پاهايتان استوارتر ,فريادتان رساتر ,روزتان مبارك باد
!افتخار آفرينان
!زنان ايران زمين
روزتان
پر بار و
! پر ثمر باد
ای کاش آب بودم
گر می شد آن باشی که خود می خواهی.ــ
آدمی بودن
حسرتا!
مشکلی ست در مرز ناممکن. نمی بينی؟
ای کاش آب بودم ــبه خود می گويم ــ
نهالی نازک به درختی گشن رساندن را
تا به زخم تبر بر خاک اش افکنند
درآتش سوختن را؟
يا نشای سست کاجی را سرسبزی جاودانه بخشيدن
از آن پيش تر که صليبی ش آلوده کنند
به لخته لخته ی خونی بی حاصل؟
يا به سيراب کردن لب تشنه يی
رضايت خاطری احساس کردن
حتا اگرش به زانو نشانده اند
در ميدانی جوشان از آفتاب و عربده
تا به شمشيری گردن اش بزنند؟
حيرتت را برنمی انگيزد
قابيل برادر خود شدن
يا جلاد ديگرانديشان؟
يا درختی باليده ناباليده را
حتا
هيمه يی انگاشتن بی جان؟
می دانم می دانم می دانم
بااين همه کاش ای کاش آب می بودم
گر توانستمی آن باشم که دل خواه من است.
آه
کاش
هنوز به
بی خبری
قطره يی بودم پاک
از نم باری
به کوه پايه يی
نه در اين اقيانوس کشاکش بی داد
سرگشته موج بی مايه يی.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر