نسرین ستوده و رضا خندان

نسرین ستوده وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر که مرخصی سال نوی وی تمدید نشد و خیلی زود به زندان بازگشت نیز این روزها به همراه فرزندانش در انتظار مرخصی بودند که این وعده نیز به بعد از انتخابات موکول شد.

رضا خندان همسر این زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین در گزارشی از روز ملاقات خود می نویسد: دیروز یکشنبه روز ملاقات بند زنان سیاسی بود. خبرهای خوبی برای نسرین و همبندی‌هایش نداشتیم. شب قبل، خبر تمدید نشدن مرخصی زندانیانی را داشتیم که با وعده‌ی مرخصی منجر به آزادی، در ازای وثیقه‌های ملکی کلان بیرون از زندان به سر می‌بردند. آنها باید همگی خود را به زندان معرفی می‌کردند.

نسرین می‌گفت: “قبل از آمدن به ملاقات، اعلام کردند که مهسا (امرآبادی) و ژیلا (بنی یعقوب) ملاقات حضوری دارند. و ما حدس زدیم که احتمالا قصد دارند همسران‌شان را به زندان رجایی‌شهر برگردانند وگرنه از این ولخرجی‌ها نمی‌کردند …”

همین خبر کافی بود تا مطمئن شویم دوستان دیگری که قرار بود به مرخصی بیایند دیگر نباید منتظر بمانند.

سه هفته پیش بازی جدیدی را با نسرین شروع کرده‌اند. به او قول قطعی برای مرخصی منجر به آزادی داده بودند. با اتفاقات دیروز مشخص شد که این وعده‌ها مثل همیشه نوعی بازی‌ روانی با زندانی و خانواده‌اش و دروغی بیش نبوده است. تنها باری که به طور رسمی و قطعی توسط دادستانی و مقام رسمی قضایی اعلام کردند که با مرخصی او در روزهای عید موافقت نشده است، از قضا ۳ روز در روزهای عید به مرخصی آمد.

جلوگیری از روند مرخصی‌ها، خبر اعدام‌های دیروز که بی‌شباهت به اعدام آرش رحمانی‌پور و محمدرضا علی‌زمانی در سال ۸۸ نبود و قطع زود هنگام و خارج از روال متعارف ملاقات دیروز، همه اتفاقاتی بودند که بوهای چندان خوبی از آنها به مشام نمی‌رسد.

نسرین می‌گفت: “اتفاقا صدای بلند گوی بند آقایان را که نام محمد حیدری و چند نفر دیگر را صدا کرد شنیدم ولی فکر نمی‌کردم برای اعدام باشد.”

او که داشت با خواهرش با تلفن کابین صحبت می‌کرد با اشاره به مهراوه که چشمش را به او دوخته بود می‌گفت که “مهراوه از شنیدن خبر اعدام حتما خیلی نگران می‌شود.”

خواهرش به او اطمینان داد که: “نگران نباش مهراوه از تو هم قوی‌تر است.”

حالا از هفته‌ی آینده بهمن (احمدی عمویی) و مسعود (باستانی) را در روزهای ملاقات همراه خود نخواهیم داشت. در عوض خانواده‌ی خانم‌هایی که باید به زندان برگردند به ما می‌پیوندند.

حمید کرواسی

حمید کرواسی، زندانی گمنامی است که تنها نام او را در پای بیانیه و شهادتنامه ها از درون زندان می بینیم. او در حالی دوران محکومیت خود را در سکوت خبری می گذراند که خانواده او با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند.

به گزارش جرس، این زندانی چهل و پنج ساله در دادگاه به سه سال حبس تعزیری محکوم شده است. وی که از نه ماه پیش در زندان بسر می برد با وجود بیماری اعضای خانواده نتوانسته است از زندان به مرخصی بیاید.

همسر وی می گوید: “بارها برای مرخصی، هم خود همسرم از داخل زندان و هم من از بیرون درخواست دادیم اما موافقت نمی کنند. به آقای خدا بخشی هم گفتم که باید عمل جراحی کنم و اجازه بدهید چند روزی بیاید بیرون و فرزندمان را نگه دارد اما گفت هیچ راهی ندارد.”

خانم کرواسی خاطرنشان کرد: “ما ساکن همدان هستیم و بخاطر مشکلات کلیه که دارم نمی توانم برای پیگیری هر روز به دفتر دادستانی مراجعه کنم فرزندم که مریض شد دوباره با دفتر دادستانی تماس گرفتم اما اصلا تلفن را هم جواب ندادند. مادر حمید هم چند وقت پیش دو هفته بخاطر مشکل قلبی در بیمارستان بستری بود و واقعا مرخصی حمید به حل مشکلات خانواده کمک می کند اما نمی دانم چرا جواب نمی دهند. ما حتی در این مدت فقط یکبار ملاقات حضوری داشتیم. تماس تلفنی هم که نداریم و حمید خیلی نگران ماست.”

وی ادامه می دهد: “الان هم به بعضی از خانواده ها گفته اند بخاطر انتخابات به هیچ زندانی سیاسی مرخصی نمی دهند. انشالله نتیجه انتخابات در بهبود این شرایط موثر باشد.”