- 11عفو بین الملل می گوید خانم سکانوند در هنگام دستگیری ۱۷ ساله بوده است
۱۳۹۵ مهر ۲۳, جمعه
برنامه ماهواره اي راديو ندا در روز جمعه 16 مهر 1395
برنامه ماهواره اي راديو ندا در روز جمعه 16 مهر 1395 با مجموعه اي از : نامه چهار زنداني سياسي ( آرش صادقي، امير اميرقلي، بهنام موسيوند و وحيد صيادي نصيري ) از زندان اوين ، گفتگو با دكتر محمود اميري مقدم سخنگوي سازمان حقوق بشر ايران و استمداد نامه 54 زنداني محكوم به اعدام.
هشدار عفو بین الملل در مورد حکم اعدام قریب الوقوع زینب سکانوند
سازمان عفو بین
الملل خواستار توقف حکم اعدام زینب سکانوند، زندانی ۲۲ ساله شده که به گفته
این سازمان، نتیجه یک "محاکمه به شدت غیرمنصفانه" بوده و قرار است پنجشنبه
۲۲ مهر به اجرا گذاشته شود.
این سازمان مدافع حقوق بشر، امروز سه
شنبه ۲۰ مهر (۱۱ اکتبر) با صدور بیانیه ای یادآوری کرده که خانم سکانوند در
هنگام دستگیری ۱۷ ساله بوده و به خاطر قتل همسر خود حکم اعدام گرفته است.این زندانی کرد در سن ۱۵ سالگی با فردی ازدواج کرد و بعد از دو سال زندگی مشترک، در تاریخ ۱۱ اسفندماه ۱۳۹۰ به اتهام قتل همسرش دستگیر و در سال ۱۳۹۲ به اعدام محکوم شد.
وی بعد از دستگیری گفت پس از آنکه از سوی همسرش مورد ضرب و شتم قرار گرفته او را به قتل رسانده است.
عفو بین الملل در بیانیه امروز تاکید کرده که زینب سکانوند نه تنها در هنگان ارتکاب جرم زیر ۱۸ سال سن داشته، که از دسترسی به وکیل محروم بوده و می گوید بعد از دستگیری، از سوی ماموران مرد مورد شکنجه قرار گرفته است.
خانم سکانوند در چند سال اول زندان خود اتهام قتل همسرش را پذیرفته بود، اما از سال ۱۳۹۴ منکر انجام این قتل شد و گفت به‌جای کس دیگری این قتل را به گردن گرفته است.
عفو بین الملل ۱۶ مهرماه به نقل از یک "منبع مطلع" از وضعیت این زندانی نوشته بود: "او به دلیل بی‌کسی سال گذشته با یک مرد زندانی ازدواج‌کرده و الان حدود ۴ ماه است که باردار است و تنها امیدی که زینب را خوشحال کرده این است که در مدت بارداری، احتمال اجرای حکمش وجود ندارد."
به گزارش این سازمان، خانم سکانوند جمعه ۹ مهرماه برای وضع حمل از زندان به یکی از بیمارستان‌های ارومیه منتقل شده اما جنین او مرده به دنیا آمده و پس از آن، اجرای حکم اعدامش به جریان افتاده است.
زینب سکانوند؛ نماد بی‌شرمی دستگاه قضایی حکومت اسلامی
» محمد علیجانی
❱ پنجشنبه, ۲۲ام مهر, ۱۳۹۵
نکته برجسته پرونده قضایی زینب سکانوند این است که او سال گذشته برای فرار از تنهایی و بی‌کسی و به امید این‌که بارداری اجرای حکمش را به تأخیر بیندازد، در زندان تن به ازدواج با مردی زندانی می‌دهد و از او باردار می‌شود. تصور این‌که یک انسان در چه شرایطی و به چه دلیلی تن به یک چنین ازدواج و بارداری می‌دهد دهشتناک است. از فاجعه‌باربودن امر آموزش در ایران بگذریم که شاهنامه‌ای می‌طلبد.
شرایط وخیم و هولناک زندان‌های ایران، فاجعه‌ای پیداست. زندانیان در بی‌توجهی محض رها شده‌اند و ناچار ایام حبس را طی می‌کنند. گزارش‌های متعدد از درون زندان‌ها گواه این مسئله است. هر کس با سیستم قضایی ایران کم‌تر سروکاری داشته باشد به روشنی فساد و ناسالم‌بودن این سیستم را می‌بیند؛ چه طرفداران حکومت اسلامی و چه مخالفانش.
از شرایط نگهداری و تغذیه زندانیان تا احکامی بی‌پایه و بی‌رویه که صادر می‌شود نشان می‌دهد سال‌هاست کار از کار گذشته است. عمده قضات منصوب دستگاه تحت امر شیخ صادق لاریجانی، بر مبنای منافع و پولی که از طرفین دعوا می‌گیرند قضاوت می‌کنند؛ قاعده این است، مگر خلافش ثابت شود. نظام قضایی ایران به روشنی برآمده از تفکر حاکمیت است. آن هم بر اساس جمله «همه چیزمان باید به همه چیزمان بیاید». [۲] قاضی شارح هم که خواسته‌های رهبرش را هرچه بهتر پیش می‌برد.
وضعیت بغرنج زینب سکانوند گواهی روشنْ بر ناسلامتی دستگاه قضایی است. او که به دلیل فقر مالی و نگاه سنتی خانواده در شرایطی سخت زندگی می‌کرد، با مردی آشنا می‌شود و به امید او از خانه فرار می‌کند. پس از مدتی این زوج مقداری پول به خانواده زینب می‌دهند تا رضایت آنان را جلب و رسما ازدواج کنند. شیرینی این زندگی تا اندازه‌ای بوده که در طول دو سال زندگی مشترک، مرد بارها زینب را کتک می‌زند. تا این‌که بالاخره سال ۹۰ زینب به پلیس مراجعه می‌کند و می‌گوید که پس از کتک‌خوردن از همسرش، او را به قتل رسانده است.
آنچه پرونده زینب سکانوند را مبهم‌تر می‌کند این است که او از سال گذشته اعلام کرده به جای شخصی دیگر اتهام قتل را پذیرفته است. با این حال ادعای او تأثیری در روند پرونده‌اش نگذاشته است. دیگر این‌که پس از تحقیقات پلیس یکی از اعضای خانواده مقتول بازداشت و بعدا به دلیل نبود مدارک آزاد شد. این ابهامات جدی و محرومیت زینب از حق داشتن وکیل، پرونده را بسیار پیچیده می‌کند. پرواضح است که در این شرایط بررسی‌ها و تجدیدنظرهای دادگاه و مسئولین قضائی باید بیش از پیش باشد؛ حال آنکه شرایط کاملاً خلاف این را گواهی می‌دهد.
جدای از همه این موارد آنچه بسیار نادیده گرفته شد شرایط بارداری زینب بود. دستگاه قضاء حکومت اسلامی کوچک‌ترین اهمیتی به این مسئله و حیات یک نوزاد و مادرش نداد. اوضاع زینب و جنینش آن‌قدر نادیده گرفته شد تا ۷ مهرماه در پی انتقال یکی از هم‌بندی‌ها و دوستانش به سلول انفرادی برای اجرای اعدام، دچار شوک شدید روحی شد و نهایتاً ۹ مهرماه که برای وضع حمل به بیمارستان منتقل شد، جنینش مرده به دنیا آمد. [۳] حال آنکه دو هفته قبل از موعد وضع حمل، بهداری زندان برای معاینه و انجام سونوگرافی اعزام این زندانی به بیمارستانی خارج از زندان را درخواست کرده بود اما مسئولین زندان با این درخواست مخالفت کرده بودند. زینب در ۸ ماه گذشته فقط یک بار در خردادماه تحت معاینه و سونوگرافی قرار گرفته که وضعیت جنینش سالم اعلام شده بود.
حالا همه اتفاقات بد از سر زینب گذشته و بارداری هم بهبودی در وضعیتش نداده است. او دیگر جنینی در شکم ندارد و دستگاه قضائی دلیلی برای اعدام‌نکردنش نمی‌بیند. دوشنبه ۱۲ مهرماه زینب به اجرای احکام زندان مرکزی ارومیه احضار و به او گفته شد که احتمال اجرای حکمش در هفته‌های آینده وجود دارد.
سازمان عفو بین‌الملل حکم اعدام زینب سکانوند را نتیجه یک «محاکمه به شدت غیرمنصفانه» خوانده و تأکید کرده که او از دسترسی به وکیل محروم بوده و می‌گوید بعد از دستگیری، از سوی ماموران مرد مورد شکنجه قرار گرفته است.
حدود ده روز دیگر سالگرد اعدام ریحانه جباری است. پرونده او نیز مانند پرونده زینب سکانوند پر از نقاط تاریک و مبهم بود. این روزها زینب بهتر از هر کسی ریحانه جباری را درک می‌کند. آنچه در ذهن و دل او می‌گذرد برای ما درک‌کردنی نیست. زینب لحظه‌ها را تا اجرای حکمش می‌شمارد.
————-
۱- هشدار عفو بین‌الملل درباره اعدام قریب‌الوقوع زینب سکانوند، زندانی ۲۲ ساله. تارنگار حقوق بشر در ایران.
۲- دیالوگ مظفرالدین‌شاه در فیلم سینمایی «کمال الملک» به کارگردانی علی حاتمی.
۳- هشدار عفو بین الملل در مورد حکم اعدام قریب الوقوع زینب سکانوند، بی‌بی‌سی فارسی.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
