دهمين روز جنایات اسرائیل درغزه: هولوكاست واقعي امروز در غزه جريان دارد

بعد انسانی بحران در غزه، با کمبود سوخت، آب آشامیدنی، مواد غذایی و تجهیزات پزشکی، هر روز بر نگرانی جامعه جهانی می‌افزاید. گزارش‌ها حاکی از آن است که در ۱۰ روز گذشته، بیش از ۵۳۰ نفر از فلسطینیان کشته شده‌اند که ۱۱۰ نفر از آنها را کودکان و زنان تشکیل می‌دهند.
میشل رنوف

"ميشل رنوف"، محقق انگليسي هولوكاست در گفت‌و‌گو با خبرنگار بين‌الملل خبرگزاري فارس درباره اوضاع غزه گفت: مردمي كه در سرزمين و خانه و كاشانه خود زندگي مي‌كنند امروز قرباني مي‌شوند و من نمي‌دانم كه ساير مردم چگونه شب‌ها سر خود را روي زمين گذاشته و مي‌خوابند. من همچنين شجاعت مردم غزه را تحسين مي‌كنم كه در برابر جنايات اسرائیل مقاومت مي‌كنند.
وي افزود: يهوديان پس از دو هزار سال مي‌خواهند سرزمين‌هاي فلسطيني را تحت اشغال خود در آورند. اين موضوع مانند اين است كه رومي‌ها به گذشته بازگشته و بگويند كه انگليس سرزمين آنهاست و آن را اشغال كنند.
وي اظهار داشت: ما بايد تمام كالاهاي اسرائيلي را تحريم كنيم و تمام دانشگاه‌ها ارتباط خود را با اسرائيلي‌ها قطع كنند. در كنار تحريم‌ها عليه اسرائیل، بايد ايستگاه‌هاي خبري مستقل نيز ايجاد كرد و حقايق را به مردم بيان داشت.

واكنش فلسطيني‌ها به طرح آتش بس 3ساعته اسرائيل

:شبكه‌ خبرى الجزيره از آتش‌بس موقت سه ساعته اسرائيل در نوار غزه و مخالفت گروه‌هاى فلسطينى با اين نوع آتش‌بس خبر داد به گزارش ايسنا، خبرنگار اين شبكه‌ تلويزيونى با ارائه‌ گزارشى اظهار داشت: به دنبال گسترش حملات نظامى اسرائيل به مناطق مختلف فلسطينى از جمله مدارس تحت نظارت سازمان ملل و محكوميت گسترده‌ى جهانى نسبت به اين حملات و نيز گسترش خسارت‌هاى جانى سربازان اسرائيلى در درگيري‌هاى مسلحانه با نيروهاى مقاومت اسلامى ساعتى پيش كميته‌ امنيتى دولت اسرائيل با تشكيل جلسه‌ فوق‌العاده اعلام كرد اسرائيل با آتش‌بس سه ساعته كه روزانه سه ساعت حملات نظامى در چارچوب اين آتش بس به نوار غزه متوقف خواهد شد موافق است. به دنبال اعلام اين آتش‌بس سه ساعته گروه‌هاى مقاومت اسلامى با اعلام مخالفت خود نسبت به اين آتش‌بس اعلام كردند: اسرائيل در صدد سرپوش گذاشتن بر جنايت‌هاى جنگى خود در نوار غزه مي‌باشد و اين چنين آتش‌بسى از سوى گروه‌هاى مقاومت اسلامى به عنوان آتش‌بس يك طرفه تلقى مي‌شود. اين در حالى است كه روز گذشته جنگنده‌هاى صهيونيستى با هدف قرار دادن چند مدرسه وابسته به سازمان ملل كه مقر استقرار اصلى غيرنظاميان فلسطينى بود و به صورت پناهگاهى براى غيرنظاميان فلسطينى استفاده مي‌شد، منجر به شهادت رساندن شمارى از فلسطينيان شدند. افزايش تلفات رژيم صهيونيستى از سوى ديگر براساس گزارش رسيده از منابع پزشكى اسرائيلى و نيز منابع آگاه فلسطينى تعداد كشته‌شدگان اسرائيلي‌ها از آغاز جنگ تا كنون به 22 كشته و 100 زخمى رسيده است. همزمان با افزايش تلفات سربازان اسرائيلى در جنگ زمينى جنگنده‌هاى اسراييلى تا بدين لحظه اهداف خود از اين جنگ را محقق نساخته كه در راس آن متوقف ساختن حملات موشكى گروه‌هاى مقاومت اسلامى به نقاط مختلف اسرائيل قرار گرفته است. از شب گذشته تا كنون بيش از ده‌ها موشك به مناطق مختلف اسرائيل از جمله اسدود ، پايگاه نظامى تسيلم ، سبيروت و مژدل اصابت كرده‌اند.

همچنين گردان عزالدين قسام شب گذشته با پخش يك فيلم ويدئويى تصاويرى از به هلاكت رسيدن يك سرباز اسرائيلى كه هدف تك‌تيراندازان مقاومت اسلامى فلسطين قرار گرفته بود و نيز منفجر شدن چندين مقر استقرار نيروهاى اسراييلى در مرزهاى نوار غزه را پخش كرد.

سازمان ملل ادعاى اسرائيل را تكذيب كرد اين در حالى است كه سازمان ملل با تكذيب تمامى ادعاهاى اسرائيل نسبت به استقرار سكوهاى موشكى در مدرسه‌ وابسته‌ به آنروا [غزه؛ ده‌ها کشته در حمله موشکی اسرائيل به مدرسه] اعلام كرد :ما در تماس كامل با اسرائيل بوديم و به مقامات مسئول اسراييلى اطلاع داده بوديم كه اين مدارس تنها پناهگاه غيرنظاميان فلسطينى است و هيچ سكوى پرتاب موشك يا نيروهاى مقاومت در اين مدارس وجود نداشته است و به رغم آن اسرائيل اين پناهگاه‌هاى مردمى را مورد هدف قرار داد.

همزمان با ادامه‌ حملات زمينى ،‌هوايى و دريايى اسرائيل به نوار غزه تلاش گسترده‌ ديپلماتيك از سوى كشورهاى اروپايى و عربى براى متوقف ساختن ادامه‌ حملات نظامى به نوار غزه همچنان ادامه دارد. اما به رغم تمامى اين تلاش‌ها هيچ نتيجه‌ ملموسى جهت متوقف ساختن اين جنگ به دست نيامده است به طورى كه نشست شوراى امنيت براى چهارمين بار متوالى جهت صدور قطعنامه براى برقرارى آتش‌بس فورى و متوقف ساختن عمليات نظامى اسرائيل در نوار غزه به شكست انجاميد.

[غزه؛ نشست شوراى امنيت پشت درهای بسته] تداوم محكوميت‌هاى جهانى اين در حالى است كه محكوميت‌هاى جهانى گسترده نسبت به جنايت‌هاى جنگى اسرائيل بر حق مردم مظلوم فلسطين در كشورهاى مكزيك، آرژانتين،‌ انگليس، هند، پاكستان ، ‌افغانستان، مالزي، اردن، ليبي، سودان، الجزاير ادامه دارد. در اين تظاهرات مردم خشمگين با به آتش كشيدن پرچم‌هاى اسرائيل و آمريكا خواهان محاكمه سران اسرائيلى نسبت به جنايت‌هاى جنگى انجام شده در نوار غزه شدند. اين در حالى است كه دولت مصر نيز از طرح مشترك خود با فرانسه براى متوقف ساختن عمليات نظامى در نوار غزه خبر داد. حسنى مبارك رئيس جمهور مصر اظهار داشت: اين طرح مشترك فرانسه و مصر بر متوقف شدن فورى عمليات نظامى در نوار غزه ، استقرار نيروهاى بين‌المللى در اين منطقه و اعلام آتش‌بس فورى متمركز است. عثامه حمدان نماينده‌ حماس نيز در لبنان در واكنش به اين طرح مشترك مصرى و فرانسوى اعلام كرد: جنبش حماس ملاحظاتى نسبت به اين طرح دارد و پس از بررسى آن ملاحظات خود را اعلام خواهد كرد.
18 دی 1387

Hazem Balousha in Gaza City and Rory McCarthy in Jerusalem

$The Guardian, Tuesday 6 January 2009

Article history

Wounded Palestinians pour into overrun hospitals as Israel continues to pound the Gaza Strip in the 10th day of its offensive Link to this video
The small dead bodies were laid next to one another on the tiled floor of the morgue corridor, the blood drained from their cheeks. One had a bandage still wrapped around his head, another lay with his mouth half-open in his oversized, bloodstained clothes.
For a week the Samouni family had taken shelter in their small, single-storey home in Zeitoun, south-east of Gaza City, and there they survived wave after wave of Israeli bombing and artillery strikes. Then came Israel's ground offensive, the next phase in what Israel argues is a necessary and justified battle against the Palestinian militants firing rockets out of Gaza.
The Israeli prime minister, Ehud Olmert, promised an "iron fist" for Hamas and said he would treat the civilian citizens of Gaza with "silk gloves," though the Palestinians of Gaza know perhaps better than most that there are few silk gloves in war.
The Samouni family woke on Sunday morning to find themselves surrounded by camouflaged Israeli troops and dozens of tanks, who had set up a position in the rubble of what was once the large Jewish settlement of Netzarim. As dawn broke, the soldiers seized control of the highest buildings in the district and ordered several of the neighbours into the Samouni family home and there a dozen of them waited, without food and without water.
"All day Sunday there was shooting and bombing. We didn't have anything to eat, we didn't have water to drink - our water tanks had been damaged in the fighting," said Wael Samouni, 32, who on a normal day would be manning his stall at the vegetable market. "We couldn't sleep."
He stepped out of the house briefly and saw a man shooting an M16 assault rifle. He mistook him for a Palestinian militant. Samouni shouted at him: "Please don't come here. They'll kill us. Go away." But as the gunman turned round, it became clear he was an Israeli soldier. The soldier shouted back in Arabic: "Bring me your ID." Samouni disappeared back into his house and decided not to venture out again.
They passed another night under the bombing and artillery strikes, grateful to have made it through to morning. Samouni remembered sitting in the crowded living room yesterday, surrounded by his neighbours, wondering how much longer they had to endure. It was 6.30am.
"We were sitting and suddenly there was bombing on our house and everyone started to run. There were three rockets. I have no idea where they came from," said Samouni. The rockets, believed now to be tank shells, hit the building and brought it crashing down. "I looked to my side, took hold of my boy Mohammad and I started to run. As I ran I looked back and saw on the floor my mother, two cousins and three of my children. All dead," he said. Samouni and the others ran from the house, some raised white cloths as flags and they made it to a patch of safe ground where they were taken to hospital by car.
Yesterday, as three of his children were laid out dead on the hospital floor, Samouni was in a bed upstairs in the Shifa hospital, recovering from wounds to his legs and shoulder and comforting his son Mohammad, five, who had suffered a broken arm in the shelling and had just woken after his operation. He was still unsure exactly how many of his 10 children had died.
"It's a massacre," Samouni said. "I'm 32 years old and I've never seen such things as this. I couldn't help myself or any of those around me. We just want to live in peace."
At his bedside was his brother Nael, 36, who lives in a house close by. His wife and daughter had been in Wael's house yesterday morning at the time of the shelling: both were killed.
"I wanted to go and join them the night before, but it was too dangerous to go out. If anyone moved he would be shot," Nael said. "Then when I heard the bombing this morning I saw people running. I saw an injured man fall to the ground. I ran to help, but there was an Israeli sniper in the house next door who shouted: 'Leave him alone.' We couldn't rescue anyone."
As he ran, Israeli troops fired over their heads and then ordered them to lift up their shirts to show they carried no weapons under their clothes. "We just made it out and here to the hospital," Nael said. Then, in a moment of anger, he pointed the blame. "Hamas is responsible for this. They are starving us, now they are killing us," he said. "They asked the Israelis to enter but where is the resistance? They are hiding. All the leaders of Hamas are underground. It's just the civilians confronting the Israeli army. I don't like Hamas and I don't want them ruling Gaza."
Hospital officials believe nine people were killed in the Samouni house, including at least four children. But they were not the only civilians to die at the hand of the Israeli offensive yesterday. Just north of Gaza City in the Shamali district, a missile struck a three-storey apartment block in the middle of the night - home to three brothers, their families and their father. It hit the roof and dropped down to the basement, destroying half the building and killing Amer Abu Asha, 47, along with his two wives, three sons and one daughter.
Yesterday his brother Samer Abu Asha, 50, sat outside on a plastic chair under a green awning. Neighbours came to shake his hand and offer their sympathy before slipping away quickly to avoid the next missile strike.
The family were not asleep at 1.30am yesterday when the Israeli missile struck - the noise of the bombing had been too much. In the moments after the attack there was such confusion no one knew who or how many had died.
"We started searching but it was hard with the dust, the darkness and the smoke," said Abu Asha. Neighbours told them bodies had been taken to the hospital, so they rushed to the Shifa in Gaza City, only to be told no one from their family had been admitted. "We went back home and searched everywhere," he said. Finally they found his brother Amer lying on a patch of ground outside the house, mortally wounded, his stomach ripped open. "We started to search for others under the rubble. We found arms, legs, half a head," he said. "We didn't find a complete body."
Abu Asha admitted that another brother in the family - but one who did not live in the building - was in the Hamas military wing but said he could not account for the bombing. They had received no warning. "It's unjust. They are targeting civilians, children, old women," he said. "Some European and Arab countries are supporting Israel in this terrorism. They want to crack down on Hamas, but Hamas is not in the houses. It's on the front line. Go there and kill them. Not us."

پيامک پزشک نروژی:مرگ، خون،قطع و دست وپا...

دکترماتس گیلبرت

روشنگری.

روز سه شنبه 6 ژانويه در 11 امين روز حمله اسرائيل به غزه نيز دولت اسرائيل عليرغم قول قبلی به هيچ خبرنگاری اجازه ورود به غزه را نداد. به اين ترتيب گزارشات کليه رسانه ها بر اخباری که ساکنين بومی و طرف های درگير می فرستند استوار است. اما روز دوشنبه 5 ژانويه يک پزشک نروژی يک پيامک با تلفن ارسال کرد که در آن نوشته شده بود:مرگ، خون و آمپوتاسيون,قطع دست و پا, اطراف ما را فراگرفته است... تعداد زيادی کودک..زنهای حامله..من هرگز چيزی به اين وحشتناکی نديده ام., اين پزشک ماتس گيلبرت نام دارد و 61 ساله است و متخصص رشته بيهوشی است. او و يک جراح نروژی به نام اريک فوسه که هردو پرفسور هستند با يک سازمان امداد به نام NORWAC کار ميکنند. ايندو شب قبل از تحويل سال نو همراه چهار پزشک مصری خود را به غزه رسانده بودند.از آنجا که ماتس گيلبرت نخستين شاهد غربی است که برخلاف خبرنگاران رسانه ها ميتواند مستقيما مشاهدات خود را بازگو کند، بلافاصله رسانه های متعدد با او تماس گرفته و مشاهدات او از شبکه های متعدد از سی ان ان، اسکای نيوز، سی بی اس، بی بی سی گرفته تا پرس تی وی رژيم ايران و در نشرياتی مثل اينديپندنت و نيويورک تايمز منعکس شد. مشاهدات گيلبرت به شدت تکان دهنده است. او و همکارانش بيش از ده روز است در شرايطی فاجعه بار در بيمارستانی به نام شفا بايد کودکان نوزاد که سرشان در هم کوبيده، زنان حامله مجروح، جوانانی که بايد هردو پای شان بريده شود را معالجه کنند. ماتس گيلبرت ميگويد آماری که از قربانيان غيرنظامی ميدهند به هيچ وجه حقيقت ندارد و 50 در صد بيماران او را فقط کودکان و زنان تشکيل ميدهند. اودر مصاحبه تلفنی با يک روزنامه سوئدی گفت نخستين چيزی که هنگام ورود به بيمارستان شفا با آن روبرو شد، جسد يک همکار مرده بود. او گفت: , اين دکتر با آمبولانس برای نجات مجروح رفته بود که هدف حمله قرار گرفت. هم او و هم بهيار همراه او کشته شدند., آنها بعد از ورودبه غزه بدون انقطاع کار کرده اند، حتی وقت خواب هم نداشتند:,... مثل خواب سرباز، هروقت که بتوانی. ولی اين مساله پيش رنجی که مردم می کشند هيچ است. يکی از زخمی ها که امروز بيمار من بود تنها 8 ماه داشت. جراحاتش آنقدر سنگين بود که بايد عمل ميشد. ولی بيهوش کردن بچه 8 ماهه خطرناک است. با وجود اين مجبور بودم., به گزارش روزنامه مزبور او آنگاه از شدت اندوه نتوانست حرف بزند و ساکت شد. سپس گفت چيزی که بيش از همه دلم مرا به درد می آورد رنج کودکان است. امروز سه کودک پيش من آمدند. سه خواهر برادرتنها، هرسه مجروح، وحشت زده تا سرحد مرگ. تصويری که از آنها در ذهنم مانده را هرگز از ياد نخواهم برد. حتی آن بچه ها هم که زخمی ها ی سطحی تری دارند، از نظر روانی بطور کامل در هم شکسته اند. جراحی بدون داروی بيحسی بيمارستان که قبلا مخصوص مداوای بيماران فوری بود اکنون تماما به درمان مجروحان اختصاص يافته است. پزشکان تحت شرايط دشواری کار ميکنند. شيشه ها شکسته، برق گاه به گاه وصل ميشود. دارو، وسيله و پرسنل به شدت ناکافی است. او گفت توصيف وضعيت بسيار دشوار است. ما کنار تخت عمل ايستاده ايم وسعی ميکنيم جان بيمار را نجات دهيم که برق می رود. اين يک وضعيت دايمی است. به گفته گيلبرت اوضاع بدتر و بدتر ميشود: ,مردم روی دست ما می ميرند. امروز,سه شنبه 6 ژانويه, 100 مجروح داشتم. بسياری از آنها بچه بودند و يکی زن حامله., به گفته او هرچه او و همکارانش تلاش ميکنند زندگی ها را نجات دهند، اما توپخانه ها و بمب ها کار ميکنند و تعداد مجروحين افزايش می يابد. برای تخت های عمل صف هست. برخی را روی کف زمين عمل می کنند. او ميگويد مجبور شده اند در برخی موارد بدون استفاده از داروی بيحسی اندام ها را قطع کنند. گيلبرت همچنين ميگويد اسرائيلی ها از نوعی سلاح به نام veryDense Inert Metal Explosive.DIME استفاده ميکنند که بيش از 10 متر نمی رود، زود ناپديد ميشود ولی وقتی به بدن اصابت ميکند، امواج پر قدرت آن بدن را تکه تکه ميکند. قبلا پزشکان بيمارستان شفا به شبکه الجزيره گفته بودند نميدانند اسرائيل از چه سلاح هايی استفاده ميکند که آنها مجبورند اينهمه دست و پا قطع کنند. اشک هايمان را برای بعد نگاهداشته ايم به گفته گيلبرت در دو روز اخير وضع بسيار وخيم تر شده است. هر حمله تعداد بيشتری مجروح برجا ميگذارد و جراحات آنها وخيم تر است. اسرائيل ادعا ميکند تلاش ميکند به شهروندان غيرنظامی کمتر آسيب برسد، اما دو پزشک نروژی که به گزارش روزنامه ها تجربه طولانی کار در شرايط فاجعه را دارند اين ادعا را باور ندارند:,درطول يک ساعت اخير که در اورژانس ايستاده ايم حدود 20 مجروح آوردند. نه تای آنها کودک بودند., آنها تعدادی عکس هم فرستاده اند که وضع وخيم مجروحين را نشان ميدهد. دو پزشک نروژی و 4 پزشک مصری در يک اتاق کوچک بيمارستان با هم زندگی ميکنند:, ما همديگر را دلداری ميدهيم. وقتی اينجا هستيم بايد خيلی دلمان قوی باشد و اشک های مان را نگاه داريم. آنها را برای وقتی گذاشته ايم که باز ميگرديم. مراسم سال نو را خيلی محدود گرفتيم. اينجا نشستيم چای نوشيديم و با هم حرف زديم در باره ارزش و قدر انسان. وقتی ساعت 12 شد همه ما آرزو کرديم سال ديگر کمی بهتر باشد., روند رو به افزايش ,هدف انسانی, روز سه شنبه نيروهای اسرائيلی به منطقه ای که بيمارستان در آن قرار دارد نزديک شدند. معلوم نيست جان پرسنل پزشکی در امان بماند. در اين روز اسرائيل يک بيمارستان موبايل دانمارکی وابسته به يک موسسه کليسايی را هدف حمله قرار داد. بيمارستان در يک ماشين برپا ميشود و فقط ميتواند بيماران با جراحات سبک تر را بپذيرد. هنوز اين بيمارستان آماده نشده و به کار نيفتاده بود. حالاترديد دارند که يک ماشين ديگر بخرند، زيرااطمينان ندارند اسرائيل آن را هم هدف قرار ندهد. کاسپر انگبورگ سخنگوی اين موسسه کليسايی گفت ما از اينکه اسرائيل مستقيما هدف های انسانی را نشانه ميگيرد تکان خورده ايم. روز سه شنبه اسرائيل به يک مدرسه سازمان ملل که 400 فلسطينی در آن پناه گرفته بودند حمله کرد. در اين حمله بنابرگزارش های مختلف 40 تا 45 ن نفر کشته شده اند. اين سومين مدرسه سازمان ملل بود که در روز سه شنبه نيروهای اسرائيلی به آن حمله کردند. مدرسه ها به پناهگاه مردم تبديل شده اند. روز سه شنبه گاردين نيز گزارشی همراه با تصاوير پدری در کنار اجساد سه فرزند خردسالش را منتشر کرد. اين مرد که اتفاقا با حماس هم مخالف بود گفت سربازان اسرائيلی به خانه های ما آمدند و همه خانه ها را تخليه کردند. ما همه به زير زمين يک ساختمان رفتيم که توپخانه اسرائيل از دور شليک کرد، من يکی از فرزندانم رابغل کردم که به بيرون بروم. وقتی به پهلويم نگاه کردم مادرم، دو پسرعمويم و سه فرزند ديگرم را ديدم. همه آنها مرده بودند. گزارش مزبور و عکس اين مرد و سه فرزندش را در لينک زير ببينيد.

http://www.guardian.co.uk/world/2009/jan/06/gaza-israel

* تصوير صفحه اول دکتر اريک فوسه جراح

گفتگوی روزنامه اومانيته با ليلا شهيد نماينده فلسطين در اتحاديه اروپا

بايد از تکه تکه شدن فلسطين جلوگيری کرد
برگردان: احمد آزاد
چهار شنبه ۱۸ دی ۱۳۸۷ - ۰۷ ژانويه ۲۰۰۹

سوال: پس از يک هفته بمباران نوار غزه، اسرائيل حمله زمينی خود را آغاز کرده است، تحليل شما از اين تصميم چيست؟ليلا شهيد: دليل آغاز حمله زمينی، شکست عمليات هوايی بود که عليرغم بمباران جنايتکارانه تمام سرزمين غزه و عليرغم بيش از ۵۰۰ کشته فلسطينی، اسرائيل ديد که پرتاب راکتهای „قسام“ ادامه داشته و حتی مناطق دورتری را هم هدف قرار داده است. در نتيجه اسرائيل سربازانش را فرستاد. آنها فکر می کنند که موفق خواهند شد از طريق عمليات زمينی، به آنچه که از طريق عمليات هوايی دست نيافتند، دست يابند. در واقع اين مردم غير نظامی هستند که همچنان بايد بهای اين حمله را گرانتر بپردازند. چنانکه تنها در بيست و چهار ساعت اول حمله، ۸۲ نفر کشته شدند، که عمدتا افراد غير نظامی بودند. کمتر میتوان از بصيرت ارتش اسراييل در اين ديوانگی نظامی صحبت کرد.سوال: به نظر شما استراتژی اسرائيل چيست؟ليلا شهيد: از همان ابتدا، تصميم اسرائيل در حمله را نمیتوان تنها با به ظاهر قطع آتشبس توجيه کرد. در واقع اين ارتش اسرائيل بود که در ۴ نوامبر با کشتن ۴ عضو حماس اين آتش بس را نقض کرد. من فکر میکنم که „اهود باراک“ دو نيت دارد. اولی آن اين است که فکر میکند وی آبروی از دست رفته ارتش اسرائيل، پس از جنگ جنوب لبنان در سال ۲۰۰۶، را مجددا بدست آورد و يک قهرمان بزرگ شود. دومين محاسبهاش مربوط است به انتخابات اسرائيل در ۱۰ فوريه جاری، که وی و „تزيپی ليونی“ در نظرخواهیها بازنده اعلام شدهاند.، درحالی که نظرخواهیها „ناتان ياهو“ را، با برنامه انتخاباتی که محور آن قطع مذاکره با فلسطينی ها و تهاجم نظامی به حماس می باشد، برنده اعلام کرده اند. „باراک“ و „ليونی“ فکر می کنند که چنين حمله ای، محبوبيت آن ها را بالا خواهد برد، که چنين نيز می باشد.سوال: چنين عملياتی چه نتايجی خواهد داشت؟ليلا شهيد: قبل از همه، به امکان مذاکره با دولت فعلی اسرائيل نقطه پايان خواهد گذاشت. بايد ديد که چه کسی جانشين خواهد شد، اگر چه فرق چندانی هم نمیکند و ناتان ياهو، باراک و ليونی کمی و بيش در يک موضع هستند. امروزه مردم فلسطين چنان خشمگينند که محمود عباس تهديد به قطع تمام مذاکرات کرده است و مسئول مذاکرات از حضور در جلسه مذاکرات خودداری کرد و گفت که غير قابل تصور است که مذاکرات، در شرائطی که چنين کشتاری از مردم فلسطين در جريان است، ادامه يابد. دومين نتيجه آن موقعيت پيچيده برخی از کشورهای عربی است. مصر، که در طول شش ماه آتش بس را تضمين کرده بود و برای يک گفتگوی ملی در ميان فلسطينیها تلاش میکند، در رابطه با مرز عبوري“رفاه“ بين مصر و نوار غزه، در يک موقعيت بسيار پيچيده قرار گرفته است. طبيعی است که دولت مصر نمیتواند با سازمانی که متحد يکی از سازمانهای اپوزيسيون درونی مصر، اخوان المسلمين، میباشد، وارد مذاکره و توافقات شود. بيش از اين نکته که واقعی است، مسئله اصلی اين است که مصر از تمايل اسرائيل به جدا کردن نوار غزه و سپردن دائمی آن به مصر هراس دارد، همچون نوار غربی رود اردن، که هر آنچه که تاکنون شهرک يهودينشين نشده، به اردن سپرده شود. اين بسيار خطرناک است، چرا که به معنی تکه تکه کردن فلسطينی است که قبلا شهرک سازی، ديوار کشی و اتصال بيتالمقدس را داشته است. نگرانی تکه تکه شدن برای حکومت فلسطين، مردم فلسطين و کشورهای عربی همسايه، واقعی است. وبالاخره اين حمله می تواند به درگير شدن جامعه جهانی بيانجامد. اسرائيل تصميم گرفته که حملهای را پيشبرد که نمادهای اسلام را هدف قرار میدهد. بطور مثال اسرائيل تا کنون ده مسجد را بمباران کرده است و در يکی از آنها يازده نفر که عبادت میکردند، کشته شدهاند. ما درگير جنگ تمدنها، که برای جورج بوش بسيار عزيز بود، شدهايم و اين به نظر من بسيار خطرناک است. سوال: در مقابل اين وضعيت، شما از جامعه بينالمللی و بطور اخص از اتحاديه اروپا و رئيس جمهور فرانسه که اکنون در منطقه است، چه انتظاری داريد؟ليلا شهيد: حمله زمينی اسرائيل نمی توانست رخ دهد، اگر جامعه بين المللی مسئوليت خود را انجام داده بود و قطعنامه ای در شورای امنيت صادر کرده بود که اسرائيل را مکلف به قطع بلافاصله بمبارانها می کرد. نه تنها اين نشد، بلکه زمانی که کشورهای اروپايی و غربی تلاش کردند تا در اولين روز حمله زمينی، قطعنامه ای تهيه کنند، با وتو امريکا مواجه شدند.اين ضرورت دارد که اروپا واکنش نشان دهد. اروپا بايد از هياتهای نمايندگی خود و سفر سرکوزی، رئيس جمهور فرانسه، برای مقابله با خطر گسترش اين جنگ استفاده کند، نشان دهد که مراجعه به حقوق بين المللی و احترام به قطعنامه های سازمان ملل وجود دارد، که مردم فلسطين دارای حقوقی هستند که خون فلسطينی همان ارزشی را دارد که خون اسرائيلی، صربی، کراوسیی و کوسووئی. اروپا تصميم گرفته است که اسرائيل يک همکار ويژه اش باشد و همزمان موقعيتش را نيز بالاتر برده است. شورای اروپا توضيح میدهد که اين وسيله ای است برای الزام اسرائيل به پيشرفت رابطه با فلسطينی ها در سطح سياسی. پس اين بهترين موقعيت است برای آقای سرکوزی که وظيفه اسرائيلی ها رابه آنها گوشزد کند.اين آخرين شانس است. کشورهای عربی آماده هستند تا با همکاری اروپا، يک آتش بس کامل را تحميل کنند، نقاط عبوری را در مرزهای غزه بگشايند و نيروهای حافظ صلح بين المللی را، همچون سال ۲۰۰۶ در لبنان، به منطقه اعزام کنند و هر آن چه که در اين ده روز تخريب شده است، را بازسازی کنند. اين تنها راه برای جامعه بين المللی است که اعتبار خود را بدست آورد.

B'TSELEM - The Israeli Information Center for Human Rights

Human rights groups report from the field Israeli human rights groups have launched a blog supplying ongoing updates about the harm caused to civilians as part of the fighting in the Gaza Strip and Southern Israel.

wounded Gazans trapped in shelled buildings B'Tselem has received a report that several wounded Palestinians are currently trapped in buildings shelled on Saturday night by the army, together with the bodies of their relatives.

Testimony: Wakes up in hospital and learns his children were killed On 28 December, eight members of the 'Abasi family, fearing the bombing, went to sleep in the same room. The father, Iyad al-'Abasi, awoke in the hospital, where he learned that three of his children – Sidqi, 5, Muhammad, 10, and Ahmad, 11 – had been killed in a bombing as they slept.

Ambulance and team fired at while evacuating wounded people On 4 January, a medical team was fired at while evacuating wounded people in Beit Lahiya. A paramedic and one of the wounded people were killed.

Testimony: children witness two women shot in taxi On 4 January, soldiers opened fire from a tank toward a passenger taxi outside Gaza City. The four children in the taxi witnessed their mother and another woman killed.

Testimony: Toddler and girl killed in their home by bombing A-Nasalah family was in their home when near-by structure was bombed a number of times. A-Moaz, 2.5 years old and Eyon, 16, were killed.

Additional items...

http://fr.youtube.com/watch?v=Fxms3qCZVqE&feature=related

http://fr.youtube.com/watch?v=2YLNAdV79Go&feature=related

نسل كشی مدرن(مقاله) / غزه(شعر)فريدون گيلانی

http://fr.youtube.com/watch?v=XHWDIUZFnjA&feature=related

نسل كشی مدرن(مقاله) / غزه(شعر)

نسل كشی مدرن فريدون گيلانی
gilani@f-gilani.com http://www.f-gilani.com/

خالی را احمدی نژاد بست، نقشه را سی آی ا و موساد و ام آی سيكس و اخوان المسلمين ريختند، تاوانش را كودكان و زنان و مردان غزه بايد پس بدهند . كارخانه های اسلحه سازی ، كمپانی های نفتی ، ‌سرمايه داری مالی جهانی و مجموعه عناصری كه جهان را بلعيده اند ، بدون ماده مستعد دچار بحران می شوند . راه حل جلوگيری از ايجاد چنين بحراني، به هم زدن تعادل جهان برای ايجاد تعادل مطلوب است . اين تعادل ، جز با تشديد تنش و ايجاد بحران های جهانی كه بهايش جان مردم و مال اندك ايشان است ، مقدور نيست. احمدی نژاد، خالی را روی اين حساب و كتاب می بندد و لفظ و ايدئولوژی را چاشنی می كند كه رد گم كند . مرادش خمينی هم ، به همين روش متوسل شده بود . جانشين خميني، سيدعلی خامنه ای هم ، لحظه ای از اين , صراط مستقيم ,‌ منحرف نمی شود . منتها ، در نتيجه ای كه مطلوب سازندگان اسلحه و بلعندگان نفت و گاز و ساير منابع طبيعی و نيروی كار مردم است ،‌ به جای آن كه ,اسرائيل از نقشه جهان پاك شود , ، نوار غزه با يك و نيم ميليون جمعيت دچار چنين خطری می شود و به دام طراحان قتل عام و نسل كشی می افتد . به خلاف تصور ساده انديشانی كه تحت تاثير رسانه های اصلی خبر خيال می كنند تهاجم هوايی شنبه بيست وهفتم دسامبر 2008 اسرائيل به غزه ، واكنش ناگهانی دولت اسرائيل در مقابل موشك پرانی های حماس بوده كه منجر به باريدن گلوله و بمب و راكت از زمين و هوا و دريا بر مردم غزه شده است ، ايالات متحده و اسرائيل و بريتانيا ، با اطلاع اتحاديه اروپا و بخصوص موافقت آنجلا مركل صدراعظم آلمان و ساركوزی رئيس جمهوری فرانسه ، ‌از پيش ؛ ازمدت ها پيش ؛ چنين تهاجم بی رحمانه ای را طراحی كرده بوده اند . جمهوری اسلامی هم كه ظاهرا مردم غزه را خط مقدم خود پنداشته و بخشی از اضافه درآمد نفت را می دزدد و بخشی ديگر را خرج پرواركردن كارخانه های اسلحه سازی می كند كه يعنی وظيفه الهی را در قبال اسلاميست های تندرو انجام می دهد، عملا خط تشديد تنش سازمان های اطلاعاتی ايالات متحده و اسرائيل و اتحاديه اروپا و چين و روسيه را پيش می برد . علاوه بر اهود اولمرت و وزرای خارجه و جنگ او ، شيمون پرز رئيس جمهوری اسرائيل هم می گويد كه زير بار هيچ آتش بسی نخواهد رفت . جنگی خونين و نابرابر در نوار كوچك غزه در جريان است . تاكنون ، ‌حتی بنا به آمارهای رسمی ، كه هرگز رسميت واقعی نداشته اند ، هزاران فلسطينی كشته و مجروح شده اند . رئيس تنها بيمارستان مستاصل غزه ، شفا ، رسما اعلام كرده كه چون نمی توانند به زخمی ها ، حتی روی زمين بيمارستان برسند ، مدام بر تعداد كشته ها افزوده می شود . زخمی ها هم ، در واقع جزو كشتگانند. برای اين كه به طور كامل ناقص شده اند ؛‌ دست رفته ، پا رفته ، كليه و كبد رفته و هيچ يك ، حتی اگر زنده بمانند، ‌انسان عادی نخواهند بود . اعضای دولت و مجلس و رئيس جمهوری اسرائيل ، بنا به خبرهای شبكه تلويزيونی الجزيره و حتی سی ان ان ، ‌همان حرفی را ؛ منتها با كلمات اندكی متفاوت ، می زنند كه يك اسرائيلی تندرو در مصاحبه با الجزيره زده است : , بايد غزه را پاك كنيم. , اين ,‌ پاك كنيم ,‌ ، در واقع همان ,اسرائيل را بايد از نقشه جهان پاك كنيم , محمود احمدی نژاد است. شورای امنيت سازمان ملل ، تا به حال دو جلسه فوق العاده داشته و كارش حتی به صدور يك بيانيه خشك و خالی و بی خاصيت هم نكشيده است . ساركوزی و گوردون براون و بعضی دولت های ديگر، محض خالی نبودن عريضه فقط تهاجم زمينی اسرائيل و اشغال خانه به خانه و تقسيم غزه به شمال و جنوب و كشتار كودكان و زنان را كه 25 درصد تلفات را تشكيل می دهند ، محكوم كرده اند. اتحاديه عرب و سران كشورهای عربی هم كه نوكران علنی ايالات متحده اند،‌ از چهارچوب حرف های توخالی ؛ درست مثل جمهوری اسلامي، فراتر نرفته اند. محمود عباس امروز ( دوشنبه پنجم ژانويه 2009 ) رفته است به سازمان ملل كه برای صدور قطعنامه به شورای امنيت فشار وارد كند. هيئتی هم از اتحاديه اروپا برای حفظ ظاهر به منطقه درگيری و قتل عام رفته است . مردم جهان اما ، از لندن گرفته تا تركيه، به خروش آمده اند . به لحاظ تبليغاتی ،‌ تاكنون بازنده جنگ اسرائيل است . ايالات متحده هم ، به عنوان متجاوز اصلی ، حتی جلو اعتراض ها و قطعنامه های تشريفاتی را می گيرد . جالب اين جاست كه باراك اوباما كه توانسته بود در شيرين زبانی های تبليغات انتخاباتی عده ای را بفريبد ، به قول الجزيره موضع رسمی نگرفته ، اما علنا گفته است: ,اگر من با دو فرزند و همسرم در خانه باشم و كسی به خانه ام موشك پرتاب كند، چه خواهم كرد؟ , جهان سرمايه داری ، ضمن خرج كردن الفاظ عوام فريبانه ،‌ راهی برای برون رفت از بحران مالی پيدا كرده است . بعضی ها اميدوارند كه در چند روز آينده ، ‌اسرائيل پس از آن كه از كشته فلسطينی ها پشته ساخت ، عقب بكشد. اما 52 درصد مردم اسرائيل و دولت اين كشور، مدام بر بوق می دمند كه تا كار را ، يعنی يك و نيم ميليون جمعيت غزه را ؛ و نه فقط تفنگچی های حماسی را ، به پايان نرسانند ، دست بر نخواهند داشت . آن چه به عنوان واقعيت پيش روی انسان آگاه قرار می گيرد ، و نه انسانی كه با رسانه های رسمی كوك می شود ، اين است كه اين مهلكه به اين سادگی ها به پايان نخواهد رسيد و به دورتازه ای از تنش خونين در منطقه و سراسر جهان خواهد انجاميد كه مراد اصلی طراحان هم همين است . اگر اسلاميست هايی كه بريتانيا و ايالات متحده و شركای آنان ساخته و پرداخته اند وجود نداشته باشند و حالت تهاجمی تر و خصمانه تر به خود نگيرند ، توليد كنندگان و معماران سياسی آنان بدون وجود اين دشمن و پردامنه تر كردن آن ، قادر به عوامفريبی و تشديد توسعه طلبی خود نخواهند بود. هرضربه ای كه به بنيادگرايان تندرو وارد می شود ،‌ باعث گسترش و تقويت آنان است . از تجربه ، جز اين نتيجه ای نمی توانيم بگيريم . در اين سياست امپرياليستی ، كه صهيونيسم از حلقه های اصلی آن است ، تنش های جهانی بايد در نقاط مختلف ، و با ابعاد وسيع ، باز تكثير شوند. همزمان با نسل كشی مشترك اسرائيل و ايالات متحده، كه قبلا در شورای امنيت ملی ايالات متحده و نشست های محرمانه ميان دو دولت واحد طراحی شده است ،‌ هند و كشمير هم درگير شده اند،‌ تهاجم نيروهای ائتلاف به رهبری آمريكا در مرزهای پاكستان اوج گرفته ‌، دولت سريلانكا ببرهای تاميل را در هم كوفته ، ‌قتل عام خاموش كردستان تركيه به وسيله جت های اف 16 آمريكايی و توپخانه ها و خمپاره اندازهای جمهوری اسلامی تشديد شده ، عمليات انتحاری در عراق گسترش يافته ، عمليات تهاجمی طالبان در افغانستان به حد موشك باران كابل رسيده و.... سرمايه داری جهانی توانسته است چنان بخش هايی از جهان را به آتش بكشد كه جرج بوش نزد كارخانه های اسلحه سازی و كمپانی های نفتی و سرمايه داری مالی رو سفيد از كاخ سفيد درآيد و باراك اوباما روسياه وارد كاخ سفيد شود . رهبران دولت های عربی هم چنان دست نشانده اند كه پشت حياط مخفی شده اند و گاهی ، مثل جمهوری اسلامی ، پارس ملايمی می كنند . واقعيت توحش اسرائيل و ايالات متحده در غزه ، مثل واقعيت های عراق و افغانستان ، ‌اين است كه به خلاف تصور ساده انديشان و محافظه كاران ،‌ تجاوز نظامی اسرائيل به غزه و نبردی چنين خونين و نا برابر،‌ صفحه تازه ای از جهان پر آشوب را ورق خواهد زد . چين و روسيه هم كه ماست خودشان را می خورند و در لانه خزيده اند تا خود را با نتيجه تطبيق دهند . به قول رئيس دوره ای شورای امنيت از چك ، هر يك از اعضا منافع خود را دنبال می كنند . اين مردم ستمديده وعمدتا كشاورزان و كارگران و تهی دستانند كه بايد قربانی شوند .

پنجم ژانويه 2009 غزه فريدون گيلانی gilani@f-gilani.com http://www.f-gilani.com/

محمود درويش را تكرار كنيد

محمود درويش را بيدار كنيد

كيسه های شن از بام ها فرو ريخته اند

خانه ها در خيال دشمن ترك برداشته اند

زندان در آتش خواب آزادی را می بيند

رنگ بنفشه ها سياه شده است ديوار ندبه

در مسجد بست نشسته است

محمود درويش را تكرار كنيد

محمود درويش را بيدار كنيد

غزه در آتش شعر می خواند

صدای غرش آزادی از نوع آمريكائی

در سقف مدرسه ها راه می رود

و از آن همه درخت تنها سايه ای به جا مانده

كه از دريا پناهگاه ساخته است

نگاه كنيد زلزله تانك های ديوانه را !

كه كلمات ناتمام را به ديوارها پاشيده اند

و ازتن شب چنان زمستانی ساخته اند

كه بچه ها فكر می كنند گلوله تكه ای از آفتاب است

و پرنده نمی داند باروت را چگونه به جای نان به منقار بگيرد

محمود درويش را تكرار كنيد

محمود درويش را بيدار كنيد

بازهم جهان به جای سنگر

صدای نامفهوم می سازد

بازهم عرب ها لكنت زبان گرفته اند

باز هم اعتراض سكته كرده است

من به اين پرچم اعتمادی ندارم

من به آن پرچم اعتمادی ندارم

آنقدر قرار ملاقات را به هم زده ايد

و آنقدر ما را به دريا ريخته ايد

كه هيچ مرزی را نمی شود با اعلاميه باز كرد

و از هيچ مرزی نمی شود با تكان پرچم گذشت

باور نمی كنم كه بهار در اين يخبندان صدای مرا

بشنود و زيبا ترين چشم بداند

كه باغ زيتون خاموش شده است

از اين همه گزارش آتش گرفته ام

زمين هم ديگر از تن تو نمی گذرد

چشم های تو را كه می بستند

برگ های زيتون نمی دانستند

به كدام هوائی سلام كنند

و از كدام مرزی بخواهند به آنان جواب بدهد

هرگز نديده ام كه بيانيه سنگر بسازد

و گلوله اين گونه گستاخ بتازد

بچه ها آنقدر دنبال بهار كرده اند

كه زمستان جهان را منجمد كرده است

محمود درويش را تكرار كنيد

محمود درويش را بيدار كنيد

دختران خواب روزهائی را می بينند

كه ديوارها قطور تر شوند

و خوشه های هوائی زنان را به دريا بريزن

د پسران در كيسه های شن گم شده اند

و آسمان محمود درويش شعله های آتش را

در كوچه های غزه به باد می سپرد

محمود درويش را تكرار كنيد

محمود درويش را بيدار كنيد

مرزها را آب برده است

نان ها را تانك خورده است

يك قدم كه جلوتر برويد

جهان را جملگی خواب برده است .

پنجم ژانويه 2009
17 دی 1387 12:05

غزه:بازگرداندن عباس به غزه روی تانک های اسرائيلي؟

کشته شدن 3 يا 4 نظامی اسرائيلی و بيش از 570 فلسطيني،

روشنگری.

در دهمين روز حمله اسرائيل به غزه، خبرگزاری ها از نبرد سختی در شمال غزه خبر ميدهند. شبکه الجزيره در گزارش خود ميگويد:,نبرد سنگين دراطراف و درون غزه در حالی جريان دارد که مبارزان فلسطينی در مقابل پيش روی نيروهای زمينی مقاومت سختی ايجاد کرده اند,. منابع اروپايی خبرداده اند حماس مواضع دفاعی خود را در داخل شهر قرار داده است ولی نيروهای اسرائيلی هنوز به مرکز شهر وارد نشده اند و به نظر هم ميرسد علاقه ای به اينکار هم ندارند. يک افسر اسرائيلی در مصاحبه ای تلفنی گفت , آنها ميتوانند آنجا بنشينند تا ما کاری را که برای انجام آن آمده ايم به اتمام برسانيم., خبرگزاری های الجزيره و العربيه هردو گفته اند اسرائيل تلفاتی داده است. الجزيره از سه کشته و العربيه از چهارکشته نام برده است. در حاليکه حماس ميگويد ده تن از نظاميان اسرائيل کشته شده اند. اسرائيل در اين مورد اظهار نظر نکرده است. در مقابل رقم قربانيان فلسطينی به شدت بالاست. رسانه ها خبرداده اند اسرائيل طی ده روز اول 1000 ,ماموريت, انجام داده است. در اثر اين حملات تاکنون حداقل 570 فلسطينی کشته شده و 2500 تن زخمی شده اند. منابع رسمی مداوما 25 درصد قربانيان را شهروندان غيرنظامی ذکر ميکنند. درحاليکه منابع فلسطينی اين رقم را دروغی خوانده اند که براساس برنامه تبليغی از پيش برنامه ريزی شده اسرائيل تنظيم شده است. از جمله عمر برقوتی با حمله شديد به سازمان ملل و دبيرکل آن که اين ارقام را تکرار ميکنند نوشته است در اخبار مربوط به قربانيان غيرنظامی مردان فلسطينی را به طور کامل حذف کرده و به اين ترتيب قتل مردان را مجاز شمرده اند. در هرحال تعداد زيادی از کشته شدگان کودکان هستند. از جمله تنها در روز دوشنبه 12 کودک کشته شدند. قابل توجه اينکه بنا به اطلاعاتی که يک نويسنده يهودی داده نام عبری عمليات از يک اسباب بازی گرفته شده که در يکی از عيدهای يهوديان به کودکان ميدهند. به گزارش روزنامه يک هدف اعلام شده اسرائيل از حمله به غزه نشان دادن قدرت از طريق ايجاد وحشت است. وال استريت جورنال نوشته است نشان دادن اين نوع قدرت تنها راه حفظ امنيت اسرائيل در منطقه است. مقامات اسرائيل از يک طرف ,اعمال زور نامتناسب, را به عنوان يک ,استراتژی دفاعی, اعلام ميکنند، از طرف ديگر درمقابل انتقاد گسترده به ,اعمال زور نامتناسب, آنرا به عنوان ,اتهام, رد کرده و ميگويند تلاش دارند تعداد قربانيان را محدود نگاه دارند. البته ارتش اسرائيل می تواند خيلی بيش از رقم کنونی از فلسطينی ها بکشد بويژه در غزه. زيرا در اينجا مردم از هيچگونه دفاعی برخوردار نيستند و بعلت سطح صاف حتی نميتوانند به پناهگاه طبيعی هم فرار کردند. بنابراين اسرائيل ميتواند با برنامه ريزی قبلی تصميم بگيرد چند نفر را بکشد و چون تمام راه های هوايی و زمينی و دريايی نيز بعد از ,عقب نشينی, رسمی تحت کنترل اسرائيل است بنابراين محدوده گرسنگی و بی دارويی مردم را نيز تعيين ميکند. الجزيره شب سه شنبه خبرداد شهر در تاريکی کامل است و تنها با آتش بمب ها و خمپاره ها روشن ميشود.بنابر گزارش نيروهای سازمان ملل و صليب سرخ کمبود مواد غذايي، دارو، آب و برق يک فاجعه انسانی بوجود آورده است، تلفن های اورژانس کار نميکنند. بيمارستان ها و آمبولانس ها هدف حمله قرار ميگيرند. از جمله روز دوشنبه دو تن از کارکنان درمانی که زخمی ها را حمل ميکردند خود هدف حمله قرار گرفتند و جان خود را از دست دادند. 4 جراح وابسته به صليب سرخ در مرز مانده و به داخل غزه راه داده نميشوند. يک قايق که برای رساندن کمک به غزه رفته بود نيز هدف حمله قرار گرفت. اسرائيل همچنين مانع ورود خبرنگاران به غزه ميشود. بعد از شکايت اتحاديه خبرنگاران اسرائيل پذيرفت ازروز سه شنبه 12 خبرنگار را به غزه راه دهد ولی بعد اسرائيل تعداد را به 9 نفر تقليل داد که قرار است از فردا يک به يک اجازه ورود به شهر را پيدا کنند.ولی اسرائيل تاکيد کرد جان آنها را تضمين نميکند. جلوگيری از ورود خبرنگاران به غزه به منظور کنترل اخبار است که بنا بر گزارشات متعدد از اغاز طراحی عمليات که هشت ماه پيش صورت گرفته، برنامه ريزی شده بود. خبرنگار الجزيره که با يکی از مقامات اسرائيلی گفتگو ميکرد از او پرسيد اگر حمله به علت نقض آتش بس از طرف حماس بود چگونه قبل از آتش بس طراحی شده بود. او گفت ميدانستيم حماس آتش بس را نقض ميکند. اما فايننشال تايمز نوشته است نقص آتش بس نخست توسط اسرائيل صورت گرفت ولی اشتباه حماس اين بود که ميتوانست از طريق کنار آمدن با پيشنهادات مصر از حمله جلوگيری کند. از روز دوشنبه منابع رسمی نيز صراحتا عنوان ميکنند يکی از اهداف اصلی حمله برگرداندن عباس به غزه است که يا به جای حماس يا در ائتلاف با حماس تضعيف شده در قدرت باقی بماند. تحليل گران متعدد نوشته اند نميتوان عباس را سوار تانک های اسرائيلی به غزه آورد. به همين جهت همانطور که محمود دحلان، يکی از افراد کابينه عباس که همکاری تنگاتنگی با اسرائيل دارد به خبرنگاران گفت برنامه اين است که بازگشت عباس به غزه تحت عنوان نتيجه تلاش کشورهای عربی برای رسيدن به راه حل اعلام شود. دوره رياست جمهوری محمود عباس رسما در روز 9 ژانويه پايان می يابد و همين امر را يکی از عوامل انتخاب زمان تهاجم اسرائيل به غزه خوانده اند.

حزب کمونیست اسرائیل حملات مرگبار به غزه را محکوم می کند

حزب کمونیست اسرائیل حملات مرگبار به غزه را محکوم می کند
۱۷ دی ۱۳۸۷
حزب کمونیست اسرائیل و هداش (جبهه دمکراتیک برای صلح و برابری) حمله مرگبار امروز نیروی هوایی اسرائیل به نوار غزه را، که منجر به کشته شدن بیش از ۱۵۰ فلسطینی شد، محکوم می کنند. حزب کمونیست اسرائیل تمام احزاب کمونیست و کارگری و جنبش‌های اجتماعی در سراسر جهان را به بسیج علیه این جنایات جنگی اسرائیل فرا می‌خواند و خواهان آن است که جامعه بین‌المللی اسرائیل را مجازات نموده و تزیپی لیونی، ایهود باراک و دیگر رهبران سیاسی و نظامی اسرائیل را به جرم ارتکاب این جرایم آشکار، که به عنوان بخشی از روند انتخاباتی اسرائیل انجام می‌شود، محکوم نماید.
تارنگاشت عدالت
منبع: شبکه همبستگی
حزب کمونیست اسرائیل حملات مرگبار به غزه را محکوم می کند و خواهان بسیج بین‌المللی علیه این جنایات جنگی اسرائیل است
حزب کمونیست اسرائیل و هداش (جبهه دمکراتیک برای صلح و برابری) حمله مرگبار امروز نیروی هوایی اسرائیل به نوار غزه را، که منجر به کشته شدن بیش از ۱۵۰ فلسطینی شد، محکوم می‌کنند. حزب کمونیست اسرائیل تمام احزاب کمونیست و کارگری و جنبش‌های اجتماعی در سراسر جهان را به بسیج علیه این جنایات جنگی اسرائیل فرا می‌خواند و خواهان آن است که جامعه بین‌المللی اسرائیل را مجازات نموده و تزیپی لیونی، ایهود باراک و دیگر رهبران سیاسی و نظامی اسرائیل را به جرم ارتکاب این جرایم آشکار، که به عنوان بخشی از روند انتخاباتی اسرائیل انجام می‌شود، محکوم نماید.
حمله نظامی امروز اسرائیل بخشی از محاصره جاری نوار غزه است. اسرائیل از دقایق آخر دولت بوش برای اجرای سیاست مرگبار اما غیرمؤثر استفاده از نیروی نظامی برای ایجاد تغییر سیاسی بهره‌برداری می‌کند.
تظاهرات علیه تهاجم اسرائیل به غزه در شهرهای اصلی اسرائیل سازماندهی شده، و امشب در تل‌آویو، حیفا و ناصریه برگزار خواهد شد. دیروز (جمعه) صدها نفر در راهپیمایی که در میدان مرکزی تل‌آویو در اعتراض به حملات قریب‌الوقع نظامی اسرائیل علیه موشک‌های فلسطینی برگزار شد، شرکت کردند. راهپیمایی به ابتکار «ائتلاف علیه محاصره» و هداش (جبهه دمکراتیک برای صلح و برابری- حزب کمونیست اسرائیل) برگزار شد.
داو خنین Dov Khenin، نماینده پارلمان و عضو هداش و یکی از اعضای رهبری حزب کمونیست اسرائیل گفت: «من پیشنهاد می‌کنم مسیر دیگری را برویم. قدرت ما تراژدی ماست. یک ضربه قوی پایان را نزدیک نمی‌کند. آن‌ها با موشک پاسخ خواهند داد و نهایتاً به یک جنگ تمام عیار متوسل خواهند شد. رفتن به مسیر دیگر، یعنی تقویت آرامش، تضمین آتش‌بس، و پایان دادن به محاصره‌ای است که تنها به متحد شدن جمعیت پیرامون حماس کمک می‌کند.» او گفت: «یک روند صلح واقعی از طریق تشکیلات خودگردان به رهبری عباس. تراژدی این است که چنین صلحی ممکن است. ما فقط باید تمایل داشته باشیم.
خنین افزود: که «مبادله زندانیان، شامل گیلاد شالیت ضروری است.» او در پاسخ به این‌که چرا اسرائیلی‌های کمی مخالف جنگ در غزه هستند، گفت: «مردم امید خود را از دست داده اند. آن‌ها می‌دانند آنچه که اتفاق می‌افند بد است، اما فکر می‌کنند گزینه دیگری ندارند. سرنوشت ما این نیست که قربانی تاریخ باشیم.»
تامار گوزانسکی Tamar Gozansky نماینده سابق پارلمان و یکی دیگر از شرکت‌کنندگان در راهپیمایی گفت: «دو سال پیش، قبل از جنگ لبنان، ما در همین جا تظاهرات کردیم. ما را طرد کردند و خائن خواندند. اما چند ماه بعد، تمام مردمی که ما را مسخره می‌کردند، پلاکادر در دست در میدان رابین به سیاست اولمرت اعتراض کردند. من واقعاً امیدوارم دلیلی وجود نداشته باشد که بگوییم “دیدید به شما گفتیم”».
او قبل از این، در اظهارات دیگری گفت: «یک جنگ تمام عیار در غزه خطرناک و غیرضروری است و جان هزاران نفر را در غزه و نقب غربی به مخاطره می اندازد». او در ادامه گفت: «جنگ راه‌حل مشکل موشک‌های قاسم نیست. راه دیگری وجود دارد: یک موافقت‌نامه ترک مخاصمه واقعی. نه فقط آتش‌بس، بلکه پایان دادن به محاصره غزه و رفع مصایب عظیم یک میلیون و نیم نفر انسان.»

کمیته بین المللی صلیب سرخ: غزه با یک بحران انسانی تمام عیار روبروست

• تلفات در غزه از مرز ۶۰۰ نفر گذش و در جریان بمباران یک مدرسه ی سازمان ملل، ده ها نفر کشته شدند ...
سه‌شنبه ۱۷ دی ۱٣٨۷ - ۶ ژانويه ۲۰۰۹

بی بی سی: منابع پزشکی فلسطینی می گویند بیش از چهل نفر در حمله هوایی اسرائیل به یکی از مدارس سازمان ملل متحد در نوار غزه کشته شده اند. این حادثه در اردوگاه پناهندگان "جبلیه" در شمال نوار غزه و در یازدهمین روز از حملات گسترده اسرائیل به این نوار غزه رخ داده است. مردم برای فرار از درگیری ها به این مدرسه (الفلوج)، پناه برده بودند. امدادگران با عجله به محل این مدرسه رفته اند و منابع فلسطینی انتظار دارند که شمار کشته شدگان افزایش یابد. ارتش اسرائیل هنوز درباره این حمله اظهار نظر نکرده اند. فلسطینی ها می گویند شمار تلفات آنها از آغاز حمله اسرائیل تا کنون به حدود ششصد نفر می رسد. در حمله ای جداگانه سه نفر در یک مدرسه دیگر سازمان ملل در نوار غزه کشته شدند و یک سرباز اسرائیلی نیز در تبادل آتش کشته شده است. بتانی بل، گزارشگر بی بی سی در بیت المقدس می گوید که فلسطینی ها در غزه می گویند که بیم دارند جایی برای پناه گرفتن آنها از خشونت ها وجود ندارد. پیشتر کمیته بین المللی صلیب سرخ اعلام کرد که غزه با "یک بحران انسانی تمام عیار" روبرو است. پیر کراهنبول، مدیر عملیات صلیب سرخ در غزه به بی بی سی گفت پس از ۱۰ روز جنگ زندگی در غزه غیرقابل تحمل شده است. او گفت: "گزارش هایی که ما دریافت کرده ایم حاکی از ان است که حملات دیشب (دوشنبه پنجم ژانویه) بدترین شب از نظر بمباران و عملیات نظامی بوده است." پیر کراهنبول هشدار داد که باید برای حمایت از غیرنظامیان تلاش بسیار بیشتری صورت گیرد. اظهارات آقای کراهنبول در شرایطی منتشر شده که سازمان ملل متحد حمله اسرائیل به یک مدرسه تحت پوشش این سازمان که غیرنظامیان در آن پناه گرفته بودند را تایید کرد و امدادگران فلسطینی شمار کشته شدگان در این حمله را حداقل ۱۲ نفر اعلام کرده اند. در رفح و در سمت مصری مرز با غزه، انتقاد و اعتراض امدادگران از موانعی که دولت مصر در گذرگاه های مرزی با غزه ایجاد کرده افزایش یافته است. کمک های پزشکی محدودی از طریق این گذرگاه وارد غزه شده اند و شمار اندکی از مجروحان فلسطینی نیز از این نقطه وارد مصر شده اند اما مصر اعلام کرده است تنها زمانی که نیروهای وابسته به محمود عباس و تشکیلات خودگردان فلسطینی، و نه حماس، کنترل این گذرگاه را در اختیار داشته باشند این گذرگاه را به طور کامل باز خواهد کرد. اسرائیل هم از طریق گذرگاه های تحت کنترل خود اجازه عبور چند کامیون حامل کمک های امدادی به غزه را صادر کرده است. تانکهای اسرائیلی در نزدیکی خان یونس در ادامه تلاش های دیپلماتیک برای توقف خشونت ها در غزه نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه در دمشق با بشار اسد رئیس جمهور سوریه دیدار کرده است. آقای سارکوزی پس از این دیدار گفت از رهبر سوریه خواسته است تا در متقاعد کردن مسئولان حماس به همکاری برای پایان دادن به خشونت ها در غزه کمک کند. جراحات در غزه در حال افزایش است در همین حال درگیری میان نیروهای اسرائیلی و افراد مسلح فلسطینی ادامه دارد و در امتداد نوار غزه صدای انفجار و مسلسل شنیده می شود. گفته می شود تانک های اسرائیلی به شهر خان یونس در جنوب نوار غزه نزدیک شده اند. در پی درگیری در اطراف شهر غزه و خمپاره باران توسط نیروی دریایی اسرائیل گزارش هایی مبنی بر افزایش شمار کشته شدگان منتشر شده است. پیشتر نیز نیروهای امدادی پزشکی فلسطینی می گویند از زمان آغاز تهاجم زمینی اسرائیل در روز شنبه حداقل ۱۱۰ نفر کشته شده اند. اسرائیل اعلام کرده است که ۱٣۰ نفر از نیروهای حماس را کشته است و گزارش های مربوط به کشته شدن ۱۰ نفر از سربازان اسرائیلی به دست نیروهای حماس را رد کرد. مسئولان امور پزشکی در مناطق فلسطینی می گویند در طی عمیات نظامی اسرائیل که یازده روز قبل (شنبه ۲۷ دسامبر ۲۰۰٨) برای متوقف کردن پرتاب موشک های دست ساز به مناطق اسرائیلی نشین آغاز شد، بیش از ۵۶۰ فلسطینی کشته شده اند. سازمان ملل متحد اعلام کرده که حداقل یک چهارم این افراد غیرنظامی بوده اند. تنها در روز سه شنبه ششم ژانویه ۲۰ فلسطینی کشته شدند و سه سرباز اسرائیلی هم در شمال غزه در اثر آتش تانک خودی جان خود را از دست دادند. اسرائیل اعلام کرده عملیاتش باعث توقف پرتاب موشک های فلسطینی به مناطق اسرائیلی نشین شده است اما در روز سه شنبه حداقل پنج موشک به نقاطی در جنوب اسرائیل اصابت کرد که یکی از آنها به شهر گادرا در ۴۰ کیلومتری نوار غزه نیز رسید.

US firmly behind Israel over Gaza attacks - 28 Dec 08

http://www.youtube.com/watch?v=l0aEo59c7zU&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=GXTdEhakjgY&feature=channel

http://www.youtube.com/watch?v=X-fRLODYoH0&NR=1

Israel Fears the Womb More Than the Bomb

ByPeter

HirschbergJERUSALEM, Jul 10 (IPS

)

- Israeli Prime Minister Ehud Olmert has laid it out in the starkest

possible terms for his fellow Israelis. If they do not relinquish control of the occupied territories, he has warned them, Israel will ultimately cease to exist as a Jewish and democratic state.If Israel does not extract itself from the West Bank and a Palestinian state is not established alongside the Jewish state, he said in an interview late last year, Israel will find itself trapped in an apartheid-like reality. "The day will come when the two-state solution collapses and we face a South African-style struggle for equal voting rights," he said. "As soon as that happens, the state of Israel is finished." Olmert's conviction is driven by what many Israelis call "the demographic threat" -- a scenario in which Arabs, due to their higher birth rates, outnumber Jews in the geographic area between the Jordan River and the Mediterranean Sea, which includes Israel, the West Bank and the Gaza Strip. Once the demographic balance tilts against Israeli Jews, Olmert has warned, they will find themselves in a quandary in which a Jewish minority rules over an Arab majority. When that happens, he explained, Israel will be confronted by a battle it cannot win: Palestinians will abandon their demand for a separate, independent state in the West Bank and Gaza and instead will demand one-person, one-vote in a single state -- a demand that will become irresistible within the international community, as happened with South Africa. Demographics have always been at the heart of the Israeli-Palestinian conflict. Leaders have brandished fertility rates as if they were loaded guns. Most famous for this was late Palestinian Authority president Yasser Arafat, who coined the adage that the Palestinians' most potent weapon was the womb -- a statement that increased skepticism amongst Israelis of his readiness to reach a peace agreement. The mass flight of hundreds of thousands of Palestinians from the fledgling Jewish state during the 1948 Mideast war and the mass migration of Jews to Israel in the late 1940s and early 1950s ensured a large Jewish majority in Israel. Today, almost all Israelis oppose the Palestinian demand for the "right of return" for refugees, believing this would see Israel swamped by millions of returning Palestinians, and would spell the end of the Jewish state. The demographic reality changed again when Israel captured the West Bank and Gaza, which were inhabited by hundreds of thousands of Palestinians, in the 1967 war, and subsequently began to build Jewish settlements there. Now, for Israel, the demographic implications of that settlement policy are coming home to roost. Israel's population, including 270,000 settlers living in the West Bank, stands at close to 7.3 million. Of those, 5.5 million are Jews and another 300,000 are the spouses of Jews -- most from the former Soviet Union who came during the period of mass immigration in the 1990s -- who tend to identify themselves as part of the Jewish population. There are 1.4 million Arabs in Israel, the vast majority of them Muslims, who are Israeli citizens. Inside Israel, Jews therefore constitute a clear majority, making up almost 80 percent of the population. But bring the West Bank and Gaza into the equation and the demographics change dramatically. Take the 3.5 million Palestinians living in the West Bank and Gaza and add them to the 1.4 million Arabs living in Israel, and you get the following result: 5.8 million Jews and 4.9 million Arabs living in the area between the Jordan River and the Mediterranean Sea. Now factor in significantly higher Arab birth rates and higher Jewish mortality rates, as a result of an older population, and the demographic tipping point is only a few years away, says Sergio DellaPergola, a professor of population studies at the Hebrew University of Jerusalem, and one of Israel's leading demographers. While the fertility rates in Israel are high for a developed country -- on average there are 2.7 children per family -- they do not come close to those in Gaza, where the average is around 5.5 children per family. "We are almost at the point of demographic parity," DellaPergola told IPS. "It is changing every day in favour of the Arabs. It's dramatic. Arab natural growth is more or less twice that of Jews." The demographics, he continues, have political implications. "Will Israel be a Jewish state? Or a bi-national state? You cannot ignore demography." Some opponents of the demographic argument insist that the Palestinian figures are inflated. Even if they are, says DellaPergola, this would not dramatically alter the overall demographic trend towards an Arab majority and a Jewish minority between the Jordan River and the Mediterranean Sea. Others, especially the Jewish settlers, put their faith in another wave of mass immigration, like in the 1990s when one million Jews from the former Soviet Union arrived in Israel in the space of a decade. But the remaining large concentrations of Jews outside of Israel are in developed countries like the U.S. and the UK, and they are not about to exchange their comfortable lifestyles for a more precarious existence in the Middle East. Traditionally, it has been the Israeli left which has championed the demographic argument, hoping it would persuade Israelis to relinquish the territories, forego settlements and support a two-state solution to the Israeli-Palestinian conflict. But it was only a few years ago, when some right-wing political leaders like Ehud Olmert were finally persuaded by the left's demographic equation, that Israel for the first time began to dismantle settlements. Olmert, who for years had been a member of the Likud party, which led the biggest settlement drives in the West Bank and Gaza, emerged from the closet in a 2003 interview in the daily Haaretz newspaper, when he was serving as deputy prime minister in Ariel Sharon's government. A growing number of Palestinians, he said at the time, "are uninterested in a negotiated, two-state solution, because they want to change the essence of the conflict from an Algerian paradigm to a South African one. From a struggle against 'occupation', in their parlance, to a struggle for one-man-one-vote. That is, of course, a much cleaner struggle, a much more popular struggle -- and ultimately a much more powerful one. For us, it would mean the end of the Jewish state." This demographic awakening explains Olmert's enthusiastic support for the idea of withdrawing from Palestinian territories, and his determined backing of former prime minister Ariel Sharon's decision to pull all the settlers and the army out of Gaza in August 2005. "Olmert became convinced of the demographic trends when he was mayor of Jerusalem," says DellaPergola, who carried out studies for Olmert on demographic shifts in the city, which has a large Jewish and Arab population. "He then influenced Sharon." Campaigning in the general election in 2006, Olmert made it clear that if elected he planned a unilateral pullout from much of the West Bank, along the lines of the Gaza withdrawal. But the Lebanon war in the summer of 2006, which the Israeli public believes he badly mismanaged, and the incessant rocket fire by Palestinian militants from Gaza, despite the pullout, swayed Israelis against further unilateral moves and Olmert ditched his plan for a West Bank exit. But while Israelis may have become disenchanted with unilateralism, that doesn't mean the demographics have changed. And Olmert, even if he has put his plan on ice, remains a leading proponent of the demographic argument. In the interview he gave late last year, and which was published on the 60th anniversary of the UN decision to partition Palestine, he spelled out, in dramatic terms, what would happen the moment Jews became a minority. "The Jewish organisations, which were our power base in America, will be the first to come out against us because they will say they cannot support a state that does not support democracy and equal voting rights for all its residents," he warned. (END/2008)
Send your comments to the editor