Michel Collon présente son Livre "Israël, Parlons-en !"

GRAPHIC NOVEL Double stage

GRAPHIC NOVEL

Double stage

Mana Neyestani

Tuesday, 03 November 2015

زن سر به نیست شده، منم
در کشوری که ظلمت زیاد می شود
ساکت از ترس سگ دانی های بی خاطره
آیا مرا نمی بینی؟
آیا هنوز 
صدای مرا نمی شنوی در آن سفر قندهار
از میان غبار، وحشت؟
نگاهم کن
شب ها و روزها و فردا های بی صدا،
مرا بخوان
تا هیچ کس نترساندم،
صدایم نزند،
بر نگرداند به من،
نام و صدایم را
و پوستی که نامم را یدک می کشد
با فراموشی مساز
بشکن سکوت را
می خواهم پیدا شوم از میان هزار توها
برگردم
صدا کنم خودم را
جاری کنم نام خود را بر زبان...

«مار خوری آگوسین »

عکس:
رخشانه دختر نوزده ساله افغان در ولایت غور توسط جنایتکاران اسلامی به شکل فجیعی به قتل رسید . او عاشق یک مرد جوان دیگر بود اما او را به زور به یک مرد مسن شوهر داده بودند .

: آه... از کاهگل و نم نم ِ باران چه خبر؟

آه مرغ ِ سحر! از میهنم ایران چه خبر؟

خوش خبر باشی از آن بیشه ی ِ شیران چه خبر؟

پایتخت ِ وطنم حال و هوایش خوب است؟
از "ط"  دسته برافتاده ی ِ تهران چه خبر؟

خانی آباد و ری و سنگلج و چاله حصار
از جوادیه و دروازه شمیران چه خبر؟

راستی جاده ی ِچالوس هنوزم ابری ست؟
از شمال و مه و از جنگل ِ گیلان چه خبر؟

قیصر از راه ِ جنوب عاقبت آمد یا نه؟
از غم ِ مادر و از غیرت ِ فرمان چه خبر؟

سینما، پوری و فردین و فروزان دارد؟
از صدای ِ قمر و ایرج و پوران چه خبر؟

عشق لوطی صفت و اِند ِ مرام است هنوز؟
داش آکُل چه شد؟ از طوطی و مرجان چه خبر؟

تار ِ شهناز چه سوزی چه صدایی دارد؟
"یاد ِ ایام" بخیر, از شجریّان چه خبر؟

آیدا مانده در آیینه؟ کجا هست اخوان؟
بگو از سایه و سیمین ِ غزلخوان چه خبر؟

دل ِ من تنگ ِ قدیم است و صفا سادگی اش
آه... از کاهگل و نم نم ِ باران چه خبر؟

قُل قُل ِ قوری و قلیان و سماور برپاست؟
میهمان میرسد از راه؟ از ایوان چه خبر؟

لاله بر خاک دمیده ست بهار؟ آزادی ست؟
چه شد آخر؟ بگو از خون ِ جوانان چه خبر؟

چقدر غرق ِ سکوتی! به دلم شور افتاد
نگرانم بگو از میهنم ایران چه خبر؟

ناله زد مرغ ِ سحر، آه ِ شرربار  کشید
اشکی انداخت، به من گفت که از نان چه خبر؟

****

زنده باد زندان تا بر قراری دموكراسی
هاشم خواستار

 

خارج از زندان كه هستي، به حق، دوستان توقع دارند كه كاری بكنيد و چون نمي توانيم كاری كه شايسته است انجام دهيم، پيش وجدانمان ناراحتیم كه كاش ما هم زندان بوديم. اينجا است كه ميگويم: زنده باد زندان تا بر قراری دموكراسی

به كجا برم؟؟امروز به زنم گفتم: دلم ميخواهد از اين كار وزندگي فرار كنم اما كجا برم؟ اين سخن كارگري است كه مجبور است هر روز تعداد زيادي كيسه ي 50 كيلويي سيمان بار ماشين ها كند.

و من هم ميگويم:دلم ميخواهد از اين كشور فرار كنم اما كجا برم؟؟كشوري كه ظلم در ان حد ومرزي ندارد. فساد بيداد ميكند. غارت گري بيداد ميكند. ياران زيادي زندان هستند.

آقاي اسماعيل عبدي ميخواهد در جلسه ي ei در كانادا شركت كند پاسپورتش را ميگيرند و با مراجعه به دادگاه خودش را نيز گرفته و زندان ميكنند و حاضر نميشوند ازادش كنند. اقاي علي اكبر باغاني را جهت مذاكره صدا ميزنند كه دستگير و جهت اجراي حكم زندان ميكنند.به خانه ي اقاي بهشتي لنگرودي ريخته وضمن بردن وسائل مثل كامپيوتر و موبايل و...خودش را برده و با باز كردن پرونده ي جديد ، حكم 5 سال حبس سال 89 كه شامل مرور زمان شده وغير قابل اجرا است را به اجرا در مي اورند.اقايان مهدي بهلولي و محمدرضا نيك نژاد را نيز به همين صورت زندان كه فعلا با وثيقه ي سنگين ازاد هستند و شمشير را بالاي سرشاان نگه داشته اند كه اگر تكان بخورند فرود بياورند.اقاي عليرضا هاشمي را هم كه قبلا به 5 سال حبس محكوم و دارند حبس را ميكشند.

رسول بداقي بعد از اتمام 6 سال حبس بدون يك روز مرخصي ، دو باره يك حكم داخلي برايش درست ميكنند و ضمن اين كه او را ازاد نميكنند مجددا به 3 سال حبس محكوم ميكنند وحتي ميتوانند بعد از دادگاه بدوي او را با وثيقه ازاد كنند ، اما ازاد نميكنند ونزديك 6 ماه است كه در انفرادي نگهداري ميكنند.

مگر ماندلاها و طالقاني ها و صفر قهرماني ها و ...چطور قهرمان شدند و جزئي از تاريخ بشريت ويا تاريخ كشورشان براي رسيدن به ازادي و عدالت شدند؟ به غير از مقاومتشان در زندان ها كه نه بزرگ به استبداد و اختناق حاكم گفتند و به ملتشان درس دادند كه با دست خالي هم ميشود در مقابل استبداد ايستاد و مبارزه كرد؟؟

اقاي عبد الفتاح سلطاني وكيل افتخاري معلمان سراسر كشور از انجمله خودم كه بيش از 4سال است كه بدون يك روز مرخصي زندان هستند و شديدا مريض و ملاحظه ي سن وسالشان را هم نميكنند. هر دم از اين باغ بري ميرسد...و به تازه گي زوج فرهنگي اقاي رامين زند نيا و همسر گراميشان خانم پروين محمدي از معلمان كردستان ، دستگير و زنداني و معلوم نيست در كجا نگهداري ميشوند. بهترين دوران عمرم زماني بود كه با همسرم در كنار همديگر به عنوان متهم در مقابل قاضي دادگاه انقلاب نشسته بوديم و دادگاهي ميشديم و از خودمان به اصطلاح دفاع ميكرديم.لازم است درودم را از همين جا به اين زوج فرهنگي فرستاده و بگويم خوشا به سعادتان.البته معلمان ديگر مثل اقايان عبد الرضا قنبري و محمد امين اگوشي و ارژنگ داوودي و مهدي فراحي شانديز كه مدت هاست در زندان هستند و بايد بگويم فراموششان نميكنيم.و اين معلمان را ميشناسم و بسيار معلماني هستند كه زندان هستند و بنده نميشناسم.و از ميان تمام معلمان تنها اقاي سيد محمود باقري بعد از 4 سال حبس ازاد شده.

واقعا دلم ميخواهد از اين كشور كه انواع فسادها سرتاسرش را گرفته فرار كنم،اما كجا برم؟ ضرب المثلي داريم كه ميگويد:در داخل بلا باشي بهتر از ان است كه دربيرون بلا باشي.البته ما در كنار بلا هستيم. زندانيان عزيز در داخل بلا هستند و در بيرون از بلا دوستان خارج از كشور هستند.در زندان كه هستي شكل مبارزه تغيير ميكند ولي دوستان از زنداني ديگر توقع انجام كاري ندارند.

اما خارج از زندان كه هستي به حق دوستان توقع دارند كه كاري بكنيد.و چون نمي توانيم كاري كه شايسته است انجام دهيم،پيش وجدانمان ناراحت كه كاش ما هم زندان بوديم. اينجا است كه ميگويم: زنده باد زندان تا بر قراري دموكراسي.

سيد هاشم خواستار نماينده ي معلمان در كانون صنفي فرهنگيان خراسان