۱۳۹۵ اسفند ۱۹, پنجشنبه

دیوارهای جداکننده

1-مرز بین آمریکا و مکزیک
حائل مرزی بین مکزیک و ایالات متحده که به عنوان دیوار مرزی هم شناخته می‌شود، برای ممانعت از ورود غیرقانونی به خاک آمریکا طراحی شده و شامل سازه‌های مختلفی است. این مرز 2000 مایل است و قرار است با دستور رییس‌جمهور تازه آمریکا تبدیل به دیوار شود.
2-مرز بین اسلوونی و کرواسی
قسمت زیادی از مرز بین کرواسی و اسلوونی مرزهای قدیمی است. اختلافات مرزی اسلوونی و کرواسی به زمان جنگ جهانی دوم، یعنی در زمان فعالیت نهضت‌های پارتیزانی و نیروهای مسلح وابسته به آن‌ها در بخش‌های کروات و اسلوون ایسترا برمی‌گردد که در پی آن خطوط مرزی فعلی شکل گرفت.
3-دیوار حائل بین فلسطین و رژیم اشغالگر قدس
کار ساخت این دیوار توسط اسرائیلی‌ها در سال ۲۰۰۲ در کرانه باختری رود اردن آغاز شد. این دیوار هم مانند خود موضوع سرزمین‌های اشغالی، جزو مناقشه‌برانگیزترین مسائل جهان است.
4-دیوار حائل بین شهر کاله فرانسه و انگلیس
 این دیوار پروژه‌ای مشترک میان انگلیس و فرانسه برای کاهش نگرانی‌های امنیتی است که چهار متر ارتفاع و نزدیک به یک کیلومتر طول دارد و در جاده‌ای که به بندر کاله می‌رسد، بنا شده است.
5-مرز بین اردن و اسرائیل
این مرز به دستور بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و به منظور کنترل اسرائیل بر منطقه حاصلخیز "دره اردن" ایجاد شد.
6-دیوار حائل بین کره شمالی و جنوبی
تقسیم کره به کره شمالی و جنوبی از پیروزی متفقین در جنگ دوم جهانی در سال ۱۹۴۵ و پایان ۳۵ سال سلطهٔ ژاپن بر کره نشأت گرفت. این دیوار خانواده‌های بسیاری را از هم جدا کرد.
7-مرز بین مقدونیه و یونان
مقدونیه کشوری است در جنوب شرقی اروپا و شمال یونان. این جمهوری در سال ۱۹۹۱ از یوگوسلاوی پیشین مستقل شد. این مرز همواره مورد هجوم مهاجران و آوارگان بوده است
8-خط سبز در مرز یونان و ترکیه
 خط سبز  یا خط آتیلا به خط مرزی بین دو بخش یونانی و ترک‌نشین قبرس گفته می‌شود که مناقشات بسیاری را پشت سر گذاشته‌اند.
9-مرز بلغارستان و ترکیه
بلغارستان با هدف ممانعت از عبور پناهجویان مبادرت به کارگذاری 136 کیلومتر سیم خاردار در مرز خود با ترکیه کرده است. این حصار به ارتفاع سه متر و با خارهای بسیار تیز و برنده و از روستاهای مرزی استان ادیرنه ترکیه قابل رویت است.
10-مرز بین بلغارستان و کرواسی.
این دیوار نیز عمدتا برای جلوگیری از ورود پناهجویان خواستار ورود به خاک اروپا کشیده شده است.
11-مرز بین هند و پاکستان
پاکستان در سال ۱۹۴۷ به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. اما مناقشات و درگیری‌هایی به ویژه در میان شبه‌نظامیان از طرفین وجود دارد که موجب شده چنین دیواری خودنمایی کند.
12-دیوار صلح در بلفاست، ایرلند شمالی
این دیوار تنها باهدف جداسازی کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها در جریان آشوب‌های اواخر دهه 1960 علیه حکمرانی پادشاهی بریتانیا کشیده شد.
13-دیوار حائل بین شهرهای فنیدق و سبته مراکش که تحت اشغال نیروهای اسپانیا درآمد.
14-مرز بین اسلوونی و اتریش 
این حصار برای مقابله با موج پناهجویان در امتداد مرز اتریش با اسلوونی ساخته شده است.
15-دیوار مرزی بین مقدونیه ویونان نیز در پی مناقشات طرفین، همچنین به منظور جلوگیری از ورود پناهجویان، تحت کنترل است.

کرداروگفتاررژيم ارتجاعی خمينی

اسامی وتصاوير:پاسداران،لباس شخصی ها و آخوندها(۱)

دکتر ملکی: مردم باید دریک حرکت مسئولان نظام ولایی رابه دادگاههای عادل بر...

LIVESTREAM: Julian Assange from Wikileaks Holds News Conference on CIA l...


کانون نویسندگان ایران

در نکوداشت ۸ مارس؛ روز جهانی زن


Mon 6 03 2017 



از تظاهرات چندین هزار نفری زنان ایران در اسفند ۱۳۵۷ تا تظاهرات چندصد هزار نفری زنان آمریکا در ژانویه ۲۰۱۷، نزدیک به چهار دهه فاصله است. این فاصله و تفاوت زمانی و مکانی اما یک وجه مشترک دارد؛ با یک رشته به هم پیوند می‌خورد، و آن پویایی زنان برای دفاع از حقوق انسانی‌شان است.

این جنبش البته با افت و خیزها و فراز ونشیب‌های بسیاردر این گوشه و آن سوی جهان همراه بوده است: گاه از افغانستان و ترکیه سر برآورده و گاه از سوئد؛ زمانی در آفریقا و زمانی در آمریکا. و در همه‌ جا نیروی مخالف این جنبش گسترده دولت‌ها بوده‌اند.

از حمله به زنان کارگر در نیویورکِ ۱۸۵۷ و در ایرانِ ۱۳۵۷ و در آمریکای ۲۰۱۷ حکومت‌ها بوده‌اند که در برابر زنان صف بسته‌اند. این کشاکش‌ها تاریخ‌های مشخص و موارد معینی از ستیز میان جنبش زنان و دولت‌ها بوده است وگرنه این عرصه فراخنایی به وسعت تاریخ جهان مدرن و گستردگی زمین دارد.

کوشش زنان ایران برای دستیابی به حقوق برابر انسانی بیش از یک قرن است که جریان دارد و نزدیک به چهار دهه است که در برابر افزایش محدودیت‌ها وکاستن جایگاه زنان تا سر حد نیمه‌انسان، مقاومت و تحرکی روزافزون از خود نشان داده‌‌اند؛ چرا که دشواری‌ها و مصایبی که با آنها درگیرند بیش از هر جای دیگر جهان است: از حجاب اجباری تا محرومیت از آواز خواندن و محدودیت در ورزش و تصمیم‌گیری برای زندگی و سفر و تبعیض جنسی در کار و دانشگاه و...
فایق آمدن بر این همه تبعیض و محرومیت و محدودیت، مسئله‌ی هر روزه‌ی زنان در ایران بوده است. زنان به شیوه‌های گوناگون برای حقوق خود جنگیده‌اند و پیشروی‌هایی نیز داشته‌اند تا جایی که بارها ناله‌ی ناکام ماندن حاکمان از به زانو در آوردن زنان از گلوی این مقام و آن دست‌اندرکار حکومتی شنیده شده است.

با این همه‌، بی‌گمان جنبش زنان با درخود ماندن نه تنها راه به جایی نمی‌برد بلکه از دامنه‌ی قدرتش کاسته می‌شود. مخالفت جدی با سانسور و دفاع از آزادی بیان بی‌هیچ حصر و استثنا، خواستی است که بر دیگر مطالبات به‌حق زنان آثار مثبت بسیار خواهد داشت.

هم‌اکنون زنانی به جرم سخن گفتن و نوشتن و بیان اعتراض خود در زندان به سر می‌برند، حتی یکی از ایشان، گلرخ ایرایی، به «جرم» نوشتن رمان و عکس‌های منتشر نشده، در حال گذراندن کیفر شش ساله‌ی زندان است. در همین دو – سه هفته‌ی اخیر چند زن در شهرستان‌ها بازداشت شده‌اند و حتی یکی از آن‌ها پس از آزادی از بازداشتِ چند روزه، دست به خودکشی زده است. زنان نویسنده و هنرمند از بیان آنچه می‌اندیشند و انتشار آزادانه‌ی آثارشان محروم‌اند و سانسور مانعی جدی در برابر آفرینش‌های ادبی و هنری آن‌هاست. با این همه، کوشش برای عقب راندن مانع‌ها و دستیابی به آزادی بیشتر همچنان ادامه دارد.

هشت مارس روز گرامی‌داشت کوشش و تکاپوی همه‌ی انسان‌هایی است که آزادی جامعه را در گرو آزادی زن می‌دانند؛ روز توجه به مصایب و تنگنا‌ها و نیز کوشش‌های برابری خواهانه‌ی زنان در همه‌جای جهان است. کانون نویسندگان ایران این روز را به همه‌ی زنان و مردان برابری‌خواه ایران و جهان شادباش می‌گوید، به ویژه که این روز را فرصتی می‌شمارد تا تلاش زنان نویسنده را در مبارزه‌ی پیگیر و خستگی ناپذیر با سانسور ارج ‌نهد.

کانون نویسندگان ایران
۱۶ اسفند ۱۳۹۵ (۶ مارس ۲۰۱۷)

محمد نوریزاد: این حکومت در ریلی افتاده که راه بازگشتی ندارد و هر کس هم ک...

Noam Chomsky - Un penseur très célèbre face à l'actualité

Ce Soir Ou Jamais Syrie Michel Collon Et Villepin Ecrasent Frédéric Encel