بیانیۀ کانون نویسندگان ایران به مناسبت چهاردهمین سال قتل فجیع محمد مختاری و محمد جعفر پوینده

بیانیۀ کانون نویسندگان ایران به مناسبت چهاردهمین سال قتل فجیع محمد مختاری و محمد جعفر پوینده

دادخواهيم، بيداد را!
در چهاردهمين سالگرد قتل رهروان پی گير آزادی
ياد محمد مختاری و محمدجعفر پوينده را گرامی می داريم
کانون نويسندگان ايران

آه! چهارده ستاره ی سوزان
در دلم شعله ور است.
مردم آزاده، روشنفکران، زنان و مردان آزادی خواه!
چهارده سال پس از قتل تبهکارانه ی محمدمختاری و محمدجعفر پوينده به جرئت می توان گفت که امروز همچنان در بر همان پاشنه می گردد که در خزان77، و دليل از روز روشن ترش قتل ستار بهشتی وبلاگ نويس جوان معترض است که تنها به "جرم" بيان عقيده به ضرب کتک و آزار و شکنجه همين چند روز پيش جان خود را از دست داد؛ فريبرز رئيس دانا و منيژه نجم عراقی تنها به "جرم" عضويت در کانون نويسندگان ايران و دفاع پی گير از آزادی بيان وحقوق مسلم سرکوفتگان روانه ی زندان ها شدند؛ وچنين است وضع ده ها زندانی آزادی خواه ديگر. در بر همان پاشنه می گردد زيرا چنان که در آستانه ی تشکيل دادگاه کذايی متهمان پرونده ی قتل های سياسی آذر 1377 گفتيم، دادگاهی که پشت درهای بسته و در تاريکی مطلق برگزار گردد، متهمان را صرفاً برای ارتکاب قتل عمد و نه به اتهام کشتار مخالفان عقيدتی- سياسی محاکمه کند، خانواده های جان باختگان راه آزادی در آن حضور نداشته باشند، و حتی عکسی از چهره ی متهمان در جريان دادرسی در اختيار مردم ورسانه ها قرار نگيرد، به خواست صريح وجدان های آگاه و بيدار برای حساب کشی از رهبران ،آمران و دستور دهندگان پشت پرده ی جنايت هيچ اعتنايی نکند و درعوض ناصر زر افشان، وکيل جان باختگان، را تنها به "جرم" دفاع پی گير و جانانه از حقوق قربانيان مدت پنج سال به زندان بيندازند، اعضای کانون نويسندگان را به بازجويی بکشند و در يک کلام تعقيب کنندگان خود مورد تعقيب قرار گيرند، آری چنين دادگاهی سرانجامی جز سردرگمی و بر جا گذاشتن ريشه های جنايت و تباهی و ادامه ی چرخه ی چرک و خون وجنايت نمی داشت.
آن روز همه ی اميد حاکمان آن بود که با اين ظاهرسازی ها پرونده ی قتل های پاييز 77 در پيچ وخم هزار دالان شعبه های قضايی گم وگور گردد، نويسندگان متعهد به آزادی نوميد شوند و بر جنايت های اين چند دهه غبار فراموشی بنشيند و بدين گونه خون فرزندان شريف اين سرزمين را پايمال منافع خود کنند. اما چنين نشد. زيرا ما در چهاردهمين سالگرد از دست رفتن عزيزان مان، محمد مختاری و محمدجعفر پوينده، ضمن گرامی داشت آرمان بلند آزادی بيان، آزادی مطبوعات، آزادی انجمن ها و تشکل های مستقل و محو همه ی اشکال سانسور، همچنان بر خواست بحق خود در سراسر اين ساليان پا می فشاريم و خواهان محاکمه ی علنی عاملان و آمران اين جنايت ها به اتهام قتل مخالفان سياسی و عقيدتی هستيم.
در چهاردهمين سالگرد قتل های سياسی پاييز 1377، جمعه 17 آذرماه ساعت 2 بعد از ظهر مزار عزيزان مان را گل باران می کنيم.
کانون نويسندگان ايران
14 آذر 1391