سنگ را بسته و سگ را رها کرده‌اند !
خلاصه:
آیا مقام معظم رهبری! از کشتن یک دختر مظلوم در مراسم خاکسپاری پدرش خم به ابرو می آورند؟ عبدالعلی بازرگان:
در منشور حکومتی امام علی(ع) خطاب به زمامداران آمده است: "نسبت به مردم همچون حیوانی درنده مباش تا خوردنشان را غنیمت بشماری". مسلماً ایشان شخص زمامدار را با اعوان و انصار و نیروهای سرکوبش مورد نظر داشته است. اراذل و اوباش و اشرار هم باید در بند و حصار قانون باشند تا شهروندان از شرارتشان ایمن گردند، اما اگر استبدادگرانی بخواهند سنگ را بسته و سگ را رها کنند، دراین صورت صاحب سگ را باید به سئوال کشید! کما آنکه در کشورهائی که قانون اعتبار دارد، رها کردن سگ جرم محسوب می‌شود و جریمه دارد. در دیاری که آزادی وجود دارد و مردم صاحب اختیارند، عالی‌ترین مقامات دولتی زیر ذره‌بین روزنامه‌ها و احزاب ملی مردمی قرار دارند و با کوچک‌ترین رشوه و رسوائی یا خطا و خیانت زیردستان، مجبور به استعفا می‌شوند. در ارتش نیز چنین است، و با خطای افسران جزء، فرماندهان کل نیز بازخواست و بعضاً خلع درجه یا تنزل رتبه داده می‌شوند! بانوئی بی‌گناه که از زندان برای آخرین دیدار با پدر به اغماء رفته خود به مرخصی می‌رود، در روز تشییع جنازه پدر، که با هزار تهدید و تحدید در روستائی اطراف تهران انجام شد، به دلیل مقاومت در برابر جنازه دزدی ِ مأموران لباس شخصی و سپاهی و بسیجی!، در اثرخون‌ریزی داخلی ناشی از ضربات وحشیانه فرمانده آنان به قتل می‌رسد و جنازه‌اش نیز مدتی مصادره می‌گردد!؟ اما در نظام ولائی! چنین جنایتی نسبت به دختر شخصیتی که عضو شورای انقلاب، رئیس سازمان برنامه و بودجه، نماینده مجلس این کشور بوده و ۶۰ سال کارنامه خدمت به این کشور داشته است، نادیده گرفته شده و چه بسا مورد تشویق قرار می‌گیرد!؟ اگر این حادثه اتفاقی استثنائی و حساب نشده بود، جای اغماض داشت، اما چنین شیوه‌هائی رسم روزگار و عادت اشرار مسلح و مسلط بر مملکت و جان و مال مردم شده است! مگر با تشییع‌کنندگان جنازه پدر مهندس موسوی که سه دهه ستایشگر خدمات نخست وزیری‌اش در دوران جنگ و جبهه بودند، غیر از این کردند؟ جنازه‌های سبز را دزدیدن و شهید رُبائی، سیره سالهای اخیر اشرار شده است! مگر در مورد رفسنجانی، که رهبری ولایتش را وامدار اوست، و با دخترش کم فحاشی و فضیحت کرده‌اند؟ مگر مداحان اهل بیت که باید دهانشان از درشتی و زشت‌گوئی پاک باشد، و برخی فرماندهان نظامی، کم دشنام به احمدی‌نژاد و یارانش، که هزار تقلب و تبانی درانتخابش کردند داده‌اند که به افاضل و افتخارات ملت ندهند!؟ وقتی آب از سرچشمه گل آلود باشد، در انتها به لجن می‌کشد! وقتی همه حواس و همّ و غمّ "میرآب" به سروری و سیادت و "سهم آبه" خود و غافل ازغلط کاریهای مأموران باشد، پاک کردن لجن‌ها مثل پرداختن به نقش ایوان خانه‌ای است که از پایبند ویران است. از آنجائی که برخی هنوز براین باورند که گویا رهبری از بدو تولدشان هم ذکر یاعلی گفته‌اند، بی‌مناسبت نیست اشاراتی به احساس مسئولیت آن پیشوای عدالت به آنچه در سرزمین تحت امرش می‌گذشت بکنیم تا بیشتر روشن شود که دوصد گفته چون نیم کردار نیست. امام علی(ع) در اعتراض به بدخوئی و درشت گوئی استاندارش در بصره، که خویشاوند هم بوده است، در ارتباط با مخالفین می‌نویسد: "ما هر دو در خیر و شری که انجام می‌دهی شریک هستیم" (فانا شریکان فی ذلک – نامه ۱۸ نهج البلاغه). در آغاز خلافتش نیز خطاب به همه یارانش می‌گوید: "در حقوق مردم و شهرها از خدا بپرهیزید، زیرا شما مسئول هستید حتی در برابر زمین‌ها و ستوران!" (اتقواالله فی عباده و بلاده فانکم مسئولون حتی عن البقاع والبهائم- خطبه ۱۶۶/۱۶۷). آیا آن مقام معظم! از جنایاتی که اراذل و اوباش درحراست از ولایت مطلقه‌شان می‌کنند، احساس مسئولیت و شراکت در جنایت نمی‌فرمایند؟... امام علی(ع) در همان عهدنامه به استاندار خود در مصر می‌گوید: "بدان که در مشت زدن، چه رسد سخت‌تر از آن (مثل باتوم های امروزی) امکان کشته شدن وجود دارد، مبادا نخوت سلطنتت تو را از پرداخت خون‌بها به اولیاء مقتول بازدارد"....آیا جناب ایشان حاضرند از قله غرور پائین آمده و عذرخواهی زبانی ساده‌ای به خاطرقتلی که قصاص هم دارد، ازمادر و همسر هاله سحابی بکنند؟ مادران و پدران مقتولین جنایات کهریزک پیشکش! این سخن از زبان هر واعظی بارها نقل شده است که علی(ع) از این که در قلمرو حکومتش خلخال از پای زنی یهودی که در ذمه حکومت اسلامی بوده به زور ربوده شده است، فرمود: "اگرمسلمانی از شنیدن این خبر بمیرد، نه تنها بر او ملامتی نیست، که سزاوار است بمیرد" آیا مقام معظم رهبری! از کشتن یک دختر مظلوم در مراسم خاکسپاری پدرش به گناه آنکه عکس او را درآغوش گرفته است خم به ابرو می‌آورند؟ در قرآن آمده است که روز قیامت از کشته شدگان خواهند پرسید که به چه جرمی کشته شده‌ای (بای ذنب قتلت)، اگر شهید هاله پاسخ داد از ولایت مطلقه بپرسید، شما چه پاسخی دارید؟ اگر امروز سر خود را زیر برف باورهای من درآوردی خلاف کتاب خدا و قانون مردمان می‌کنید، فردا زانو زده در پیشگاه خدا ناچاربه پاسخ خواهید شد. هم مهندس سحابی در سلول‌ها و خانه‌های امن اطلاعات و عملکرد نظام شما دق مرگ شد و هم هاله سحابی روز روشن در برابر صدها چشمی که فردا شهادت خواهند داد شهید گردید. البته همه آنها که در آن جنایت شرکت داشتند شریک جرم هستند، اما سهم حضرت ولایت عظمی که این اشرار را به جان مردم افکنده سنگین‌تر خواهد بود. این حکم قرآن است: "... هریک از آنان به تناسب نقش خود کیفر می‌شوند، اما آنکه نقش اصلی را ولایت کرده، عذابی عظیم خواهد داشت" (سوره نور آیه ۱۱) *نظرات وارده در یادداشت ها لزوما دیدگاه جرس نیست.
