۱۳۹۴ مهر ۱۲, یکشنبه

قوم لوط، اخلاق انحرافی و خروج امام عج از غیبت 
فیروز نجومی


آیا زمان ظهور امام عج فرا نرسیده است؟ ما منتظر او هستیم. او در انتظار کیست؟ آیا منتظر ظلم و ستم، فساد و فحشا، نادانی و بینوایی، انحطاط و تباهی بیشتر است؟ در حالیکه وضع موجود  بسی بسیار شباهت دارد با شرایطی که بنا بر روایت قرآن، کتاب مقدس و آسمانی، قوم لوط در آن زندگی میکردند. لوط ها چنان دچار "اخلاق انحراقی" شده بودند که الله ناچار میشود باران سنگ برآنان ببارد. آیا میتوان طوفان های ریزگرد را به ناخشنودی الله از استیلای اخلاق انحراقی بر جامعه نسبت داد، نه هر جامعه ای بلکه جامعه مقدس اسلامی، جامعه ایکه 36 سال است که بر آن "معنویات  و "ارزشهای اسلامی " حاکم است، استیلای اخلاق انحرافی، برغم اجرای احکام و قواعد و مقرارات شریعت اسلامی، برغم برپا داشتن مراسم اعدام و شلاق زنی در برابر چشمهای پیر و جوان و خردسال، برغم گشت های مقدس ارشادی، اسید پاشی ناهیان بمعروف و منکر، برغم بگیر و ببندها، تنبیه و مجازات، زندان و شکنجه و جریمه های نقدی و جمع اوری آنتن های ماهواره ای، بدون تردید، خشم الله را بر می انگیزد. از همین روی با گسیل طوفهای شنی، الله دست بانتقام ستانی از بندگان گناهکار خود میزند. بدانکه، خشم الله ویرانگر است، اگر مرتکب تمرد و سرپیچی شوی. یعنی که همچون مردم ایران هدایت پذیر نباشی و از "راه مستقیم " روی بگردانی بهر قیمتی.
خطبه خوانان جماعت جمعه، علما و فقها، نوید دهندگان ظهور امام عج هستند که پیوسته از شیوع گناهکاری، بویژه     "بد حجابی،" بر فراز منبر و درس های حوزه ای، دست شکایت بآسمان بردارند و ناله سر دهند. آنها مصائب طبیعی از جمله سیل و زلزله و خشکسالی را بمیزان  گناهکاری در جامعه نسبت داده و میدهند. بعبارت دییگر، مصائب طبیعی، مصائبی ویران کننده و خانه براندز، مصائبی با تلفات و کشتار بسیاری از انسانها، غالبا از قشر بینوای جامعه ناشی میشود از خشم خداوند یکتا و یگانه، الله.  آیت الله ها و مجتهدین آگاه به اراده الله هستند که بما از خشم الله خبر میدهند. چه آنها دانا به امیال الهی اند.
البته تنها خطبه گویان، آیت الله ها و فقها نیستند که از خشم الله سخن میگویند، بلکه هستند بسیاری از دانشمندان غیر حوزه ای همچون کارشناس بزرگ علوم استراتژی، آقای "دکتر" حسن عباسی که بر آن عقیده اند علت خشکی آب دریا ها و رودخانه های کشور را باید در بالا رفتن سطح گناهان و معاصی، جستجو نمود. گویا نزدیک به چهار دهه حکومت شریعت و شمشیر، حکومت اخلاق و ارزشهای اسلامی  را بسنده نیست که از فراگیرشدن معاصی و اخلاق انحرافی جلوگیری بعمل آورد.
آری، آیت الله ها و پاکدینانی همچون استراتژیست معروف آقای عباسی حق هم دارند که از فراگیر شدن معاصی و خشم الله سخن بگویند، چرا که این کشور مقدس اسلامی بسوی سقوط در منجلاب اخلاق انحراقی رهنمون است. شهدای عزیز در گور تنک و تاریک خود از درد، شب و روز بخود می پیچند و از پشیمانی نزدک است گور را شکافته از آن به بیرون بجهند. بدحجابی رواج پیدا کرده است، آنگونه که خانمها "روسری های قیطانی" بسر کشیده و موی خود افشان، رخ پالایش و مانتوهای رنگین و تنگ و کوتاه به تن کنند، برجستگی های پیکر خود را نمایان، در معرض نگاه مردان حریص و تشنه لب قرار دهند. مردان بجای سختکوشی و مبارزه با کافران وشیاطین جهانی، بطور مستحجنی تحریک شده و انرژی خود را نه در راه آبادی و آبادانی بلکه در سوی لذت جویی و لهب و لعب،  بیهوده بباد میدهند.
فحشا و تن فروشی بیداد میکند. آری، آیت الله ها دروازه قزوین ها را بآتش کشیدند، اما، جامعه را بیک فاحشه خانه زیر زمینی تبدیل نمودند. هم اکنون سن خود فروشی طبق آمار رسمی به زیر 13 سال کاهش یافته. از همه کفر آمیزتر پیوستن زنان شوهردار به زنان خیابانی ست، آنهم با اطلاع شوهر. 60 درصد زورگیری میان مردان صورت میگیرد. مقاماتی که این آمار را انتشار میدهند خود اعتراف میکنند که این ارقام بهیچ وجه بازتابنده میزان و درجه فحشا و روابط تنی در میان هم جنسان در جامعه نیست، وضعیت وخیم تر از آن است که این ارقام بیان میکنند. آیا وضع موجود یاد آور اخلاق انحرافی ای که گریبان قوم لوط را گرفته بود، نیست؟
آری، امروز جوانان این مرز و بوم از "جهاد " و "شهادت" در راه آرمانهای "اسلام ناب محمدی" دست بر داشته و هم اکنون همه به مواد مخدر آلوده شده و افیونی گردیده اند. در حالیکه این جوانان بمانند گذشته باید در میدانها جنگ با کفار جهانی، همچنان حماسه آفرینی میکردند و پوزه دشمن نابکار را بخاک میمالیدند. اگر بدود و بنگ آلوده نشده باشند، جوانان امروز فریب شیطان خورده  و در دامن ننگ آلود فرهنگ و هنر استکبار گرفتار شده اند و دانسته یا نادانسته با دشمنان اسلام ناب محمدی همکاری میکنند.
برغم حضور گسترده نیروهای بسیج و امنیتی، اسلام آمریکایی در شرف پیروزی ست،. جامعه را با توزیع گسترده موزیک و آواز و رقص و دی وی دی های مستحجن دل آشوب کن، از طریق شبکه های ماهوره ای و اینترنتی، فیس بوک و یوتیوپ بمباران و هرزگی را در تمام خانه ها باب نموده و میکنند. برهنگی همه جا را فراگرفته است. هم اکننون زندان ها پر است از جوانهای رقاص.  یک وقتی جوانها بجرم حمل اسلحه دستگیر میشدند، امروز همه بجرم رقاصی، بجرم لباسهای هرزه، شلوارهای پاجه تنک و موهای پارافین زده. همچنانکه فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، سردار حاج قاسم سلیمانی گفته است: "اگر در زمان جنگ با یک مین رو به رو بودیم امروز فرزندان ما تا به دانشگاه برسند با ۵۰ مین رو به رو هستند." بنگر دامن گسترده معاصی را در آنجا که شریعت و شمشیر اسلامی و نیز خشونت و انتقام ستانی الهی، حاکم است.
آنچه شرایط را بحرانی ساخته و خروج امام عج را از غیبت ضروری نموده، آنست که اخلاق انحراقی، مردم را متقلب، دودوزه باز و فریبکار ببار آورده است. اخلاق انحرافی بگونه ای در آنها رخنه نموده است که برای منافع مادی آماده اند که دست بهر کاری آلوده نمایند. از دولت میدزدند، ازیکدیکر میدزدند، رشوه میدهند و رانت خواری میکنند. دست بغارت های بزرگ و چپاولگری میزنند. به یکدیگر خشم و نفرت نشان میدهند، بیکدیگر ناسزا میگویند،   با یکدیگر گلاویز میشوند، اگر کشته ای بجای نگذارند، دهان یکدیگر را خون آلود میکیند. بی جهت نیست که "کلینک های خشم" راه اندازی میکنند، از پشت بیکدیگر خنجر میزنند، بیکدیگر دروغ میگویند، چشم دیدن یکدیگر را ندارند، حسادت بینایی را از آنان سلب کرده است. دهان معترض را میکوبند و مذبوحانه قیافه های حق بجانب بخود میگیرند تا بلکه لقمه نانی بکف آورند و در حقارت بدندان بکشند. این رخنه شیطانی آمریکا ست که این گونه مردم را به تباهی و انحطاط کشانده، مادی گرایی و لذت پرستی را بر دل وجان امت شهید پرور مسلط گردانیده است.
همانا که زمان خروج از غیبت فرا رسیده است. این رفتار گناه آلود مردم است که ظهور امام عج را فریاد میزند. بدون شک، در صورت ظهور، امام داوزدهم نخست به خدمت حضرت ولایت شرفیاب شود و او را سپاس گوید که برای خروج وی از غیبت شرایط را مهیا ساخته است.
فیروز نجومی
Firoz Nodjomi



«شکار» شبه نظامیان عراقی که خود را در میان آوارگان جنگ به اروپا رسانده‌اند

مرگ شانزده نفر از کارکنانِ سازمان پزشکان بدون مرز در قندوز افعانستان درپی بمباران یک بیمارستان توسط جنگنده های آمریکایی!



در پی بمباران هوایی بیمارستانی در قندوز افغانستان توسط جنگنده های آمریکایی 16 نفر از کارکنان سازمان پزشکان بدون مرز جان باخته اند و از سرنوشت دهها تن دیگر خبری در دست نیست.
به گزارش3اکتبریورونیوز،در پی این حمله سازمان پزشکان بدون مرز بیاینه ای منتشر کرد و طی آن این حمله وحشیانه را محکوم کرد.
به اعتقاد این سازمان جنگنده های آمریکایی این بیمارستان را اشتباهی بمباران کرده اند و به گفته مقامات این سازمان حمله ۳۰ دقیقه بطول انجامید و در حالیکه مقامات نظامی افغان و آمریکایی از موقعیت جغرافیایی این بیمارستان مطلع بودند. در جریان این حمله ۳۷ نفر دیگر به شدت زخمی شده اند.
پزشکان بدون مرز سازمان غیردولتی بهداشتی و درمانی است که توسط برنارد کوشنر، وزیر پیشین خارجه فرانسه، تاسیس شده است و هدف آن فراهم کردن کمکهای پزشکی برای شهروندان جنگ زده، بی خانمان و محروم است.
هنوز ملیت کارکنان کشته شده این سازمان مشخص نشده است. ناتو، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، می گوید در حال تحقیق در این مورد است که آیا این بیمارستان توسط نیروهای آمریکایی بمباران شده است یا نه.
شهر قندوز از روز دوشنبه پس از حمله طالبان به این شهر و درگیریهای شدید بین نیروهای امنیتی و شبه نظامیان طالب دستخوش تحولات گسترده و خشونت های وسیعی بوده است.

باورهای اين رژيم و"بود"و"نمود"آن با واقعيات موجود درتضاد هست

mohamad amini (yek kalame) 04-28-12

ترجمه بهروز عارفی: نزدیکی گام به گام عربستان سعودی و اخوان المسلمین


دگرگونیِ نگران کننده برای مصر
آلن گرش، ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۵، مجله اینترنتی شرق بیست و یکم*

در اوضاعی که قیام های کشورهای عربی فرو نشسته اند، رقابت های عربستان و ایران موجب تحرکی چشم گیر در منطقه شده است. در این رودرروئی، عربستان محتاطانه به اخوان المسلمین نزدیک می شود. در حالی که تا کنون با آن سازمان مبارزه می کرد.

در فوریه ۲۰۱۴، مطبوعات عربستان بخشنامه دربار سعودی را منتشر کرد که به موجب آن، «هر وابستگی به جنبش های مذهبی یا روشنفکری، گروه ها یا تشکل هائی که از نقطه نظر کشوری، منطقه ای یا بین المللی تروریست شناخته می شوند ؛ هر حمایتی از هر نوعی به جهان بینی یا دیدگاه آن ها، هر گونه اظهار دوستی با آنان» مستوجب بیست و سه سال زندان خواهد بود. مهمترین تشکل مورد نظر، اخوان المسلمین بود. از همین رو، پادشاهی سعودی با همه توانش از کودتای نظامی در مصر ، در سوم ژوئیه ۲۰۱۳ (۱)پشتیبانی کرد  که موجب سرنگونی محمد مرسی ، رئیس جمهوری منسوب به اخوان المسلمین شد. کودتائی که رئیس ستاد ارتش عبدالفتاح السیسی را به قدرت رساند. هیجده ماه پس از آن، چشم انداز دگرگون شده است. ریاض از هیئت سازمان فلسطینی حماس ، النهضه تونس یا الاصلاح یمنی، سه جریان وابسته به اخوان المسلمین استقبال کرد. درحالی که، اظهارات رسانه های عربستان سعودی در مورد اخوان المسلمین - بر خلاف هم قطاران شان در امارات متحده عربی- ظریف تر وسنجیده تر بود. تغییر موضع سعودی ها هیچ ارتباطی به مذهب و تفسیر متفاوت از قرآن ندارد. این امر به ژئوپولیتیک و روشی  مربوط می شود که عربستان سعودی با آن شرایط منطقه را ارزیابی می کنند. در دوره های تاریخی جدید نیز، روابط سعودی ها و اخوان المسلمین از نشیب و فراز برخوردار بود. در سال های دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، پادشاهی سعودی به کادرهای اخوان المسلمین که در مصر، سوریه و عراق تحت تعقیب قرار داشتند، پناه می داد. پس از سال ۱۹۷۹، ائتلاف با زعامت ایالات متحده  در مبارزه با شوروی «امپراتوری شر» در افغانستان مستحکم تر شد.  اما، جنگ نخست خلیج [فارس]  و پایان جنگ سرد به این تفاهم پایان داد.

«آن ها جهان عرب را ویران کردند»

از همان سال ۲۰۰۲، شاهزاده نایف، وزیر کشور قدرتمند عربستان، در روزنامه کویتی السیاسه در برخورد به اخوان المسلمین شمشیر را از رو بست: «دلیل بسیاری از مشکلات جهان عرب، اخوان المسلمین است و در خود عربستان نیز آنان خسارت های بسیاری به بار آورده اند. ما غالبا از این گروه پشتیبانی کردیم و آن ها در مقابل، جهان عرب را نابود ساختند».(۳) منظور شاهزاده سعودی این بود که در دوران بحران خلیج [فارس] در سال های ۱۹۹۱-۱۹۹۰، اخوان المسلمین از عربستان در جنگ با صدام حسین پشتیبانی نکردند. باوجود این، شاهزاده از بیان دلیل دیگر خشمش خودداری کرد، که البته امیرهای دیگر منطقه نیز با عربستان هم رای بودند: نفوذ اخوان المسلمین در جامعه های اطراف خلیج [فارس] و شرکت آن ها پس از جنگ کویت در همه جنبش های اعتراضی سال های دهه ۱۹۹۰ که پادشاهی سعودی را هدف گرفته بود و استقرارپادشاهی مشروطه  را طلب می کرد. زیرا، هرچند اخوان المسلمین خواهان برقراری دولت اسلامی  بودند، اما  دیدگاه سیاسی آن ها به انتخابات تکیه می کرد که با بینش عربستان تفاوت داشت. بینش عربستان بر وفاداری خدشه ناپذیر به خانواده سلطنتی سعودی تکیه می کند. وانگهی پادشاهی عربستان سعودی ترجیح داده بود که از سازمان های گوناگون سلفی پشتیبانی مالی بکند. سلفی ها از دخالت در زمینه سیاسی خودداری کرده و بدون توجه به ماهیت حکومت ها، به حمایت از قدرت های موجود  فرا می خواندند، چه خانواده سلطنتی عربستان باشد و چه رژیم حسنی مبارک. و این امر موجب آرامش خیال عربستان بود.

در سال های ۲۰۱۳- ۲۰۱۱، پیشروی اخوان المسلمین در سراسر منطقه و تمایل سازمان هائی که خود را هم اسلامی می دانستند و هم تابع رای مردم، و امکان روی کار آمدن آن ها چشم انداز نگران کننده ای ایجاد می کرد که موجب هراس حکومت ریاض شده بود. و رژیم سعودی از مصر تا یمن، حرکت ضدانقلابی و ضدحمله ای سازمان داد که تا کنون بدون موفقیت بوده است.

هدف: تهران

از زمان شکست مفتضحانه اخوان المسلمین در مصر، اشتغال ذهنی عربستان بر ایران متمرکز است. هدف مقدم آن ها مهار این «تهدید» در عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و یمن است و در این راه به ایجاد یک «جبهه سنی» علیه « المُهَرْطِقين الشيعة » (ملحدان شیعه) فرا می خوانند. توافق ایران و ۵ به علاوه یک بر سر برنامه هسته ای و چشم انداز مصالحه بین ایران و آمریکا، حتی این گزینش را اضطراری ساخته است.

چنین برمیآید که سلسله حاکم بر عربستان، راه های جدیدی – هر چند محتاطانه- اما با قاطعیت برای گفتگو با اخوان المسلمین یافته است. از این رو محتاطانه چرا که در دراز مدت، اخوان المسلمین همچنان خطری برای عربستان  است از جمله در درون کشور؛ اما با قاطعیت، چرا که در کوتاه و میان مدت، تهدید ایران خطر بزرگتری است. بنا به اظهار منبعی نزدیک به این سازمان، تماس ها از ماه های آخر سلطنت ملک عبدالله برقرار شده، ولی پس از مرگ او در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۵ و شروع پادشاهی برادر ناتنی او، سلمان افزایش یافته است.(۵) مداخله نظامی عربستان در یمن که ابتدا با دخالت نیروی هوائی و سپس نیروی زمینی انجام گرفت، بیانگر سیاست اراده گراتر پادشاه جدید در منطقه است و نیاز به ایجاد یک «جبهه سُنی» دارد.

نزدیکی دوطرف ابتدا در مورد یمن مشاهده شد و با پشتیبانی اخوان المسلمین کشورهای مختلف از تهاجم نظامی به سرکردگی عربستان، این نزدیکی آسان تر شد. طبیعی است که سازمان یمنی الاصلاح وابسته به اخوان المسلمین که در گذشته با حوثی  ها به جنگ پرداخته بود، در درون ائتلافی قرار گرفته که از حمایت عربستان برخوردار است، به ویژه که با حضور ژنرال علی محسن الاحمر نقشی قابل ملاحظه ایفا می کند. پس از تسخیر عدن به دست نیروهای ائتلاف در ماه اوت گذشته، حکومت «رسمی»، نایف البکری، عضو الاصلاح،  را به فرمانداری شهر عدن برگزید. اما این انتصاب مورد  نارضایتی امارات متحده  عربی  که حضور نظامی چشمگیری دارد شده و تنش هائی برانگیخته و در نتیجه موقعیت او متزلزل شده است. عبدالمجید الزندانی، یکی از رهبران این سازمان و چند نفر از مسئولان آن به ریاض پناهنده شده اند، در حالی که تا سال گذشته ، حتی حق اقامت در عربستان را نداشتند. حکومت ریاض دست اللقاعده را در جنوب شرقی شبه جزیره عربی در منطقهء موکلا که در دست این سازمان است، باز گذاشته است.

تنها کشور عربی که عربستان سعودی پس از ماه ها تردید، تصمیم به شرکت در سرنگونی رژیمش گرفت، سوریه است. به رغم تحول در سیاست آمریکا و حتی فرانسه، رژیم سعودی، مثل دولت ترکیه هنوز مصمم است که بشار اسد را سرنگون کند.  یک جنبش وحدت نیروهای اسلامی با رهبری ترکیه و کمک های قطر در درون «ارتش پیروزی» ایجاد شده که ائتلافی است از اخوان المسلمین  که جبهه النصره، شاخه سوری القاعده نیز در آن شرکت دارد.

پیوند با حماس

آخرین نمونه انعطاف سعودی ها، نزدیکی با حماس است که مدت زیادی به ایران نزدیک بود. رهبری این جنبش در سال ۲۰۱۲ دمشق را ترک کرده و بین همبستگی با اخوان المسلمین در سوریه و نقاط دیگر و ایران دو دل است. ایران کمک نظامی قابل ملاحظه ای به حماس می کند. در حالی که در سال گذشته، چندین بار خبر سفر خالد مشعل، رئیس دفتر سیاسی حماس به ایران اعلام شده بود، سرانجام در ژوئیه ۲۰۱۵، وی از عربستان سعودی دیدار کرد. او توانست با پادشاه، ولیعهد و جانشین وی ملاقات کرده و به کدورتی چند ساله پایان دهد. او موفق شد آزادی زندانیان حماس در عربستان را کسب کرده ولی موجب خشم ایرانی ها شد. منصور حقیقت پور، معاون کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: «این نخستین اشتباه حماس نیست (...) قبلا به آن ها گفته ایم، اما درک نکردند. (...) اگر حماس خط مشی خود را تصحیح نکند، نخواهد توانست از قدرت جمهوری اسلامی ایران استفاده کند». (۶).

خشم مصر

این نزدیکی به همان اندازه و شاید هم بیشتر- موجب ناخوشایندی مصر گشته است. در حالی که این کشور به تحریم غزه ادامه می دهد و پس از ویران کردن سه هزار ساختمان در مرز، قصد دارد  با بستن آب به تونل ها، آن ها را مسدود کند. در همان حال، سخنان راشد غنوچی، رهبر النهضه (تونس) در سفر به ریاض در ژوئن ۲۰۱۵ درباره سازش حکومت قاهره و اخوان المسلمین بر تشویش ها افزوده است. از دیدگاه مصر، هیچ تفاوتی بین اخوان المسلمین، القاعده و داعش وجود ندارد. درست همان قیاسی که دولت اسرائیل  در مورد حماس می کند. بخش با اهمیتی از حقانیت هیئت حاکمه مصر بر این متکی است که کشور را از دست اخوان المسلمین «خلاص » کرده است.

اگر چه مقامات رسمی کدورت روابط دو کشور را انکار می کنند، و منافع مشترک مصر و عربستان به میزانی است که از رودروئی دو کشور جلوگیری می کند، اما برداشت رسانه های مصر هواسنج خوبی برای نشان دادن نگرانی های دولت مصر است. بد نیست یادآوری کنیم که  استقلال رسانه های مصر نسبت به حاکمیت، از زمان حکومت جمال عبدالناصر تا کنون، تا این حد کم نبوده است. برای مثال، هفته نامه دولتی رُوزالیوسف در اواخر ژوئیه به مناسبت سفر مشعل به عربستان مقاله ای از احمد شوقی العطار چاپ کرد که تاکید می کرد که «عربستان مصر را فروخته است» و به ازسرگیری روابط دیپلماتیک با ایران تشویق می کرد. محمد حسنین هیکل، مشاور پیشین ناصر در همان زمان در روزنامه لبنانی السفیراز این پیشنهاد پشتیبانی کرد (۷)

. اگر چه  مصر از مداخله در یمن حمایت کرده اما از فرستادن سرباز به آن کشورخودداری می کند، در مورد مسئله سوریه نسبت به استراتژی سرنگونی رژِیم اسد دودل است. با این حال، روزنامه رسمی الاهرام ، در شماره ۹ سپتامبر، با انتشار مقاله ای به قلم روزنامه نگار بانفوذ، مکرم محمد احمد، رئیس پیشین سندیکای خبرنگاران در دوران مبارک، از کسانی که «از طرح امریکائی تقسیم خاورمیانه» پشتیبانی کرده بودند، انتقاد می کرد. در این مقاله، او از ارتش سوریه به خاطر دفاع از حاکمیت کشور تجلیل کرد. او می افزاید که پناهندگان نه از دست بشار اسد بلکه از سازمان حکومت اسلامی (داعش) می گریزند و از ارتش آزاد سوریه که به عقیده وی از افراد اخوان المسلمین تشکیل شده، نکوهش می کرد. نتیجه گیری او مضمون کلی مقاله را بازتاب می داد: «جنایت هایی که اسد مرتکب شده، در مقایسه با جنایت های تروریست ها ناچیز اند»

قابل درک است، دوستی خلل ناپذیر عربستان سعودی و مصر به یک اسطوره می ماند. و به رغم هم سوئی استراتژیکی بین دو کشور، آن ها مجبورند در زیر شبح اخوان المسلمین – که هم چنان موجب وحشت مصر است- با اختلافاتشان بسازند.

Alain Gresh : Rapprochement à petits pas entre l’Arabie saoudite et les Frères musulmans
Une évolution qui inquiète l’Égypte
پاورقی ها:
6 - Can Saudi Arabia outbid Iran on Hamas  ?  », BBC Monitoring, 29 juillet 2015.
7  -   Calls in Egypt media to mend ties with Iran, amid perceived tension with Saudis  », BBC Monitoring 19 août 2015.




مادر افغان فرزند گریانش را آرام می‌کند. آنها دقایقی قبل با قایق بادی، به ساحل لسبوس، جزیره‌ای در یونان، رسیده‌اند. ۲۳ آگوست ۲۰۱۵
© آلکیس کونستانتیندیس

پناهجوی سوری و فرزندش خود را در پتوی گرمی پیچیده‌اند. آنها دقایقی قبل با قایقی بادی مملو از پناهجوها، به ساحل لسبوس یونان رسیده‌اند. ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۵.  © دیمیتریس میخالاکیس

زن پناهجو برای درست کردن کالسکه‌‌ی فرزندش تقلا می‌کند. این گروه از پناهجویان در تلاش‌ برای عبور از محاصره‌ی پلیس در شهر گفلیا در  مقدونیه‌ هستند. ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵. © تومیسلاو جورجیف

خانواده‌‌ای پناهجو در شهر بیچکه در حال فرار از دست پلیس مجارستان هستند. ۳ سپتامبر ۲۰۱۵ © لاسلو بالوق

مادر پناجو در شهر بیچکه، کودکش را در آغوش گرفته است؛ پلیس مجارستان در کنار او ایستاده است. ۳ سپتامبر ۲۰۱۵ © لاسلو بالوق

پلیس ضدشورش مجارستان زن پناهجو و کودکش را همراهی می‌کنند. ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۵ © دادو رویک

یکی از زنان پناهجو با فرزندی در بغل، فریاد می‌زند. او پس از آنکه با کشتی مسافری «الفتریوس ونزیلوس»‌ به بندر پیرائوس در نزدیکی آتن رسید، در ازدحام جمعیت در تلاش است تا سوار یکی از اتوبوس‌ها شود. ۲۸ سپتامبر © آلکیس کونستانتیندیس

مادری مقابل توده‌‌ی زباله در محل تجمع پناهجویان، فرزندش را شیر می‌دهد. شهر روسکه، مجارستان. ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۵ © لاسلو بالوق

مادر پناهجوی سوری می‌گرید و کنار فرزندانش ایستاده است. آنها دقایقی قبل بعد از گذر از مرز مجارستان و صربستان به منطقه‌ای در نزدیکی شهر روسکه در مجارستان رسیده‌اند. ۵ سپتامبر ۲۰۱۵ © مارکو جوریکا

یک خانواده‌ی پناهجوی افغان در ایستگاه قطار شهر پرشوا در صربستان استراحت می‌کنند. ۲۴ آگوست ۲۰۱۵ © مارکو جوریکا

یک پناهجوی سوری سیم‌خاردار مرز مجارستان و صربستان در نزدیکی شهر روسکه را رد می‌کند و  در حال فرار به سمت مجارستان است. ۲۷ آگوست ۲۰۱۵ © برنادت سابو

 پناهجویانی از زیر سیم‌‌خاردار عبور می‌کنند تا سوار قطاری در نزدیکی شهر گوگلیجا در مقدونیه شوند. پلیس تلاش می‌کند آنها را متوقف کند. ۷ سپتامبر ۲۰۱۵ © استویان ننو

«هند» زنی‌ پناهجو از شهر حسکه سوریه، قبل از پیاده شدن از کشتی مسافربری در بندر پیرائوس در نزدیکی آتن، موهای دخترش را شانه می‌زند. ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵ © زهره بنسمرا

یک پناهجو در محل تجمع پناهنده‌ها در نزدیکی مرز صربستان و مجارستان در شهر روسکه، از کودکش مراقبت می‌کند. ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۵ © لاسلو بالوق

پناهجویی تابلویی را در مقابل ایستگاه راه‌آهن «کلتی» در بوداپست مجارستان نگه داشته است. روی تابلو نوشته شده «مرزها را باز کنید» سپتامبر ۲۰۱۵ © برنادت سابو

مادر پناهجوی افغان در چادرشان در میدان ویکتوریای آتن، پسربچه‌اش را آرام می‌کند. در این میدان در  پایتخت یونان، صدها پناهجو و مهاجر به سختی شب را روز می‌کنند. ۲۲ سپتامبر  © پل هانا

پناهجوی سوری با فرزندی در بغل، می‌گرید. او در نزدیکی روستای ایدومنی در یونان، با گذر از گل و لای در توفان و باران، می‌خواهد از مرز یونان به مقدونیه برود.۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵ ©یانیس بهراکیس

یک مادر پناهجوی سوری در کافه‌ای در شرق جزیره‌ی آگاتونیسی در یونان، به فرزند دخترش شیر می‌دهد. ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۵ © آلکیس کونستانتیندیس

زن پناهجو به کودکی در خواب نگاه می‌کند. آنها سوار بر قطاری هستند که از ایستگاه راه‌آهن شهر هیشهالوم در مجارستان به مقصد وین در حرکت است. ۵ سپتامبر ۲۰۱۵ © لئونهارد فواگر

یک زن پناهجو فرزندش را در آغوش گرفته است. آنها منتظر رسیدن قطار در ایستگاه راه‌آهن گوگلیجا در مقدونیه در نزدیکی مرز یونان هستند. ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵ © استویان ننو

پناهجویان بعد از گذشتن از مرز مقدونیه و یونان، در نزدیکی شهر گوگلیجا به راه خود ادامه می‌دهند. ۶ سپتامبر ۲۰۱۵ © استویان ننو