منصور امان
امروز (دوشنبه) سید علی خامنه ای در میان موج اعتراضهای داخلی، بی اعتنایی محافل بین المللی و مُخالفت شُمار زیادی از مقامهای ارشد سیاسی و روحانی "نظام"، دستپُخت تنور انتخابات اش را بیات شُده روی پیشخوان خواهد گُذاشت.
آقای احمدی نژاد، گُماشته ولی فقیه، از هم اکنون رُتبه یکی از بدفرجام ترین محصولات شورای نگهبان در تاریخ نمایشهای انتخاباتی جمهوری اسلامی را از آن خود کرده است. حُکم آقای خامنه ای فقط این وضعیت را تشدید می کُند و از این زاویه به راستی مُطمین نمی توان بود که هم "آقا" و هم گُماشته های نظامی – امنیتی اش، احساس خوبی نسبت به مراسم توشیح مُلوکانه داشته باشند.
مسیری که آقای خامنه ای برای نشاندن ملیجک خود طی کرده با خونریزی، چاقوکشی، اوباش گری خیابانی و تکه پاره نقشه های بر باد رفته سنگفرش شُده است و این بهترین پیش شرط برای لذت بُردن چهار ساله از ایستگاه تنفیذ نیست. اکنون هیچ کس بهتر از خود "عمود خیمه نظام" درنیافته که هزینه ای که او برای به دوش کشیدن آقای احمدی نژاد پرداخته، به تمام از محل نسیه برداشت شُده است و ژست پروسه قانونی، صورت حسابهای پُرشماری که یکی پس از دیگری عرضه می شود را نمی تواند صاف کُند.
سید علی خامنه ای یک بار دیگر، بی درنگ پس از پایین اُفتادن پرده های نمایش انتخابات، با تبریک گویی شتابزده به گُماشته اش تلاش کرد به تقلُب خود جامه رسمیت بپوشاند و به گمان خود همه را در برابر عمل انجام شُده قرار بدهد. ارزش عملی این ابتکار را او اکنون به طور روزانه جمع و تفریق می کُند بدون آنکه تغییری در نتیجه ی نامطلوب و هراس آورش بدهد. پرده برداری دوباره "آقا" از افتضاح سیاسی اش، فقط می تواند کراهت آن را به دو چندان افزایش داده و اراده برای جمع کردن گند زار ولایت و "مقام عُظمی" آن را جزم تر کُند.
آقای خامنه ای نه مشروعیت و نه اتوریته آن را دارد که یک بار دیگر کسی – هر کسی – را بر مسند ریاست جمهوری بنشاند. این امتیازها را جُنبش اجتماعی از او سلب کرده است و امروز در خیابانها به وی و گُماشته بخت برگشته اش آن را باز هم یادآوری خواهد کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر