۱۳۸۷ مرداد ۲۳, چهارشنبه

محمود درویش ۲۰۰۸ -۱۹۴۱ - شعر هم صدایی




هر دو به هم گفتیم‮:‬

اگر گذشته ات تجربه ای ست

فردا را به معنائی و رؤیائی بدل کن‮!

‬برویم،برویم به سوی فردامان،

‮ ‬دلگرم از صدقِ‮ ‬خیال و معجزهء گیاه
دنیای ما:
محمود درویش، شاعر بزرگ فلسطین و جهان عرب، هنرمندىکه با بینشى عمیقاً انسانى بیش از ۴۰ سال در خط مقدم مبارزه براى کسب حقوق از دست رفتهء مردم خویش رزمید و شعرش ورد زبان مردم بود، روز شنبه ۹ آگوست ۲۰۰۸ در سن ۶۷ سالگى در پى سومین عمل جراحى سخت قلب در یکى از بیمارستان هاى آمریکا درگذشت.
محمود درویش در سال ۱۹۴۱ در البروه روستای شرقی عکا متولد شد. درویش پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان حیفا مهاجرت کرد، که این تجربه آوارگی تاثیرات عمیقی بر زندگی اش گذاشت. در سال ۱۹۷۰ مدتی تحصیلات خود را دردانشگاه مسکو ادامه داد . پس از آن به مصر رفت.
مقارن این ایام به عنوان شاعر مدتی را در حبس به سر برد. بعدها فعالیتهای سیاسی اش را پی گرفت و آشکارا به ارائه اشعار اعتراضی اش پرداخت. در سال ۱۹۶۱ فعالیتش را به عنوان روزنامه نگار آغاز کرد و تا مدتی روزنامه الاتحاد را سردبیری کرد. در سال ۱۹۷۱ فلسطین اشغالی را ترک گفته و به بیروت عزیمت کرد. او به عنوان سردبیر مجله ماهانه شئون فلسطینیه و سردبیر ارشد گاهنامه فرهنگی ادبی الکرمل چندی به کار مشغول بود.
درویش سرودن را از زمانی که در مدرسه در حال تحصیل بود شروع کرده بود و نخستین مجموعه آثارش در سال ۱۹۶۰ منتشر شد یعنی زمانی که تنها نوزده سال داشت. با دومین مجموعه اش برگ های زیتون (اوراق الزیتون) ۱۹۶۴ به عنوان یکی از شاعران پیشرو شعر مقاومت شناخته شد.از آثارش می توان به کتابهای زیر اشاره کرد: «گنجشک های بی بال (۱۹۶۰)، برگهای زیتون (۱۹۶۴)، عاشقی از فلسطین (۱۹۶۶)، تحت بیگانه ۱۹۹۹، دیوان محمود درویش، دیواریه ۲۰۰۰ و موقعیت محاصره (۲۰۰۲).»
درویش جوایزی چون جایزه ابن سینا، جایزه لوتس از انجمن نویسندگان آفریقا-آسیایی، جایزه هنرهای حماسی فرانس و مدال آثار ادبی و جایزه آزادی فرهنگی از بنیاد لبنان و همین اواخر نیز (نوامبر ۲۰۰۳) جایزه ناظم حکمت را به خود اختصاص
داد.


هیچ نظری موجود نیست: