره کريه برخی از کشورهای عربی را نشان مي‌دهد که باقيمانده آبروی خود را هم از دست داده‌اند., کم نيستند کسانی که با اين روزنامه‌نگار هم‌عقيده هستند. عبدلباری عطوان از روزنامه "القدس العربی" معتقد است که کسی انتظار صدور بيانيه از سوی کشورهای عربی عليه اسرائيل را ندارد، اما اگر اين کشورها اراده کنند، اهرم‌های بسياری برای تغيير سياست آمريکا و اروپا در خاورميانه در اختيار دارند: ,به عنوان مثال جامعه جهانی جنگ عراق و افغانستان درگير است و نمي‌تواند در آنها پيروز شود. اروپا و ايالات متحده به کمک کشورهای عربی نياز دارند تا از اين مشکل رهايی يابند. بحران مالی بين‌المللی نيز جنگ ديگری است که دنيا با آن درگير است. در اين جنگ هم تنها برخی از کشورهای عربی هستند که پول کافی برای کمک به غرب را در اختيار دارند. برگ برنده ديگر کشورهای عربي، همکاری اين کشورها با غرب برای مبارزه با تروريسم است: جامعه عرب مي‌تواند هشدار دهد که مادامي‌که مردم اين کشورها سلاخی مي‌شوند، در زمينه مبارزه با تروريسم با غرب همکاری نخواهد کرد., اين‌که آرزوی برخی دولت‌ها برای تضعيف حماس در جريان جنگ غزه به تحقق مي‌پيوندد، جای ترديد دارد. اما يک نکته کاملا روشن است: کشورهای تأثيرگذار عربی با مردم خود هم‌صدا نيستند، امروز بيش از هميشه. مادامي‌که اسرائيل اجازه داشته باشد به حمله‌های نظامی خود ادامه دهد، اوضاع برای موافقان سياست‌های غرب، در کشورهای عربی وخيم‌تر خواهد شد.