۱۳۹۴ بهمن ۸, پنجشنبه


۶ بهمن ۱۳۹۴
Image supprimée par l'expéditeur.

حسن روحانی در سفر رسمی به فرانسه در تاریخ ۸ بهمن در کنفرانس مطبوعاتی شرکت می کند. گزارش‌گران بدون مرز (RSF) هفت پرسش را برای پرسیدن از او  پیشنهاد می‌کند.
۱- شما تغییر « به نفع آزادی بیان و مطبوعات» و «آزادی همه زندانیان سیاسی» را وعده کرده بودید. چگونه است که ایران هنوز یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای روزنامه‌نگاران است؟
امروز در ایران ٢٠ روزنامه‌‌نگار و به همین تعداد شهروند خبرنگار برای انجام فعالیت رسانه‌ای خود زندانی هستند. از مرداد ماه ۱۳۹۲ و آغاز دوره ریاست جمهوری حسن روحانی بیش از 50 فعال رسانه‌ای بازداشت شده‌اند که برخی از آن‌ها به حبس‌های سنگین محکوم شده‌اند. مسوولیت بیشتر بازداشت‌ها را اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بر عهده داشته است. در این مدت همچنین یازده رسانه توقیف شده‌اند.
۲- شما مسئول اجرای قانون اساسی هستید که در اصل بیست چهار آن نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آن که مخل به مبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد. چرا اجرای این قانون را تضمین نمی‌کنید؟
در رده‌بندی جهانی آزادی رسانه‌ها ایران در میان ١٨٠ کشور جهان، ایران همچنان در رده ١٧٣ قرار دارد. حسن روحانی به عنوان ناظر اجرای تمام اصول قانون اساسی می‌توان به این وضعیت پایان دهد. دست کم ۹ نهاد رسمی نظام در امر سانسور در مغایرت با قانون اساسی دخالت دارند.
۳- چگونه است که رهبر جمهوری اسلامی ایران در هیچ کنفرانس مطبوعاتی شرکت نمی کند و هیچ‌گاه مصاحبه نکرده است.
به جز یک پاسخ کوتاه به هنگام ترک بیمارستان در مهرماه سال گذشته، علی خامنه‌ای هیچ‌گاه نپذیرفته است که در برابر روزنامه‌نگاران قرار گیرد و به پرسش‌های انها پاسخ دهد. وی از همان فردای بدست گرفتن رهبری در خرداد ۱۳۶۴،سیاست شیطان سازی از رسانه‌ها را پیش می‌برد. در اردیبهشت ١٣٧٩دستور حمله به مطبوعات اصلاح‌طلبی را صادر و از آن پس، بیش از ٣٠٠ رسانه توقیف و ده‌ها هزاران صفحه بر روی اینترنت سانسور شد، بیش از ٥٠٠ روزنامه‌نگار و وب‌نگار خودسرانه بازداشت، شکنجه و ناعادلانه به حبس‌های سنگین محکوم شدند. علی خامنه‌ای ایران اعلام کرده است ایران ازادترین کشور دنیا است، اما رهبر با خبرنگار سایت متعلق به خودش نیز مصاحبه نمی‌کند.
۴- بدون شک آمریکا می‌تواند به عملیات بی‌ثبات سازی دست زند. اما چرا نظام به شکل نظامند همه روزنامه‌نگاران منتقد را به چشم جاسوسان غرب و خائن به کشور می‌بیند؟
« جاسوسی» ، « همکاری با دولت‌های بیگانه»، « نفوذی دشمن»، «اقدام علیه امنیت ملی و رابطه با رسانه‌های خارجی» از اتهام‌های رایح علیه بسیاری از روزنامه‌نگاران بازداشت شده در ایران هستند. این سناریوی بر اساس توهم همه دشمن پنداری مسئولان نظام امکان بازداشت های پیشگیرانه را محیا می‌کند تا روزنامه‌نگاران و روشنفکران منتقد به سکوت وادار شوند.
۵- چه زمانی به مجلس شورای اسلامی،طرح تغییر قانون مطبوعات را که روزنامه‌نگاران را به ترویج و تبلیغ برای نظام ملزم می‌کند، ارائه می‌کنید.
قانون مطبوعات مصوب ١٣٦٤ که در سال ١٣٧٩ از سوی مجلس پنجم و در سال ١٣٨٨ از سوی مجلس هفتم تغییر داده شد، در آخرین تغییر، با اصلاح ماده یک قانون، رسانه‌های آنلاین و خبرگزار‌ ها به این قانون الحاق شدند. این قانون به قدرت حاکم اجازه می‌دهد تا به بهانه « اقدام علیه جمهوری اسلامی، تحریص و تشویق افراد و گروهها به ارتکاب اعمالی علیه امنیت، حیثیت و منافع جمهوری اسلامی ایران» و «اهانت به مقام معظم رهبری و مراجع مسلم تقلید» فعالیت روزنامه‌نگاران کنترل کنند. اين اصل در تناقض کامل با اصل ۱٩ اعلاميه جهاني حقوق بشر و اصل ١٩ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که توسط ایران در سال های ١٣٣٣ و ١٣٥٤ به امضا رسیده‌اند.
۶- زندان اوین، منطقه بی‌قانون را چه زمانی تعطیل می‌کنید؟
زندان اوین یکی از بدترین زندان‌های جهان است. که گاه با استادیوم سانتیاگوی شیلی مقایسه می‌شود و گاه گوانتانموی ایران خوانده می شود. بند‌های ۲۰۹ و ۲۴۰ که تحت کنترل وزرات اطلاعات و سپاه پاسداران هستند. خود زندانی در زندان هستند. بر خلاف قوانین جاری در ایران در این بندها نام زندانیان رسما در دفاتر زندان ثبت نمی‌شوند. حتا رئیس زندان نیز اجازه ندارد از این بندها بازدید کند.
۷- شما فیلترینگ هوشمند را جایگزین اینترنت حلال کرده‌اید، وضعیت کنترل اینترنت تغییر زیادی نکرده است و همچنان تحت کنتزل است. دسترسی آزاد به اینترنت چه زمانی ممکن می‌شود؟
از آغاز دوره ریاست جمهوری حسن روحانی در مرداد ماه ۱۳۹۲، چگونگی کنترل اینترنت در ایران به جدلی جدی در راس حکومت تبدیل شده است، ولی نظارت و کنترل بر اینترنت نسبت به دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد محسوس است. با این حال گویا شبکه اطلاعات ملی یا اینترنت حلال از دستور کار نظام خارج نشده است، به واقع این طرح تنها ریتم و نام عوض کرده است و به فیلترینگ هوشمند تبدیل شده است که اتصال گزینشی و کنترل شده به اینترنت و به ویژه در شبکه‌های اجتماعی و نرم‌افزارهای کاربردی است. توجیه سانسور بر روی اینترنت به بهانه حفاظت از شهروندان و علیه محتوا‌های غیر اخلاقی انجام می گیرد، این سانسور اما به وب گاه‌های سیاسی، مذهبی و یا محتواهای در باره حقوق بینادین و به ویژه حقوق زنان تسری پیدا کرده است.


متن فرانسوی

7 questions à poser à Hassan Rohani si vous le croisez


****************************************************************************************************************************

Visite du Président iranien Hassan Rohani : lettre de 65 parlementaires à François Hollande

Hassan Rohani/François Hollande
FIGAROVOX/LETTRE OUVERTE - Alors qu'Hassan Rohani est reçu à l'Élysée, dans une lettre ouverte, plus de 60 députés et sénateurs de la majorité et de l'opposition demandent à François Hollande de faire preuve de fermeté et de cohérence face à Hassan Rohani.
Vous recevez à Paris le Président de la République islamique d'Iran, M. Hassan Rohani. C'est un choix diplomatique à propos duquel chacun d'entre nous peut avoir son avis.
Parlementaires français issus de la majorité présidentielle et des rangs de l'opposition,
nous souhaitons néanmoins attirer votre attention sur le bilan accablant du régime des mollahs en matière de respect des droits de l'homme.
La théocratie iranienne est l'un des régimes les plus liberticides de la planète. Comme le rappelle le rapporteur spécial des Nations Unies pour la question des droits de l'homme en Iran, M. Ahmed Shaheed, Téhéran «continue d'exécuter plus d'individus par habitant que l'ensemble des autres pays du monde». L'accession à la présidence de M. Rohani n'a malheureusement pas apporté l'infléchissement espéré. Pire, le rythme des exécutions s'est accéléré depuis son arrivée au pouvoir et leur nombre a explosé (près de 2000 exécutions entre 2013 et 2016). On ne dénombre pas moins de dix-neuf exécutions pour le seul mois de janvier 2016 dont trois pendaisons publiques. Parmi les suppliciés, un nombre significatif d'entre eux étaient mineurs au moment des faits pour lesquels ils ont été condamnés à mort. Certains ont été exécutés pour des motifs aussi ubuesques que «l'inimitié à l'égard de Dieu» ou la propagation de la «corruption sur terre.»
Sur le terrain des libertés fondamentales, le bilan est tout aussi désastreux. La liberté d'expression est bafouée, la presse muselée, la censure omniprésente. Le nombre de journalistes et de bloggeurs emprisonnés est l'un des plus élevés au monde.
La version révisée du code pénal iranien continue de prévoir la lapidation des femmes jugées coupables d'adultère. De manière générale, les femmes subissent des discriminations institutionnalisées, notamment en matière de mariage, de divorce, de garde des enfants et d'héritage. Elles continuent d'être considérées comme des mineurs ne pouvant travailler ou se déplacer sans l'autorisation de leur mari. Une loi votée par le parlement iranien en 2013 permet désormais à un homme d'épouser sa fille adoptive dès que celle-ci atteint l'âge de 13 ans, ce qui revient selon l'avocate iranienne de défense des droits de l'homme, Mme Shadi Sadr, «à légaliser la pédophilie».
La répression politique s'abat également sur les militants de l'opposition. Malgré leur état de santé préoccupant, Mir Hossein Mousavi, Mehdi Karoubi et Zhara Rahnavard sont toujours assignés à résidence sans inculpation ni jugement.
Enfin, les minorités ethniques et religieuses subissent elles aussi des discriminations généralisées, notamment dans les domaines de l'enseignement, de l'emploi et du logement. Les chrétiens, les Juifs, les baha'is, les sunnites et les Kurdes sont traités comme une cinquième colonne et certains de leurs membres sont persécutés sur la base d'accusations aussi vagues que le «prosélytisme» et les «activités anti-régime».
Sur la scène internationale, l'Iran n'est pas en reste. Le régime des mollahs a adopté une stratégie du chaos pour mieux asseoir son emprise sur le Moyen-Orient. Téhéran continue à souffler sur les braises du conflit israélo-palestinien en finançant des organisations terroristes telles que le Hamas, le Hezbollah et le Jihad islamique et en leur fournissant missiles et roquettes. Les dirigeants iraniens appellent régulièrement à la destruction de l'État d'Israël. Dans une interview accordée à France 2, le Président Rohani a déclaré qu'«Israël n'est pas un état légitime». Joignant le geste à la parole, Téhéran a annoncé, deux semaines avant la Journée internationale du Souvenir de l'Holocauste, le lancement d'un nouveau concours de caricatures niant la Shoah, insultant par là même la mémoire des six millions de victimes juives du génocide nazi.
La France, patrie des droits de l'Homme, ne peut pas fermer les yeux sur le triste sort réservé à la population iranienne et notamment aux opposants et aux humanitaires. Elle ne peut pas davantage passer sous silence les déclarations ouvertement négationnistes des dirigeants iraniens alors que notre pays a fait de la lutte contre le racisme et l'antisémitisme une grande cause nationale.
Il n'y a pas d'incompatibilité entre une diplomatie dite des intérêts et une diplomatie des valeurs car un pays qui ne défend pas ses valeurs fondatrices ne peut être crédible et donc respecté lorsqu'il défend ses intérêts.
C'est pourquoi nous demandons au Président de la République de mettre à profit cette visite pour exiger de l'Iran la libération des prisonniers politiques et plus largement des progrès tangibles en matière de respect des droits de l'homme et notamment des minorités religieuses et ethniques.
Nous exhortons également François Hollande à condamner publiquement les appels répétés des dirigeants iraniens à la destruction d'Israël et le négationnisme d'état pratiqué par le régime des mollahs.
C'est à la défense des principes de liberté, de justice et de tolérance que se mesure la fidélité aux valeurs universelles qui sont au fondement de notre République et de notre démocratie. Ces valeurs nous obligent. Notre pays ne peut les sacrifier sans se trahir car il porterait alors atteinte à la crédibilité de ses engagements internationaux et plus grave encore à son honneur.
1.Jean-Christophe Lagarde, Député, Président de l'UDI
2.Roger-Gérard Schwartzenberg, Président du groupe Radical, républicain, démocrate et progressiste, ancien ministre
3.Jean-Vincent Placé, Sénateur, co-président du groupe écologiste au Sénat, Président de l'Union des démocrates et écologistes (UDE)
4.Philippe Vigier, Député, Président du groupe UDI
5.Dominique Lefebvre, Député, PS
6.Jean-Marie Cavada, Président du Mouvement européen, président du mouvement Génération Citoyens, Député européen
7.François De Rugy, Député, Président du parti «Ecologistes!»
8.François Pupponi, Député, PS
9.Hervé Mariton, Député, LR, ancien Ministre
10.Claude Goasguen, Député, LR, ancien Ministre
11.André Gattolin, Sénateur, Groupe Ecologiste
12.Jean-Christophe Fromantin, Député LR
13.Roger Karoutchi, Sénateur, LR
14.Jean Grellier, Député, PS
15.Rudy Salles, Député, UDI
16.Paul Giacobbi, Député, Vice-président de la commission des affaires étrangères, Divers Gauche
17.Christophe Cavard, Député, Ecologiste
18.Thierry Solère, Député, LR
19.Jean-René Marsac, Député PS
20.Alain Moyne-Bressand, Député, LR
21.Jacques-Alain Benisti, Député, LR
22.Francis Hillmeyer, Député, UDI
23.Patrick Balkany, Député, LR
24.Lionel Luca, Député, LR
25.Meyer Habib, Député, UDI
26.Bernard Deflesselles, Député, LR
27.Laurence Arribagé, Députée, LR
28.Georges Fenech, Député, LR
29.Marcel Bonnot, Député, LR
30.Jean-Claude Bouchet, Député, LR
31.Brigitte Micouleau, Sénatrice, LR
32.Sophie Joissains, Sénatrice, UDI-UC
33.Pierre Morel-A-L'Huissier, Député, LR
34.Frédéric Reiss, Député, LR
35.Jean-Pierre Door, Député, LR
36.Philippe Dallier, Sénateur, LR
37.Jacques Grosperrin, Sénateur, LR
38.Bertrand Pancher, Député, PR
39.Charles de Courson, Député, UDI
40.Jean-François Rapin, Sénateur LR
41.Valérie Boyer, Députée LR
42.Dino Cinieri, Député LR
43.Philippe Vitel, Député LR
44.Philippe-Armand Martin, Député LR
45.Josette Pons, Députée LR
46.Virginie Duby-Muller, Députée LR
47.Jacques Kossowski, Député LR
48.Laurent Marcangeli, Député LR
49.Thierry Lazaro, Député, LR
50.François Scellier, Député, LR
51.Yves Foulon Député LR
52.Bernard Fournier, Sénateur LR
53.Gérard Bailly, Sénateur LR
54.Sylvain Berrios Député LR
55.Daniel Gibbs, Député LR
56.Christiane Hummel, Sénatrice LR
57.Christiane Kammermann, Sénatrice, LR
58.Jean-Pierre Leleux, Sénateur, LR
59.Rémi Delatte, Député, LR
60.Jean-Marie Tétart, Député LR
61.Philippe Gosselin, Député, LR
62.Eric Doligé, sénateur, LR
63.Étienne Blanc, Député, LR
64.Jean-François Longeot, Sénateur UDI-UC
65.Guy Teissier, Député LR

‘Bodies remain in the streets for weeks’: Anti-Kurdish op expanded in T...

Persian History Part 2 ا سماعیل وفا یغمایی / در گذرگاه تاریخ ایرا...

وداع با دوست؛ عباس محمدرحیمی به خاک سرد سپرده شد

وداع با دوست؛ عباس محمدرحیمی به خاک سرد سپرده شد 

به روز واقعه تابوت ما ز سرو کنید    که می رویم به داغ 

بلندبالایی

پیکر مبارز دلاور و صمیمی عباس محمدرحیمی در میان غم 

و اندوه بسیار با حضور نزدیکان و دوستان وی به 

امانت خاک سپرده شد. در این مراسم علاوه بر «مادر 

صونا» ، سپهر تنها فرزند عباس و دیگر اعضای خانواده 

محمدرحیمی، جمعی از فعالان سیاسی با گرایش های 

فکری مختلف از کشورهای اروپایی حضور داشتند. در 

این سفر ابدی عباس از سوی دوستان و هم سلولی های 

سابق اش در زندان های رژیم