۱۳۸۶ مهر ۲۵, چهارشنبه

گزارش خبری - تحلیلی "آوای دانشگاه" از تجمع روز چهارشنبه ۲۵ مهر در پلی تکنیک

آوای دانشگاه: د.روز گذشته احکام سنگینی برای ۳ دانشجوی زندانی دانشگاه پلی تکنیک صادر ش احسان منصوری ، احمد قصابان و مجید توکلی، از سوی دادگاه انقلاب به ترتیب به تحمل 2 ،5/2 و 3 سال حبس تعزیری محکوم شدند.
حاکمان دیکتاتور منش حاکمیت اسلامی در این خیال بودند که با صدور این احکام سنگین و سرکوب مداوم در درون دانشگاه های مختلف، می توانند جنبش دانشجویی را به سکوتی مرگ بار وادار کنند. اما دانشجویان پلی تکنیکی نشان دادند که این ها چیزی جز خیال خامی بیش نیست.
دانشجویان زندانی تنها نیستند
امروز چهارشنبه ۲۵ مهر از ساعات ابتدایی صبح زمزمه هایی در دانشگاه پی تکنیک مبنی بر برگزاری تجمع اعترض آمیز برای حمایت از دوستان دانشجوی زندانی شنیده می شد. در نهایت در ساعت ۱۲ ظهر این زمزمه ها تبدیل به فریاد شد.
در ساعت 12 ظهر امروز تجمعی با حضور صد ها نفر از "دانشجویان انجمن اسلامی منتخب دانشگاه پلی تکنیک و دانشجویان سوسیالیست پلی تکنیک و تنی چند از دانشجویان و فعالین چپ دانشگاه های تهران" شکل گرفت. این دانشجویان با همراه داشتن عکس های ۳ دانشجوی زندانی و هم چنین پلاکاردهایی که بر روی آن ها شعار هایی از قبیل: " دانشجوی زندانی آزاد باید گردد"،" ما خواستار رفع توقیف از نشریات دانشجویی هستیم"، "ما خواستار لغو احکام تعلیق دانشجویان هستیم"، دیده می شد.
این دانشجویان هدف خود را از این تجمع محکوم کردن احکام ناعادلانه ی قضایی علیه سه دانشجوی زندانی این دانشگاه احسان منصوری، احمدقصابان و مجید توکلی اعلام کردند.
احکام زندان برای دانشجویان اوج مهرورزی است
دانشجویان تجمع کننده که هر لحظه به تعدادشان افزوده می شد، در مقابل سالن غذاخوری دانشگاه به صورت آرام و بدون سر دادن شعار گرد آمده و با در دست داشتن عکس های این سه دانشجو و پلاکاردهایی با مضمون محکومیت احکام زندان برای این دانشجویان اعتراضات خود را بیان نموده اند. بر روی این پلاکاردها نوشته شده است که: "احکام زندان برای دانشجویان اوج مهرورزی است"، " دسیسه دانشگاه و نهاد های امنیتی علیه دانشجویان را محکوم می کنیم"، " اتهامات دروغین و احکام ناعادلانه ی قوه قضائیه را محکوم می کنیم"، "یاران دبستانی ما را آزاد کنید"!
حراست پلی تکنیک نا کام می ماند
در این میان حراست دانشگاه پلی تکنیک سعی می کند که در این تجمع آرام اخلال ایجاد کند. حراست این دانشگاه که گویا از طرف برخی نهاد های امنیتی خاص حمایت و آموزش داده می شود، سعی می کرد با حرکت های ایذایی تجمع آرام و مسالمت آمیز دانشجویان را به خشونت بکشد.
حراست دانشگاه با برخی از دانشجویان معترض گفتگو کرده و آنان را تهدید می کرد، اما با هوشیاری دانشجویان و هماهنگی که بین طیف های مختلف برگزارکننده ی این تجمع یعنی : " دانشجویان انجمن اسلامی منتخب دانشگاه پلی تکنیک و دانشجویان سوسیالیست پلی تکنیک و تنی چند از دانشجویان و فعالین چپ دانشگاه های تهران" صورت گرفته بود، این اقدامات حراست ناکام ماند.
تظاهرات به سوی درب حافظ
بعد از گذشت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه از تجمع با توجه به افزوده شدن جمعیت تجمع کننده و پیوستن دانشجویان دیگر این دانشگاه به تجمع کنندگان جمعیت به سوی درب حافظ شروع به حرکت کرد.
دانشجویان معترض با خواندن سرود "یار دیستانی" به سمت درب خیابان حافظ به حرکت در آمدند. نیروهای حراست و انتظامات دانشگاه در مقابل درب حافظ، حضور انبوهی داشته و ازنزدیک شدن دانشجویان به درب خیابان حافظ جلوگیری کردند که در این میان درگیری های پراکنده ای نیز رخ داد. دانشجویان معترض که خواهان برگزاری آرام و مسالمت آمیز این تظاهرات بودند، در فاصله چند متری صف مأموران توقف کرده و مشغول شعار دادن می شوند.
دانشجوی آزاده اتحاد! اتحاد!
دانشجویان تظاهرات کننده با توجه به آن که خواهان درگیری نبودند بی توجه به اعمال خشونت امیز حراست دانشگاه اقدام به سردادن شعار هایی با این مضامین کردند: "دانشجوی زندانی آزاد باید گردد"، "دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد"، "دانشجوی آزاده، حمایت! حمایت!"، "دانشجوی آزاده، اتحاد! اتحاد!".
در واقع امروز دانشجویان حاضر در این تجمع اعتراض آمیز مصداق بارز این شعار بودند: " دانشجوی آزاده، اتحاد! اتحاد!". این دانشجویان با سازماندهی و اتحاد عمل درست خود، نشان دادند که در مقابل دیکتاتوری می توان طیف های مختلف دانشجویی را با هم متحد کرد. هر چند عده ای که در تجمع هفته ی گذشته دانشگاه تهران خواهان ایجاد اختلاف بین دانشجویان بودند. عده ای که از هم اکنون می خواهند دانشگاه و دانشجو را پله های صعود به صندلی های سبز مجلس برای اصلاح طلبان بکنند.
اما " دانشجویان انجمن اسلامی منتخب دانشگاه پلی تکنیک و دانشجویان سوسیالیست پلی تکنیک و تنی چند از دانشجویان و فعالین چپ دانشگاه های تهران" نشان دادند که می توان با قدرت متحد خود عمل کرد.
تجمع پایان می یابد اما مبارزه ادامه دارد
پس از سر دادن این شعارها، دانشجویان به سمت سالن اجتماعات حرکت کرده و در آن محل، برگزارکنندگان این تجمع از دانشجویان خواسته اند که با خواندن سرود "یار دبستانی" به این تجمع پایان دهند.
بعداز پایان تجمع، دانشجویان هنوز پراکنده نشده اند و در مقابل سالن اجتماعات به صورت گروه های چند نفره مشغول گفتگو در مورد چگونگی ادامه اعتراضات خود می باشند. بنا به اخبار رسیده به "آوای دانشگاه" گویا دانشجویان معترض قصد دارند در هفته ی اینده با توجه به حضور بیشتر دانشجویان در دانشگاه پلی تکنیک اعتراضات گسترده تری را سازمان دهند. این تازه آغاز راه است. تجمعات و اعتراضات این چند هفته در دانشگاه های تهران، علامه و پلی تکنیک نوید دهنده ی فصل تازه ای در جنبش دانشچویی اس. فصلی که سر آغاز شکفتن غنچه های آزادی و رهایی است.

هیچ نظری موجود نیست: