۱۳۹۴ آبان ۲۲, جمعه

چندین کشته بر اثر تیراندازی و انفجار در پاریس


Image copyrightnc
Image captionیک شاهد عینی گفته است که صدای بیش از صد شلیک را شنیده است
رسانه‌های فرانسه می‌گویند دست‌کم ۱۸ نفر در تیراندازی‌های متعدد که شامگاه جمعه در پاریس، پایتخت فرانسه رخ داد، کشته شده‌اند.
گزارش شده است که دست‌کم یک مرد با یک سلاح اتوماتیک به رستوران کامبوج در منطقه یازده پاریس حمله کرده است.
این روزنامه همچنین از تیراندازی در نقطه دیگری هم گزارش داده اما هنوز مقام‌های رسمی این موضوع را تایید نکرده‌اند.
میکده‌ای در نزدیکی استادیوم ملی فرانسه، جایی که تیم ملی فوتبال فرانسه میزان آلمان است، هدف سه انفجار دیگر بوده است.
گزارش‌ها حاکی است که فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه هم برای تماشای این بازی در استادیوم حضور داشته که اکنون به یک نقطه امن منتقل شده است.
یکی از خبرنگاران بی‌بی‌سی که در صحنه حضور داشته می‌گوید دست‌کم ده نفر را دیده است که به شدت زخمی شده یا کشته شده بودند. او می‌گوید پلیس از راه رسیده است.
ساعت ۹ به وقت محلی مسابقه فوتبال میان دو تیم ملی فرانسه و آلمان آغاز شده بود و در زمان انفجارها مسابقه هنوز ادامه داشت.
این مسابقه با نتیجه دو بر صفر به نفع فرانسه به پایان رسیده است.
یک شاهد عینی به لیبراسیون گفته است که صدای بیش از صد شلیک را شنیده است. او گفته که مرد مسلح از صحنه گریخته است.

برچسب‌گذاری اتحادیه‌ی اروپا بر محصولات کوچ‌نشین‌های اسراییلی: گامی در جهت درست

برچسب‌گذاری اتحادیه‌ی اروپا بر محصولات کوچ‌نشین‌های اسراییلی: گامی در جهت درست


Fri 13 11 2015 



روز ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵، کمیسیون اروپا مصوبه‌ای تفسیری درباره‌ی منشأ کالاها از سرزمین‌های اشغالی به دست اسراییل پس از ژوئن ۱۹۶۷ ـ یعنی کرانه‌ی باختری شامل بیت‌المقدس (اورشلیم) شرقی، غزه و بلندی‌های جولان ـ به تصویب رسانید.

فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، سازمان‌های عضو آن الحق، مرکز حقوق بشر فلسطین، جامعه‌ی حقوق بشر (فرانسه)، جامعه‌ی حقوق بشر (بلژیک) و سازمان‌ همکار آن در جولان اشغالی سوریه از این تصمیم به‌عنوان گامی در جهت درست استقبال می‌کنند. با وجود این، ما از اتحادیه‌ی اروپا می‌خواهیم اقدامات بیشتری را، در سازگاری با تعهدات خود بر اساس حقوق بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بین‌المللی حقوق بشر، برای پایان دادن به استعمار و اشغال سرزمین‌های اشغالی در پیش بگیرد.

هدف از این مصوبه در اساس، اطمینان یافتن از رعایت الزام‌های برچسب‌زنی در کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا و اعلام دقیق منشأ کالاهای تولید شده در کوچ‌نشین‌هاست. این تصمیم با این موضع اتحادیه‌ی اروپا سازگارست که کوچ‌نشین‌ها بر اساس حقوق بین‌المللی غیرقانونی و مانعی در راه صلح هستند. سازمان‌های ما خواهان اجرای کامل و درست این مصوبه هستند.

مصرف‌کنندگان اروپایی در نهایت نبایستی مسوؤلیت تصمیم‌‌گیری درباره‌ی حمایت از کوچ‌نشین‌های غیرقانونی از طریق خرید کالاها و محصولات آنها را به عهده داشته باشند. بر اساس حقوق بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بین‌المللی حقوق بشر، سازمان‌های ما از اتحادیه‌ی اروپا می‌خواهند دست به اقدامات بیشتری به منظور ممنوع کردن واردات کالا از کوچ‌نشین‌ها به بازار اتحادیه‌ی اروپا بزند. به علاوه، اتحادیه‌ی اروپا باید به اقدامات فوری و مناسبی برای پایان دادن به هر گونه تجارت اقتصادی و بازرگانی با کوچ‌نشین‌های اسراییلی دست بزند و مؤسسه‌های اقتصادی را از سرمایه‌گذاری در کوچ‌نشین‌های اسراییلی، حفظ و سودبری از روابط اقتصادی با آنها منصرف کند.
پیش‌زمینه

فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان‌های عضو آن در فرانسه و بلژیک از کارزار «ساخت غیرقانونی» حمایت می‌کنند. این کارزار ـ که بر تعهدات بین‌المللی کشورها بنا شده ـ از کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا می‌خواهد به کلیه‌ی روابط اقتصادی خود با کوچ‌نشین‌های اسراییلی پایان دهند.

سراییل/فلسطین: نامه‌ی مشترک سرگشاده‌ به اتحادیه‌ی اروپا در آستانه‌ی نشست شورای امور خارجی


سراییل/فلسطین:

نامه‌ی مشترک سرگشاده‌ به اتحادیه‌ی اروپا در آستانه‌ی نشست شورای امور خارجی

جمعه ۲۲ آبان ۱۳۹۴ - ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵




نامه‎ی مشترک سرگشاده‌ به اتحادیه‌ی اروپا در آستانه‌ی نشست شورای امور خارجی پیش از نشست شورای امور خارجی در ۱۶ و ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵

فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر و سازمان عضو آن الحق در نامه‌ی مشترک سرگشاده به وزرای خارجه اتحادیه‌ی اروپا پیش از نشست شورای امور خارجی، توجه این شورا را به مرگبارترین سال در دوران اخیر برای فلسطینیان کرانه باختری جلب کردند. شورای امور خارجی مجمع مناسبی برای یک صدا سخن گفتن اتحادیه‌ی اروپا و تأکید دوباره‌ی آن بر تعهد خود برای تضمین رعایت حقوق بین‌المللی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین و ارسال پیامی قاطع و روشن به اسراییل برای پایان دادن به اشغال است.

به گزارش الحق، ۶۴ فلسطینی فقط در اکتبر کشته شده‌اند [۱]. به گزارش هلال احمر، نیروهای اشغالگر اسراییلی در همین ماه ۸،۲۶۶ فلسطینی دیگر را زخمی کرده‌اند. ۷۶۰ تن از این عده در اثر استفاده از مهمات واقعی زخمی شده‌اند [۲]. شمار زیاد کشته‌ها و زخمی‌های فلسطینی در اثر تصمیم دولت به آسانتر کردن مقررات استفاده از سلاح آتشین و سرکوب خشونت‌بارِ تظاهرات فلسطینیان رخ داده است. به گزارش الحق، ۲۳ فلسطینی در تظاهرات و ۳۸ فلسطینی به اتهام حمله به اسراییلی‌ها از جمله نیروهای نظامی اسراییل در ماه اکتبر کشته شده‌اند. باید تاکید کرد که نیروهای اسراییل سیاست شلیک به قصد کُشت را در پیش گرفته‌اند که منجر به قتل فراقضایی فلسطینی‌ها شده است. این سیاست شلیک به قصد کُشت، با نقض آشکار حقوق بین‌المللی، فلسطینیان را اغلب به عمد از حق زندگی و نیز از حق برائت از تقصیر و محاکمه‌ی عادلانه محروم می‌کند.

در حال حاضر، هیچ نشانه‌ای از پایان یافتن خشونت علیه فلسطینی‌ها دیده نمی‌شود. برعکس، اسراییل از افزایش خشونت به‌عنوان بهانه‌ای برای گسترش سرکوب در بیت‌المقدس (اورشلیم) شرقی و پایدار کردن شهرک‌های کوچ‌نشین استفاده می‌کند. اسراییل علاوه بر توسل به خشونت فیزیکی برای درهم‌کوبیدن مخالفت به‌حق فلسطینیان با ستم اسراییل، دست به اقدامات تنبیهی علیه مردم فلسطین با هدف جابه‌جایی و انتقال فلسطینیان دست زده است. از جمله این گونه اقدامات، محدودیت‌های شدید بر تحرک فلسطینی‌ها در مناطق فلسطینی بیت‌المقدس (اورشلیم) شرقی، ویران کردن تنبیهی خانه‌های متهمان به حمله و لغو پروانه‌های اقامت در بیت‌المقدس شرقی است [۳].

در ماه گذشته، افزایش شدیدی در اَعمال خشونت‌آمیز شهرک‌نشینان رخ داده است. الحق می‌تواند دست‌کم 66 مورد خشونت این کوچ‌نشینان را در ماه اکتبر تأیید کند، اما منابع دیگر در همین مدت، ۳۱۲ مورد خشونت آنها را گزارش کرده‌اند [۴].

خشونت کوچ‌نشینان پیامدِ اجتناب‌ناپذیر سیاست کوچ‌نشینی بی‌امان اسراییل است.

بدون تردید، افزایش کنونی خشونت به دست نیروهای اشغالگر اسراییل و کوچ‌نشینان اسراییلی، نتیجه‌ی مستقیم تلاش‌های اسراییل برای پیگیری سیاست استعماری و اشغال غیرقانونی آن، کسب موقعیت و کسب اجباری تأیید برای وضعیت غیرقابل‌قبول موجود است.

بنابراین، اتحادیه‌ی اروپا بر سر دوراهی مهمی قرار گرفته است که می‌تواند یا امکانات در اختیار خود را برای پایان دادن به نقض بی‌وقفه‌ی حقوق بشر و اشغال اسراییل به کار گیرد و یا باز هم وضعیت کنونی را به صورت رشته‌ای طولانی از رویدادهای بدون ارتباط با هم ببیند که فقط دو طرف را ملزم به بازگشت به وضع موجود می‌کند. درواقع، پس از چندین دهه که اسراییل حق تعیین سرنوشت فلسطینی‌ها را انکار کرده، بازگشت به وضع موجود غیرقابل‌قبول و غیرقابل‌تداوم است.

اتحادیه‌ی اروپا چند سال است که عملکردهای غیرقانونی اسراییل، مثل تخریب و توقیف خانه‌های فلسطینی‌ها و اخراج و انتقال اجباری آنها، را با امکان‌پذیر بودن راه حل دو کشور و فرایند صلح مرتبط کرده است. اما، اتحادیه‌ی اروپا باید با عمل واقعی از محکوم کردن‌ها و اعتراض‌های لفظی خود پیشتیبانی کند.

اتحادیه‌ی اروپا در «برنامه راهبردی و چارچوب عمل حقوق بشر و دمکراسی» خود را متعهد به دادن اولویت به مبارزه با معافیت از مجازات و رعایت حقوق بین‌المللی حقوق بشر کرده است. اتحادیه‌ی اروپا تأکید کرده است که «از امکانات کاملِ در اختیار خود از جمله تحریم‌ها استفاده» و «از برقراری ارتباط دقیق بین گفت‌وگو، پشتیبانی هدف‌مند، اقدامات انگیزشی و محدود کننده» اطمینان حاصل خواهد کرد. بر اساس این تعهدها، اتحادیه‌ی اروپا باید تصریح کند که ماده‌ی حقوق بشر در موافقتنامه‌ی همکاری اسراییل‌ ـ ‌اتحادیه‌ی اروپا و نیز اقدامات محدود کننده گزینه‌های واقعی هستند نه عبارت‌های تزئینی.

اتحادیه‌ی اروپا باید از فرصت در نشست شورای امور خارجی برای بیانِ دسته‌جمعی قصد خود در ممنوعیت واردات از کوچ‌نشین‌ها استفاده کند و اطمینان یابد که شرکت‌ها در نقض حقوق بین‌المللی در سرزمین‌های اشغالی، از جمله در فعالیت‌های اقتصادی در کوچ‌‌نشین‌ها، مشارکت نکنند یا از آنها سود نبرند. در حقیقت، کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا دارای تعهد حقوقی برای تضمین رعایت موازین الزامی بین‌المللی و عرضه نکردن کمک یا یاری برای حفظ وضعیت غیرقانونی ناشی از سیاست کوچ‌‌نشینیِ ناقض این موازین هستند. با توجه به نکات بالا، فدراسیون و الحق از وزرای خارجه اروپا می‌خواهند:

• بر این موضع بایستند که افزایش خشونت نتیجه‌ی مستقیم اشغال و عملکردها وسیاست‌های اسراییل با هدف سرکوب و جابه‌جایی مردم فلسطین اشغالی و الحاق سرزمین آنهاست؛
• از اسراییل بخواهند به اشغال خود پایان دهد و برطبقِ تعهدات حقوقی خود نسبت به مردم فلسطین اشغالی عمل کند؛
• موافقتنامه‌ی همکاری اسراییل‌ ـ ‌اتحادیه‌ی اروپا را بر اساس ماده‌ی حقوق بشر آن معلق کنند و تحریم‌های هدف‌مند در نظر بگیرند؛
• اقداماتی را در پیش بگیرند تا مطمئن شوند که شرکت‌های اروپایی در نقض حقوق بین‌المللی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین مشارکت نکنند یا از آنها سود نبرند؛
• واردات محصول از کوچ‌نشین‌ها را به قصد اجرای تعهد حقوقی دست زدن به کلیه‌ی اقدامات برای پایان دادن به رفتار غیرقانونی اسراییل و عدم کمک به تداوم رفتار غیرقانونی آن، ممنوع کنند؛
• ضرورت بازنگری در سیاست کشورهای عضو اتحادیه‌ی اروپا در زمینه‌ی فروش اسلحه به اسراییل را تشخیص دهند تا موضع مشترک اتحادیه‌ی اروپا درباره‌ی انتقال اسلحه و پیمان تجارت اسلحه را رعایت کنند.

عبدالکریم لاهیجی، رئیس فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر
شعوان جبارین، رئیس مرکز الحق


يادداشت

[1] در سال 2014، 58 فلسطینی در کرانه‌ی باختری کشته شدند. نگاه کنید به: https://www.ochaopt.org/documents/a...

[2] http://www.alhaq.org/images/stories...

[3] برای نمونه، نگاه کنید به: http://mfa.gov.il/MFA/PressRoom/201...

[4] http://nad-plo.org/userfiles/file/m...

پیروزی تاریخی حزب آنگ سان سوچی در انتخابات میانمار

تیجه رسمی انتخابات پارلمانی میانمار حاکی از پیروزی تاریخی حزب "لیگ ملی برای دمکراسی" به رهبری آنگ‌سان‌سوچی، دارنده جایزه نوبل صلح است. این حزب در دو مجلس میانمار مجموعا صاحب ۳۴۸ کرسی شده است. 

دولت میانمار نتیجه رسمی انتخابات پارلمانی این کشور را اعلام کرد. این نتیجه حاکی از پیروزی قطعی حزب "لیگ ملی برای دمکراسی" به رهبری آنگ سان‌ سوچی است.

این حزب موفق به کسب در مجموع ۳۴۸ کرسی دو مجلس میانمار شده است. سنا و مجلس نمایندگان میانمار در مجموع ۶۶۴ کرسی دارند.

آنگ‌ سان‌ سوچی ۷۰ ساله و دارنده نوبل صلح امیدوار است که این پیروزی تولد دوباره دمکراسی در میانمار باشد. حزب سوچی سال ۱۹۹۰ میلادی نیز در انتخابات پارلمانی این کشور به پیروزی رسید.

آن زمان اما ارتش میانمار حاضر به پذیرش نتیجه انتخابات نشد.

پس از آن آنگ‌ سان‌ سوچی سال‌ها در حبس خانگی بود.





اگر زنده ای مگو:هرگز!



اگر زنده ای مگو:هرگز!
هیچ یقینی را یقین نیست
ار پی کلام ستمگران
صدای ستمدیدگان خواهد آمد
چه کسی میتواند بگوید هرگز؟
دوام استثمار از کیست؟
از ما
ختام استثمار از کیست؟
باز هم از ما
اگر از پا افتاده ای،بر خیز
اگر شکست خورده ای،باز بجنگ
چگونه بازگشت
آنکس را که جایگاه خویش شناخته
بدان که شکست خوردگان امروز
فاتحان فردایند
و "هرگز" به "هم امروز"تبدیل میشود.
«برتولت برشت»
عکس:زنی از گردان های مدافع خلق زنان،امروز در آزادی شنگال

کارتن‌خوابها‎



این فیلم را پیش از این بارها ندیده‌اید؟ 
مجید محمدی


نظرسنجی‌های مراکز مستقل افکار سنجی در ایران (توسط موسسهٔ آینده و موسسهٔ ملی پژوهش افکار عمومی در سال۱۳۸۱) نشان دادند که اکثریت مردم ایران و بخش قابل توجهی از نخبگان سیاسی (عملگرا‌ها) با ایالات متحده و کشورهای غربی دشمنی ندارند و خواهان رابطه با این کشور‌ها هستند. از دههٔ هفتاد به بعد مردم ایران به تدریج متوجه بی‌حاصلی یا ضرر دشمنی و نفرت از ایالات متحده و غرب به طور کلی شدند. افکار عمومی و حتی افکار بخش قابل توجهی از نخبگان سیاسی نسبت به تمدن غربی و آمریکا تغییر یافته است. یکی از اعضای شورای شهر در مورد برخی از همکارانش می‌گوید: «یک عده در شورای شهر وکیل مدافع آمریکا هستند.» (فارس ۱۲ ابان ۱۳۹۴) یکی از اعضای مجلس در همین مورد می‌گوید «برخی مسئولان معتقدند بدون تکیه به سرمایه‌گذاران خارجی نمی‌توان کاری از پیش برد و خود را محتاج آمریکا می‌دانند و می‌خواهند از این طریق حق زیستن مسالمت‌آمیز کنار آنها را کسب کنند.» (علیرضا زاکانی، تابناک ۱۲ بهمن ۱۳۹۴) نظر سنجی‌های موسسات مستقل نظر سنجی در دههٔ هفتاد خورشیدی (پیش از بسته شدن) این تغییر را منعکس می‌کرد.
اما تصور خامنه‌ای و منصوبان وی در نهادهای نظامی و امنیتی چیز دیگری است و هزینهٔ این تصور را تک‌تک شهروندان ایرانی می‌پردازند. سیل سخنان نفرت‌انگیز نسبت به ایالات متحده از سوی خامنه‌ای و منصوبان وی و طرح مسئلهٔ «نفوذ» بالاخص بعد از توافق اتمی واکنش در برابر این تغییر در افکار عمومی است.
همچنین خامنه‌ای در ماندن بر فراز فهرست دشمنان سرسخت آمریکا و رهبری جریان اسلامگرایی در منطقه بعد از مذاکرات هسته‌ای و حضور در مذاکرات سوریه با دشواری مواجه است. دوگانگی در رفتار موجب نفرت‌پراکنی بیشتر وی و وفادارانش شده است. این نفرت‌پراکنی در پروژه‌ای تازه در حال تحقق بیرونی است.
وجوه ایدئولوژیک و سیاسی این دشمنی
دشمنی خامنه‌ای با غرب هم ایدئولوژیک و هم سیاسی است. دشمنی ایدئولوژیک وی (تا حد وحشی معرفی کردن همهٔ شهروندان کشورهای غربی) برای برساختن یک هویت تخیلی و توهمی بر اساس تنفر است. این موضوع از ابتدای فعالیت سیاسی خامنه‌ای به بخشی از هویت وی و وفادارانش تبدیل شده است. وجه دیگر دشمنی وی با ایالات متحده و غرب معطوف است به مدیریت سیاست داخلی و به‌ویژه مدیریت جناح‌ها و سازمان سرکوب با این دشمنی. این امر در دوره‌های مختلف اسامی متفاوتی داشته است. نام تازهٔ تنش‌زدایی شده است «نفوذ» (در بیان خامنه‌ای) و «فتنه» (در بیان فرماندهان سپاه): «فتنهٔ چهارم فتنهٔ نفوذ است» (فرمانده سپاه، فارس ۱۱ آبان ۱۳۹۴). نام آن در دوران خاتمی «شبیخون فرهنگی» و «تهاجم فرهنگی»، «خانهٔ عنکبوت» و «براندازی نرم» بود. این بار نام تنش‌زدایی «نفوذ» است چون خامنه‌ای از دکترین عادی‌سازی دولت روحانی در سیاست خارجی هراسان است، همچنان که از دکترین گفت‌وگوی دولت خاتمی در برابر دول غربی هراسان بود.
وقتی خامنه‌ای از «نفوذ» یا «رخنه» سخن می‌گوید منظورش «ارتباطات تجاری، فرهنگی، علمی و رسانه‌ای میان شهروندان ایرانی غیرخودی و شهروندان و موسسات غربی است که از مجرای حکومت نگذشته باشد و مورد تایید دستگاه‌های نظامی و امنیتی نباشد.» او به «نفوذ» و «رخنه‌»ی غرب به عنوان فعالیت نیروهای اطلاعاتی خارجی در نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی نگاه نمی‌کند بلکه آن را تاثیر‌گذاری فکری می‌داند: «سلطه با شکل استعمار کهنه و نو دیگر عملی نیست. اکنون به‌دنبال این هستند که تفکرات در درون عناصر فعال، هوشمند و نخبهٔ یک کشور جوری شود که اهداف آنها را برآورده کند.» (۲۰ آبان ۱۳۹۴) بنابراین جلوگیری از نفوذ به زعم وی به معنای مهندسی فرهنگی و محدود کردن جریان اطلاعات بوده و خواهد بود. دو پیش فرض این دیدگاه آن است که اولا «ایرانیان» در این ارتباطات چیزی برای عرضه ندارند و بیشتر گیرنده هستند تا عرضه‌کننده و دوم آنکه هر چه از غرب می‌رسد مسموم است.
از همین جهت تلاش حسن روحانی برای تفکیک کار اطلاعات سپاه و خامنه‌ای با استفاده از تعبیر «بازی با کلمهٔ نفوذ» تلاش بیهوده‌ای است چون اطلاعات سپاه‌‌ همان کاری را می‌کند که خامنه‌ای می‌خواهد. پروژهٔ مقابله با نفوذ پروژهٔ خامنه‌ای است. این پروژه مثل پروژهٔ ساخت یک فیلم یا نمایش با یک طرح مشخص تعریف و بعد سناریونویسی و پرونده‌سازی برای آن به دستگاه‌های امنیتی سپرده شده است. این پروژه‌ها از الگوی مشخصی تبعیت می‌کنند و گروه‌های مشخصی را مورد هدف قرار می‌دهند.
فیلم سینمایی «پروژهٔ نفوذ» چگونه ساخته می‌شود؟
برای آنکه سخنان خامنه‌ای مبنی بر نفوذ سر راست شود اطلاعات سپاه گروهی را به اتهام باز کردن زمینه‌های نفوذ بازداشت و احضار می‌کند تا نظریهٔ خامنه‌ای شاهد بیرونی پیدا کند. این بازداشت‌ها و احضار‌ها (مثل پروژه‌های امنیتی سابق) چهار گروه را هدف قرار می‌دهند تا نقش «آدم‌های بد» را در این فیلم در برابر «سربازان گمنام امام زمان» بازی کنند:
۱. فعالان شبکه‌های اجتماعی ایرانی و غیر ایرانی مثل ده‌ها تن از فعالان شبکه‌های اجتماعی (در قزوین) و یک آمریکایی-لبنانی (نزار ذکا تحت عنوان «افسر ارشد عملیاتی آژانس توسعهٔ فراملی امریکا» در متن منتشره از سوی بازجویان در رسانه‌های نزدیک به اطلاعات سپاه به عنوان جاسوس معرفی می‌شود، عبارتی که حاکی از نظامی بودن وی است در حالی که سازمان کمک‌های مالی آمریکا نه یک سازمان نظامی و نه یک سازمان اطلاعاتی است)؛
۲. اهالی کسب و کار مرتبط با شرکت‌های غربی که عمدتا تابعیت دوگانه دارند مثل بازداشت یک ایرانی- آمریکایی دیگر (سیامک نمازی، غیر از چهار آمریکایی- ایرانی و آمریکایی که قبلا صورت گرفته و آزاد نشده‌اند)؛ بستن مغازه مرغ سوخاری کنتاکی (که هیچ ارتباطی با شرکت آمریکایی با این نام نداشت) یک روز بعد از افتتاح در همین چارچوب قابل فهم است؛
۳. روزنامه‌نگاران مثل چهار روزنامه‌نگار (تا امروز) و احضار حدود ۲۰ روزنامه‌نگار برای بازجویی (سحام نیوز، ۱۲ آبان ۱۳۹۴)، با اتهام پروژهٔ نفوذ دشمن در مطبوعات (تذکر ۱۲ عضو مجلس به وزارت ارشاد، ۳۰ شهریور ۱۳۹۴) و «شبکهٔ نفوذی دولت‌های غربی» (اطلاعیهٔ سپاه پاسداران، ۱۲ آبان ۱۳۹۴)؛
۴. فعالان سیاسی مثل اعضای شورای مرکزی احزاب سیاسی منتقد و ناهمرنگ (مثل کوروش زعیم عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران).
گیشهٔ خوب
برای مردمی و محبوب جلوه دادن این نمایش، رسانه‌های دولتی، سپاه و بسیج، و شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی به چهار روش تمسک جسته‌اند که در گذشته نیز از همین الگو پیروی شده است:
۱. جهت دادن شعار‌ها و تبلیغات تظاهرات خیابانی به این پروژهٔ امنیتی (این بار مصادف شد با ۱۳ آبان)
۲. انتشار نامه به نام هنرمندان و دانشگاهیان (مثل انتشار نامهٔ ۱۲ هزار استاد بسیجی/خودی به سران سه قوه، کسانی که عمدتا در دورهٔ احمدی‌نژاد و از طریق بورسیه‌های غیر رقابتی به عضویت هیئت علمی درآمده‌اند)؛ این نامه‌ها برای حیرت‌انگیز بودن در برابر نامه‌های منتقدان که چند ده و چند صد امضا دارند یکباره تعداد امضا کنندگان را به چند هزار افزایش می‌دهند.
۳. بازی کردن نقش قربانی توسط رسانه‌هایی که در چمدان نیروهای امنیتی هستند (نگاه کنید به انتشار متن بازجویی نزار ذکا در روزنامهٔ کیهان و خبرگزاری فارس). مجموعهٔ این نوع رسانه‌ها جشنوارهٔ مطبوعات سال ۹۴ را برای نوعی مظلوم‌نمایی تحریم کردند. و
۴. انتشار اطلاعیه‌هایی از سوی برخی اعضای مجلس، گویی اینان مردم را نمایندگی می‌کنند. تذکر ۱۲ عضو مجلس به وزارت ارشاد غیر از پرونده‌سازی چنین کارکردی را هم - به زعم حکومت- دارد.
برنده و بازنده‌ها
قهرمان این فیلم در ‌‌نهایت خود خامنه‌ای است چون نهاد‌ها و طیف‌های سیاسی درون نظام بر سر این ماجرا‌ها درگیر می‌شوند (نگاه کنید به برخوردهای رئیس قوهٔ قضاییه با روحانی و تهدیدات مقامات سپاه علیه تردیدکنندگان در باب نفوذ). خامنه‌ای در ‌‌نهایت به میدان می‌آید و در مقام فصل‌الخطاب به جدال‌ها پایان می‌دهد در عین اینکه بخشی از مخالفان و منتقدان در این مسیر سرکوب می‌شوند. در این میان دولت هم که کاری از پیش نمی‌تواند ببرد سکهٔ یک پول می‌شود.
نوبت دولت روحانی است
این اقدامات عملی برای اخلال در روند تنش‌زدایی و عادی‌سازی دولت روحانی در عرصهٔ سیاست خارجی است و روحانی در عکس‌العملی که به بحث نفوذ نشان می‌دهد آشکار می‌سازد که می‌داند چه خواب‌هایی برای او و دولتش دیده‌اند. بر اساس همین نگرانی او نقش رسانه‌های نزدیک به اطلاعات سپاه در اجرای این پروژه را آشکار کرده است: «از برخی از نشریات می‌توان فهمید که فردا چه کسی دستگیر می‌شود، کجا تعطیل می‌شود و آبروی چه کسی می‌رود.» خامنه‌ای در دو سال اول دولت روحانی به دلیل نیاز به این دولت برای رفع تحریم‌ها برنامه‌های امنیتی خود علیه قوهٔ مجریه را (که در دولت‌های قبل عینا اجرا شده است) به تاخیر انداخت اما پس از توافق هسته‌ای نوبت این دولت برای «وابسته شدن به استکبار» فرا رسیده است.
این پیام‌ها توسط شرکت‌های غربی نیز به خوبی دریافت شده است و آنها در سرمایه‌گذاری در ایران به شدت تردید کرده‌اند. این رفتار‌ها در حوزهٔ تجارت که در ‌‌نهایت به دستور دولت مبنی بر عدم ورود کالاهای آمریکایی منجر شد (که در شرایط جهانی شدن کسب و کار نوعی لطیفه است) نوعی «خود- تحریمی» است.
دعوا بر سر...
نمایش «پروژهٔ نفوذ» غیر از تعارض در سطح میان خودی‌ها و جاسوس‌ها در بطن نیز تعارض میان منافع طرفین در ایران را منعکس می‌کند و از این جهت فیلمنامه‌نویسان می‌توانند بر کشش داستان سرمایه‌گذاری کنند. دعوای بر سر رابطه با آمریکا یا نوع ارتباط با آن کشور در ابعاد ایدئولوژیک و سیاسی (کاهش سرمایهٔ سیاسی دولت روحانی در آستانهٔ انتخابات مجلس، امنیتی کردن فضای سیاسی و کاهش روابط فرهنگی و علمی میان ایران و غرب) خلاصه نمی‌شود. این دعوا وجه اقتصادی نیز دارد. بحث اصلی در میان جناح‌ها (که خامنه‌ای خود را همیشه در یک سر این جناح‌بندی دیده) این است که در دوران پسا تحریم کدام بخش از جامعه از درآمدهای نفتی و کسب و کار‌ها سود می‌برد. ظاهرا منافع سپاه و بیت در این زمینه تضمین نشده است.


منبع: رادیو فردا

UK Accuses U.S. Of Supporting Terrorists But Sells Out To Saudi Arabia   :  Information Clearing House - ICH

یک فلسطینی در یورش لباس‌ شخصی‌های اسرائیلی به یک بیمارستان کشته شد


Image copyrightAl Ahli Hospital
Image captionدوربین مداربسته بیمارستان تصاویری از یورش را ضبط کرده است
به گفته مقامات فلسطینی، نیروهای مخفی امنیتی اسرائیل به بیمارستانی در کرانه باختری رود اردن حمله کرده و یک فلسطینی را کشته و یک مظنون را با خود برده‌اند.
بر اساس گزارش‌ها حدود ۳۰ نفر که ریش مصنوعی داشتند وارد بیمارستانی در الخلیل شدند.یک نفر از آنها هم خود را به جای یک زن حامله جا زده و بر روی صندلی چرخدار نشسته بود.
تصاویر دوربینه‌ای مدار بسته بیمارستان نشان می‌دهد که افرادی که خود را عرب-اسرائیلی جا زده بودند، حدود ساعت دو صبح به وقت گرینویچ (۱۲ نوامبر) وارد سالن بیمارستان می‌شوند. سپس آنها اسلحه‌های خود را به سوی کارکنان بیمارستان گرفته و ظاهرا آنها را تهدید می‌کنند تا دور بشوند.
این افراد سپس یک فرد را که مظنون به دست داشتن در یک حمله با چاقو بوده با خود بردند و یکی از بستگان نزدیک این فرد را هم کشتند.
در خشونت‌های حدود یک ماه و نیم اخیر ۱۰ اسرائیلی و دست کم ۶۷ فلسطینی کشته شده‌اند. اسرائیل می‌گوید بیش از نیمی از این فلسطینی‌ها قصد داشته‌اند با چاقو به ماموران یا غیرنظامیان اسرائیلی حمله کنند.
افزایش تنش‌ها بین دو طرف در ماه سپتامبر و پس از آن صورت گرفت که شایعاتی پخش شد مبنی بر اینکه اسرائیل در نظر دارد برخی از محدودیت‌های یهودیان برای بازدید از منطقه‌ "حرم شریف" را لغو کنند. این منطقه برای مسلمانان و یهودیان از اهمیت زیادی برخوردار است.
تاکنون عرف بر این بوده است که مسلمانان در این محل عبادت می‌کنند و یهودیان اگرچه اجازه بازدید از آن را دارند اما نمی‌توانند در آنجا عبادت کنند.