۱۳۹۶ اردیبهشت ۳۰, شنبه
مینا اسدی: *توده ی میلیونی رای می دهد.شما از کنار گود خفه شو!*
مینا اسدی: *توده ی میلیونی رای می دهد.شما از کنار گود خفه شو!*
این پیام آدمهای سیرخورده و سیر پوشیده به منست.پیام کسانی ست که از هر آخوری خورده اند و برای پاسداری از زندگی حقیرشان به هر دری زده اند و با هر کس و ناکسی دست داده اند و نشست و بر خاست کرده اند و به خاطرحفظ موقعیت ،لام تا کام نگفته اند و روزگار به ترس و سکوت گذرانده اند
پیام من به آنها اینست: من به نظر مردمی که مار کش را می ستایند و مار نویس را می کشند.احترام نمی گذارم ...نه می گویم رای به دهند و نه می گویم رای ندهندواین و ظیفه ی بزرگ و تاریخی را به صحنه گردانان و مدعیان دانش و خرد و سردمداران احزاب و سازمانها می سپارم که به اقتضای سیاست روز حرفشان را پس بگیرند و با هم متحد ، و یا از هم جدا شوند . من هنوز، فریادمردم آلمان را از تاریخ میشنوم: زنده باد هیتلر . هنوز صدای مردم ایتالیا در سر م می پیچد: زنده باد موسیلینی. هنوز صدای مردم ایران تنم را می لرزاند : ما همه سرباز تواییم خمینی . گوش به فرمان تواییم خمینی...با دو چشمی که همه ی این سالها را دیده است،دیده ام که چگونه در یک لحظه نقش ها عوض می شود .باگوشهایی که همه ی این سالها شنیده است شنیده ام که چگونه در چشم بر هم زدنی رای آدمها تغیر کرده است .چون که هرگز در برابر رهبری ...قهرمانی...پیامبری سرخم نکرده ام و مدیحه سرای هیچ پادشاهی ...حاکمی ....سرداری نبوده ام و به در یوزگی کفی نان ،بردر خانه ی اغنیا نرفته ام و به خاطر نام و نشان هر دم به رنگی در نیامده ام ...و سر بر آستان هیج جنایتکاری نه ساییده ام...نه تنها خفه نمی شوم بل که با صدایی که شما هم به شنوید می گویم :باهمین توان اندک برای رهایی مردم و آزادی آنها به جان می کوشم اما هرگز با جهل مردم بیعت نمی کنم.
مینا اسدی-جمعه....نوزدهم ماه مای دوهزار وهفده- استکهلم
پیام من به آنها اینست: من به نظر مردمی که مار کش را می ستایند و مار نویس را می کشند.احترام نمی گذارم ...نه می گویم رای به دهند و نه می گویم رای ندهندواین و ظیفه ی بزرگ و تاریخی را به صحنه گردانان و مدعیان دانش و خرد و سردمداران احزاب و سازمانها می سپارم که به اقتضای سیاست روز حرفشان را پس بگیرند و با هم متحد ، و یا از هم جدا شوند . من هنوز، فریادمردم آلمان را از تاریخ میشنوم: زنده باد هیتلر . هنوز صدای مردم ایتالیا در سر م می پیچد: زنده باد موسیلینی. هنوز صدای مردم ایران تنم را می لرزاند : ما همه سرباز تواییم خمینی . گوش به فرمان تواییم خمینی...با دو چشمی که همه ی این سالها را دیده است،دیده ام که چگونه در یک لحظه نقش ها عوض می شود .باگوشهایی که همه ی این سالها شنیده است شنیده ام که چگونه در چشم بر هم زدنی رای آدمها تغیر کرده است .چون که هرگز در برابر رهبری ...قهرمانی...پیامبری سرخم نکرده ام و مدیحه سرای هیچ پادشاهی ...حاکمی ....سرداری نبوده ام و به در یوزگی کفی نان ،بردر خانه ی اغنیا نرفته ام و به خاطر نام و نشان هر دم به رنگی در نیامده ام ...و سر بر آستان هیج جنایتکاری نه ساییده ام...نه تنها خفه نمی شوم بل که با صدایی که شما هم به شنوید می گویم :باهمین توان اندک برای رهایی مردم و آزادی آنها به جان می کوشم اما هرگز با جهل مردم بیعت نمی کنم.
مینا اسدی-جمعه....نوزدهم ماه مای دوهزار وهفده- استکهلم
بنا بر آمار منتشر شده در خود سایتهای دولتی ، واجدین شرایط رای دادن، بیش از 56 میلیون ایرانی در داخل کشور بوده اند که از این تعداد حدود 41 میلیون رای داده اند. چنانچه آمار شرکت کنندگان در انتخابات را واقعی هم فرض کنیم و درست بینگاریم، تعداد 15 میلیون واجد شرایط رای دادن، در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 شرکت نکرده اند. این تعداد می تواند برابر با جمعیت یک کشور مستقل باشد. حال سوالم اینست که سهم انسانی...
|
اشتراک در:
پستها (Atom)