۱۳۸۹ خرداد ۱۸, سه‌شنبه

نگاهی به نقش شبکه دانش آموختگان دانشگاه امام صادق(ع) در پست های مدیریتی


از خوابگاه پل مدیریت تا میز مدیریت

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
از راست به چپ؛ ردیف اول: جلیلی، درستکار، حسینی، رمضان زاده. ردیف دوم: اسماعیلی، کواکبیان، وحید جلیلی، سعید جلیلی. ردیف سوم: صالح آبادی، فرید الدین حداد عادل،‌ خسرو تهرانی، وحید یامین پور

ظاهرا فردا نیوز، تابناک، فرارو ، رجا نیوز ، جنبش عدالتخواهی ، شبکه و روزنامه ایران(ارگان رسمی دولت)، دنیای اقتصاد، کیهان، رسالت، همشهری جوان، پنجره، رسالت، سیاست روز و…در جناح های مختلف و گاها مقابل هم حرکت می کنند. اما مدیران ارشد این سایت ها و روزنامه ها و نشریات همگی همان وجه مشترک را دارند؛ «امام صادقی» هستند.

نقطه اشتراک، خسرو تهرانی(قنبری)، سعید جلیلی(دبیر شورای عالی امنیت ملی)، احمد علم الهدی(امام جمعه مشهد)، مصطفی پورمحمدی (وزیر کشور سابق)، حسین بشیریه(پایه گذار جامعه شناسی سیاسی در ایران)، سعید حجاریان، محسن کدیور، حسام الدین آشنا، علی صالح آبادی(رئیس سازمان بورس)، محسن اسماعیلی(عضو حقوقدان شورای نگهبان)، عبدالله رمضان زاده و سید محمد حسینی(وزیر ارشاد فعلی) چه می تواند باشد؟

همه اینها به اضافه معاونان(که با رفت و آمد وزرا گاه تغییر نمی کنند) بدنه کارشناسی اکثر سازمان ها و وزارت خانه ها، سازمان صدا سیما، رسانه ها، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی و…. در یک کلید واژه با هم ارتباط دارند. آن کلید واژه هم «امام صادقی» است. و امام صادقی یعنی چیزی بین دانش آموخته حوزه و دانشگاه، به نوع بیان و استدلال آنها نگاه کنید، مهم نیست او در صدا و سیما مشغول است یا در بدنه دولت، به عبارات و واژگان و… دقت کنید، او امام صادقی است؛ همین عبارت «امام صادقی» رمز ارتباط آنهاست.

امام صادقی ها چیزی حدود ۷-۸ سال با هم در راهروهای باغ سرسبز بنا شده روی پل مدیریت مشرف به منظره تهران با هم راه می روند بحث می کنند. سر کلاس درس اخلاق آیت الله مهدوی کنی، حجت الاسلام قرائتی، حجت الاسلام فاطمی نیا، آیت الله امجد حاضر می شوند. نگاه آنها به مهدوی کنی، به مثابه فرزندانی است که به پدر خود نگاه می کنند. به دو زبان مسلط می شوند و در دوره های فشرده شرکت می کنند. با معارف اسلامی به خوبی آشنا می شوند؛ اعتقاد راسخی به نظام دارند و برای میز سیاست گذاری در نظام جمهوری اسلامی ایران پرورش داده می شوند

خسرو تهرانی(یا خسرو قنبری) جزء اولین ورودی های دانشگاه امام صادق است. سال های ابتدای اصلاحات است و کتاب شنود اشباح نقل مجالس است. نویسنده، در این کتاب فردی به نام خسرو تهرانی را به دست داشتن در انفجار دفتر نخست وزیری میکند. سایر متهمین این کتاب(که حسین شریعتمداری هم به آن نقدهای جدی وارد کرد) بیشتر شناخته شده بودند، اما خسرو تهرانی اولین بار عکسش در این کتاب منتشر شد. کتابی که ایت الله مهدوی کنی، رئیس دانشگاه امام صادق آن را در یکی از جلسات بچه بازی نامیده بود(به گزارش پایگاه خبری شریف نیوز) بر اساس اسناد دانشگاه امام صادق، خسرو قنبری(تهرانی) حدودا یک سال پس از واقعه مزبور(یعنی ماجرای بمب گذاری در دفتر نخست وزیری که در شنود اشباح به ان اشاره شده است) در شهریور سال ۶۰ وارد دانشگاه امام صادق شده است و به شماره دانشجویی ۶۳۳۰۴۵۱۱۹، تحصیل در رشته معارف‌اسلامی و علوم سیاسی را آغاز کرده است و پایان نامه خود را نیز در سال ۱۳۷۲ با عنوان « ساخت روانی و جامعه شناسانه سازمان مجاهدین خلق ایران با نگاه به مباحث تکنیکی » با مشاوره «احمد علم الهدی» و «محمد محمدی ری شهری» و به راهنمایی دکتر سریع القلم، ارایه می دهد.

به عنوان رشته های تحصیلی بپردازیم، اگرچه یکی اقتصاد خوانده و دیگر حقوق اما ابتدای عنوان رشته هر دو نوشته شده است: « معارف اسلامی و …» حالا جای سه نقطه می توانید حقوق، اقتصاد یا مدیریت را بگذارید. و همین می شود که دانش موخته امام صادق را نمی توان با دانش موخته دانشگاه تهران، علامه، زیاد قیاس کرد.

هر مرکز و معاونت و وزارت خانه ای شاهرگ حیاتی بخش و حوزه ای است. و شما احتمالا هیچ کدام اینها را نخواهید یافت که یک یا بیش از یک نفر «امام صادقی» حداقل در بدنه کارشناسی خود نداشته باشد. البته حساب مدیران ارشد و معاونان جداست. از صدا و سیما گرفته تا سازمان بورس، همه جا هستند. این گزارشی است از دانش آموختگان اولین دانشگاه تولیدی انقلاب اسلامی ایران، یعنی دانشگاه امام صادق(ع).

صدا و سیما

می گویند در سال های ۷۶ تا ۸۴ بدنه دولت کمتر دانش آموختگان امام صادق را جذب خود می کرده و در همین سال هاست(یعنی دوران ریاست لاریجانی بر سازمان) که این فارغ التحصیلان جذب سازمان می شوند.. هنوز هم آنها که جذب شدند هستند. آنها بیشتر به سمت بخش های خبری سیما می روند. در دانشکده خبر سیما و اتاق های خبر به فراوانی می توان امام صادقی یافت. البته بعد از روی کار آمدن دولت نهم، بعضا به دولت کوچ کردند و یا با حفظ سمت در دولت هم فعالیت می کنند. مهدی آذرمکان از جمله کسانی است که پس از صدا و سیما به بدنه دولت رفت. او که پیشتر در صدا و سیما مشغول به کار بود، در سال ۸۷ حکم خود را از دستان صادق محصولی، وزیر کشور وقت گرفت و به عنوان مدیر کل روابط عمومی وزارت کشور منتصب شد، سمتی که تاکنون نیز بر آن تکیه زده است. از دیماه سال گذشته تا کنون، یعنی درست وسط حوادث پس از انتخابات، دوره زمانی که روابط عمومی وزارت کشور روزهای پرکاری را در آن می گذراند.

هرچند تعداد امام صادقی ها در صدا و سیما زیاد است، اما افرادی هستند که در صدا و سیما به عنوان چهره های شاخص امام صادقی حضور دارند. اول به سراغ چهره های شناخته شده تر برویم، آنها که جلوی صحنه هستند نه پشت صحنه!

«علی درستکار» با بهره مندی از دانش زبان انگلیسی قوی، مجری که چهره اش را در برنامه «این شب ها» مردم دیده اند. با اجرای خاص و اطلاعات مذهبی قوی، روبروی حاج آقای فاطمی نیا(مدرس اخلاق امام صادق) می نشیند و گفتگو می کند. اکثر نسل های بعدی او را به عنوان معرف و راهنما در سازمان می شناسند.

سایرین، که بعضا بسیار موثرتر عمل میکنند، بیشتر پشت صحنه هستند، از قائم مقام و معاون و اساتید و روسای دانشکده های مرتبط گرفته تا مدیران موثر در راه اندازی بخش خبری ۲۰:۳۰ و سردبیران بخش های خبر و… نام بعضی را در جدول مشاهده می کنید.

حسین کرمی(قائم مقام معاونت صدا و سیما)، جهانگیر بیابانی(رییس سابق شبکه آموزش سیما)، علی جعفری و… هم همگی دانش آموخته این دانشگاه هستند.

همچنین رضا معین آبادی، سید احمد سادات، ناجی چنانی، خسرو فریاد رس، حسین رضی و… از مدیران و مجریان شبکه برون مرزی العالم همگی امام صادقی های صدا و سیمایی هستند.

«روح الله احمدزاده کرمانی» جوان ترین استاندار و استاندار فعلی فارس، رئیس اسبق دانشکده خبر و دبیر هیات امنای این دانشگاه مشاور عالی وزیر و عضو شورای معاونین وزارت کشور، رئیس مرکز مطالعات، تحقیقات و آموزش وزارت کشور و نماینده وزیر در هیات امنای دانشگاه علوم انتظامی ناجا، حضور در مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری ، سازمان صدا و سیما، ستاد کل نیروهای مسلح کشور ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سازمان ملی جوانان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان بین المللی آیسسکو، ایرنا، موسسه مطبوعاتی ایران و معاونت اجتماعی ناج ، عضو شورای مرکزی کمیته ملی جنگ نرم و عملیات روانی و…. از فارغ التحصیلان این دانشگاه است.

«وحید یامین پور» شهرت خود را بیشتر در جریان انتخابات بدست آورد. خاصه با یادداشت های تندی که علیه زهرا رهنورد و موسوی به رشته تحریر در آورد و در رجا نیوز و… منتشر هم شدند. از حامیان سرسخت دکتر احمدی نژاد است و وبلاگ نویس. خودش می گوید هنرمند است و لااقل در مورد هنر اظهار نظر می کند. او دانش آموخته «حقوق جزاست»، مدرس دانشگاه آزاد هم هست. در فهرست دانشجویان امام صادق نام او به چشم می خورد که کنارش آمده که هنوز دانشجوی این دانشگاه است. یامین پور سابقه حضور در رادیو جوان را نیز دارد. او مشاور شبکه سوم سیما هم هست و مجری گری را هم به قول خودش بعضی وقت ها که صلاح باشد انجام می دهد. اینها را جمع بزنید با چند خبرنگار دیگر.

در محل هاروارد به سبک جمهوری اسلامی ایران

پل مدیریت، از معدوده مناطقی است که در فرایند سال های پس از انقلاب نام خود را تغییر نداده است. عده ای بر این باورند که نام پل مدیریت از دانشکده مدیریت هاروارد که در همین منطقه، یعنی محل فعلی دانشگاه امام صادق(ع) بوده اخذ کرده است. پس از انقلاب دانشجوهای انقلابی بنای این ساختمان را در اختیار انقلاب قرار می دهند و دانشگاه امام صادق در همین محل که بنای آماده مناسب با هدف دانشگاه نیز داشته بنا می شود. در اینکه این دانشگاه چگونه تاسیس شده است اختلاف نظرهایی وجود دارد. ماجرا به نقل قول آیت الله مهدوی کنی در خصوص چگونگی تاسیس این دانشگاه در کتاب خاطرات بر می گردد. ظاهرا محل بحث همان است که در صفحه ۳۹۷ ـ این کتاب ـ بیان شده است:

در این اساسنامه آیت الله منتظری به عنوان ریاست عالی آمده است . اختیارات کلی این جامعه در اختیار هیأت امنا بود. البته عنوان‏ ‏ریاست عالی برای آیت الله منتظری مبتنی بر این بود که ایشان به سمت قائم مقام رهبری توسط مجلس خبرگان تعیین شده بود. ولی‏ ‏پس از عزل ایشان از این سمت ، قهرا ریاست عالی موضوعا منتفی گردید و پس از بروز مشکلاتی که مانع از حضور ایشان در جلسات‏ ‏هیأت امنا و قهرا منجر به استعفای ایشان شد، سرانجام ادامه کار هیأت امنا بدان شکل غیر ممکن می‎نمود. مقام معظم رهبری‏ ‏حضرت آیت الله خامنه ای مصلحت دیدند تا زمان اصلاح اساسنامه و تعیین امنای جدید، جریان کارهای جامعه با نظر حقیر انجام‏ ‏گیرد و در واقع من به عنوان جانشین هیأت امنا با تعیین هیأت مدیره ای مرکب از بعضی از اعضای امنا و جز آنان ، مسئولیت اداره‏ ‏جامعه را عهده دار شدیم .

به هر تقدیر، در حال حاضر ریاست این دانشگاه را ایت الله مهدوی کنی بر عهده دارد. دانشگاه در سال ۱۳۶۱ مقارن با سالروز ولادت حضرت محمد(ص) و امام صادق(ع) تشکیل شد. هیات موسس این دانشگاه از میان شخصیت هایی چون آیت الله خامنه ای و حضرات آیات مشکینی، مهدوی کنی، امینی، امامی کاشانی و … بودند. دانشگاه در ابتدا در سه رشته معارف اسلامی و تبلیغ (الهیات)، معارف اسلامی و علوم سیاسی، معارف اسلامی و اقتصاد، در مقطع کارشناسی ارشد پیوسته، آغاز به کار کرد. گروهی از جوانان از همان سال های آغاز تاسیس، برای تحصیل به این دانشگاه وارد شدند. در سال ۱۳۶۹ دو رشته دیگر « معارف اسلامی و مدیریت» و «معارف اسلامی و حقوق» در مقطع کارشناسی ارشد به مجموعه رشته‌های موجود اضافه شد و در سال ۱۳۷۱ دوره‌های مقطع دکتری در این دانشگاه در چهار رشته الهیات، علوم سیاسی، علوم اقتصادی، و فرهنگ و ارتباطات تاسیس شد و در سال ۱۳۸۲ ششمین رشته در مقطع کارشناسی ارشد پیوسته تحت عنوان «معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات» ایجاد می شود.

نکته جالب آنکه این دانشگاه به هیچ وجه برای اداره خود از مراکز دولتی بودجه ای دریافت نمی کند و هزینه های خود را از طریق کمک های مردمی که اکثرا از بازار تامین می شود تامین می کند. دانشجویان بابت تحصیل در این دانشگاه پولی پرداخت نمی کنند، اما در ابتدای ورود متعهد می شوند که اگر از تحصیل در این دانشگاه باز ماندند، هزینه ای را که تاکنون برای تحصیلشان پرداخت شده است را بازپرداخت کنند.

رسانه ها

ظاهرا فردا نیوز، تابناک، فرارو ، رجا نیوز ، جنبش عدالتخواهی ، شبکه و روزنامه ایران(ارگان رسمی دولت)، دنیای اقتصاد، کیهان، رسالت، همشهری جوان، پنجره، رسالت، سیاست روز و…در جناح های مختلف و گاها مقابل هم حرکت می کنند. اما مدیران ارشد این سایت ها و روزنامه ها و نشریات همگی همان وجه مشترک را دارند؛ «امام صادقی» هستند.

«وحید جلیلی»، برادر سعید جلیلی، هرچند مثل برادر امام صادقی است، اما ظاهرا مثل او به امور سیاسی و امنیتی علاقه نداشته، سردبیر سابق روزنامه ابرار، بیشتر کار رسانه ای کرده، در حال حاضر هم در سایت مرکز اسناد و مجله راه به ایفای نقش می پردازد.

«فرید الدین حداد عادل» فرزند حداد عادل، رئیس سابق مجلس هم در این میان به چشم می خورد. با آن سن کم مدیر دبستان مهمی مثل «؛دبیرستان فرهنگ» است، سردبیر سابق همشهری جوان و عضو سیاست گذار نشریه پنجره، منتسب به زاکانی و حامی محمود احمدی نژاد نیز در این بین هست. البته در بین دانش آموختگان امام صادق، کم نیستند کسانی که شهرتشان با بزرگان تشابه دارد. اما فرید الدین حدادعادل یکی از رسانه ای های آنهاست.

«محمد حسین خوشوقت»، مدیر کل سابق رسانه های وزارت کشور و معاون اسبق مطبوعات خارجی وزارت ارشاد(در زمان احمد مسجد جامعی) نیز در این بین به چشم می خورد. این روزها او مدیریت سایت فرارو (نزدیک به قالیباف) را بر عهده دارد.

مازیار بیژنی(کاریکاتوریست این روزنامه) از روزنامه کیهان، علی میرزاخانی خسروشاهی سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد، صالح اسکندری از رسالت، محمد قادری از تابناک، مقداد نیلی، حسن روزی طلب، علی نادری و مهدی فاطمی از موسسه ایران و رجا نیوز، مجید رفیعی از فردا نیوز و…. همگی چهره های رسانه ای امام صادق هستند.

ذکر تمامی دانش آموختگان امام صادق که در مطبوعات نیز فعال هستند از حوصله این نوشتار خارج است، اما مشخصات برخی از چهره ها در جدول آمده است.

اقتصادی ها

«علی صالح آبادی» رئیس سازمان بورس اوراق بهادار، از مدیرانی که با عوض شدن دولت نیز هنوز موسم تغیرش فرا نرسیده است، از دانش آموختگان «اقتصاد» دانشگاه امام صادق است و البته در بدنه این سازمان جز او نیز دانش آموختگانی به چشم می خورند. البته اگر از دانش موختگان صرف نظر کنیم، رئیس اسبق سازمان بورس نیز، یعنی ؟؟؟ عبده تبریزی هم در این دانشگاه مدتی تدریس می کرده است.

« محمدهادی زاهدی وفا»، شخصی که حضورش در بین تیم مذاکره کننده ایران با گروه ۵+۱ برای بسیاری سوال برانگیز بود. چراکه او سوابق اقتصادییست تا سوابق دیپلماتیک، او در حال حاضر معاون وزیر وزیر اقتصاد است.

« اصغر ابولحسنی هیستانی » نیز در همان وزارت خانه زادی وفا مشغول است، او را به عنوان معاون بانک و بیمه وزیر اقتصاد می شناسند، البته پیشتر نیز در دانشگاهی که یک امام صادقی دیگر ریاستش را بر عهده داشت معاون بود، یعنی دانشگاه پیام نور. «سیدمحمد موسوی»، مدیر کل دفتر امور صادرات و روابط بین الملل وزارت صنایع و معادن دیگر امام صادقی اقتصادی است.

« داوود منظور»، معاون برنامه ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو نیز از اقتصادی های امام صادق به شمار می رود، فارغ التحصیلان اقتصادی این دانشگاه در بدنه کارشناسی و در سطح مدیران درجه ۳-۴ بسیار هستند که از ذکر نام آنها خودداری شده است.

دیپلمات ها و رایزن ها

در بدنه وزارت خانه ها هم امام صادقی ها به چشم می خورند و ازجمله وزارت امور خارجه. حجت الله ایوبی(رایزن فرهنگی سابق در پاریس معاون اجتماعی پور محمدی، رئیس موسسه اکو(وابسته به وزارت خارجه و وزارت ارشاد))، محمد باقرخرم شاد(معاون سابق وزیر علوم و معاون آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه)، ابولحسن خلج منفرد(رایزن فرهنگی ایران در ترکیه)، علیرضا اسماعیلی کلیشمی(رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا)، سید محمد طباطبایی(رایزن فرهنگی ایران در فرانسه)و… محمدرضا مجیدی(معاون سابق وزیر کشور و نماینده ایران در یونسکو)، محمدرضا دهشیری (معاون محدرضا مجیدی در مقر جمهوری اسلامی ایران در یونسکو- پاریس و استاد دانشکده روابط بین الملل دانشگاه وزارت امور خارجه)، لکی زاده(سفیر ایران در لهستان، معاون اداره مجمع شیمیایی و خلع سلاح وزارت خارجه)، رکن آبادی (مدیرکل اداره خاورمیانه و کاردار سابق ایران در دمشق )

دقت شود که هرچند رایزنان فرهنگی حکم خود را از وزارت امور خارجه دریافت می کنند، اما در اصل تابع سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به شمار می روند و نمی توان آنها را دیپلمات نامید.

ارشادی ها

اگر خود سید محمد حسینی، وزیر ارشاد فعلی و رئیس سابق دانشگاه پیام نور را فاکتور بگیریم، بازهم، چه در دوره جدید و چه در دوره قبلی حضور امام صادقی ها در بدنه وزارت ارشاد در سطح مدیران ارشد چشم گیر است. از آن میان می توان به : « محمد الله یاری»، مدیرکل کتاب وزارت ارشاد، « محمدهادی همایون»، رئیس پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات، معاون اسبق برنامه‌ریزی و توسعه وزیر ارشاد، « حسین عرب اسدی»، مدیرکل سابق ارشاد استان تهران، « محمدجواد آقاجری»، معاون سابق فرهنگی وازرت ارشاد و «محمد مهدی انصاری»، معاون سابق برنامه ریزی وزارت ارشاد، رئیس مرکز مطالعات و توسعه رسانه ها، اشاره کرد.

دیگران

«سعید جلیلی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی هم امام صادقی است. کسی که پایان نامه او در زمان انتصابش مورد بحث قرار گرفت. پایان نامه ای تحت عنوان « سیاست خارجی پیامبر (ص)» مورد توجه رسانه ها قرار گرفت. در شورای عالی امنیت ملی امام صادقی های دیگری هم حضور دارند، که درسمت های عالی به ایفای نقش می پردازند، از آن جمله می توان به «پیمان جبلی»، «علی باقری» و… اشاره کرد. در سایر وزارت خانه ها و مراکز دولتی هم اشخاصی در سطح مدیران ارشد به این سبک حضور دارند، که ذکر همه مقدور نیست.

از مجلس که بگذریم«کاظم جلالی» سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را نیز باید ببینیم که دانش آموخته این دانشگاه است و البته غلامرضا مصباحی مقدم، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، که پیشتر سمت معاونت پژوهشی این دانشگاه را بر عهده داشته است.

«ناصر باهنر»(فرزند شهید باهنر و برادر نایب رئیس مجلس شورای اسلامی) و «حسین سوزنچی» نیز دو کارشناس و عضو هیات تدوین کتب درسی هستند.

اساتید

شاید یکی از خواص منحصر به فرد این دانشگاه استفاده حداکثری از اساتید باشد. اگرچه غاطبه فارغ التحصیلان این دانشگاه را طیفی خاص تشکیل می دهند اما نباید تصور کرد که آنها از حضور اساتید با طرز فکر دیگر بهره مند نیستند. از سرشناس ترین چهره های سیاسی جناح موسوم به اصلاح طلب و حتی اپوزوسیون در این دانشگاه تدریس می کردند.

چهره هایی مثل: حسین بشیریه(بنیانگذار جامعه شناسی سیاسی)، سعید حجاریان، محسن کدیور، داوود هرمیداس باوند(عضو جبهه ملی)، چنگیز پهلوان(از شرکت کنندگان در کنفرانس برلین)عبدالرضا هوشنگ مهدوی(مورخ) و… در این دانشگاه تدریس کردند!

«مصطفی پورمحمدی» رئیس فعلی سازمان بازرسی کشور، معاون و جانشین اسبق وزیر اطلاعات و وزیر کشور در دولت اول احمدی نژاد است. شخصیتی است که نامش با امام صادق پیوند خورده، هرچند دانش آموخته این دانشگاه نیست، اما دانشجویان زیادی در کلاس درس او در این دانشگاه حاضر شدند.

سردار «رحیم صفوی» را همه با آن لباس نظامی می شناسند، اما او هم در دانشکده‌ علوم سیاسی تدریس کرده، همچنین حضور دانش‌جعفری وزیر مستعفی اقتصاد و دارایی و حامیان محسن رضایی در انتخابات اخیر نیز در لیست اساتید چشم گیر است. «حمید مولانا» نیز از چهره هایی است که در این دانشگاه تدریس می کرده است.

«غلامعلی حداد عادل» رئیس سابق مجلس نیز از مدرسین این دانشگاه است. «سعید جلیلی» اگرچه از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اما همچنان در کنار استاد پیشین خود «احمد علم الهدی» به تدریس تفسیر سیاسی قران می پردازد.

امام صادقی های اصلاح طلب

کسی نمی تواند ادعا کند امام صادق اصلاح طلب تربیت می کند! اما از بین دانش آموختگانش هم هر ازچندی اصلاح طلبی بیرون می اید. از آنجمله می توان به عبدالله رمضان زاده اشاره کرد. امیرحسین ترکش‌دوز، عضو دفتر میرحسین موسوی در سالهای پس از نخست وزیری وی،عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران و از فعالین ارگان مطبوعاتی این سازمان(عصر ما)، او هم از امام صادقی ها به شمار می رود. هرچند او از چهره هایی است که بعد از سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به سمت اصولگرایان تمایل پیدا کرد. مصطفی کواکبیان، نماینده اصلاح طلب مجلس هشتم هم جزو آن گروه است.

خسرو تهرانی(یا خسرو قنبری) جزء اولین ورودی های دانشگاه امام صادق است. سال های ابتدای اصلاحات است و کتاب شنود اشباح نقل مجالس است. نویسنده، در این کتاب فردی به نام خسرو تهرانی را به دست داشتن در انفجار دفتر نخست وزیری میکند. سایر متهمین این کتاب(که حسین شریعتمداری هم به آن نقدهای جدی وارد کرد) بیشتر شناخته شده بودند، اما خسرو تهرانی اولین بار عکسش در این کتاب منتشر شد. کتابی که ایت الله مهدوی کنی، رئیس دانشگاه امام صادق آن را در یکی از جلسات بچه بازی نامیده بود(به گزارش پایگاه خبری شریف نیوز) بر اساس اسناد دانشگاه امام صادق، خسرو قنبری(تهرانی) حدودا یک سال پس از واقعه مزبور(یعنی ماجرای بمب گذاری در دفتر نخست وزیری که در شنود اشباح به ان اشاره شده است) در شهریور سال ۶۰ وارد دانشگاه امام صادق شده است و به شماره دانشجویی ۶۳۳۰۴۵۱۱۹، تحصیل در رشته معارف‌اسلامی و علوم سیاسی را آغاز کرده است و پایان نامه خود را نیز در سال ۱۳۷۲ با عنوان « ساخت روانی و جامعه شناسانه سازمان مجاهدین خلق ایران با نگاه به مباحث تکنیکی » با مشاوره «احمد علم الهدی» و «محمد محمدی ری شهری» و به راهنمایی دکتر سریع القلم، ارایه می دهد.

دانشگاه امام صادق هم مثل سایر مراکز آموزش عالی دانش آموختگان زیادی را تربیت و به جامعه تحویل داده است. اما نباید فراموش کرد که رویه این دانشگاه و سبک «پرورش و آموزش» در آن زیاد شبیه سایر دانشگاه ها نیست. همان پرورشی که فارغ التحصیل این دانشگاه را «امام صادقی» می کند. طوری که بعد از سال ها مهر امام صادقی همیشه روی کارنامه فارغ التحصیلان می ماند. موسسان و مرتبطین منتفذ این دانشگاه هم همیشه تاکید کرده اند که این دانشگاه برای تربیت مدیران فعالیت می کند. چیزی که با نام محل شکل گیری دانشگاه، یعنی دانشکده مدیریت هاروارد، نیز شباهت زیادی دارد؛ اما به سبکی جز آنچه قرار بوده در آن بنا پیش از تاسیس دانشگاه امام صادق(ع) اتفاق بیافتد.

بدیهی است که هر انقلابی، برای تربیت مدیران خود در نظام سیاسی جدید می باید دانشگاهی تاسیس کند تا مدیرانی هماهنگ با خود را به نظام سیاسی تزریق کند. اما تعداد دانش آموختگان این دانشگاه در دوران های پیشین نشان از آن دارد که فارغ التحصیلان این دانشگاه نتوانستند در سطح مدیران ارشد کشور نقش بازی کنند. مشخصا این دانشگاه به خاطر تربیت مدیر دئر جمهوری اسلامی تاسیس شده بود. نکته ای که موسسان ان نیز بارها در سخنرانی های خود به آن ازعان کرده اند. اما از میان هزاران نفر مدیر ارشد، چند نفر از امام صادقی ها توانستند پست های مهم را به عهده بگیرند. بی شک بخش عمده بدنه کارشناسی بسیاری از سازمان ها در اختیار امام صادقی ها است. اما از میان وزرا، کمتر دیده شده لا اقل در چند دولت قبلی وزیری از امام صادق روی کار بیاید. حسینی، وزیر ارشاد فعلی اولین تجربه وزارت امام صادقی ها است. تا پیش از آن و در دولت های گذشته، امام صادقی ها زیاد در پست های مدیریتی دولتی ایفای نقش نمی کردند و بیشتر در سازمان هایی مثل صدا و سیما و یا وزارت خانه های خاصی در حد مدیران دسته یک و دو فعالیت می کردند.

برخی از فارغ التحصیلان

نام-نام خانوادگی

فعالیت

سید محمد حسینی

وزیر ارشاد

سعید جلیلی

دبیر شورای عالی امنیت ملی

محمدهادی زاهدی وفا

معاون وزیر وزیر اقتصاد

مصطفی کواکبیان

نماینده مجلس

حجت الله ایوبی

رایزن فرهنگی سابق در پاریس معاون اجتماعی پور محمدی، رئیس موسسه اکو(وابسته به وزارت خارجه و وزارت ارشاد)

غلامرضا خواجه سروی

معاون وزیر علوم

محمد باقرخرم شاد

معاون سابق وزیر علوم و معاون آموزش و پژوهش وزارت امور خارجه

علی باقری

معاون بین الملل جلیلی

محمدرضا مجیدی

معاون سابق وزیر کشور و نماینده ایران در یونسکو

محمدرضا دهشیری

معاون محدرضا مجیدی و استاد دانشکده روابط بین الملل دانشگاه وزارت امور خارجه

حسام الدین آشنا

معاون اسبق وزیر اطلاعات و عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق

محسن اسماعیلی

عضو حقوق دان شورای نگهبان

پیمان جبلی

بنیانگذار گفتگوی خبری، از مدیران بخش خبری ۲۰:۳۰، رئیس سابق دفتر سیما در بیروت و مشاور سعید جلیلی

خسرو تهرانی(قنبری)

-

عبدالله رمضان زاده

استاندار سابق کردستان، سخنگوی دولت اصلاحات

کاظم جلالی

سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی

فرید الدین حداد عادل

سردبیر اسبق همشهری جوان، عضو شورای سردبیری هفته نامه پنجره/ مدیر دبیرستان فرهنگ

حسین رضی

مدیر اسبق شبکه العالم

حسین کرمی

قائم مقام معاونت صدا و سیما

علی صالح آبادی

رئیس سازمان بورس

علی اکبر علیخانی

رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم

علی درستکار

مجری سیما

ابولحسن خلج منفرد

رایزن فرهنگی ایران در ترکیه

علیرضا اسماعیلی

رایزن فرهنگی ایران در ایتالیا

محسن اسلامی

مدیر کل فرهنگی وزارت علوم

سید محمد طباطبایی

رایزن فرهنگی ایران در فرانسه

محمدهادی همایون

رئیس پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات، معاون اسبق برنامه‌ریزی و توسعه وزیر ارشاد

فاضل نظری

مدیر حوزه هنری تهران

وحید جلیلی

سردبیر اسبق روزنامه ابرار، سردبیر اسبق ماهنامه سوره، پایه گذاری دفتر مطالعات جبههٔ فرهنگی انقلاب اسلامی، بنیانگذار مجله راه و برادر سعید جلیلی

اصغر ابولحسنی هیستانی

معاون بانک و بیمه وزیر اقتصاد، معاون سابق دانشگاه پیام نور

سیدحسن حسینی

رییس سابق دانشکده صدا و سیما

روح الله احمدزاده کرمانی

استاندار فعلی فارس(جوان ترین استاندار)، رئیس اسبق دانشکده خبر و دبیر هیات امنای این دانشگاه مشاور عالی وزیر و عضو شورای معاونین وزارت کشور، رئیس مرکز مطالعات، تحقیقات و آموزش وزارت کشور و نماینده وزیر در هیات امنای دانشگاه علوم انتظامی ناجا، حضور در مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری ، سازمان صدا و سیما، ستاد کل نیروهای مسلح کشور ، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، سازمان ملی جوانان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان بین المللی آیسسکو، ایرنا، موسسه مطبوعاتی ایران و معاونت اجتماعی ناج ، عضو شورای مرکزی کمیته ملی جنگ نرم و عملیات روانی

جهانگیر بیابانی

رییس سابق شبکه آموزش سیما

رضا معین آبادی

مدیر ارزیابی العالم

سید احمد سادات

مدیر شبکه العالم

ناجی چنانی

از مجریان و مدیر کل اتاق خبر العالم

خسرو فریاد رس

ناظر العالم

لکی زاده

معاون اداره مجمع شیمیایی و خلع سلاح وزارت خارجه/ سفیر جدید در لهستان

داوود منظور

معاون برنامه ریزی و امور اقتصادی وزارت نیرو

رکن ابادی

رئیس اداره خاورمیانه وزارت امورخارجه/ کاردار سابقه ایران در دمشق

کمیل قیدرلو

مدیریت نظارت بر شورای نظارت بر صداوسیما/ معاون برنامه ریزی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران

ناصر اسدی

رئیس فرهنگ سرای رسانه

محمد سرشار

رئیس سابق فرهنگسرای دانشجو قائم مقام کانون اندیشه جوان

مهدی آذرمکان

مدیر کل روابط عمومی وزارت کشور

محمد الله یاری

مدیرکل کتاب وزارت ارشاد

سیدمحمد موسوی

مدیر کل دفتر امور صادرات و روابط بین الملل وزارت صنایع و معادن

فاضل نظری


مدیر حوزه هنری تهران

یاسر مرادی

مدیرکل سابق اخبار داخلی ایرنا

علی جعفری

رئیس اسبق دفتر دین و رسانه صدا و سیما

وحید یامین پور

مجری و مشاور مدیر شبکه سه، عضو کمیسیون رسانه مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری،عضو هیأت علمی گروه علوم اجتماعی و ارتباطات دانشگاه آزاد تهران شرق، مدرس«هنر وتمدن اسلامی» دانشگاه هنر، مدیر دفتر مطالعات اجتماعی و فرهنگی وزارت کشور

صالح اسکندری

روزنامه رسالت

امیرحسین ترکش‌دوز

عضو دفتر میرحسین موسوی در سالهای پس از نخست وزیری، عضو سابق سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران، از فعالین عصر ما)ارگان مطبوعاتی این سازمان(، معاون اسبق پژوهشی موسسه دین واقتصاد، مدیریت سایت احیا، همکاری با جنبش عدالتخواه دانشجویی

حسین عرب اسدی

مدیرکل سابق ارشاد استان تهران

محمدجواد آقاجری

معاون سابق فرهنگی وازرت ارشاد

محمد مهدی انصاری

معاون سابق برنامه ریزی وزارت ارشاد، رئیس مرکز مطالعات و توسعه رسانه ها

حسن علیزاده

مدیر کل دفتر روابط عمومی و امور بین الملل وزارت نیرو

محمدحسین خوشوقت

مدیریت سایت فرارو/ مدیر کل سابق رسانه های وزارت کشور، معاون مطبوعات خارجی دولت اصلاحات

کمیل خجسته

مدیریت سایت khamenei.ir

محمد قادری

سردبیر سایت تابناک

مجید رفیعی

سردبیر سایت فردا

علی میرزاخانی خسروشاهی

سردبیر دنیای اقتصاد، معاون معاونت سردبیرمجله اقتصاد ایران، دبیر گروه اقتصادی روزنامه هم میهن، تدریس علوم اقتصادی در دانشگاه شاهد

مجید مختاری

سردبیر سابق روزنامه سیاست روز، حضور در خبرگزاری فارس

مقداد نیلی

از مسئولین سایت رجا، از بنیانگذاران شبکه ایران

میثم فکری

سردبیر رادیو جوان

مجید بذرافکن

مدیر سابق سایت مرکز اسناد

حسن روزی طلب

فعال در روزنامه ایران، شریف نیوز و رجا نیوز

علی نادری

فعال در سایت رجا نیوز

مهدی فاطمی

فعال در سایت رجا نیوز

مازیار بیژنی

کاریکاتوریست روزنامه کیهان

به دلیل تغییرات در دولت در جریان انتقال دولت، می باید درصدی از خطا را در سمت ها متصور بود.

————-

این گزارش در صفحه ۶ روزنامه اعتماد مورخ ۳ بهمن ۱۳۸۸ به چاپ رسید.

اینجا ایران است: انتخابات در سه قاب


احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام

احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام

اینجا ایران است؛ امروز دیگر مثل ۱۰ سال قبل تاجزاده تکیه زده بر صندلی رئیس ستاد انتخابات کشور نیست، او در زندان است، احمدی نژاد هم دیگر شاکی انتخابات نیست. مناسبات بین افرادی چون هاشمی، حدادعادل، مرتضی نبوی، ناطق نوری و… به کلی دگرگون شده است و کسی هیچ نمی داند، ده سال دیگر افرادی که امروز تیتر یک هفته نامه ای عادی هستند، کجای دنیا و زیر کدام سقف و روی کدام صندلی هستند!

همه ما شاکی هستیم، یک گروه امین بنشینند، رای همه را دوباره بشمارند. / آیا در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینکه من و خانواده ام به یک فرد(غیر از کاندیدای برنده) رای داده ایم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم؟ این که از عدالت خارج است. / شنبه شب چهار صندوق به فرمانداری می رسد ولی متاسفانه رئیس ستاد انتخابات کشور مانع از اعلام نتایج شمارش اینها می شود./ این چهل و هشت ساعت تاخیر هیچ توجیهی ندارد جز اینکه باید تفسیر کرد آقایان پس از تحلیل روند آرا تصمیم گرفتند در بعضی از صندوق ها اقداماتی انجام دهند./ خود بنده در چند صندوق شاهد بودم که لیست گروهی که مجریان انتخابات به آن وابسته هستند، به راحتی در اطراف صندوق ها توزیع می شد./ بنده از نقاط مختلف خبر دارم که افرادی غیر از اعضا صندوق را برای شمارش وارد کرده اند و یا مثلا در صندوقی که سه هزار رای داشته است تعدادی را شمارش کردندو…..

اشتباه نکنید، اینها جملات کسانی نیست که این روزها مورد عتاب قرار گرفتند، آنهایی که پس از اعتراض به نتایج انتخابات ۲۲ خرداد از سوی فاتحان به برهم زدن قاعده بازی یا نداشتن روحیه پذیرش شکست متهم شدند. فاتحانی که پس از انتخابات و در واکنش به اعتراض کاندیداهاهی دیگر که به گفته آنان سندی نداشتند، رفتار معترضان را به «بدترین نوع دیکتاتوری» تشبیه کرده بودند.

این ها دقیقا جملاتی است که شخصی حدود ۱۰ سال قبل در جریان شکست انتخاباتی خود و چهره مورد نظرش هاشمی رفسنجانی در انتخابات مجلس ششم و شکست ناطق نوری کاندیدای مورد علاقه اش در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۲ خرداد سال ۷۶، به زبان آورده است. ۱۰ سال گذشته و حالا گوینده سطرهای بالا که روزی در کنار مراجع و اشخاصی چون شورای نگهبان، مرتضی نبوی، غلامعلی حداد عادل و….در مقام نقد و اتهام به دست اندرکاران برگزاری انتخابات برآمده بود ـ در کنار همان ها ـ تمام قد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری دهم دفاع می کند.

این ۱۰ سال گذشته و متشاکی که روزگاری رئیس ستاد انتخابات کل کشور بود در اوین به سر می برد یا در دادگاه در جایگاه متهم می نشید و شاکی که روزگاری کاندیدای مورد نظرش از انتخابات ریاست جمهوری، و خودش ناکام از انتخابات مجلس و شورای شهر بازگشته بود روی صندلی ریاست جمهوری در پاستور نشسته است.

شورای نگهبان هنوز هست، اما در انتخابات ۲۲ خرداد سال ۱۳۸۸ چنانکه در اطلاعیه شماره شش در انتخابات مجلس ششم واکنش نشان داد، واکنش نشان نمی دهد. نبوی، حدادعادل، هاشمی رفنسجانی، ناطق نوری و…. همه هستند. اما روابط زیادی دگرگون شده و نظرات گاها ۱۸۰ درجه تغییر کرده. جهرمی دیگر آن همکار شورای نگهبان نیست و حتی به عنوان وزیر از سوی معاون سابقش به مجلس معرفی نشد. در انتخابات سال ۱۳۸۸، مثل انتخابات سال ۱۳۷۸ شاکی این داستان مدعی رای کم خوانده شده هاشمی رفسنجانی نیست. و هاشمی هم امروز دلنگران رئیس ستاد انتخاباتی است که روزگاری کاندیدای ناکامی در دفاع از هاشمی به او هجوم برده بود.

ناطق نوری امروز سکوت کرده و بیش از ۱۰ سال می گذرد از روی که عکسش به عنوان رقیب اصلی خاتمی روی دیوارهای شهر بود، و استاندار سابق اردبیل که از خوبی ها و پاکی او در دادگاه(دادگاهی که به مناسبت دفاع از خود در برابر اتهام استفاده کردن از امکانات دولتی به نفع ناطق نوری تشکیل شده بود) می گفت و دلش از حیثتی می ترسید که ممکن بود به خاطر رای دادن او و خانواده اش به ناطق خدشه دار شود. هم هاشمی، هم ناطق که روزی استاندار سابق اردبیل، استاد دانشگاه و…. در مصاحبه ها و خطابه های دادگاه از آنها دفاع می کرد و هر دو ناکام ماندند، امروز نقد آنها را آیین خود کرده است. او امروز منتقد آن دو است و البته پیروز میدان انتخابات.

آقای انتخابات

از نگاه بسیاری پرونده انتخابات ریاست جمهوری دهم بسته شده است. در این مقاله نیز قصد، ورود به انتخابات ریاست جمهوری دهم نیست! صفحات آرشیو اواخر دهه ۷۰ نشریات، از مردی می گویند که ظاهرا هر بار مطرح شدن نامش، دیروز و امروز با کلید واژگانی چون «انتخابات»، «تخلف»، «رای» و… (درست یا نادرست) همراه شده است، «محمود احمدی نژاد».

احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام2

احمدی نژاد در دادگاه روزنامه سلام۲

شاید کمتر کسی از ثبات قدم این مرد برای انتخاب شدن برای آنچه از آن با عنوان «توفیق خدمت» یاد می کند گفته باشد. ممارستی درخور تامل. او هرگز به عنوان نماینده مجلس یا عضو شورای شهر انتخاب نشد، در عوض به یکباره رئیس جمهور شد. یکبار شکست در انتخابات شورای شهر، یکبار شکست در انتخابات مجلس…. اما احمدی نژاد سرانجام در سوم تیرماه سال ۸۴ مقابل کسی که پیشتر به حمایت از او احتمال تخلف در انتخابات را مطرح کرده بود(هاشمی رفسنجانی در انتخابات مجلس ششم) توانست پیروز شود. از این تاریخ به بعد دیگر اظهار نظری از احمدی نژاد مبنی بر احتمال تخلف در انتخاباتی وجود ندارد.

ماجرای مجلس ششم

احمدی نژاد در سال ۱۳۷۸، در ششمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی زیر عنوان «فهرست ۳۰ نفره ائتلاف خط امام و رهبری» و لیست برگزیده جمعیت وابسته به موتلفه(این لیست در صفحه ۴ هفته نامه شما، شماره ۱۵۲ مورخ ۲۷ بهمن سال ۱۳۷۸ تحت عنوان «کاندیداهای برگزیده جمعیت» منتشر شده است، سه صفحه بعد هم نظرات احمدی نژاد در صفحه ۷ در خصوص لزوم تغییر مدیران فرهنگی و… در کنار سایر کاندیداهای برگزیده منتشر شده است.) در کنار هاشمی رفسنجانی، محسن رضایی، حسن روحانی، یحی آل اسحاق، علی عباسپور تهرانی، محمدرضا باهنر، محمدجهرمی، علی لاریجانی، غلامعلی حدادعادل و…..با کد انتخاباتی«۰۴۱» شرکت، اما شکست می خورد.

اما گزارشی که احمدی نژاد را آنقدر ناراحت کرده بود چه بود؟ گزارشی بود که در صفحه۹(سیاسی) مورخ ۱۹ مرداد ۱۳۷۶ از طرف نمایندگی روزنامه در استان اردبیل تحت عنوان «تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل» منتشر شده بود. در گزارش مزبور نگارنده تخلفات استانداری( که احمدی نژاد در راس آن استاندار بوده است) را بر می شمرد. ذکر این نکته هم ضروری به نظر می رسد که احمدی نژاد به خاطر انتشار این گزارش علیه مدیر مسئول روزنامه سلام شکایت می کند و دادگاه هم در حکمی که به تاریخ۱۳/۵/۸۷ ابلاغ شد مدیر مسئول را مقصر تشخیص داده است و بدیهی است که درج این قسمت از مطلب به معنای تاید آن از سوی روزنامه نیست. تنها برای تنویر افکار عمومی در خصوص آنچه احمدی نژاد در دفاعیاتش گفته بود این بخش از گزارش عینا اینجا درج می شود.

انتخابات تمام می شود و نتایج اعلام، حدودا دو هفته از انتخابات گذشته، اما احمدی نژاد به شدت نسبت به اعلام نتایج شکایت می کند. نشریه شما، شماره ۱۵۴ مورخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۷۸ ورق می خورد.

تیتیر یک: «احتمال تقلب در شمارش آراء» سه تیتر فرعی: «مرتضی نبوی: دکتر حداد عادل در مسجد هدایت با خانواده اش رای داده است اما تعداد آراء را صفر اعلام کرده اند»، «موحدی ساوجی: با افرادی که به حوزه های رای گیری می آمدند و مردم را به نوشتن لیست خاصی تشویق می کردند هیچ برخوردی نمی شد!» و تیتر سوم از قول کسی است که امروز بر صندلی ریاست جمهوری در پاستور تکیه زده«دکتر احمدی نژاد: ۴۸ ساعت در اعلام نتایج تاخیر کردند که در بعضی صندوق ها اقداماتی انجام دهند!» پایین صفحه اعلامیه شماره ۶ شورای نگهبان توجه را جلب می کند با این تیتر: «در صندوقی که خود داوطلب و بستگانش رای داده اند، رای آنها صفر خوانده شده است!»

صفحه اول هفته نامه شما، شماره 154مورخ پنج شنبه 12 اسفند 1378

صفحه اول هفته نامه شما، شماره ۱۵۴مورخ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸

در پایین صفحه هم یادداشتی بدون نام در حمایت از اکبر هاشمی رفسنجانی نوشته شده است. در این یادداشت آمده: «آنها تهاجم به هاشمی را پس از اتمام شمارش آراء و اعلام آن از طرف وزارت کشوری که دست خودشان است و مجری انتخابات است هم دست برنداشتند» مخاطب این برگه های کاهی با اتفاقاتی که در جریان و پس از انتخابات افتاده از دیدن این سطرها که در وصف هاشمی آمده متعجب می شود: «چه کسانی اینطور از حضور یک سردار رشید اسلام به وحشت افتادند؟ / چرا آنها حرمت شکنی بزرگی از بزرگان انقلاب اسلامی را اینگونه بی پروا شروع کرده و ادامه می دهند/ هاشمی و هاشمی ها ۴۰ سال است جان بر کف و آبرو بدست، آماده هرگونه تهاجم و تخریب و تهمت ضد انقلاب و استکبار و مزدور استعمار و عناصر التقاطی و منحرفین و منافقین و… بوده و هستند و هیچگاه صحنه را ترک نخواهند کرد»

رای ها را دوباره بشمارند

به صفحه ۱۱ برویم، جایی که گزارش تیتر یک آن با گفتگوی آقای دکتر محمود احمدی نژاد آغاز می شود. متن کامل این گفتگو ازقرار زیر است:

در این دوره انتخابات از آنجایی که مجموعه مجریان انتخابات در وزارت کشور دارای گرایشات شدید سیاسی به یک حزب و جناح خاصی بودند و در رفتارشان هم این تمایل را بروز می‌دادند. فضا به گونه‌یی شکل گرفت که این جور مسائل و این حرف‌ها و شایعات به طور طبیعی مطرح می‌شود. وقتی وزیر کشور و یا رئیس ستاد انتخابات کشور حرفی می‌زند که بوی مخالفت با قانون می‌دهد، طبیعی است که وقتی به پایین‌تری‌ها می‌رسد، آنها هر کاری که دلشان بخواهد انجام می‌دهند.

احمدی نژاد سپس در وصف ناطق نوری(که در مناظره انتخاباتی با موسوی او را متهم کرد) می گوید: شخص آقای ناطق نوری در دیدار با استانداران که قبل از انتخابات برگزار شد به صراحت اعلام کردند احدی حق ندارد از بیت المال و امکانات و حیثیتی به نفع من استفاده کند. اگر این کار را کردید من در آن دنیا شاکی شما هستم.

گفتگوی احمدی نژاد در صدر گفتگوی معترضان به نتیجه انتخابات در صفحه  11، هفته نامه شما، شماره 154مورخ پنج شنبه 12 اسفند 1378

گفتگوی احمدی نژاد در صدر گفتگوی معترضان به نتیجه انتخابات در صفحه ۱۱، هفته نامه شما، شماره ۱۵۴مورخ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸

خود بنده در چند صندوق شاهد بودم که لیست گروهی که مجریان انتخابات به آن وابسته هستند، به راحتی در اطراف صندوق‌ها توزیع می‌شد و رای‌دهندگان تشویق می‌شدند تا به آن لیست رای بدهند و در شمارش هم بنده از نقاط مختلف خبر دارم که افرادی غیر از اعضای صندوق را برای شمارش وارد کرده‌اند و یا مثلاً در صندوقی که سه هزار رای داشته است تعدادی از برگه‌های رای را شمارش کرده‌اند و بعد نتیجه را به کل تعمیم داده‌اند که این امر خلاف قانون است.

این عملکرد نشان می‌دهد که صد درصد نمی‌شود روند را تایید کرد. شنبه‌شب چهارصد صندوق به فرمانداری می‌رسد ولی متاسفانه رئیس ستاد انتخابات کشور مانع از اعلام نتایج شمارش اینها می‌شود و اولین اطلاعی که به مردم می‌دهد روز دو شنبه غروب است و این ۴۸ ساعت تاخیر هیچ توجیهی ندارد جو اینکه باید تفسیر کرد به اینکه آقایان پس از تحلیل روند آرای تصمیم گرفتند در بعضی از صندوق‌ها اقداماتی انجام دهند.

در چهارصد صندوق اول آقای هاشمی‌رفسنجانی حدوداً نفر هفتم بوده است، در تهران معمولاً از ۳۰۰ هزار رای به بالا، روند ثابت می‌ماند اما در این مسیر آنقدر اعلام نکردند، که ما نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاد که رتبه آقای هاشمی به ۲۶ و ۲۷ و حالا هم سی‌ام رسیده است و تازه رفته‌اند یک کسی را آورده‌اند که شاکی می‌گوید هستم. خوب همه ما شاکی هستیم که بنابر بازشماری است یک گروه امین بنشینند، رای همه را دوباره بشمارند و این نشان می‌دهد که روند غیرعادی است و متاسفانه سازمان نظارت همه ما سازمان منسجمی نیست. مثلاً در بعضی از حوزه‌ها از نزدیکان برخی از کاندیداها، مدتی به عنوان ناظر انتخاب شده‌اند و در آن صندوق‌ها این افراد آرا بالای آوردند که نشان می‌دهد این عادی نیست.

در پایان استاندار سابق اردبیل در محضر دادگاه می گوید: بنده به طور صریح می گویم که به یک کاندیدا غیر از ریاست محترم جمهوری فعلی(آقای خاتمی) رای دادم و از رای خودم هم پشیمان نیستم. آیا در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینکه من و خانواده ام به یک فرد رای دادیم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم این که از عدالت خارج است. من از محضر دادگاه تقاضای احقاق حق دارم.

و یا شنیده شده است در برخی از مناطق تهران برگه‌های آرا در بیرون از محل صندوق‌ها در دست افراد بوده است. وزارت کشور باید در این زمینه به روشنی توضیح دهد. ادعا نمی‌کنم که اگر آرا بازشماری شود، نتیجه کلی تغییر می‌کند ولی می‌توان گفت جایگاه خیلی افراد تغییر پیدا خواهد کرد.

نقل قول جالب دیگری هم از مرتضی نبوی در همین صفحه به چشم می خورد، در ابتدای آن از قول نبوی آمده است: اگر آراء بازشماری شود، نتایج تغییر خواهد کرد. استدلال های نبوی جالب توجه است(نظیر چنین استدلال هایی اخیرا از سوی شورای نگهبان و چهره هایی مثل حداد عادل، نبوی و… تخطئه شدند) در مناطقی که ائتلاف خط امام و رهبری رای بالایی داشتند آرای دکتر غفوری، باهنر و لاریجانی را صفر اعلام کردند. در ادامه، این حامی احمدی نژاد در عصر حاضر ـ شاید از قول حداد عادل ـ استدلال می کند: «در شهرک فرهنگیان با توجه به اینکه دکتر حدادعادل یک چهره فرهنگی است و در بین فرهنگیان مقبولیت دارد آراء وی در آنجا هم صفر اعلام شده است..» چنین استدلالی در جریان انتخابات اخیر نیز مطرح شد. برخی کاندیداها گفته بودند که چرا در شهرهای محل زادگاهشان رای پایین تری آوردند با توجه به اینکه نوعا روابط قومیتی در برخی از مناطق می توانسته موجب شود که کاندیدای مزبور در منطقه خاصی رای بالاتری داشته باشد.

در انتخابات اخیر روزنامه کیهان در خبری به نقل از خبرگزاری ایرنا که از روی این سایت حذف شده بود، اندکی پس از اعلام نتایج انتخابات تحت عنوان «احمدی نژاد در شهر زادگاه نامزدها هم پیروز شد» مدعی شده بود احمدی نژاد در زادگاه محسن رضایی رای بیشتری از رضایی داشته است. امری که با واکنش شدید سایت منتسب به رضایی مواجه شد. پس از آن برخی سایت ها و نشریات به دفاع از خبر مذکور پرداخته و گفته بودند اینکه نامزدی در شهر خودش رای نیاورد امری غیر ممکن نیست!

بازخوانی انتخابات به نفع احمدی نژاد و یاران

رئیس ستاد انتخابات کشور که محمود احمدی نژاد از او یاد می کند، کسی نبود جز «مصطفی تاجزاده» که در حال حاضر در زندان به سر می برد. او در سخنرانی که مهرماه سال گذشته داشت با ایراد اتهام علیه کسانی که آن انتخابات را مخدوش دانسته بودند تمام اتهامات خود را رد کرد. ماجرای آن انتخابات پر حاشیه سرانجام با دخالت شورای نگهبان تمام شد. پس از آنکه شورای نگهبان ۷۰۰ هزار رأی اعلام شده توسط وزارت کشور وقت را باطل کرد، حداد عادل به مجلس شورای اسلامی راه یافت. هاشمی رفسنجانی در رتبه آخر از فهرست سی نفره کاندیداهایی که یک چهارم آراء لازم برای کسب کرسی مجلس در شهر تهران رابدست آورده بودند، قرار گرفت. شورای نگهبان با اعلام اینکه در انتخابات تقلب شده‌است به بازشماری آراء پرداخت. آرای کاندیداهای دیگر را کاهش و رتبه رفسنجانی را تا رتبه ۲۰ ارتقاء یافت ولی هاشمی رفسنجانی خود از نمایندگی انصراف داد. احمدی نژاد هم هرگز به مجلس راه نیافت. تاج زاده(همتای کامران دانشجو در انتخابات ریاست جمهوری دهم دانشجو رئیس ستاد انتخابات کشور در انتخابات اخیر بود و وزیر علوم فعلی) یک سال و دو روز بعد(در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۷۹) از مصاحبه احمدی نژاد با نشریه شما به جرائمی نظیر: مداخله‌غیر‌قانونی در انتخابات، ممانعت از اقدامات سازمان بازرسی کل کشور، در رسیدگی و شناسایی عاملین جرم در صندوق‌های مبطول؛ سوء‌استفاده از موقعیت شغلی و …. محکوم می شود.

در نظام اسلامی نباید در قبال رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد؟

تصویری از گزارش « تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل »  روزنامه سلام شماره 1790 مورخ یکشنبه 19 مرداد 1376

تصویری از گزارش « تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل » روزنامه سلام شماره ۱۷۹۰ مورخ یکشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۷۶

سوم مرداد ۱۳۷۸، دادگاه ویژه روحانیت. آن روز محمود احمدی نژاد با پیراهن سفید در دادگاه سلام حاضر شده بود. این عکس در برخی از سایت های اینترنتی وجود دارد. عده ای تصور می کنند احمدی نژاد در کنار سایر شاکیان(ترقی و… نمایندگان مجلس آن دوران به خاطر درج یک نامه خاص) در آنجا حاضر شده است. روزنامه سلام به خاطر درج آن نامه تعطیل شده و غائله ۱۸ تیر براه افتاده است. ماجرایی که شاید در زمان خودش در تاریخ جمهوری اسلامی بی سابقه بوده. احمدی نژاد در این دادگاه حضور پیدا می کند و نقش فعالی دارد. کلا روزنامه دو شکایت دارد. یکی شکایت نمایندگان مجلس و دیگری شکایت محمود احمدی نژاد. اما نه به خاطر چیزی شبیه آنکه سایر شاکیان در دادگاه حاضر شدند. شکایت او به گزارش این روزنامه در مورد سوء مدیرت ها و استفاده از امکانات دولتی در انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد سال ۷۶ در استانداری اردبیل (که با رای دادگاه مشخص شد حقیقت نداشته است)بازمیگردد.

روزنامه سلام به مدیر مسئولی موسوی خوئینی ها که اظهار نظرش در مورد احمدی نژاد ناظر بر اینکه تابحال اسمی از او نشنیده بوده با واکنش احمدی نژاد مواجه می شود.

ماجرا از این قرار بود که این روزنامه در شمار ۱۷۹۰ مطلبی تحت عنوان «تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل» (از سری گزارش های تحلیلی از وضعیت برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کل کشور) که توسط نمایندگی این روزنامه در اردبیل تهیه شده بوده منتشر می کند. مطلب مذکور اشاراتی مبنی بر تخلفات استانداری در جریان انتخابات ریاست جمهوری دوم خرداد سال ۷۶ به نفع کاندیدای رقیب (ناطق نوری) دارد. موسوی خوئینی ها تعجب کرده که بین این همه احتمالا موارد نا درستی که در روزنامه به چاپ رسیده، چرا باید پاسخگوی این یک مورد خاص باشد. شکایت از سوی کسی که در گزارش نامی از او برده نشده است و تنها به عنوان حقوقی او اشاره شده است. خوئینی ها خدا را شاهد می گیرد که تاکنون احمدی نژاد را اصولا ندیده بوده و اولین بار در دادگاه او را می بیند. مدیر مسئول روزنامه سلام می گوید: آقای احمدی نژاد که از سوی مدیران استان وکالت ندارد که شاکیت نماید! خوئینی ها خطاب به به احمدی نژاد می گوید آیا این انصاف است که اگر کاندیدای مورد علاقه آقای احمدی نژاد رای نیاورده، مشکل خود را با طرح شکایت علیه خبرنگار سلام و سپس مدیر مسئول آن بخواهند حل کند؟

احمدی نژاد هم از خود دفاع میکند. او می گوید از خبرنگار شکایتی نکرده است و زمانی که از نام استاندار در گزارش استفاده شده است منظور شخص او بوده است. در ادامه احمدی نژاد خودر ا اینگونه تعریف می کند: من یک معلم دانشگاه هستم و دکترای راه و ساختمان دارم و مدت ۱۸ سال است که در خدمت مردم بوده و همیشه تابع تکلیف بوده ام و مقررات شرعی را هم می دانم. جهت اطلاع شما می گویم در استان اردبیل که خدمت می کردم هزینه برق، تلفن و گاز منزلم را می پرداختم و با اینکه طبق قانون، استانداغران معاف هستند اما احتیاط می کردم.

خوئینی ها به احمدی نژاد گفته است که همه می دانند او طرفدار متعصب یک کاندیدای خاص بوده است و استاندار اسبق اردبیل در جواب می گوید: بنده اعلام می کنم که متعصب نیستم و به خاطر هیچ کس حاضر نیستم قیامتم را به دنیای کس دیگری بفروشم. احمدی نژاد سپس در وصف ناطق نوری(که در مناظره انتخاباتی با موسوی او را متهم کرد) می گوید: شخص آقای ناطق نوری در دیدار با استانداران که قبل از انتخابات برگزار شد به صراحت اعلام کردند احدی حق ندارد از بیت المال و امکانات و حیثیتی به نفع من استفاده کند. اگر این کار را کردید من در آن دنیا شاکی شما هستم.

در پایان استاندار سابق اردبیل در محضر دادگاه می گوید: بنده به طور صریح می گویم که به یک کاندیدا غیر از ریاست محترم جمهوری فعلی(آقای خاتمی) رای دادم و از رای خودم هم پشیمان نیستم. آیا در نظام اسلامی نباید در قبال اظهار نظر قانونی و رای افراد، حیثیت آنها مصون باشد. به صرف اینکه من و خانواده ام به یک فرد رای دادیم، باید اینطور مورد حمله قرار بگیریم این که از عدالت خارج است. من از محضر دادگاه تقاضای احقاق حق دارم.

این پرونده به نفع احمدی نژاد تمام می شود و دادگاه رای به مجرمیت مدیر مسئول روزنامه سلام به جرم نشر اکاذیب به قصد اضرار به غیر موضوع ماده ۶۹۸ قانون مجازات عمومی می دهد. دادگاه خوئینی ها را به تحمل شش ماه حبس تعزیری محکوم می کند که این مجازات با عنایت به ماده ۲۲ قانون مجازات اسلامی به لحاظ خدمات متهم در قبل و بعد از انقلاب و وضع خاص وی، به پرداخت ۵ میلیون ریال جزای نقدی تبدیل می شود.

اما گزارشی که احمدی نژاد را آنقدر ناراحت کرده بود چه بود؟ گزارشی بود که در صفحه۹(سیاسی) مورخ ۱۹ مرداد ۱۳۷۶ از طرف نمایندگی روزنامه در استان اردبیل تحت عنوان «تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل» منتشر شده بود. در گزارش مزبور نگارنده تخلفات استانداری( که احمدی نژاد در راس آن استاندار بوده است) را بر می شمرد. ذکر این نکته هم ضروری به نظر می رسد که احمدی نژاد به خاطر انتشار این گزارش علیه مدیر مسئول روزنامه سلام شکایت می کند و دادگاه هم در حکمی که به تاریخ۱۳/۵/۸۷ ابلاغ شد مدیر مسئول را مقصر تشخیص داده است و بدیهی است که درج این قسمت از مطلب به معنای تاید آن از سوی روزنامه نیست. تنها برای تنویر افکار عمومی در خصوص آنچه احمدی نژاد در دفاعیاتش گفته بود این بخش از گزارش عینا اینجا درج می شود. گفتنی است در دادگاه زمانی که موسوی خوئینی ها مدعی می شود که در هیچ کجای گزارش به احمدی نژاد توهینی یا نسبت ناروایی داده نشده است، احمدی نژاد از هیئت منصفه دادگاه می خواهد که خودشان گزارش را یکبار دیگر بخوانند. ۶ بند مورد بحث گزارش، که نگارنده استاندار و استانداری را به آن ها متهم کرده بود از قرار زیر است:

۱- تخریب چهره کاندیدای رقیب(آقای خاتمی) در مساجد و محافل مختلف.

۲- تحت فشار قرار دادن کارمندان ادارات اردبیل برای تهیه طومارهایی در حمایت از یک کاندیدا که در بعضی از ارادت مانند اداره کل مسکن و شهرسازی و اداره کل صنایع پس از اعلام نتایج انتخابات کارکنانی که تحت فشار به امضای طومار اقدام کرده بودند، با اعتراض خود از ورود مدیران کل بر ادارات به مدت چند روز جلوگیری کردند. در اغلب ادارات استان مدیران که تا یک هفته پس از اعلام نتایج انتخابات از ترس اعتراض کارکنان در سر کار خود حاضر نمی‌شوند.

۳- دادن وعده و وعیدهای رنگی و بی‌پایه به مردم به شرطی که کاندیدای مورد نظر در شهر آنها حائز بیشترین آرا شود. در این راستا استانداری اردبیل با دست بردن به آمار جمعیتی بخش‌های نیرو و جلب رضایت وزیر کشور هم خطی خود مبنی بر تبدیل بخش‌های فوق به شهرستان به مردم مناطق فوق عده داد که در صورت پیروزی این جناح، از مزایای بیشتری هم به ظاهر برخوردار خواهند شد.

۴- انجام وظایف خود در قبال مردم، مشروط به حمایت مالی مردم از دفاتر تبلیغاتی یک کاندیدای خاص که به عنوان نمونه می‌توان به درخواست از امنای یک شهرک تازه تاسیس مبنی بر اینکه در صورت انجام حمایت مالی از دفاتر تبلیغاتی کاندیدای مورد نظر نسبت به حل مشکل ایشان اقدام خواهد شد.

۵- دعوت از چهره‌های شناخته شده یک جناح خاص و لشگرکشی اداری به جلسات سخنرانی چهره فوق.

۶- استفاده وسیع از مراسم و جلسات عزاداری مردم که روحانیون طرفدار یک جناح در آن نسبت به ترغیب مردم به رای دادن به کاندیدای مشخص تشویق می‌شوند… حضور فعال برخی از نیروهای نظامی در حمایت از چهره مورد علاقه استاندار و کادر اجرایی استان هم چشمگیر و قابل توجه بود و به خصوص شدت آن زمانی بود که امام جمعه تبریز در سفری به اردبیل در جمع پاسداران انقلاب اسلامی رای دادن به کاندید خاص را تکلیف شرعی و دینی اعلام کرد…

احمدی نژاد معاون وزیر احمدی نژاد

فراز و نشیب روزگار گویا تمامی ندارد. روزگاری محمود احمدی نژاد معاون وزیر کار آینده اش جهرمی (در دولت نهم)بوده. وزیری که حتی در لیست کابینه دوم احمدی نژاد جا نگرفت!

همین سال گذشته تاجزاده که حالا در زندان روزگار می گذراند در نشستی که از سوی انجمن اسلامی دانشجویان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران (مهرماه ۱۳۸۷)برگزار شده بود در بازخوانی پرونده انتخابات دوم خرداد ۷۶ گفته بود: «کسانی که سعی کردند انتخابات سال ۷۶ و ۷۸ را در تهران و شهرستان ها خدشه دار کنند، امروز بر مسند قدرت نشسته اند… در آن دوره ای که گفتم آقای جهرمی که اکنون(سال ۸۷) وزیر کار است معاون آقای جنتی بود و این تیم را اداره می‌کرد. یکی از معاونینش هم آقای احمدی نژاد بود…» در ادامه تاجزاده افراد ذکر شده و کسان دیگری چون کردان را به مخدوش کردن انتخابات مجلس ششم متهم کرده بود. جهرمی دیگر وزیر کار نیست و کردان هم با همه حاشیه ها دیگر در قید حیات نیست. محمدعلی بشارتی جهرمی(وزیر کشور دولت دوم هاشمی رفسنجانی) که در گزارش روزنامه سلام به وی اشاره شده بود، بی سر و صدا و هیاهوی مطبوعاتی مشاور امنیتی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است.

در سال ۸۸ هستیم، آقای احمدی نژاد به خواست قلبی اش که لا اقل ده سال است در دل داشته رسیده است، از روزهایی که احمدی نژاد خود را نامزد نمایندگی مجلس یا عضویت در شورای شهر کرده بود خیلی سال گذشته است. در سال ۸۸ او بر صندلی ریاست جمهوری تکیه زده. یعنی بالاترین مقام اجرایی در جمهوری اسلامی ایران. او به خواست قلبی اش که از آن با عنوان «توفیق خدمت» یا «نوکری ملت» یاد می کند به هر ترتیب دست یافته است.

اینجا ایران است؛ امروز دیگر مثل ۱۰ سال قبل تاجزاده تکیه زده بر صندلی رئیس ستاد انتخابات کشور نیست، او در زندان است، احمدی نژاد هم دیگر شاکی انتخابات نیست. مناسبات بین افرادی چون هاشمی، حدادعادل، مرتضی نبوی، ناطق نوری و… به کلی دگرگون شده است و کسی هیچ نمی داند، ده سال دیگر افرادی که امروز تیتر یک هفته نامه ای عادی هستند، کجای دنیا و زیر کدام سقف و روی کدام صندلی هستند!

————–

منابع و ماخذ:

  1. ۱٫ عذرا فراهانی/ اسناد و پرونده های مطبوعاتی ایران/ جلد دوم/ تهران/ باهمکاری مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه/ ۱۳۸۴٫/ رسیدگی به پرونده مدیر مسئول سلام/ ص: ۸۵۱، ۸۵۲، ۸۵۳، ۸۵۴، ۸۶۹
  2. ۲٫ بابک داد/ رأی مردم/ تهران/طرح نو/ ۱۳۸۰/ ص: ۳۳، ۳۷
  3. ۳٫ تحلیلی بر انتخابات ریاست جمهوری در استان اردبیل/ روزنامه سلام/ شماره ۱۷۹۰/ یکشنبه ۱۹ مرداد ۱۳۷۶/ صفحه ۹(سیاسی)
  4. ۴٫ احتمال تقلب در شمارش آراء/ هفته نامه شما (ارگان حزب موتلفه)/ شماره ۱۵۴/ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸ /صفحه ۱۱(ادب و هنر)
  5. ۵٫ چرا به آیت الله هاشمی این همه تهاجم می کنند؟/ هفته نامه شما (ارگان حزب موتلفه)/ شماره ۱۵۴/ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸/ صفحه اول
  6. ۶٫ اطلاعیه شماره شش شورای نگهبان/ هفته نامه شما (ارگان حزب موتلفه)/ شماره ۱۵۴/ پنج شنبه ۱۲ اسفند ۱۳۷۸/ صفحه اول

———————-

این گزارش در سایت پارلمان نیوز، مورخ ۱۶ بهمن ماه ۱۳۸۸ منتشر شد.

War - Edwin Starr

هزينه های ۸ سال جنگ خانمانسوز که مردم ايران پرداختند ۱۰۰۰ ميليارد دلارهزينه جنگ، ۳۲۰۰ شهر روستا ويران يک ميليون کشته ومعلول،