۱۳۸۸ آذر ۱۴, شنبه
مادران عزادار بازداشت شدند، هرانا
گزارش فعالين حقوق بشر و دموکراسی نيروهای لباس شخصی بسوی مادران يورش بردندو ۴ نفر از مادران را دستگير و به نقطه نامعلومی منتقل کردند. در نقاط مختلف پارک به مادران عزادار و دختران جوان يورش می برند و ۱۱ نفر از آنها را دستگير و به وان های خود که در ميدان آب نمای پارک لاله مستقر بودند انتقال دادند.
آنها در حال گشت زدند در پارک هستند و هر مادری را می بينند مورد اهانت و بدرفتاری قرار ميدهندو سپس دستگير می کنند تا لحظه ارسال اين گزارش تعقيب و دستگيری مادران ادامه دارد و حتی در خيابانها اطراف پارک تعدادی از مادران دستگير شدند. احتمال زياد دارد که آمار دستگيريها بيش از ۱۵ نفر باشد. آمار بيش ۱۵ نفر اعلام شده توسط شاهدان عينی گزارش شده است. برخوردها با مادران غيرانسانی گزارش شده است.
نيروهای امنيتی – انتظامی که در حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ نفر تخمين زده می شوند آنها در نقاط مختلف پارک مستقر شده اند.تعدادی از مامورين لباس شخصی که در هفته های گذشته از مادران اقدام به فيلم برداری می کردند امروز مادران شرکت کننده را شناسائی می کنند و اقدام به دستگيری آنها می کنند.نيروهای امنيتی دستگيريهای خود را علاوه بر پارک به خيابانها اطراف پارک کشاندند.
بیانیه نازنین پوینده و سهراب مختاری
بیانیه نازنین پوینده و سهراب مختاری
ما همچنان بر خواستۀ به حق خود استوار ایستاده ایم
|
اما ما همچنان بر خواستۀ به حق خود استوار ایستاده ایم و تا زمانی که زنده ایم برای اجرای عدالت و افشای حقایق این قتلها که علیه آزادیخواهی و جامعۀ روشنفکری در ایران صورت گرفت، تلاش خواهیم کرد.
ما بی هیچ حس انتقام جویانه ای خواهان افشای حقایق این جنایات و نیز تمام جنایات دولتی در سی سال گذشتۀ کشورمان هستیم. و همچون پدرانمان لغو مجازات اعدام و برچیدن دستگاه سانسور و سرکوب را پیش شرط تحقق آزادی و اعتلای فرهنگی در کشورمان میدانیم.
یادشان گرامی و افکارشان جاویدان
نازنین پوینده و سهراب مختاری
بیانیه کانون روزنامهنگاران و نویسندگان برای آزادی به مناسبت 16 آذر
در تاریخ مبارزات اجتماعی ایران، روز 16 آذر اسطورهی مقاومت دانشجو در برابر استبداد و نماد پایداری در مقابل هجوم نظام دیکتاتوری و عوامل آن به حریم دانشگاه و دیگر عرصههای جامعه بوده و هست؛ اگر از 16 آذر 1332 تا کنون، قندچیها، بزرگنیاها، رضویها و همهی دانشجویان آزادیخواه برای مبارزه با استبداد و کوتاه شدن دست قوای نظامی از دانشگاه، سینهی خود را سپر کردند و با فریاد آزادی جان باختند، به این دلیل است که میخواهند مکان و فضای آموزش علوم و تبادل نظر و اندیشه، از دخالت خودکامگان در امان بماند و دانشجویان و استادان بتوانند آزادانه در مسایل علمی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و هنری اظهار نظر نمایند. پس از 56 سال، اما نظام جمهوری اسلامی ایران با هدف سرکوب اعتراضهای دانشجویی و خیزشهای مردمی و با صدور احکام اعدام، ضرب و شتم و شکنجه و آزار و زندان و بیکار کردن استادان و بیرون راندن دانشجویان، کوشش دارد دانشگاهها را به مکتبخانههای دینی تبدیل ساخته و افکار عقب ماندهی ارتجاعی را بر محیط دانشگاهی و علمی اعمال کند. شواهد عینی نشان میدهد که هرچه به 16 آذر نزدیک میشویم، هجوم وحشیانهی جمهوری اسلامی ایران بیش از پیش شدیدتر شده و بازداشت دانشجویان مبارز و اعدام مبارزان در زندان در ماههای گذشته، نشان از ترس و وحشت نظام جمهوری اسلامی از خیزشهای مردمی دارد، اما به موازات آن اقدام دانشجویان و مردم بیشتر شهرهای کشور ایران با برگزاری اعتصابها و اعتراضهای جنبش دانشجویی، زنان و کارگران حق بدیهی و طبیعی خود را برای آزادی بیان و حقوق شهروندی ابراز میدارند. دانشجویان ایران، نه تنهاهمواره در کنار دیگر اقشاراجتماعی در مبارزه علیه جمهوری اسلامی ایران حضور داشتهاند و هزینههای بسیاری پرداختهاند، بلکه موتور حرکت و یکی از عوامل مهم سازماندهی اعتراضها و اعتصابها هستند. 16 آذر 1388، پیش روی ماست و به جهت تداوم مقاومت مردم در برابر حاکمیت استبداد که به بهانهی انتخابات، منجر به خیزش مردمی سراسر کشور شد و افکار عمومی و رسانههای گروهی جهان را تحت تأثیر قرار داد، میتواند ویژگیهای نوینی را فراروی داشته باشد. رژیم جمهوری اسلامی ایران، برای سرکوب اعتراضهای به حق مردم، بار دیگر برای به انحراف کشاندن اذهان عمومی داخلی و خارجی و به ویژه حرکتهای اجتماعی، موضوع تسلیحات اتمی را عمده کرده است، در حالیکه در عرصهی داخلی کشور به علت تاراج ثروت و اموال ملت و تمرکز قدرت در دست مافیای مذهبی (تئومافیوکراسی)، همهی پایگاههای خود را از دست داده است و برای بقای خویش حتا در واپسین روزهایش به سرکوب عریان خواهد پرداخت. کانون روزنامهنگاران و نویسندگان برای آزادی از مبارزات هممیهنان و دانشجویان و از همبستگی مردم ایران علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در سالروز 16 آذر پشتیبانی میکند. عمر هیچ نظام استبدادی طولانی نیست و با استمرار آهنگ اعتراضهای مردمی نوید پیروزی نزدیک است. کانون روزنامهنگاران و نویسندگان برای آزادی دوازدهم آذر ماه 1388 برابر با سوم دسامبر
2009 rooznamehnegar@netcologne.de
پست الکترونیکی: