۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۶, چهارشنبه

کامل سخنان نماینده انجمن اسلامی دانشگاه بابل بدین شرح است

کامل سخنان نماینده انجمن اسلامی دانشگاه بابل بدین شرح است:

درود بر تمامی دانسجویان زندانی که نماد مقاومت جنبش دانشجویی هستند و درود بر دانشجویان ستاره دار که ستاره هایشان مدال افتخار هر دانشجوی آزاده ای است. درود بر صدها دانشجوی محروم از تحصیل و درود بر شما، آقای میرحسین موسوی که با شهامت پا به عرصه انتخابات گذاشتید.

آقای میرحسین موسوی می گویند با ابهام و کلی گویی سخن می گویید، اطرافیانتان می گویند این تاکتیکی است که مورد هجمه اقتدار گرایان قرار نگیرید، آقای موسوی احمدی نژاد نیز با همین تاکتیک و شگرد های انتخاباتی به روی کار آمد، اما آن چیزی که امروز در کشور ما وجود ندارد اعتماد میان ملت و دولت است که فریب آن تاکتیک های کثیف را خوردند. و امروز نا امید و سرخورده چشم انتظار رئیس جمهور دیگر هستند.

آقای موسوی ما تجربه ۸ سال دولت اصلاحاتی را داشتیم که رئیس آن در جایی که باید می ایستاد و از حقوق ملتی که به او رای داده بود دفاع می کرد راه سازش با قدرت طلبان و سرکوب گران را در پیش گرفت که این سیاست مصلحت اندیش جز یاس و ناامیدی و منتهی شدن به دولت دیکتاتوری همچون دولت محمود احمدی نژاد ثمره ای نداشت.

ملت ایران در برگه های رای خود نام کسی را به عنوان رئیس جمهور می نویسد که صراحت در گفتار، صداقت در رفتار و شجاعت در دفاع از خواسته های به حق آنان را در عمل اثبات کرده باشد. ما رئیس جمهوری نمی خواهیم که مجری انتخابات ننگینی چون انتخابات مجلس هفتم باشد که در آن بیش از ۴۰۰۰ نفر رد صلاحیت شدند. ما رییس جمهوری نمی خواهیم که وقتی در انتخابات تقلب شد تنها به خدا نامه بنویسد. ما به فردی رای می دهیم که با شجاعت از آرای ملت صیانت کند.

آقای موسوی سوالات ما زیاد است. لطفا یادداشت بردارید. خواهش می کنم به همه آنها جواب دهید.امیدواریم کمبود وقت را توجیهی برای ابهام در گفتارتان نکنید چون جواب صریح نیازی به اطناب و درازگویی ندارد.

۱- شما و ما می دانیم که به گفته آیت ا.. منتظری قائم مقام وقت رهبری بیش از ۴۸۰۰ زندانی سیاسی در سال ۶۷ در دادگاه های چند دقیقه ای محکوم به اعدام شدند.شما در آن زمان نخست وزیر ایران بودید. شخص سوم مملکت. مسئول دفاع از حقوق ملت. چه توضیحی درباره سکوتتان دارید؟ آیا این سکوت به معنای رضایت شما بود؟ باز هم تاکید می کنیم با صراحت پاسخ دهید.

۲- بیست سال سکوت کردید. بیست سالی که ملت در آن وقایعی همچون قتل های زنجیره ای و حادثه تلخ ۱۸ تیر را به چشم دیدند. آیا ضرورتی نداشت که شما به عنوان پیشکسوت عرصه سیاست کشور، موضعی را اتخاذ می کردید؟

۳- آقای موسوی قانون اساسی موجود ظرفیت هایی را برای تحقق آزادی و دموکراسی فراهم کرده است ولی از آن بیشتر ظرفیت های پرورش دیکتاتوری و قدرتمند شدن عده ای خاص و قلیل را دارد. آیا برای رعایت هر چه بیشتر حقوق شهروندی، حقوق بشر و تحقق آزادی و دموکراسی واقعی در کشور اعتقادی به اصلاح قانون اساسی دارید تا بیش از این شاهد سرکوب و دیکتاتوری نباشیم.

۴- امروز ملت ما حقوق مسلم زیادی دارد که توسط اقتدارگرایان نادیده گرفته می شود نظیر آزادی بیان، آزادی اندیشه، انتخابات و مطبوعات آزاد و ده ها مورد دیگر.ملت ایران حق دارد بعد از تحمل زجر و سختی سال ها جنگ و انقلاب و هزاران مصیبت دیگر زندگی مرفه و توام با آرامش داشته باشد. آقای میرحسین موسوی آیا شما نیز اعتقاد دارید باید همه حقوق مسلم ملت ایران قربانی دیپلماسی پرهزینه بر سر داشتن یک حق انرژی هسته ای شود؟ آیا شما هم می پندارید تحریم بر ملت ما و رفاه و آسایش آنها تاثیر ندارد؟

۵- آقای موسوی شما در سخنرانی هایتان این مژده را به مردم دادید که گشت های مخوف ارشاد را از خیابان های شهرهایمان جمع خواهید کرد و فرماندهان نیروی انتظامی در جواب شما اعلام کردند که این موضوع در حیطه اختیارات رییس جمهوری نیست و کسانی که در این باره اظهارنظر می کنند. از قانون بی اطلاع اند. برای تحقق این وعده خود چه پاسخی را برای ملت دارید؟

۶- و اما آخرین سوال: شما از دانشجویان زندانی حمایت کردید و ستاره دار کردن آنها را محکوم نمودید در حالی که اکثر این دانشجویان عضو طیف علامه دفتر تحکیم وحدت بودند شما سه هفته است که به درخواست ملاقات اعضای شورای مرکزی طیف علامه دفتر تحکیم وحدت پاسخی ندادید. چگونه این پارادوکس را تحلیل می کنید؟ نظر خود را به صورت شفاف و بدون ابهام در مورد طیف علامه دفتر تحکیم وحدت و ۵۲ انجمن اسلامی زیرمجموعه آن بیان کنید. آیا دولت شما این بزرگترین اتحادیه دانشجویی را به رسمیت خواهد شناخت؟

ما از شما ۶ سوال صریح و شفاف پرسیدیم و از شما ۶ جواب صریح و شفاف می خواهیم. از اینکه صحبت های من به درازا کشید و شما تحمل کردید تشکر می کنم.

موسوی در حالیکه از پاسخ دادن به سوال های نماینده انجمن اسلامی بابل طفره رفت، با لحنی آکنده از خشم اعلام کرد که این ۶ سوال بیش تر شبیه یک بیانیه است تا مطالبات.

وی گفت: “من ۲۰ سال سکوت نکردم و با بستن فله ای مطبوعات مخالفت کرده ام”. او همچنین گفت: “من صراحتا با اصلاح قانون اساسی مخالفم. من دیدم که چه کسی آن قانون اساسی را امضا کرد. من نمی گویم شما کافرید ولی این مواضع ما را به جایی درست نخواهد برد”. وی در ادامه گفت: “من کاملا به این قانون اساسی معتقدم و با آن وفادار خواهم ماند”.

از نکات قابل توجه این برنامه زمانی بود که نماینده انجمن اسلامی دانشجویان صنعتی نوشیروانی بابل مشغول پرسیدن سوال بود. در این هنگام مجری برنامه و ستاد میرحسین موسوی سعی می کردند تا میکروفون را از وی بگیرند که موفق نشدند ولی در عوض وقتی سوال نماینده انجمن درباره کشتار ۶۷ بیان می شد، صدای بلندگوها را به شدت کم کردند. نماینده انجمن اسلامی سه بار رو به میر حسین کرد و از او پرسید اجازه می دهید تا سوالاتم را ادامه دهم که هر سه بار میرحسین سرش را به پایین انداخت و حرفی نزد. این در حالی بود که میرحسین وقتی یک دانشجوی بسیجی درخواست تریبون کرده بود، گفت: “به او تریبون بدهید و بگذارید صحبتش را بکند”.

در انتهای این مراسم میرحسین موسوی به جای پاسخ دادن به سوالاتی که نماینده انجمن اسلامی صنعتی بابل مطرح کرده بود، از پاسخ گویی طفره رفت و در حالی که دانشجویان فریاد می زدند “میرحسین، ۶۷ ، جواب بده” سالن را ترک کرد.

همچنین دانشجویان چندین بار در میان حرف های نماینده انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی بابل شعار دادند “تحکیم طیف شیراز، نداریم، نداریم”.

dsc01

dsc02

۱۰ دیدگاه » بیان دیدگاه
  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - احمد :

    سید ناامیدمون کردی

  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - محبوبه :

    من هم یکی از حضار دیروز بودم.اما کاش نبودم!
    و در ان گفته نیچه دست میبرم و میگویم:

    “میرحسین، آن گوشی که این فریادها میطلبند تو نیستی”

  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - باوفا :

    به به اینم اصلاح طلبمون . چه صداقتی . کیف کردم به همه نشون دا دی چه …….
    خدا کنه احمدی نژاد دوباره رئیس جمهور بشه بلکه به قول محسن رضایی بریم تو پرتگاه خسته شدیم از قله نشینی!!!!!!!!

  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - مجید :

    هیچ سیاستمداری نمی تواند در ایران حکومت کند تا به این سوال پاسخ ندهد:

  • سال ۶۷ چه کاره ی دنیا بودی؟ حتی گنجی زیر این آوار رفت! الحمدالله روزی کشتار ۶۷ تاریخ سیاسی ایران را رقم میزند.
    باور ندارید صبر که دارید.
    موفق باشید.

  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - یکی از حاضرین در سخنرانی :

    سلام
    تو روخدا اگه دانشجوهایی رو که الان تو اوینند دوست دارید به این …رای ندید
    تنها چیزی که برای این فرد ارزش نداره دانشجو هست
    به قولی احمدی نژاد پاستوریزه هست.

  • ۱۵م اردیبهشت ۱۳۸۸ - reza :

    dastetoon dard akoneh ba in gozaresh kheili roshangar va agahi bakhsh bood

  • وای بر ما! احمدی نژاد ادعا می کرد که کسی را زندانی نخواهد کرد، این یکی حتی وعده هم نمی دهد، می گوید من زندانبان نیستم، به من ربطی ندارد!



16ارديبهشت :گزارشی از تجمع شب گذشته جمعی از فعالان حقوق بشر در برابر زندان اوين

کميته گزارشگران حقوق بشر :فرخنده احتسابيان

مثال هميشه چهارشنبه ی سياه، روز اعدام است. هوای ابری و دل گرفته حکايتی دارد انگار از همين نفس بريدن های بی حساب که ديگر شمارشی بر آن نيست. صبح شده است. تن های آويخته ی چهار نفر، مرگ را سوغات آورده است برای اوين هميشه اوين.

محمد مصطفايي، وکيل دادگستري، به داخل زندان می رود. تعداد اعدامی های در ليست، ده نفر بوده، 9 مرد و يک زن، زينب نظرزاده.

امير خالقی و صفر انگوتی زير هيجده سال بودند و حسين علی شير موقع ارتکاب جرم 23 سال داشت. و مادران صلح از قوه قضاييه خواستار توقف حکم هر سه شده بودند . قرار بود که در آخر نامه اسم زينت نظر زاده نيز نوشته شود که متاسفانه به دليل شتابزدگی فراموش شده بود . حکم اين سه نفر فعلا به تعويق افتاد. برای امير خالقی فرصت گرفته شد تا پول لازم تهيه شود و برای آن دو نفر ديگر بايد در اين فاصله زمانی کسب رضايت از اوليای دم گردد .

در آخرين لحظات مادری که برای اجرای حکم رفته بود عفو کرد ولی متاسفانه به دليل ازدحام جمعيت امکان شناسايی فراهم نشد. در نهايت دو نفر ديگر نيز رضايت دادند.

فضا بسيار سنگين و ازدحام جمعيت بسيار زياد بود . هنگام فراخواندن خانواده شاکيان صدای يا حسين يا زهرا بود که به گوش می رسيد . مادران صلح سعی می کردند به صدای بلند بگويند: ببخشيد يا عفو عفو! مردم حاضر در آنجا نيز با آنها همراهی می کردند .

اما در اين جشن مرگ انگار هيچ چيزی فراموش نشده بود. نيروهای بسياری در محل به حالت آماده باش بودند که در آخر تبديل به نيروهای گارد ويژه شده و به صورت ديوار جلوی مردم ايستادند. عجيب بود، عزيزان مردم را داشتند به قتل می رساندند و بی انتظار صدايی که به نشانه اعتراض سر برآورد از دلی که ترسان می تپد. بايد احساساتشان را افسار می زدند . مگر می شود؟

فضای بعد از اعلام نهايی بسيار فضای حزن آلودی بود . مادری فرياد می کشيد: می کشمشون! برادر برای شان خط و نشان می کشيد. در يک لحظه جای خانواده ها با هم عوض شده بود. آنهايی که تا لحظه ای پيش التماس می کردند حالا داشتند خط و نشان می کشيدند. انگار کسی نويد انتقام می داد. خونی که قانون می ريخت و دل بسته ای بايد جبرانش می کرد. باز توليد خشونت. می کشد، کشته می شود، می کشد، کشته می شود و چهارشنبه های سياه باز و باز در آغوش می کشند مرگ را.

هوا کم کم روشن می شد. تهديدها نيز پررنگ تر می شدند که اگر حاضران، محل را ترک نکنند زحمت بردن آنها به دوش مامورين خواهد افتاد!!! چاره ای نبود. حتی برادر زينب را که مظلومانه در آنجا ايستاده بود ترک کرديم ... . باخود گفتم: می شود روزی انسان را بسان انسان قضاوت کنيم؟!!

فرخنده احتسابيان
****************************************************************************

احمدی نژاد دومین مقام رژیم فاشیستی اسلامی ایران

http://www.gozareshgar.com/?id=22&tt_content[tid]=11129

در تاریخ 19 آوریل جناب احمدی نژاد دومین مقام رژیم فاشیستی اسلامی ایران در ابداعی جدید طرحی از نوع اردوگاه‌های کار اجباری هیتلر را به‌ منظور به‌ اصطلاح خودش "آدم" کردن "اراذل و اوباش" در چهاردهمین همایش پلیس ایران، ارائه‌ داد.

این ابداع جدیدی بدنبال عدم موفقیت طرح "امنیت اخلاقی" میباشد که‌ از دو سال قبل با تعرض هر چه‌ بیشتر و سازمانیافته‌ تر از قبل و با تامین هزینه‌ گزاف، گله‌های وحشی و عقده‌ای نیروی انتظامی را برای حمله‌ به‌ فعالین سیاسی در دانشگاه‌ها و کارخانجات و محلات کارگری تا حقوق مدنی و آزادیهای اجتماعی و فردی و دخالت در کلیه‌ شئون زندگی خصوصی همه‌ آحاد جامعه‌، رها کردند و به‌ دستگیری، شکنجه‌ و هتک حرمت انسانی مردم و بویژه‌ جوانان پرداختند. تحت نام "مبارزه قاطع" با "اراذل و اوباش" عمل شنیع و به‌ غایت وحشیانه‌ اعدام را گسترش دادند و وحشت را در جامعه‌ گستراندند. اکنون بعد از 2 سال از گذشت این "طرح" جناب رئیس جمهور ایجاد اردوگاه‌های اجباری و کشیدن کار از گرده‌ بخشی از قربانیان این نظام نابرابر تحت عنوان "اراذل و اوباش" را در کویر و معادن در سر میپروراند و فرماندهان جنایکار رژیم اسلامی را توجیه‌ میکند.

اولا، سردمداران جنایتکار و فاسد رژیم اسلامی ایران این الفاظ رکیک را آراسته‌ بخشی از قربانیان نظام سرمایه‌ داری میکنند که‌ هیچ نقشی در آفریدن این تباهی و نابرابری نداشته‌ و ندارند. اگر برای یک لحظه‌ این صورت مسئله‌ را از سران رژیم بپذیریم، ارازل و اوباش واقعی این جامعه‌ خود سردمداران نظام هستند.
بزهکاری، قتل و تجاوز و تن فروشی، اعتیاد به‌ الکل و مواد مخدر در جامعه‌، خود ریشه‌ در نابرابریهای این جامعه‌ دارد. هیچ انسانی آدمکش بدنیا نمیآید و قاتل و جانی و دزد متولد نمیشود. آنچه‌ انسانها را به‌ اعمالی همچون دزدی، جنایت، تجاوز، فحشا، اعتیاد و هزار و یک عارضه‌ ناهنجار اجتماعی دیگر سوق میدهد نه‌ "ذات خلافکار" انسانها و امری مربوط به‌ ژنتیک و گروه‌ خون آنها، بلکه‌ سیستم و نظام سیاسی اجتماعی و اقتصادی حاکم است که‌ با تحمیل فقر و نابرابری و ایجاد دره‌ای عمیق بین طبقات دارا و استثمارگر با طبقه‌ کارگر و زحمتکش و استثمار شونده‌ صدها هزار انسان را قربانی اهداف سودجویانه‌ خود کرده‌ است.

در هر جامعه‌ای ولو بورژوایی با وجود درجه‌ای اندک از استانداردهای انسانی، هیچ مقام اداری آن قادر به‌ بیان چنین توهینهایی به‌ آحاد شهروندان جامعه‌ نیست. این اظهارات خود جرم بحساب میآیند و فرد خاطی بخاطر آن محاکمه‌ و یا از مقام خود ناچار به‌ استعفا میشوند.

در ثانی باید پرسید چرا کار در معادن باید بعنون تنبیه‌ حساب شود؟! مگر نه‌ اینکه‌ میلیونها انسان شریف و کارکن این جامعه‌ از ایران گرفته‌ تا سایر کشورها از قبل این کار شاق و مرگبار معیشت خود و خانواده‌اشان را تامین میکنند. مگر کار در معدن بخشی از تامین نیاز اقتصادی و تکنولوژی بشر بحساب نمیآید و در نتیجه‌ بهره‌ این کار شاق و طاقت فرسا میلیاردها انسان از زغال تا مس و آهن آن معادن بهره‌ نمیبرند؟! جالب اینجاست که‌ این "فرمایشات طلایی" در حالی زده‌ شده‌ است که تازگی 12 کارگر معدن زغال سنگ کرمان در اثر نا امنی محیط کار جان خود را از دست داده‌اند.


یک نگاه‌ ساده‌ به‌ خیل عظیم بردگان سکس در دبی بیاندازید تا به‌ منشا تجارت سکس پی ببرید. احمدی نژاد با طرح فرستادن "اراذل و اوباش" به‌ اردوگاه‌های کار اجباری در معادن و مناطق کویر آشکارا گریبان خود و دولتش را که‌ بانی این اوضاع هستند خلاص میکند و از پرداختن به‌ ریشه‌های واقعی بزهکاری و اعتیاد و فحشا طفره‌ میرود.
باید قربانیان را همچون بیمارانی که‌ به‌ بیمارستان نیاز دارند بایشان رفتار شود و در جامعه‌ مداوا شوند. اولین راه‌ حل و گام اساسی برای غلبه‌ بر جامعه‌ای مملو از بزهکاری و فقر و تلاطمات اجتماعی باید به‌ ریشه‌های اصلی آن پی ببریم و راه‌ علاج را از آنجا شروع کنیم.

در جامعه‌ای که‌ فقر بیداد میکند، میلیونها نفر بیکارند و در قرن بیست و یکم درصد بالایی از بی سوادی رنج میبرند و امکانات و بودجه‌ لازم به‌ آن اختصاص داده‌ نمیشود اما در عوض میلیاردها دلار برای سرکوب و تحمیق و اجیر کردن مشتی انگل و اوباش بدون محاسبه‌ صرف میشود. در جامعه‌ایکه‌ عظیم ترین منابع ثروت آن توسط اقلیت ناچیز قبضه‌ و بهره‌ برداری میشود. در جامعه‌ای که‌ سی سال آزگار یک مشت جانی و آدمکش بصورت حرفه‌ای و قانونی و علنی با مردم همچون حیوان رفتار میکنند و آزار و شکنجه‌ میکنند و در ملأ عام به‌ وحشیانه‌ترین روش قرون وسطایی‌ زن و مرد را سنگسار میکنند و کودکان را اعدام و در چهار راههای شهرها حلق آویز میکنند. در جامعه‌ای که‌ استعمال کنندگان مشروبات الکی را به‌ دار میبندند و شلاق میزنند. در جامعه‌ای که‌ شریفترینها و کارکن ترینهای آن را بخاطر تجمعات و اعتراضات و تشکیل سندیکا و اتحادیه‌ و مجامع عمومی شان زبان میبرند و شلاق میزنند، قاعدتا جمعی هم از این اوضاع متاثر میشوند و به‌ بزهکاری روی میآورند.

"در اعتراض به‌ سخنان احمدی نژاد جمعی از مهندسان و تحصیل کردگان معدن در حال جمع آوری امضا برای بیانیه ای در اعتراض به اظهارات محمود احمدی نژاد مبنی بر به کار گماشتن افرادی با عنوان اراذل و اوباش در معادن هستند. در ادامه توضیح داده‌اند که اکنون بیشترین بخش کارهای معادن توسط نرم افزارها و به صورت مکانیزه انجام می شود و یکی از پیشرفته ترین علوم ما مکانیک سنگ است که مسلما اراذل و اوباش(خط تاکید از من) از پس آن بر نمی آیند. آنان "مهندسین و تحصیلکردگان" بعد حقوقی اظهارات احمدی نژاد را نادرست خوانده و مطرح کرده اند که در هیچ کدام از قوانین ما واژه ای یا جرمی به نام اراذل و اوباشی وجود ندارد و بر زبان آوردن آن از طرف شخص دوم مملکت منطقی و معقول نیست.

در جامعه‌ایکه‌ "روشنفکرش" هنگامی خم به‌ ابرو میآورد که‌ به‌ مقام معظم "روشنفکری" خودش توهین میشود و در مقابل سی سال توهین به‌ ارزشهای انسانی خارج از موقعیت شغلی و طبقاتی انسانها "وجدانش' را آزار نداده‌ و نمیدهد، جای تعمق است. روزانه‌ اگر بخواهند به‌ کسی توهین بکنند، میگویند "برو حمال". این از زمان سلطنت پهلوی تا به‌ امروز بخشی از طبقه‌ کارگر که‌ از قبل کار شاق بارکشی و باراندازی تامین معاش میکنند مورد "محبت" روشنفکر و غیر روشنفکر جامعه‌ ایرانی قرار گرفته‌ و سالهاست "اراذل و اوباش" هم به‌ لیست این توهینها اضافه‌ شده‌ است.

دولت در مقابل جامعه‌ مسئول است. دولتی که‌ برای معضلات جامعه‌ راه‌ حل نداشته‌ باشد و تنها به‌ سلاح زور متوسل میشود و به‌ نقش خود در آفریدن این همه‌ از خود بیگانگی انسان و مصائبی که‌ در جامعه‌ بیداد میکند، اذعان نکند باید گور خود را گم کند و مردم با کلیت آن تعیین تکلیف بکنند.

جمهوری اسلامی از زمره‌ رژیمهای سیاسی طبقاتی است که‌ سی سال بعنوان دولت سرمایه‌داران طبقه‌ کارگر را استثمار و در بی حقوقی محض اسیر کرده‌ است. بخشی از این طبقه‌ به‌ فحشا، اعتیاد، بزهکاری سوق داده‌ شده‌ و باید زخمهای وارده‌ بر پیکره‌ آن ترمیم شود. این امر در گرو تعیین تکلیف با منشا اصلی این مصائب یعنی نابرابریهای اقتصادی است که‌ جمهوری اسلامی نماینده‌ سیاسی اجرایی آن است. سئوالی که‌ ممکن است در مقابل طرح شود این است که‌ با کسانی که‌ مرتکب جنایت میشوند باید چکار کرد؟ بدون تردید هیچ کسی که‌ مرتکب قتل میشود نباید بدون محاکمه‌ و مجازات رها بشود. اما بحث اساسا بر سر نحوه‌ محاکمه‌ و شکل مجازات فرد خاطی است. رژیم اسلامی با کارنامه‌ای مملو از جنایت و آدمکشی و قتلهای زنجیره‌اید و ترور مخالفین و شکنجه‌ زندانیان و تجاوز به‌ زنان و هزار و یک نوع دیگر این مسائل رژیم صالحی برای محاکمه‌ با هدف اصلاح فرد در جامعه‌ نیست. بلکه‌ اساسا منظور از مجازات اعمال شنیع ترین نحوه‌ کشتن و سرکوب فعالین سیاسی و اجتماعی است. مردم ایران خود در 30 سال گذشته‌ با حکومت اوباشان دست و پنجه‌ نرم کرده‌ و با آوردن هیچ طرحی ولو اینکه‌ فاشیستی باشد، خانه‌ نشین نشده‌ است و نخواهند شد.

ایجاد شرایط اقتصادی یکسان، تغییرات بنیادین در نظام قضائی حکومت، توزیع ثروت بجای فقر، جایگزینی آموزش ارزشهای انسانی بجای فرهنگ خشن و غیر انسانی و برچیدن بنیادهای تحمیق مردم و تحمیل خرافه و دخالت دادن کلیه‌ آحاد در شکوفایی جامعه‌ و بهره‌ بردن از خلاقیتهای فردی در خدمت عموم از اولین اقدامات حکومت کارگران در فردای سرنگونی نظام سر تا پا فاسد و نابرابر اسلامی سرمایه‌ بعنوان تولید کننده‌ کلیه‌ مصائب اجتماعی خواهد بود.
سعید آرمان

30 آوریل

Vice President Joe Biden Hails U.S.-Israel Relationship

http://www.aipac.org/2841.asp

Vice President Joe Biden Hails U.S.-Israel Relationship

Vice President Joe Biden saluted the U.S.-Israel alliance.

Vice President Joe Biden delivered the concluding address of AIPAC Policy Conference 2009, highlighting the endurance of the U.S.-Israel relationship and affirming the Obama administration's commitment to it. Biden's address followed a speech by Sen. John Kerry (D-MA), who chairs the Senate Foreign Relations Committee. "The bond between Israel and the United States," said Biden, "was forged by a shared interest in peace and security; by shared values that respect all faiths and peoples; by deep ties among our citizens; and by a common commitment to democracy."

Biden discussed the dangers of a nuclear-armed Iran. Iran "plays a dangerous role in the region, supporting terrorist organizations like Hamas and Hezbollah, and undermining many of our friends," he said. "Indeed, these proxies are the tools Iran uses to exploit conflicts, like the Israeli-Palestinian conflict, to its advantage."

Biden also called upon the Arab world to take meaningful steps to encourage Israeli-Palestinian peace. "Now is the time for Arab states to make meaningful gestures that show the Israeli leadership and people that the promise of ending Israel's isolation in the region is real," he said. Biden added that the international community "must continue to make clear to Hamas that the legitimacy it seeks will only come when it renounces violence, recognizes Israel, and abides by past agreements."

Kerry expressed similar concerns about the Iranian threat. "A nuclear-armed Iran would embolden Hamas and unleash Hezbollah," he said. "A nuclear-armed Iran could spark a nuclear arms race in the world's most dangerous neighborhood. When we say that a nuclear-armed Iran is unacceptable, we mean it."

Click here to view video highlights of AIPAC Policy Conference 2009.

Netanyahu, Top U.S. Leaders Address Gala Banquet

Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu addressed the Gala Banquet live via satellite.

In a resounding show of support for the U.S.-Israel relationship, some 6,500 people gathered on Monday night for AIPAC's annual Gala Banquet, which featured an address by Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu via satellite and talks by top leaders of the House and Senate. More than half of Congress and scores of ambassadors and diplomats from countries around the world were in attendance, demonstrating the depth, breadth, and bipartisan strength of the U.S.-Israel alliance.

The Israeli prime minister emphasized his country's desire to attain peace with its neighbors and his eagerness to work with President Obama to achieve it. He also stressed the dangers of a nuclear Iran and insisted that the Palestinians must recognize Israel as a Jewish state.

Senate Majority Whip Dick Durbin (D-IL), Senate Republican Whip Jon Kyl (R-AZ), House Majority Leader Steny Hoyer (D-MD) and House Republican Whip Eric Cantor (R-VA) delivered the other keynote addresses, highlighting the permanence of the U.S.-Israel relationship and the need to stop Iran from developing a nuclear weapons capability.

"Across the gulf of history and space and language," said Hoyer, "America looks to Israel and sees a friendship resting on something stronger than arms, more precious than oil. It rests on the ideals that come down to us from Amos and Micah and Isaiah. Those ideals, and the bond they inspire, are unbreakable, indissoluble."

Click here to view video highlights of AIPAC Policy Conference 2009.

AIPAC Activists to Press for Tough Iran Sanctions

Iran is vulnerable to sanctions on its energy sector.

In a resounding show of support for a strong U.S.-Israel relationship, thousands of AIPAC activists from all 50 states will ascend Capitol Hill today to conduct more than 500 lobbying meetings with members of Congress and their staff.

At the top of the agenda during each of these meetings will be stopping Iran's pursuit of a nuclear weapons capability. AIPAC activists will encourage their representatives to cosponsor the Iran Refined Petroleum Sanctions Act (IRPSA), which was just introduced in the House and Senate.

IRPSA targets global energy companies that do business in Iran, effectively telling them to end their ties with the Islamic Republic if they want to maintain the right to operate in the U.S. With Iran forced to import 40 percent of its refined petroleum-which includes gasoline for cars-IRPSA's passage would have a dramatic economic effect.

IRPSA strengthens President Obama's diplomatic efforts to stop Iran from acquiring nuclear weapons by empowering him with the explicit authority to target Iran's dependence on imported gasoline. President Obama backed this strategy during his presidential campaign. "If we can prevent them from importing the gasoline that they need and the refined petroleum products, that starts changing their cost-benefit analysis," he said during a debate. "That starts putting the squeeze on them."

The White House has indicated that it does not oppose the AIPAC-backed legislation, and the State Department has said it is supportive of any Iran sanctions efforts.

While in their Capitol Hill meetings, AIPAC activists will also be asking their representatives to support $2.775 billion in aid to Israel as part of the fiscal year 2010 budget. The aid request reflects the second year of the 10-year U.S.-Israel Memorandum of Understanding, signed in 2007, which called for a gradual increase in U.S. security assistance to the Jewish state in order to meet growing regional threats.

Finally, the AIPAC citizen-lobbyists will be urging lawmakers to sign a letter to President Obama that reinforces the principles the U.S. should follow as it pursues Arab-Israeli peace. These principles include the need to work closely and privately with Israel, to remain a trusted mediator between the parties and to insist on an absolute Palestinian commitment to end incitement and violence against Israel.

Shimon Peres Applauds the U.S.-Israel Relationship

Israeli President Shimon Peres called America an 'ally' and 'brave friend.'

In an inspiring address, Israeli President Shimon Peres on Monday morning praised the U.S.-Israel relationship and thanked more than 6,000 AIPAC activists for their dedicated involvement in strengthening it. "For 60 years," he said, "America has been and still is more than just an ally - it is an unusual partner and a brave friend. I have heard it said, and I have heard it sung - today, more than ever - God bless America." Peres wished success to President Obama and said the new American leader "offers hope to the world."

Peres also said the new Israeli government led by Prime Minister Benjamin Netanyahu is committed to peace with its neighbors, noting that Netanyahu "was at one time my political opponent. Today, he is my prime minister. He knows history and wants to make history. In our tradition, making history is making peace, and I am sure that peace is his priority."

In his discussion of the Iranian nuclear threat, Peres said Iran seeks regional hegemony, targeting both Israel and Arab states. "They develop a nuclear option," he said. "They invest huge capital in long-range missiles. Iran is not threatened by anyone. Iran funds and arms Hizbullah and Hamas to spread division and terror, trying to impose a foreign and violent ideology. Their agents target Americans, Europeans and Arabs alike."

Click here to view video highlights of AIPAC Policy Conference 2009.

Gingrich Discusses Shared Threats to U.S., Israel

Newt Gingrich highlighted the critical importance of the U.S.-Israel alliance.

AIPAC Policy Conference 2009 continued on Sunday night with a rousing address by former Speaker of the House Newt Gingrich, who discussed the importance of the U.S.-Israel relationship and the threats that the two countries face from Iran and other extremists. Gingrich noted the shared values of America and Israel, asserting that AIPAC's work to strengthen the U.S.-Israel relationship is a distinctly American interest. "AIPAC is not just about Israel," he said. "AIPAC is about the American-Israel relationship, because the future of America and Israel are inextricably intertwined. A world which destroys Israel will certainly destroy the United States."

Gingrich devoted particular attention to the gravity of the Iranian threat, noting the necessity of imposing strong sanctions on Iran and cutting off its access to international oil markets. "It was the deliberate driving down of the price of oil which bankrupted Gorbachev and the Soviet Union, and if we made the same strategy of deliberately driving down the price of oil, the Iranians would presently not have the money to subsidize terrorism around the world," he said.

Gingrich's talk followed a stirring address by AIPAC Executive Director Howard Kohr, who discussed the urgency of confronting growing attempts throughout the world to delegitimize the Jewish state.

Click here to view video highlights of AIPAC Policy Conference 2009.

American Leaders Share Their Israel Stories

Los Angeles Mayor Antonio Villaraigosa discussed his connection to Israel.

AIPAC Policy Conference 2009 began Sunday morning with a plenary session highlighting the many faces of pro-Israel America. AIPAC activist Joe Englanoff was joined on stage by his close friend and member of Congress, Rep. Dennis Cardoza (D-CA). The two of them shared how they became close friends and traveled to Israel together.

Next, Los Angeles mayor Antonio Villaraigosa shared his personal connection to Israel, recalling how his childhood neighbors and teachers sparked what would become a lifelong interest in Israel. "No Israeli traveling to L.A. will ever be a stranger in a strange land," Villaraigosa said. "Israel's story is part of who I am."

Following Villaraigosa was the Reverend Kenneth Flowers of Detroit, Michigan, who inspired the crowd with his impassioned defense of Israel and the Jewish people. "I cannot help but speak out in behalf of Israel and the Jews because it is in my DNA," Flowers said. "And I will continue to be a friend to Israel and the Jewish people even when I receive hate mail, and even when it seems the world does not understand."

The opening plenary concluded with a foreign policy roundtable featuring four of the world's most experienced national security specialists: Rep. Jane Harman (D-CA); Maj. Gen. Ido Nechustan, a commander in the Israeli Air Force; Dr. Robert Satloff, executive director of the Washington Institute for Near East Policy; and R. James Woolsey, former director of the Central Intelligence Agency.

Click here to view video highlights of AIPAC Policy Conference 2009.

Young Leaders Unite to Support Israel

SGA Presidents Jonathan Sachs (Maryland) and Jessica Coley (Morgan State)

One of the largest groups of campus elected officials ever assembled is here in the nation's capital for AIPAC Policy Conference 2009. Student Government Association (SGA) presidents from 193 campuses, representing all 50 states and the District of Columbia, are joining national and state leaders of the College Democrats of America and College Republican National Committee for the three-day conference.

These groups of young leaders were brought together for a banquet dinner on Saturday night. A number of current and former SGA presidents addressed banquet guests. State Rep. Bakari Sellers (D-SC), a former Morehouse College SGA president, presented the keynote address, which focused on his relationship with the pro-Israel political community in the United States.

"Through AIPAC, I broadened my awareness of an alliance of crucial value and became engaged on issues critical to both the United States and Israel, all while building enduring relationships that have significantly enhanced my life," Sellers said.

In addition, Jason Mironov spoke of his experiences as former University of Michigan SGA president, recalling his efforts to defeat an anti-Israel divestment initiative before the University of Michigan's Student Assembly. Finally, current Dallas Baptist University SGA president Leigha Caron-who introduced her entire SGA Executive Board to pro-Israel politics-encouraged all of the student leaders to advocate on campus for a strong U.S.-Israel alliance

كنفرانس آيپك، تلاش براي نزديك كردن سياست آمريكا و اسرائيل در برابر ايرا

كنفرانس آيپك، تلاش براي نزديك كردن سياست آمريكا و اسرائيل در برابر ايران

کمیته امور عمومی آمریکا - اسرائیل (آیپک) کنفرانس سالانه خود را با حضور بیش از شش هزار شرکت کننده در واشنگتن آغاز کرده است.

آیپک که قدرتمندترین لابی اسرائیل در آمریکا محسوب می‌شود و تاثیر بسزایی در تعیین سیاست دولت آمریکا بخصوص در خاورمیانه دارد، در کنفرانس امسال خود بر دو موضوع صلح اسرائیل و فلسطینی‌ها و برنامه هسته‌ای ایران تمرکز کرده است.

باراک اوباما رئیس جمهور و هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا که سال پیش، قبل از ورود به کاخ سفید، در کنفرانس آیپک حضور داشتند، امسال در کنفرانس حاضر نشده‌اند و رام امانوئل رئیس دفتر کاخ سفید به نمایندگی از آنها در کنفرانس حضور پیدا خواهد کرد.

تعدادی از نمایندگان کنگره آمریکا و نیز مقام‌های سابق و کنونی اسرائیل از جمله شیمون پرز رئیس جمهور اسرائیل، قرار است در کنفرانس آیپک سخنرانی کنند.

نیوت گینگریچ رئیس سابق مجلس نمایندگان آمریکا، یکی از مهمانان کنفرانس آیپک است که پیش از سخنرانی خود، سیاست باراک اوباما در برابر خاورمیانه و ایران را به شدت به باد انتقاد گرفت. آقای گینگریچ که از حامیان سرسخت اسرائیل به شمار می‌رود، مذاکره دولت باراک اوباما با ایران را «فانتزی» نامید و رویکرد آن را در مورد خاورمیانه برای اسرائیل خطرناک دانست.

اظهار نظر سایر مهمانان کنفرانس آیپک احتمالا به شدت سخنان آقای گینگریچ نخواهد بود، زیرا رهبران آیپک و حتی دولت بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل، با مذاکره آمریکا و ایران به شرطی که محدود و منجر به توقف برنامه هسته‌ای ایران بشود، مخالفتی ندارند. با این حال، آیپک در کنفرانس امسال خود با مشکلی در روابط آمریکا و اسرائیل مواجه است که می‌کوشد برای آن راه حلی پیدا کند.

دولت آمریکا به صراحت از راه حل دو کشوری برای بحران خاورمیانه حمایت می‌کند، اما آقای نتانیاهو پس از انتخاب شدن به نخست وزیری اسرائیل تا کنون به صراحت از این راه حل حمایت نکرده است. طبق گزارش رسانه‌ها، آیپک با تنظیم سندی که قرار است به امضای هیئت‌های مختلف یهودی شرکت کننده در کنفرانس سالانه آن برسد، از آقای اوباما خواهد خواست که با ادامه حمایت از راه حل دو کشوری، تشکیل کشور مستقل فلسطینی را به صورتی دقیق مورد توجه قرار دهد.

این درخواست قاعدتا برای دولت آقای اوباما خوشایند خواهد بود و فشار بر آقای نتانیاهو را برای پذیرش راه حل فوق را افزایش خواهد داد.

اما آیپک در موضوع هسته‌ای ایران، به نفع دولت اسرائیل موضع‌گیری خواهد کرد. اغلب کسانی که تاکنون در کنفرانس آیپک سخنرانی کرده‌اند، موضع بسیار تندی در برابر برنامه تحقیقات هسته‌ای ایران اتخاذ کرده‌اند و آقای نتانیاهو نیز که قرار است برای شرکت کنندگان در کنفرانس پیام بفرستد، احتمالا در این مورد موضع شدیدی خواهد گرفت.

مایکل اورن که به عنوان سفیر جدید اسرائیل در آمریکا در نظر گرفته شده، در کنفرانس آیپک این جمله آقای نتانیاهو را تکرار کرد که "اسرائیل اجازه نخواهد داد که ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد." این در حالی است که ایران همواره خواستار خلع سلاح هسته ای در کشورهای منطقه شده و می گوید برنامه اتمی خود برای تامین سوخت نیروگاه برق بوشهر است.

زیپی لیونی رهبر حزب کادیمای اسرائیل نیز که رهبر اپوزیسیون دولت نتانیاهو ست، خطاب به شرکت کنندگان در کنفرانس گفت: در مورد مساله هسته‌ای ایران، در اسرائیل حزب اپوزیسیون وجود ندارد. افرایم سنه از رهبران حزب کارگر و معاون پیشین وزارت دفاع اسرائیل هم گفت: بر اساس آنچه اسرائیل از پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران می داند، زمان در حال از دست رفتن است و ضرب‌الاجل برای تصمیم‌گیری، همین الان است.

آقای سنه مدعی شد که اسرائیل یک "راه حل عملیاتی" برای برنامه هسته‌ای ایران دارد که می‌تواند بدون اجازه یا حمایت هر کشور دیگری، خودش آن را انجام دهد. افرایم سنه تاکید کرد که چون حمله نظامی اسرائیل به طور حتم انتقامجویی ایران را تحریک خواهد کرد، اقدام نظامی آخرین راه حل است.

او در عین حال، با برشمردن "مشکلات هفت گانه‌ای" که دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای برای اسرائیل به وجود می‌آورد، گفت حمله نظامی بهتر از اجازه دادن به ایران برای رسیدن به بمب هسته‌ای است.

با آنکه ایران هدف از برنامه هسته‌ای خود را تولید انرژی و کاملا صلح جویانه اعلام کرده و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز در فعالیت‌های اعلام شده آن انحرافی گزارش نداده است، اما ظاهرا مقام‌های اسرائیلی، نظامی بودن برنامه اتمی ایران را امری قطعی فرض کرده‌اند.

دولت ایران بارها از لحن جنگجویانه مقامات اسرائیلی و تهدیدهای نظامی آنان به سازمان ملل متحد شکایت کرده است.

به هر حال، سخنرانان کنفرانس آیپک در حالی بر موضوع هسته‌ای ایران تمرکز کرده‌اند که رسانه‌های اسرائیلی نتیجه یک نظرسنجی از جمعیت یهودی آن کشور را در باره نحوه برخورد دولت اسرائیل با برنامه اتمی ایران منتشر کرده‌اند. طبق این نظر سنجی، ۶۶ درصد یهودیان اسرائیل از حمله به ایران حمایت می‌کنند، در حالی که ۱۵ درصد مخالف اند و ۱۹ درصد هم در این مورد نظری ندارند.

از ۶۶ درصدی که موافق حمله اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران هستند، ۷۵ درصد آنها حتی به رغم مخالفت آمریکا، با چنین حمله ای موافقند. در هر صورت، به نظر می‌رسد که آیپک در نظر دارد در مورد موضوع صلح خاورمیانه با نزدیک کردن سیاست اسرائیل به سیاست دولت آمریکا، آقای نتانیاهو را برای پذیرش کشور مستقل فلسطینی تحت فشار قرار دهد، ولی در مقابل، در باره برنامه هسته‌ای ایران می خواهد سیاست آمریکا را به اسرائیل نزدیک سازد تا بدین وسیله روابط واشنگتن‌- تل‌آویو از تشنج بالقوه‌ای که در انتظار آن است، دور بماند.