مصطفی ال جمال، 76 ساله، این روزها برای پیدا کردن داروهای پسرش خانه به خانه در می زند. « یحیی ال جمال» پسر 53 او در خانه در بستر بیماری افتاده است و در کنارش یک دستگاه اکسیژن فعلا او را زنده نگه داشته است.مصطفی می گوید :" وضعیت پسرم هر لحظه بدتر می شود. ما دو ماه است که منتظر دارو هستیم."سال گذشته، دختر 44 ساله مصطفی، که مادر 6 بچه بود در اثر سرطان سینه درگذشت. او در شرف بهبود بود که اسرائیلی ها دسترسی به دارو را مسدود کردند، تا جائیکه دیگر هیچ تنابنده ای قادر نبود او را زنده نگه دارد.مصطفی دوباره می بیند که همان اتفاق این بار برای پسرش در حال وقوع است. سرطان یحیی از کلیه اش شروع شد، و تا ریه راستش گسترش پیدا کرد و حالا به کبدش رسیده است. دو بار، یکبار در 20 جولای و بار دوم در دوم اکتبر سال گذشته، به یحیی اجازه داده شد تا به مرکز پزشکی «سورسکی» در تل آویو برده شود... در بار دوم مراجعه او به آنجا ، بیمارستان موافقت کرد تا در قبال 35500 شکلس ( معادل 9000 دلار) 28 قرص به او داده شود.انتقال او به یک بیمارستان اسرائیلی می تواند به یحیی دارو و امید را برگرداند، اما مقامات اسرائیلی از دادن اجازه عبور برای امور پزشکی نیز ممانعت بعمل می آورند. داروهایی که قبلا به یحیی داده شده بود، اهدایی نبودند، دولت اسرائیل هزینه داروهای بیماران فلسطینی که در بیمارستان های اسرائیل معالجه می شوند را از محل مالیات هایی که به نمایندگی از طرف مقامات فلسطینی ، از مردم فلسطین دریافت می کند، کسر می کند. دولت اسرائیل بخش عمده مالیات هایی که از فلسطینیان می گیرد را به جای اینکه برای آنها خرج کند ، ذخیره می کند. مقامات فلسطینی هم هر وقت برایشان مقدور باشد، هزینه های دارو و درمان را می پردازند. اینک اسرائیل، غزه را بعنوان " یک جنگ واقعی" اعلام کرده است، مرزهای این منطقه را بسته است و مانع از تردد اهالی منطقه به بیمارستان های اسرائیل، اردن ، مصر و کرانه باختری ( کرانه باختری رود اردن ، مناطق فلسطینی که از سال 1967 به اشغال اسرائیل درآمده است) می شود.اسرائیل مرزهای غزه را بسته است، چون اهالی این منطقه برای تشکیل دولت، به حماس رای دادند، حماسی که اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد.تلاش های جامعه جهانی و هزاران نفر از خود مردم اسرائیل در داخل کشور سبب شد که به اسرائیل فشار آورده شود تا اجازه دهد چند محموله پزشکی وارد شود. اما هرج و مرج ناشی از محاصره، وضعیت بسیار نابسامانی در کمک رسانی پدید آورده است.خالد رعدی، سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد که :" تا کنون 72 نفر از مردم منطقه بدلیل کمبود دارو و نداشتن مجوز عبور برای رفتن به مراکز پزشکی فوت کرده اند." این درگذشتگان عمدتا از میان زنان، افراد مسن و کودکان بوده اند.رعدی از جامعه جهانی خواست تا بر اسرائیل فشار وارد کنند تا این کشور اجازه دهد اقلام پزشکی مورد نیاز در دسترس بیماران غزه قرار بگیرد.دکتر ایمان ابو کعان، یکی از پزشکان معالج « یحیی ابو جمال» می گوید:" اگر داروی مورد نیاز یحیی به او می رسید، مسئله یحیی اینطور که الان وخیم است، وخیم نمی شد." دکتر کعان می گوید که بیمارستان غزه، یعنی جائیکه او یحیی را معالجه می کند، دارای دو اتاق رادیولوژی برای بیش از 5 بیمار سرطانی است که این کافی نیست. و کمبود تخت بیمارستانی، باعث می شود که بیمارانی که در حالت بازیابی و مراقبت های پس از معالجه هستند، با پتوهایی که خودشان باید از خانه بیاورند، روی زمین بخوابند. از بیماران دیگر که احتیاج به خدمات درمانی دارند، خواسته می شود که بیمارستان را ترک کنند. این بدان معناست که مراقبت های ضروری غالبا امکان پذیر نمی باشند.مقامات اسرائیلی اغلب تلاش می کنند تا با گرفتن "اطلاعات امنیتی" از فلسطینی ها، به آنها اجازه دسترسی به خدمات پزشکی را بدهند.« میری واین گارتن» سخنگوی گروه اسرائیلی « پزشکان برای حقوق بشر» (IPS) می گوید:" در موارد متعددی ما متوجه شده ایم که فلسطینیانی که دارای اجازه امنیتی بوده و جواز رفت و آمد دارند ، برای بازجویی به سرویس مخفی اسرائیل (GSS, Shabak) واقع در منطقه بازرسی Erez فراخوانده شده اند و از آنها خواسته شده است که به شرط دادن اطلاعات در مورد مظنونین، به آنها خدمات پزشکی داده می شود. اگر آنها از دادن اطلاعات خودداری کنند، آنها را به غزه باز می گردانند و به آنها گفته می شود که دیگر جواز رفت و آمد آنها را تمدید نخواهند کرد."« واین گارتن» موارد متعددی از این نمونه ها را ثبت کرده است. او می گوید:" این حرکت تعمدی : " امتناع از دادن خدمات درمانی" و یا نحوه ارائه خفت بار درمان، کاملا غیرعادلانه ، بی رحمانه، غیر انسانی و نقض آشکار « کنوانسیون سازمان ملل علیه شکنجه» است.با این اوصاف ، «مصطفی» همچنان در انتظار کمک است. این پدر مصیبت زده می گوید:" ما در طلب چیزی بیشتر از حقمان نیستیم. برای رضای خدا، به ما کمک کنید که بتوانیم به بیمارستان تل آویو برویم. این حق پسرم است که زنده بماند. تمام چیزی که من درخواست دارم، تنها کمی ترحم و شفقت است."
۱۳۸۶ بهمن ۴, پنجشنبه
محمد عمربرگردان المیرا مرادی غزه: نه حقوقی، نه ترحمی!
مصطفی ال جمال، 76 ساله، این روزها برای پیدا کردن داروهای پسرش خانه به خانه در می زند. « یحیی ال جمال» پسر 53 او در خانه در بستر بیماری افتاده است و در کنارش یک دستگاه اکسیژن فعلا او را زنده نگه داشته است.مصطفی می گوید :" وضعیت پسرم هر لحظه بدتر می شود. ما دو ماه است که منتظر دارو هستیم."سال گذشته، دختر 44 ساله مصطفی، که مادر 6 بچه بود در اثر سرطان سینه درگذشت. او در شرف بهبود بود که اسرائیلی ها دسترسی به دارو را مسدود کردند، تا جائیکه دیگر هیچ تنابنده ای قادر نبود او را زنده نگه دارد.مصطفی دوباره می بیند که همان اتفاق این بار برای پسرش در حال وقوع است. سرطان یحیی از کلیه اش شروع شد، و تا ریه راستش گسترش پیدا کرد و حالا به کبدش رسیده است. دو بار، یکبار در 20 جولای و بار دوم در دوم اکتبر سال گذشته، به یحیی اجازه داده شد تا به مرکز پزشکی «سورسکی» در تل آویو برده شود... در بار دوم مراجعه او به آنجا ، بیمارستان موافقت کرد تا در قبال 35500 شکلس ( معادل 9000 دلار) 28 قرص به او داده شود.انتقال او به یک بیمارستان اسرائیلی می تواند به یحیی دارو و امید را برگرداند، اما مقامات اسرائیلی از دادن اجازه عبور برای امور پزشکی نیز ممانعت بعمل می آورند. داروهایی که قبلا به یحیی داده شده بود، اهدایی نبودند، دولت اسرائیل هزینه داروهای بیماران فلسطینی که در بیمارستان های اسرائیل معالجه می شوند را از محل مالیات هایی که به نمایندگی از طرف مقامات فلسطینی ، از مردم فلسطین دریافت می کند، کسر می کند. دولت اسرائیل بخش عمده مالیات هایی که از فلسطینیان می گیرد را به جای اینکه برای آنها خرج کند ، ذخیره می کند. مقامات فلسطینی هم هر وقت برایشان مقدور باشد، هزینه های دارو و درمان را می پردازند. اینک اسرائیل، غزه را بعنوان " یک جنگ واقعی" اعلام کرده است، مرزهای این منطقه را بسته است و مانع از تردد اهالی منطقه به بیمارستان های اسرائیل، اردن ، مصر و کرانه باختری ( کرانه باختری رود اردن ، مناطق فلسطینی که از سال 1967 به اشغال اسرائیل درآمده است) می شود.اسرائیل مرزهای غزه را بسته است، چون اهالی این منطقه برای تشکیل دولت، به حماس رای دادند، حماسی که اسرائیل را به رسمیت نمی شناسد.تلاش های جامعه جهانی و هزاران نفر از خود مردم اسرائیل در داخل کشور سبب شد که به اسرائیل فشار آورده شود تا اجازه دهد چند محموله پزشکی وارد شود. اما هرج و مرج ناشی از محاصره، وضعیت بسیار نابسامانی در کمک رسانی پدید آورده است.خالد رعدی، سخنگوی وزارت بهداشت فلسطین اعلام کرد که :" تا کنون 72 نفر از مردم منطقه بدلیل کمبود دارو و نداشتن مجوز عبور برای رفتن به مراکز پزشکی فوت کرده اند." این درگذشتگان عمدتا از میان زنان، افراد مسن و کودکان بوده اند.رعدی از جامعه جهانی خواست تا بر اسرائیل فشار وارد کنند تا این کشور اجازه دهد اقلام پزشکی مورد نیاز در دسترس بیماران غزه قرار بگیرد.دکتر ایمان ابو کعان، یکی از پزشکان معالج « یحیی ابو جمال» می گوید:" اگر داروی مورد نیاز یحیی به او می رسید، مسئله یحیی اینطور که الان وخیم است، وخیم نمی شد." دکتر کعان می گوید که بیمارستان غزه، یعنی جائیکه او یحیی را معالجه می کند، دارای دو اتاق رادیولوژی برای بیش از 5 بیمار سرطانی است که این کافی نیست. و کمبود تخت بیمارستانی، باعث می شود که بیمارانی که در حالت بازیابی و مراقبت های پس از معالجه هستند، با پتوهایی که خودشان باید از خانه بیاورند، روی زمین بخوابند. از بیماران دیگر که احتیاج به خدمات درمانی دارند، خواسته می شود که بیمارستان را ترک کنند. این بدان معناست که مراقبت های ضروری غالبا امکان پذیر نمی باشند.مقامات اسرائیلی اغلب تلاش می کنند تا با گرفتن "اطلاعات امنیتی" از فلسطینی ها، به آنها اجازه دسترسی به خدمات پزشکی را بدهند.« میری واین گارتن» سخنگوی گروه اسرائیلی « پزشکان برای حقوق بشر» (IPS) می گوید:" در موارد متعددی ما متوجه شده ایم که فلسطینیانی که دارای اجازه امنیتی بوده و جواز رفت و آمد دارند ، برای بازجویی به سرویس مخفی اسرائیل (GSS, Shabak) واقع در منطقه بازرسی Erez فراخوانده شده اند و از آنها خواسته شده است که به شرط دادن اطلاعات در مورد مظنونین، به آنها خدمات پزشکی داده می شود. اگر آنها از دادن اطلاعات خودداری کنند، آنها را به غزه باز می گردانند و به آنها گفته می شود که دیگر جواز رفت و آمد آنها را تمدید نخواهند کرد."« واین گارتن» موارد متعددی از این نمونه ها را ثبت کرده است. او می گوید:" این حرکت تعمدی : " امتناع از دادن خدمات درمانی" و یا نحوه ارائه خفت بار درمان، کاملا غیرعادلانه ، بی رحمانه، غیر انسانی و نقض آشکار « کنوانسیون سازمان ملل علیه شکنجه» است.با این اوصاف ، «مصطفی» همچنان در انتظار کمک است. این پدر مصیبت زده می گوید:" ما در طلب چیزی بیشتر از حقمان نیستیم. برای رضای خدا، به ما کمک کنید که بتوانیم به بیمارستان تل آویو برویم. این حق پسرم است که زنده بماند. تمام چیزی که من درخواست دارم، تنها کمی ترحم و شفقت است."
با حركت مردمى و خود جوش فلسطينيان: نماد محاصره غزه فرو ريخت
با حركت مردمى و خود جوش فلسطينيان: نماد محاصره غزه فرو ريخت• پس از آن كه تلاش هاى ديپلماتيك براى شكستن ديوار محاصره غزه بى نتيجه ماند و رژيم صهيونيستى ساكنان غزه را همچنان در تنگنا قرار داد، ده ها هزار تن از مردمان نوار غزه در حركتى خودجوش ، ديوار گذرگاه رفح را شكافته و براى تأمين نيازها و مايحتاج خود وارد خاك مصر شدند • رهبران حماس هجوم هزاران تن از مردم نوار غزه به خاك مصر را نتيجه افزايش فشار محاصره بر مردم دانستند و از مصر خواستند مرز اين كشور با غزه را باز نگه دارد • شوراى امنيت پس از سه دور مذاكره فشرده، به خاطر حمايت هاى آشكار آمريكا از جنايات صهيونيست ها نتوانست درباره يك بيانيه رياست شورا در محكوميت اقدامات رژيم صهيونيستى در غزه به توافق برسد و اين نشست به چهارشنبه (ديروز) موكول شدایران: گروه بين الملل ـ هرمز برادران: پس از آن كه تلاش هاى ديپلماتيك براى شكستن ديوار محاصره غزه بى نتيجه ماند و رژيم صهيونيستى ساكنان غزه را همچنان در تنگنا قرار داده، ده ها هزار تن از مردمان نوار غزه در حركتى خودجوش ، ديوار گذرگاه رفح را شكافته و براى تأمين نيازها و مايحتاج خود وارد خاك مصر شدند. حركت مردم غزه يك اقدام ابتكارى در تاريخ مبارزات فلسطينيان است كه ديروز بازتاب جهانى پيدا كرد.اين اقدام در ششمين روز تحريم اقتصادى كامل غزه توسط اسرائيل صورت گرفت و مردم غزه با بهره گيرى از حفره هايى كه بر اثر انفجار مبارزان فلسطينى به وجود آمده بود، با پاى پياده وخودروهاى خود وارد مصر شدند تا آذوقه خود را كه بر اثر حصر اقتصادى اتمام يافته بود، تأمين كنند.بامداد ديروز نيروهاى فلسطينى ۱۵ انفجار روى ديوار گذرگاه رفح انجام دادند و با تخريب آن، مهم ترين نماد محاصره صهيونيست ها ميان غزه و مصر را برداشتند.اين انفجار بعد از چند ساعت از برپايى تظاهرات اعتراض آميز عليه محاصره تحميلى نوار غزه كه به درخواست جنبش حماس در رفح واقع در مرز بين مصر و نوار غزه برگزار شده بود، روى داد. شاهدان گفتند: اين انفجار پنج حفره در ديوار حايل ايجاد كرده و دوسوم ديوار بتونى از بين رفته است.هنوز هيچ فرد يا گروهى مسئوليت اين انفجاررا بر عهده نگرفته است.اين حادثه بعد از آن روى مى دهد كه رژيم صهيونيستى روز سه شنبه در پى فشارهاى بين المللى ارسال سوخت به نوار غزه را از سر گرفت.نيروهاى امنيتى مصر هم تلاشى براى ممانعت از ورود مردم به خاك آن كشور نكردند و تنها سه حفره از پنج حفره ايجاد شده را بستند.به گفته خبرنگار الجزيره مردم غزه از اين اقدام نيروهاى امنيتى تشكر كردند. آنان با خود كانتينرهايى براى خريد و حمل سوخت به مصر بردند و رهبران حماس از مردم خواستند كه ضمن احترام به نيروهاى امنيتى مصر، پس از تأمين مايحتاج خود به غزه بازگردند. البته گفته مى شود كه برخى از آنان براى ديدار با خويشاوندان و نزديكان خود در شهرها و روستاهاى اطراف رفح ماندند. رهبران حماس هجوم هزاران تن از مردم نوار غزه به خاك مصر را نتيجه افزايش فشار محاصره بر مردم دانسته و از مصر خواستند مرز اين كشور با غزه را باز نگه دارد. به گزارش خبرگزارى آلمان، «ايمن طه» يكى از رهبران جنبش حماس در اظهاراتى كه از طريق راديو «صوت القدس» پخش مى شد، گفت: ما پيش از اين نيز از انفجار اوضاع در غزه سخن گفته بوديم.وى افزود: اين اتفاق بر اساس تلاش مردم براى خروج از اين محاصره صورت گرفت و هيچ برنامه ريزى از طرف حماس در اين مورد صورت نگرفته بود. اين رهبر جنبش حماس در مورد امكان بسته شدن مرز توسط رژيم صهيونيستى نيز گفت: هر اقدام اسرائيل در اين باره با واكنش شديد ما مواجه خواهد شد.كابينه دولت منتخب فلسطين به رياست اسماعيل هنيه تأكيد كرد، تشديد محاصره و اوضاع غير قابل تحمل ناشى از محاصره مرگبار عليه بيش از يك و نيم ميليون فلسطينى ساكن نوار غزه از هشت ماه گذشته تاكنون در نهايت منجر به بازگشايى مرزها شد. «طاهر نونو» سخنگوى كابينه منتخب در مصاحبه اى خبرى گفت: دولت تمامى امور و تحولات در مرز نوار غزه با فلسطين را به دقت زير نظر دارد و تاكنون هيچ خبرى در زمينه ممانعت و سنگ اندازى نيروهاى امنيتى مصر در زمينه ورود فلسطينى ها به طرف بخش مصرى رفح براى انتقال كالاهاى مورد نياز خود، دريافت نكرده است.آريه مكل سخنگوى وزارت خارجه رژيم صهيونيستى گفت كه اين رژيم نيرويى براى تأثير در اوضاع گذرگاه رفح ندارد و تأمين امنيت آن بر عهده مصر است. مقامات نظامى اسرائيل بدون توجه به بعد انسانى وضعيت كنونى مدعى شده اند كه احتمال مى رود حماس با استفاده از فرصت به وجود آمده سلاح از مصر وارد كند، اما شاهدان با رد اين ادعا گفته اند كه اهالى غزه تنها براى تأمين سوخت، شير و ساير مواد غذايى به مصر رفته اند. از ماه ژوئن گذشته كه حماس كنترل غزه را در دست گرفت، رژيم صهيونيستى به همراه تشكيلات خودگردان فلسطينى ترفندهايى را براى تحت فشار قرار دادن حماس به كار بست كه قطع برق و سوخت و مواد غذايى و حمله نظامى از جمله آنهاست.* مختصات گذرگاه رفحگذرگاه مرزى رفح ميان مصر و نوار غزه است كه پس از پيمان صلح اسرائيل و مصر در سال ۱۹۷۹ توسط رژيم صهيونيستى و مصر ايجاد شد.اسرائيل تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۵ اين گذر گاه را اداره مى كرد اما پس از آن از اين منطقه خارج شد و از آن پس نظارت بر اين گذرگاه به گروه مأموريت كمك به رفح اتحاديه اروپا (EUBAM) محول شد. گذرگاه رفح از ۲۵ نوامبر ۲۰۰۵ تا ۲۵ ژوئن ۲۰۰۶ به طور ثابت فعاليت مى كرد اما تحت فشارهاى اسرائيل و به بهانه هاى امنيتى فعاليت آن به ساعات خاصى در روز محدود شده است. از ژوئن ۲۰۰۷ اين گذرگاه به طور كامل بسته شد. اما پس از حصر كامل نوار غزه در مرزهاى سرزمين هاى اشغالى، مردم اين منطقه اقدام به نابودى آن كردند. پيشتر انفجارهايى روى اين ديوار صورت گرفته بود اما نيروهاى امنيتى مصر مانع از ورود مردم به خاك آن كشور شده بودند.* حمايت آمريكا از جنايات اسرائيل در شوراى امنيتشوراى امنيت پس از سه دور مذاكره فشرده، بخاطر حمايت هاى آشكار آمريكا از جنايات اسرائيلى ها نتوانست در خصوص يك بيانيه رياست شورا در محكوميت اقدامات اسرائيل در غزه به توافق برسد و اين نشست به چهارشنبه (ديروز) موكول شد. تصويب يك بيانيه در شوراى امنيت به رأى مثبت همه ۱۵ عضو نيازمند است.در ابتداى نشست قرار بود كه اتحاديه عرب يك قطعنامه بدهد اما به دنبال مخالفت هاى آمريكا به دادن بيانيه راضى شد و در نهايت واشنگتن با همين بيانيه نيز مخالفت كرد. در راستاى همين سياست يك مسئول رژيم صهيونيستى گفت كه ارتش اين رژيم دستور منهدم كردن ساختمان هاى دولتى وابسته به جنبش حماس در نوار غزه را دريافت كرده است.ليونى و زير خارجه و باراك وزير جنگ اسرائيل در نشست هفته گذشته خود تصميم گرفتند تا دستور منهدم كردن نمادهاى اقتدار حماس در نوار غزه را صادر كنند.اين مقام صهيونيستى افزود: ما كار هدف قرار دادن وزارتخانه ها، مراكز پليس، ساختمان هاى دولتى را كه حماس از آن در غزه استفاده مى كند به منظور تضعيف مقاومت در آنجا آغاز كرده ايم.ديلي تلگراف: نمي توان حماس را ناديده گرفت روزنامه انگليسي ديلي تلگراف در شماره روز گذشته در سر مقاله خود به اوضاع بحراني معيشتي نوار غزه پرداخت و در اين مقاله عنوان کرد که به هيچ وجه نمي توان جنبش مقاومت اسلامي "حماس" را ناديده گرفت. به گزارش سرويس بين الملل برنا، در ابتداي اين سرمقاله آمده: به رغم اينکه شايد براي بسياري اين مساله ناخوشايند باشد، اما به توافق رسيدن با جنبش حماس به امري ضروري تبديل شده است تا در اين صورت فلسطينيان و صهيونيست ها بتوانند در کنار يکديگر در صلح زندگي کنند. ديلي تلگراف در ادامه با انتقاد شديد از محاصره نوار غزه؛ گفت: اين نشان دهنده به هم ريختگي و ضعف دولت "اولمرت" است، زيرا اين محاصره بيشتر به نفع اطرافگرايان (جنبش هاي فلسطيني) خواهد بود. ديلي تلگراف در ادامه از جنبش حماس خواست تا پرتاب موشک هاي قسام به سمت سرزمين هاي اشغالي را متوقف کند و از دولت مصر خواست که مرزهاي خود را در دست بگيرد و مانع وارد شدن فلسطينيان نوار غزه به سرزمين هاي مصري شود.
شورای حقوق بشر سازمان ملل اسرائیل را محکوم کرد بی بی سی
شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد روز پنجشنبه با تصویب قطعنامه ای، اقدام نظامی اسرائیل در غزه و کرانه باختری را محکوم کرده و خواستار پایان انسداد مرزهای غزه توسط این کشور شده است.
شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز قرار است پنجشنبه برای دومین بار طی سه روز دیدار کند که هدف آن تلاش برای توافق بر سر درخواست پایان خشونت ها در غزه و جنوب اسرائیل است.
قطعنامه شورای حقوق بشر، که خواستار اقدام بین المللی برای حفاظت از غیرنظامیان فلسطینی می شود، توسط کشورهای عرب و اسلامی پیشنهاد شده و با 30 رای مثبت در مقابل یک رای منفی و 15 رای ممتنع به تصویب رسید.
این قطعنامه حملات نظامی اسرائیل به غزه و شهر نابلس در کرانه باختری را "نقض جدی حقوق" غیرنظامیان فلسطینی خواند.
با این حال کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا، فرانسه و آلمان و همچنین ژاپن با این استدلال که قطعنامه به مساله راکت پرانی فلسطینی ها از غزه به اسرائیل اشاره ای نمی کند به آن رای ممتنع دادند. تنها رای مخالف متعلق به کانادا بود.
اسرائیل از هفته پیش در واکنش به افزایش حملات راکتی از غزه، عملیات انسداد مرزهای غزه را تشدید کرده بود. با این حال پیکارجویان فلسطینی روز چهارشنبه با منفجر کردن محدوده بزرگی از حصار مرزی در رفح، این گذرگاه را گشودند که جاری شدن سیل فلسطینی ها به مصر عمدتا برای تهیه اقلام ضروری را به دنبال داشت.
تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر در روز پنجشنبه با استقبال فلسطینی ها مواجه شد. محمد ابو کواش، نماینده فلسطینی ها در ژنو، گفت که هدف قطعنامه پررنگ کردن نقض حقوق بشر توسط اسرائیل است.
وی گفت: "ما اسرائیل را به رسمیت می شناسیم، اما با آنچه اسرائیل علیه مردم ما انجام می دهد مخالفیم."
اسرائیل که عضو این شورا نیست اما حق شرکت در جلسات آن را دارد در جلسه ویژه دو روزه برای بحث درباره قطعنامه شرکت نکرد.
واکنش اسرائیل
خوشحالم که اسرائیل در این سیرک شرکت نکرد. امیدوارم جلسات ویژه (شورا) در آینده تنها برای مسائلی که نیازمند بحث جدی است و برای یافتن راه حل مشکلات، تشکیل شود
نماینده اسرائیل در دفتر سازمان ملل در ژنو
اسحاق لوانون، نماینده اسرائیل در دفتر سازمان ملل در ژنو، به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "خوشحالم که اسرائیل در این سیرک شرکت نکرد. امیدوارم جلسات ویژه (شورا) در آینده تنها برای مسائلی که نیازمند بحث جدی است و برای یافتن راه حل مشکلات، تشکیل شود."
این سومین قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل علیه اسرائیل در دو سال گذشته از زمان تشکیل آن است. شورا در ماه ژوئن 2006 جایگزین کمیسیون حقوق بشر شد که به خاطر عضویت کشورهایی که متهم به نقض گسترده حقوق بشر بودند تا حدود زیادی اعتبار خود را از دست داده بود.
اسرائیل هفته پیش موقتا تحویل سوخت به یک نیروگاه برق غزه و جایگاه های سوختگیری را قطع و ورود مواد غذایی و سایر کمک های انساندوستانه را نیز مسدود کرد.
ارتش اسرائیل تخمین می زند که از هفته پیش تاکنون حدود 250 گلوله راکت و خمپاره در اسرائیل فرود آمده است. نیروهای اسرائیلی در این مدت بیش از 30 فلسطینی را کشته اند.
لوئیز آربور، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، روز چهارشنبه در سخنانی "کاربرد نامتناسب زور و کشتارهای هدفمند" اسرائیل و همچنین اقدام پیکارجویان فلسطینی در پرتاب راکت به اسرائیل را محکوم کرده بود.
افزایش فشار مرزی
همزمان بنا به گزارش ها هزاران نفر از اهالی غزه برای دومین روز متوالی با گذر از حصار ویران شده مرزی در رفح، به مصر سرازیر شده اند.
پلیس مصر به تدریج سعی دارد اوضاع را کنترل کند
صدها مامور امنیتی مصری برای به دست گرفتن کنترل اوضاع به ناحیه منتقل شده اند اما تاکنون تلاشی برای جلوگیری از ورود فلسطینی ها نکرده اند.
ایان پَنل، خبرنگار بی بی سی در شهر رفح در مصر، گزارش می دهد که این شهر حتی از روز چهارشنبه که 50 هزار نفر از مرز گذشته بودند شلوغ تر است.
وی می گوید تعداد فلسطینی ها در شهر آنقدر زیاد است که گویی به غزه ضمیمه شده است.
خیابان اصلی شهر به یک بازار سرباز عظیم بدل شده و انواع کالاها از سوخت و سیگار گرفته تا بز و گوسفند در آن عرضه می شود.
با این حال اکنون برخی گله می کنند که قیمت ها در رفح چنان بالا رفته که برخی کالاها در غزه ارزانتر است.
اشرف سید یک مصری ساکن رفح به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "فلسطینی ها چیزی برای ما نگذاشته اند. درست که آنها برای ما عزیز هستند، اما امروز، آنها مثل ملخ هجوم آورده اند."
خبرنگاران می گویند اینکه بعد چه اتفاقی خواهد افتاد یک سوال بزرگ است.
اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل، روز چهارشنبه گفت نخواهد گذاشت انسداد غزه به بروز بحران انسانی منجر شود.
با این حال وی گفت اجازه نخواهد داد اهالی باریکه غزه به زندگی عادی خود ادامه دهند درحالی که اهالی جنوب اسرائیل هدف راکت های پیکارجویان هستند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز قرار است پنجشنبه برای دومین بار طی سه روز دیدار کند که هدف آن تلاش برای توافق بر سر درخواست پایان خشونت ها در غزه و جنوب اسرائیل است.
قطعنامه شورای حقوق بشر، که خواستار اقدام بین المللی برای حفاظت از غیرنظامیان فلسطینی می شود، توسط کشورهای عرب و اسلامی پیشنهاد شده و با 30 رای مثبت در مقابل یک رای منفی و 15 رای ممتنع به تصویب رسید.
این قطعنامه حملات نظامی اسرائیل به غزه و شهر نابلس در کرانه باختری را "نقض جدی حقوق" غیرنظامیان فلسطینی خواند.
با این حال کشورهای اروپایی از جمله بریتانیا، فرانسه و آلمان و همچنین ژاپن با این استدلال که قطعنامه به مساله راکت پرانی فلسطینی ها از غزه به اسرائیل اشاره ای نمی کند به آن رای ممتنع دادند. تنها رای مخالف متعلق به کانادا بود.
اسرائیل از هفته پیش در واکنش به افزایش حملات راکتی از غزه، عملیات انسداد مرزهای غزه را تشدید کرده بود. با این حال پیکارجویان فلسطینی روز چهارشنبه با منفجر کردن محدوده بزرگی از حصار مرزی در رفح، این گذرگاه را گشودند که جاری شدن سیل فلسطینی ها به مصر عمدتا برای تهیه اقلام ضروری را به دنبال داشت.
تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر در روز پنجشنبه با استقبال فلسطینی ها مواجه شد. محمد ابو کواش، نماینده فلسطینی ها در ژنو، گفت که هدف قطعنامه پررنگ کردن نقض حقوق بشر توسط اسرائیل است.
وی گفت: "ما اسرائیل را به رسمیت می شناسیم، اما با آنچه اسرائیل علیه مردم ما انجام می دهد مخالفیم."
اسرائیل که عضو این شورا نیست اما حق شرکت در جلسات آن را دارد در جلسه ویژه دو روزه برای بحث درباره قطعنامه شرکت نکرد.
واکنش اسرائیل
خوشحالم که اسرائیل در این سیرک شرکت نکرد. امیدوارم جلسات ویژه (شورا) در آینده تنها برای مسائلی که نیازمند بحث جدی است و برای یافتن راه حل مشکلات، تشکیل شود
نماینده اسرائیل در دفتر سازمان ملل در ژنو
اسحاق لوانون، نماینده اسرائیل در دفتر سازمان ملل در ژنو، به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "خوشحالم که اسرائیل در این سیرک شرکت نکرد. امیدوارم جلسات ویژه (شورا) در آینده تنها برای مسائلی که نیازمند بحث جدی است و برای یافتن راه حل مشکلات، تشکیل شود."
این سومین قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل علیه اسرائیل در دو سال گذشته از زمان تشکیل آن است. شورا در ماه ژوئن 2006 جایگزین کمیسیون حقوق بشر شد که به خاطر عضویت کشورهایی که متهم به نقض گسترده حقوق بشر بودند تا حدود زیادی اعتبار خود را از دست داده بود.
اسرائیل هفته پیش موقتا تحویل سوخت به یک نیروگاه برق غزه و جایگاه های سوختگیری را قطع و ورود مواد غذایی و سایر کمک های انساندوستانه را نیز مسدود کرد.
ارتش اسرائیل تخمین می زند که از هفته پیش تاکنون حدود 250 گلوله راکت و خمپاره در اسرائیل فرود آمده است. نیروهای اسرائیلی در این مدت بیش از 30 فلسطینی را کشته اند.
لوئیز آربور، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل، روز چهارشنبه در سخنانی "کاربرد نامتناسب زور و کشتارهای هدفمند" اسرائیل و همچنین اقدام پیکارجویان فلسطینی در پرتاب راکت به اسرائیل را محکوم کرده بود.
افزایش فشار مرزی
همزمان بنا به گزارش ها هزاران نفر از اهالی غزه برای دومین روز متوالی با گذر از حصار ویران شده مرزی در رفح، به مصر سرازیر شده اند.
پلیس مصر به تدریج سعی دارد اوضاع را کنترل کند
صدها مامور امنیتی مصری برای به دست گرفتن کنترل اوضاع به ناحیه منتقل شده اند اما تاکنون تلاشی برای جلوگیری از ورود فلسطینی ها نکرده اند.
ایان پَنل، خبرنگار بی بی سی در شهر رفح در مصر، گزارش می دهد که این شهر حتی از روز چهارشنبه که 50 هزار نفر از مرز گذشته بودند شلوغ تر است.
وی می گوید تعداد فلسطینی ها در شهر آنقدر زیاد است که گویی به غزه ضمیمه شده است.
خیابان اصلی شهر به یک بازار سرباز عظیم بدل شده و انواع کالاها از سوخت و سیگار گرفته تا بز و گوسفند در آن عرضه می شود.
با این حال اکنون برخی گله می کنند که قیمت ها در رفح چنان بالا رفته که برخی کالاها در غزه ارزانتر است.
اشرف سید یک مصری ساکن رفح به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "فلسطینی ها چیزی برای ما نگذاشته اند. درست که آنها برای ما عزیز هستند، اما امروز، آنها مثل ملخ هجوم آورده اند."
خبرنگاران می گویند اینکه بعد چه اتفاقی خواهد افتاد یک سوال بزرگ است.
اهود اولمرت، نخست وزیر اسرائیل، روز چهارشنبه گفت نخواهد گذاشت انسداد غزه به بروز بحران انسانی منجر شود.
با این حال وی گفت اجازه نخواهد داد اهالی باریکه غزه به زندگی عادی خود ادامه دهند درحالی که اهالی جنوب اسرائیل هدف راکت های پیکارجویان هستند.
۷۰سال است که اتهام دانشجویان اقدام علیه امنیت ملی است»مصاحبه دویچه وله با ناضر زرافشان
با گذشت نزدیک به دو ماه از بازداشت ۳۰ دانشجو و دستگیری ۱۵ دانشجوی دیگر در هفته گذشته، صدور وثیقههای سنگین برای آزادی آنان نیز راه به جایی نبرده است. گفتوگویی با دکتر ناصر زرافشان وکیل دانشجویان بازداشتشده.
دویچه وله: خبر جدیدی از وضعیت دانشجویان موسوم به طیف چپ که بیش از ۴۰ روز از بازداشتشان میگذرد، دارید؟
ناصر زرافشان: آخرین خبر، صدور قرار تامین وثیقه، وثیقههای سنگین برای تعدادی از این دانشجویان هست، که بعضی از خانوادهها فیالمثل در مورد خانم الناز جمشیدی یا خانم نسیم سلطانبیگی یا دیگران به دلیل سنگینی وثیقه هنوز قادر نبودهاند تودیع وثیقه کنند و علیرغم اینکه قرار تامین در مورد فرزندانشان صادر شده، هنوز نتوانستهاند آنها را تا تاریخ دادگاه، تا زمان تشکیل دادگاه بیرون بیاورند. در حدود ۱۲- ۱۰ نفر از آنها قرار وثیقه برایشان صادر شده است. پروندههای دیگر ظاهرا هنوز در مرحلهی بازجویی هست و ما پیگیر هستیم تا ببنیم در مورد آنها کی صدور قرار تعیین میشود.
دویچه وله: با توجه به اینکه، آنطور که شما هم گفتید، وثیقهها بسیار سنگین است، آیا قصد بر این نیست که در یک حرکت همگون، همهی خانوادهها از تامین وثیقه خودداری کنند تا زمانی که وضعیت بقیه دانشجویان هم معلوم بشود ؟
ناصر زرافشان: متاسفانه چون خانوادهها پراکنده هستند، یعنی در استانها و شهرستانهای مختلف هستند، یکی دو نفر و بازهم زیر تاثیر آن شوق آزادی و دیدار مجدد فرزندانشان، آن وثیقهها را سپردهاند. ولی در هر صورت هیچ نوع تناسبی بین ارقام آن وثیقهها با بازداشت یک دانشجوی منتقد وجود ندارد و با توجه به اینکه دیه کامل یک انسان چیزی بیش از سی ودو یا سیوسه میلیون تومان هست، یعنی در قتل، یک قاتل با پرداخت سیودو سه میلیون تومان آزاد میشود و میرود دنبال زندگیاش. من نمیفهمم چگونه برای یک دانشجوی منتقد که دستگیرشده است، وثیقهی صدمیلیونی صادر میکنند؟ معنی این ارقام چیست؟ در هر صورت مشکل ایجاد کرده است و اگرچه فلسفهی صدور قرار وثیقه آزادی متهم تا زمان رسیدگی دادگاه هست، ولی عملا وثیقه تبدیل به عکس خودش شده است. یعنی وثیقه، ادامهی زندان است. در شرایطی که شرایط قانونی برای تمدید قرار بازداشت فراهم نیست، برای تمدید زندانی بودن او هم فراهم نیست، با قرار وثیقه وضع مشکلتر میشود. یعنی وثیقهها آنقدر سنگین هستند، که بجای اینکه وسیلهی آزادی بشود، وسیلهی تمدید زندان است.
دویچه وله: گویا سه نفر از این دانشجویان، آقایان حبیبی، پیران و احسنی، وضعیتشان کاملا نامشخص بود و حتا در خبرها آمده بود که اصلا معلوم نیست که اینها بازداشت شده باشند. آیا خبر جدیدی از این سه دانشجو دارید؟
ناصر زرافشان: آنها هم بازداشت شدهاند. آنها هم بوسیلهی همان مرجع و در همان شرایط هستند. البته تا مدتی در ابتدای کار، کسی مسئولیتاش را بهعهده نمیگرفت، ولی با پیگیریهایی که کردیم در مورد هر سه درخواست ثبت وکالتنامهها هم رفت روی پروندهها و دستکم میدانیم کجا هستند. منتها این سه نفر باضافهی تعدادی دیگر، ۱۵- ۱۰ نفر آنها، هنوز بازجوییهایشان تمام نشده و حتا خانوادههایشان هم موفق به همان ملاقات از پشت شیشه و کابین و بوسیلهی تلفن، همان ملاقات چند کلمهای را هم خانوادهها موفق نشدهاند با بچههایشان داشته باشند. ولی بازداشت هستند و از محل و از پروندهیشان مطلع هستیم.
دویچه وله: تا بحال چندتا از این دانشجویان توانستهاند با خانوادههایشان ملاقات داشته باشند ؟
ناصر زرافشان: در حدود ۱۲- ۱۰ نفرشان به دلیل تمام شدن تحقیقات اولیه و بازجوییهای اولیه به قسمتهای عمومی منتقل شدند و حق ملاقات داشتند که چون چندتا از اینها خانوادههایشان در تهران نبودند، در روز ملاقات موفق نشدند با آنها ملاقات کنند. بقیه هم همه زیر بازجویی هستند.
دویچه وله: از وضعیت ۱۵ دانشجویی که در هفتهی گذشته دستگیر شدهاند، اطلاع جدیدی دارید؟
ناصر زرافشان: خیر. ما پیگیر آنها هم هستیم. تقریبا محرز است که آنها هم با همان شرایط در همان محل و در واقع جزیی از یک پروژهی یکجا و وسیعی بوده که حالا دیرتر بازداشت شدهاند و ما پیگیر هستیم که ببینیم در مورد آنها تحقیقات کی تمام میشود و کی میتوانیم با سپردن تامین آزادشان کنیم.
دویچه وله: آیا از محل نگهداریشان اطلاعی دارید؟
ناصر زرافشان: در بند ۲۰۹ اوین هستند و پروندهها هم در شعبهی ۲ بازپرسی دادسرای امنیت.
دویچه وله: آیا این دانشجویانی که با خانوادههایشان ملاقات داشتند، چیزی در مورد تفهیم اتهامشان به خانوادههایشان گفتهاند؟
ناصر زرافشان: ببینید، اتهام عمومی که بر مبنایش قرار بازداشت صادر کردهاند برای این دانشجویان، همان کلیشهی «اقدام علیه امنیت داخلی کشور» است. هفتاد سال است در این مملکت هر دانشجویی را که دستگیر میکنند، متهم به اقدام علیه امنیت داخلی کشور است. این قانونیست که زمان رضاخان تصویب شد، قانون اقدام علیه امنیت داخلی کشور، و از آنزمان تا حالا با تغییراتی و با عوض کردن عنوان چند کلمه، این قانون را آوردند داخل قانون مجازات اسلامی جا دادند. مصداقهایش متفاوت و متعدد است و مصداق مشخصاش هنوز روشن نیست. اما با همان عنوان کلیشهای، قرار بازداشت برای این دانشجویان صادر کردهاند و چیزی بیش از این، تا ما پروندها را نخوانیم، نمیتوانیم در موردش صحبت کنیم.
دویچه وله: خبر جدیدی از وضعیت دانشجویان موسوم به طیف چپ که بیش از ۴۰ روز از بازداشتشان میگذرد، دارید؟
ناصر زرافشان: آخرین خبر، صدور قرار تامین وثیقه، وثیقههای سنگین برای تعدادی از این دانشجویان هست، که بعضی از خانوادهها فیالمثل در مورد خانم الناز جمشیدی یا خانم نسیم سلطانبیگی یا دیگران به دلیل سنگینی وثیقه هنوز قادر نبودهاند تودیع وثیقه کنند و علیرغم اینکه قرار تامین در مورد فرزندانشان صادر شده، هنوز نتوانستهاند آنها را تا تاریخ دادگاه، تا زمان تشکیل دادگاه بیرون بیاورند. در حدود ۱۲- ۱۰ نفر از آنها قرار وثیقه برایشان صادر شده است. پروندههای دیگر ظاهرا هنوز در مرحلهی بازجویی هست و ما پیگیر هستیم تا ببنیم در مورد آنها کی صدور قرار تعیین میشود.
دویچه وله: با توجه به اینکه، آنطور که شما هم گفتید، وثیقهها بسیار سنگین است، آیا قصد بر این نیست که در یک حرکت همگون، همهی خانوادهها از تامین وثیقه خودداری کنند تا زمانی که وضعیت بقیه دانشجویان هم معلوم بشود ؟
ناصر زرافشان: متاسفانه چون خانوادهها پراکنده هستند، یعنی در استانها و شهرستانهای مختلف هستند، یکی دو نفر و بازهم زیر تاثیر آن شوق آزادی و دیدار مجدد فرزندانشان، آن وثیقهها را سپردهاند. ولی در هر صورت هیچ نوع تناسبی بین ارقام آن وثیقهها با بازداشت یک دانشجوی منتقد وجود ندارد و با توجه به اینکه دیه کامل یک انسان چیزی بیش از سی ودو یا سیوسه میلیون تومان هست، یعنی در قتل، یک قاتل با پرداخت سیودو سه میلیون تومان آزاد میشود و میرود دنبال زندگیاش. من نمیفهمم چگونه برای یک دانشجوی منتقد که دستگیرشده است، وثیقهی صدمیلیونی صادر میکنند؟ معنی این ارقام چیست؟ در هر صورت مشکل ایجاد کرده است و اگرچه فلسفهی صدور قرار وثیقه آزادی متهم تا زمان رسیدگی دادگاه هست، ولی عملا وثیقه تبدیل به عکس خودش شده است. یعنی وثیقه، ادامهی زندان است. در شرایطی که شرایط قانونی برای تمدید قرار بازداشت فراهم نیست، برای تمدید زندانی بودن او هم فراهم نیست، با قرار وثیقه وضع مشکلتر میشود. یعنی وثیقهها آنقدر سنگین هستند، که بجای اینکه وسیلهی آزادی بشود، وسیلهی تمدید زندان است.
دویچه وله: گویا سه نفر از این دانشجویان، آقایان حبیبی، پیران و احسنی، وضعیتشان کاملا نامشخص بود و حتا در خبرها آمده بود که اصلا معلوم نیست که اینها بازداشت شده باشند. آیا خبر جدیدی از این سه دانشجو دارید؟
ناصر زرافشان: آنها هم بازداشت شدهاند. آنها هم بوسیلهی همان مرجع و در همان شرایط هستند. البته تا مدتی در ابتدای کار، کسی مسئولیتاش را بهعهده نمیگرفت، ولی با پیگیریهایی که کردیم در مورد هر سه درخواست ثبت وکالتنامهها هم رفت روی پروندهها و دستکم میدانیم کجا هستند. منتها این سه نفر باضافهی تعدادی دیگر، ۱۵- ۱۰ نفر آنها، هنوز بازجوییهایشان تمام نشده و حتا خانوادههایشان هم موفق به همان ملاقات از پشت شیشه و کابین و بوسیلهی تلفن، همان ملاقات چند کلمهای را هم خانوادهها موفق نشدهاند با بچههایشان داشته باشند. ولی بازداشت هستند و از محل و از پروندهیشان مطلع هستیم.
دویچه وله: تا بحال چندتا از این دانشجویان توانستهاند با خانوادههایشان ملاقات داشته باشند ؟
ناصر زرافشان: در حدود ۱۲- ۱۰ نفرشان به دلیل تمام شدن تحقیقات اولیه و بازجوییهای اولیه به قسمتهای عمومی منتقل شدند و حق ملاقات داشتند که چون چندتا از اینها خانوادههایشان در تهران نبودند، در روز ملاقات موفق نشدند با آنها ملاقات کنند. بقیه هم همه زیر بازجویی هستند.
دویچه وله: از وضعیت ۱۵ دانشجویی که در هفتهی گذشته دستگیر شدهاند، اطلاع جدیدی دارید؟
ناصر زرافشان: خیر. ما پیگیر آنها هم هستیم. تقریبا محرز است که آنها هم با همان شرایط در همان محل و در واقع جزیی از یک پروژهی یکجا و وسیعی بوده که حالا دیرتر بازداشت شدهاند و ما پیگیر هستیم که ببینیم در مورد آنها تحقیقات کی تمام میشود و کی میتوانیم با سپردن تامین آزادشان کنیم.
دویچه وله: آیا از محل نگهداریشان اطلاعی دارید؟
ناصر زرافشان: در بند ۲۰۹ اوین هستند و پروندهها هم در شعبهی ۲ بازپرسی دادسرای امنیت.
دویچه وله: آیا این دانشجویانی که با خانوادههایشان ملاقات داشتند، چیزی در مورد تفهیم اتهامشان به خانوادههایشان گفتهاند؟
ناصر زرافشان: ببینید، اتهام عمومی که بر مبنایش قرار بازداشت صادر کردهاند برای این دانشجویان، همان کلیشهی «اقدام علیه امنیت داخلی کشور» است. هفتاد سال است در این مملکت هر دانشجویی را که دستگیر میکنند، متهم به اقدام علیه امنیت داخلی کشور است. این قانونیست که زمان رضاخان تصویب شد، قانون اقدام علیه امنیت داخلی کشور، و از آنزمان تا حالا با تغییراتی و با عوض کردن عنوان چند کلمه، این قانون را آوردند داخل قانون مجازات اسلامی جا دادند. مصداقهایش متفاوت و متعدد است و مصداق مشخصاش هنوز روشن نیست. اما با همان عنوان کلیشهای، قرار بازداشت برای این دانشجویان صادر کردهاند و چیزی بیش از این، تا ما پروندها را نخوانیم، نمیتوانیم در موردش صحبت کنیم.
اشتراک در:
پستها (Atom)