۱۳۹۴ فروردین ۴, سه‌شنبه

پای یک آخوند در قتل فرخنده باز شد (مشابه آنچه بارها در ایران اتفاق افتاده): فرخنده پس از 'مجادله درباره خرافات با یک روحانی متهم به قرآن سوزی شد'

پای یک آخوند در قتل فرخنده باز شد (مشابه آنچه بارها در ایران اتفاق افتاده):
فرخنده پس از 'مجادله درباره خرافات با یک روحانی متهم به قرآن سوزی شد'



بی بی سی : شاهدان عینی می گویند که فرخنده، زن افغانی که در حمله مردان خشمگین کشته و جسد او در روز روشن سوزانده شد، پس از به چالش گرفتن خرافات مذهبی به غلط متهم به سوزاندن قرآن شده بود.
به گفته شاهدان فرخنده که هفته پیش در کابل به قتل رسید، پیش از حادثه درحال مجادله با یک روحانی درباره فروش تعویذ (بلاگردان) - از طرف این روحانی - به زنان در مسجد و زیارتگاه شاه دوشمشیره بود.
او در حین این مجادله متهم به سوزاندن قرآن شد و جمعیتی این اتهام را شنید و به او حمله ور شد.
صدها نفر روز دوشنبه علیه این قتل در کابل راهپیمایی کردند.
فرخنده که ۲۸ سال داشت با چوب و چماق مضروب شد، لگد خورد، با اتومبیل زیر گرفته شد و بعد جسد او در خیابان با اتومبیل کشانده شد و بعد به آتش کشیده شد.
یک مامور پلیس که شاهد این قتل در روز پنجشنبه بود به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که فرخنده درحال بحث با یک روحانی محلی بود.
پدر فرخنده گفت که او شکایت داشت که چرا زنان از سوی این روحانی تشویق به اتلاف پولشان برای خرید بلاگردان می شوند.
محمد نادر به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت: "برپایه این دروغ ها، مردم نتیجه گرفتند فرخنده مسلمان نیست و او را به قصد کشت زدند."
سید حامد شاه ماموری که شاهد این واقعه بود گفت فرخنده انکار می کرد که قرآن را آتش زده است.

او گفت: "فرخنده گفت که من مسلمانم و مسلمان قرآن آتش نمی زند. با جمع شدن یک گروه بزرگتر، پلیس سعی داشت آنها را عقب بزند، اما از کنترل خارج شد."

این قتل باعث خشم بی سابقه در میان افکار عمومی شده است.
تظاهرکنندگان خواستار محاکمه همه مسببان مرگ فرخنده شده اند. یک مقام که در این باره تحقیق می کند گفته است که هیچ شاهدی از قرآن سوزی توسط فرخنده وجود ندارد.
ژنرال محمد ظاهر روز یکشنبه در مراسم خاکسپاری فرخنده به خبرنگاران گفت: "شب گذشته همه اسناد و شواهد را مرور کردم اما هیچ شاهدی نیافتم که بگوید فرخنده قرآن را آتش زده است. فرخنده کاملا بی گناه بود."
پلیس می گوید که ۱۸ نفر در ارتباط با این حادثه دستگیر شده اند، و انتظار دستگیری های بیشتری می رود. به علاوه ۱۳ مامور پلیس به خاطر ناکامی در جلوگیری از این قتل در ملاء عام معلق شده اند.
شکریه که روز دوشنبه از مسجد و زیارتگاه شاه دوشمشیره، محل قتل، بازدید می کرد به بی بی سی گفت که این حمله ای "نه فقط به فرخنده، بلکه به همه زنان افغان بود. آنها همه ما را کشته اند."
تظاهرکنندگان خواستار عدالت شدند و یک درخت یادبود کاشتند.
اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان دستور تحقیق درباره قتل را صادر کرده است.
تصور می شود که این حمله اولین مورد از این نوع در افغانستان بوده باشد.
در بدعتی تازه، تابوت حامل پیکر فرخنده را زنان حمل کردند.

خانواده فرخنده ابتدا گفته بود که او بیماری روانی داشته اما پدر فرخنده بعدا با پس گرفتن این حرف گفت که پلیس توصیه کرده بود چنین بگوید تا خطر حملات تلافی جویانه علیه آنها کم شود.

مداوای مجروحان یمنی در بیمارستان مجهز سپاه در تهران

 مداوای مجروحان یمنی در بیمارستان مجهز سپاه در تهران


Yemenis-in-Tehran-4
۵۲ مجروح بمب‌گذاری‌های روز جمعه‌ی گذشته در یمن جهت مداوا به بیمارستان مجهز “بقیه‌الله” تهران که به سپاه پاسداران تعلق دارد، منتقل شده‌اند.
سلیمان حیدری، سرپرست تیم پزشکی این مجروحان که خود به یمن اعزام شده بود با اعلام این خبر به خبرگزاری‌های ایران گفته که دولت ایران بعد از ارسال ۲۴ تن دارو و تجهیزات پزشکی به شهر صنعا، تصمیم گرفت که گروهی از مجروحان را به تهران انتقال دهد.
وی هم‌چنین اضافه کرده که این افراد نیاز به «ارتوپدی، جراحی‌های عمومی،‌ جراحی پلاستیک و اورولوژی» دارند.
او تاکید کرده که «جمهوری اسلامی برحسب وظیفه ذاتی، دینی و انسانی خود اقدام به کمک‌رسانی در این زمینه کرد».
به گفته‌ی آقای حیدری، بمب‌گذاری‌های انتحاری در دو مسجد شهر صنعا، ۱۴۰ کشته و ۵۰۰ مجروح به جای گذاشته است.
صنعا از چند ماه قبل تحت کنترل شعیان حوثی که به جمهوری اسلامی وابسته هستند قرار دارد. این شورشیان که از سلاح‌های سنگین بهره می‌برند، در ماه گذشته، عبدربه منصور هادی، رییس جمهوری قانونی یمن را برای مدتی در حصر خانگی قرار دادند. آقای هادی، پس از آزادی به شهر عدن نقل مکان کرد و دولت خود را در آن‌جا تشکیل داد.
بدین ترتیب یمن در حال حاضر عملا با دو دولت در صنعا و عدن اداره می‌شود.

تصویری:‌ تظاهرات اعتراضی مردم خشمگین در روز خاکسپاری یونس عساکره در خرمشهر

تصویری:‌ تظاهرات اعتراضی مردم خشمگین در روز خاکسپاری یونس عساکره در خرمشهر

Younes-Asakereh-Funeral-Protest-5
مراسم تشییع و خاکسپاری یونس عساکره، جوان خرمشهری که در اثر خودسوزی اعتراضی جان خود را از دست داد، به تظاهرات علیه حکومت ایران تبدیل شد.
بر اساس گزارش‌های رسیده به “تقاطع”، در این مراسم که از ساعت ۹ صبح روز دوشنبه (۳ فروردین-۲۳ مارچ) و با تجمع در خیابان‌های اطراف “حسینیه‌ کوت‌ شیخ” خرمشهر آغاز شد، هزاران شهروند معترض که بسیاری از آن‌ها را جوانان تشکیل می دادند، فریادهای “حریه حریه” (آزادی آزادی) سر می‌دادند. جمعیت خشمگین، سپس با خواندن شعر و یزله به سوی مرکز شهر و بازار خرمشهر حرکت کردند تا این‌که حدود ساعت ۴ عصر به سمت قبرستان شهر رفتند و پیکر یونس عساکره حدود ساعت پنج و نیم به خاک سپرده شد.
بر اساس این گزارش، روز دوشنبه تصاویر و پوسترهای بزرگ آقای عساکره به زبان‌های عربی و فارسی در تمام سطح شهر خرمشهر دیده می‌شد.
این جوان ۳۱ ساله‌‌، صبح روز ۲۳ اسفند-۱۴ مارچ و یک روز پس از آن‌که دکه‌‌ی میوه‌فروشی‌اش توسط ماموران شهرداری خرمشهر تخریب شد، خود را در مقابل ساختمان شهرداری این شهر به آتش کشید.
او که متاهل و دارای دو فرزند بود، ابتدا به “بیمارستان طالقانی” اهواز که مخصوص سوانح سوختگی است، منتقل گردید و بعدتر به تهران انتقال داده شد تا این‌که صبح روز یکشنبه (۲ فروردین‌) بر اثر شدت جراحات و به ویژه عفونت ناشی از سوختگی داخلی در “بیمارستان مطهری” تهران درگذشت.

هزاران شهروند کابل خواستار دادخواهی از مرگ فرخنده شدند

هزاران شهروند کابل خواستار دادخواهی از مرگ فرخنده شدند


هزاران شهروند کابل در اعتراض به کشتن و سوزاندن فرخنده صبح امروز در برابر ساختمان دادگاه عالی افغانستان در شهر کابل تجمع کردند.
فرخنده عصر پنجشنبه ۲۸ حوت/اسفند در نزدیکی مسجد شاه دوشمشیره در مرکز شهر کابل از سوی مردان خشمگین به جرم آتش زدن قران با سنگ و چوب کشته و بعد جسدش سوزانده شد.
تظاهرکنندگان شعارهای "عدالت عدالت و ما همه فرخنده ایم"، "جهالت جهالت دشمن انسانیت"، "فرخنده خواهر مایی و ما برایت جان می‌دهیم" سر دادند.
تظاهرات امروز کابل از طریق شبکه‌های اجتماعی هماهنگ شده بود. از چند روز قبل، مرگ فرخنده باعث ایجاد واکنش‌های زیادی اجتماعی در این افغانستان شده و در شبکه‌های اجتماعی نیز صفحاتی به منظور حمایت از او به نام 'منم فرخنده'، 'داد خواهی برای محاکمه فرخنده' و 'قاتلان فرخنده باید محاکمه شوند' راه افتاده‌است.
تظاهرات کنندگان در زیر باران شدید اکنون در مقابل دادگاه عالی تجمع کرده اند
دیروز نیز صدها نفر در خیابان جلو مسجد شاه دو شمشیره کابل تظاهرات کردند و در یک عمل نمادین در محلی‌که که جسد فرخنده سوختانده شده بود،نهال شانی کردند.
گزارشگر بی‌بی‌سی در محل می‌گوید که تعداد تظاهرات‌کنندگان بین ۲ تا ۳ هزار نفر بودند. در زمان برگزاری این تجمع باران به شدت می‌بارید.
افراد تجمع‌کننده در پایان با صدور قطعنامه خواستار برکناری مسئولان امنیتی شدند که در روز کشته شدن فرخنده خانواده او را مجبور کرده بودند که به رسانه‌ها بگویند دخترش دچار بیماری روانی است.
فعالین مدنی شب گذشت لوحه جاده انداربی، محل قتل فرخنده را به جاده فرخنده تغییر دادند
پدر فرخونده در روز مرگ او اعلام کرده بود که دخترش بیماری روانی دارد. بعد پدر فرخونده اعتراف کرد که مقامات پلیس او را مجبور کرده بوده که به رسانه‌ها بگوید دخترش بیماری روانی داشته است.
همچنین این افراد خواستار برکناری تمام مقامات رسمی و غیر رسمی شدند که قتل فرخنده را توسط افراد خشمگین تایید و توجیه کرده بودند.
سیمین حسن‌زاده، معاون وزارت اطلاعات و فرهنگ، حشمت استانکزی سخنگوی پلیس کابل و محمد ایاز نیازی در قدم اول از این اقدام مردان خشمگین حمایت کرده بودند ولی بعدا از مردم عذر خواستند و گفتند که گزارش‌های نادرست به آنان رسیده بود.
جمعیت دادخواه همچنین تاکید کردند که اجازه نخواهند داد تا "عصر وحشت و بربریت بر افغانستان" حاکم شود و تا زمانی‌که عدالت تامین نشده به اعتراض و دادخواهی خود ادامه خواهند داد.
تظاهرکنندگان شعارهای "عدالت عدالت و ما همه فرخنده ایم"، "جهالت جهالت دشمن انسانیت"، فرخنده خواهر مایی" و مابرایت جان می‌دهیم" سر می‌داد
در ادامه قطع نامه این افراد آمده است که باید محرکان اصلی قتل فرخنده، بویژه مجاور زیارت و ملای تعویذ نویس که معترضان مدعی بودند عامل اصلی قتل فرخنده هستند، به صورت علنی و فوری محاکمه شوند.
این افراد همچنین از دولت خواستند که تمام کسانی را که به نحوی در قتل فرخنده سهیم بوده‌اند، شناسایی و به صورت همزمان محاکمه کنند.
کم‌کاری نیروهای پلیس یکی از اعتراضات عمده درباره عملکرد این نیروها در روز حادثه بود، که امروز نیز افراد تجمع کننده از دولت خواستند تا افراد پلیسی‌را که در محل حضور داشتند و در انجام وظیفه شان غفلت کرده‌اند، باید محاکمه و مجازات کند.
علاوه بر آن برکناری فرمانده پلیس کابل و آمر حوزه دوم امنیتی پلیس که قتل فرخنده در آنجا اتفاق افتاده، از خواست‌های دیگر افراد تجمع کننده بود.

"خیابان فرخنده"

معترضان همچنین افراد تعویذنویس را افراد عوام‌فریب خواندند و از دولت خواستند که به جمع آوری این افراد اقدام و دکان‌های آنان را ببندند.
تجمع کنندگان از دولت افغانستان خواستند که "خیابان اندرابی" در جوار شاه دوشمشیره را به نام "خیابان فرخنده" نام‌گذاری کنند.
دیشب نیز تعداد از فعالان مدنی در این محل لوحه‌ای را نصب کردند که "جاده فرخنده" بر آن نوشته شده بود.
تظاهرات کنندگان خواستار اجرای عدالت هستند
تجمع کنندگان از دولت افغانستان خواست که از هرگونه اقدامات فراقانونی در این کشور جلوگیری کند و از علمای دینی‌که مسئولانه با قتل فرخنده برخورد کردند، نیز سپاس‌گزاری کردند.
این افراد دولت را تهدید کردند تا زمانی‌که عدالت در مورد فرخنده تامین نشده و قاتلان فرخنده مجازات نشوند، آرام نخواهند نشست.
در روزهای گذشته شهروندان هرات و مزار شریف نیز تجمعات اعتراضی به منظور دادخواهی از قتل فرخنده راه اندازی کردند.
افغان‌های خارج از این کشور نیز با برگزاری مراسم‌های یادبود و روشن کردن شمع، اعتراض خود را به قتل فرخنده ابراز کردند.
سه روز بعد از حادثه٬ در یک حرکت بی‌پیشینه پیکر فرخنده را زنان افغان به خاک س‍پردند.
مقام‌های امنیتی افغان می‌گویند که تا حال ۲۲ تن را در ارتباط به این حادثه بازداشت کرده‌اند و تلاش برای بازداشت بقیه عاملان این حادثه هم جریان دارد.
آنها همچنین می‌گویند ۲۰ مامور پلیس نیز به دلیل سهل‌انگاری در جلوگیری از این واقعه بازداشت شده اند.
دیروز نیز صدها نفر در خیابان جلو مسجد شاه دو شمشیره کابل تظاهرات کردند و در یک عمل نمادین در محلی‌که که جسد فرخنده سوختانده شده بود، نهال گذاری کردند
روزگذشته مجلس نمایندگان افغانستان مقام‌های امنیتی را به مجلس فراخواند تا در مورد حادثه قتل فرخنده به پرسش‌های نمایندگان پاسخ بگویند.
شماری از نمایندگان مجلس در جریان پرسش و پاسخ اشک می‌ریختند. نورالحق علومی٬ وزیر داخله/کشور افغانستان به نمایندگان در مجلس گفت که تحقیقات آنها نشان ‌می‌دهد که اتهام قرآن سوزی نادرست است.

'مجادله درباره خرافات با یک روحانی'

شاهدان عینی گفته اند که فرخنده، پس از به چالش گرفتن خرافات مذهبی به غلط متهم به سوزاندن قرآن شده بود.
به گفته شاهدان فرخنده پیش از حادثه درحال مجادله با یک روحانی درباره فروش تعویذ (بلاگردان) - از طرف این روحانی - به زنان در مسجد و زیارتگاه شاه دوشمشیره بود.
سه روز بعد از حادثه٬ در یک حرکت بی‌پیشینه پیکر فرخنده را زنان افغان به خاک س‍پردند
او در حین این مجادله متهم به سوزاندن قرآن شد و جمعیتی این اتهام را شنید و به او حمله ور شد.
فرخنده که ۲۸ سال داشت با چوب و چماق مضروب شد، لگد خورد، با اتومبیل زیر گرفته شد و بعد جسد او در خیابان با اتومبیل کشانده شد و بعد به آتش کشیده شد.
یک مامور پلیس که شاهد این قتل در روز پنجشنبه بود به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که فرخنده درحال بحث با یک روحانی محلی بود.
پدر فرخنده گفت که او شکایت داشت که چرا زنان از سوی این روحانی تشویق به اتلاف پولشان برای خرید 

بقعه ی فساد یعنی "مسجد شاه دو شمشیره" تخریب و بجایش تشناب عمومی ایجاد شود

بقعه ی فساد یعنی "مسجد شاه دو شمشیره" تخریب و بجایش تشناب عمومی ایجاد شود

مروز سه شنبه 24 ماه مارچ 2015، هزاران تن از شهروندان کابل بويژه زنان، با برپایی راهپیمایی وسیع در دفاع از انسانیت، خواستار برقراری عدالت و محاکمه ی عاملان قتل فرخنده شدند.









درنده خویی مذهبی در افغانستان و اقدام چشمگیر زنان علیه آن ایرج شكری

درنده خویی مذهبی در افغانستان و اقدام چشمگیر زنان علیه آن
ایرج شكری


در افغانستان در رویدادی که نمایش بربریت و توحش و آتش فشان ایمان و اعتقادی خمینی گونه و لاجوردی گونه خلخالی گونه و پاسدار انقلاب اسلامی گونه به اسلام و قرآن بود، مومنان در روز 28 اسفند دختر 27 ساله ای به نام فرخنده را در اطراف مسجد شاه دوشمشيره در مرکز کابل، به اتهام آتش زدن قرآن تا سر حد مرگ کتک زدند و بعد جسد نیمه جانش را به آتش کشیدند. نفرت انگیز تر از این اقدام اظهار نظر بعضی از مقامات افغانستان در تایید این اقدام از سوی «مردم» با فرض ارتکاب اتهامی بود که به او زده بودند.
معاون حج واوقاف وزارت ارشاد افغانستان  مقامی بود که چنین موضعی گرفت. در این ماجرا یکی - صبغت‌الله مجددی، فقیه و رهبر مذهبی «مجاهدین افغان» که اکنون نماینده سنای افغانستان است- این قتل را محکوم کرده و گفته است که صدور حکم قتل فقط در اختیار مقامات قضایی است. سکوت در این ماجرا از سوی مقامات نشان دهنده چیزی جز ماهیت ارتجاعی و فرصت طلب آنها که نخواسته اند با محکوم کردن این اقدام غیر انسانی، بین خود با متعصبان درنده خو، فاصله و شکاف ایجاد کنند، نیست. آنها باید با شنیدن خبر، در محکوم کردن این توحش تردید به خود راه نمی داند و باید یکصدا آن را محکوم می کردند و بر این مساله تاکید می کردند که هیچکس جز دستگاه قضایی حق مجازات کسی را ندارد چه به اتهام اهانت به خدا و قرآن و پیامبر باشد چه فرد مظنون و متهم، مرتکب قتل شده باشد. البته رئیس جمهور افغانستان این عمل را محکوم کرده است و روز دوشنه 3 فروردین بعضی از خبرها حاکی از دستگیری تعدادی از عاملان و شرکت کنندگان در آن توّحش بود و تعدادی از افراد پلیس نیز که برای جلوگیری از این جنایت اقدامی نکرده بودند دستگیر شده اند. اما واکنش زنان شجاع افغان در این ماجرا بسیار چشمگیر بود. 
تظاهراتی هم در کابل وهرات در اعتراض به این جنایت برگزار شده است که اینها نشانه های روشنی است از این که در ظلمات و شب سیاهی که ارتجاع مذهبی بر افغانستان گسترده، مشعلهای فروزان هم هستند که با هیچ تند بادی خاموش نخواهند شد و راه رسیدن به صبح روشن و برقراری معیارهای انسانی و دموکراتیک در افغانستان را نشان خواهد داد. در این رویداد وحشت انگیز و بشدت غیرانسانی، قربانی مظلوم آن بعد از مرگ از احترام یک انسان و یک شهروند افغان که جانش را مشتی درنده تکبیر گو گرفته بودند برخوردار شد و این را زنان شجاعی عملی کردند که  در برابر «سنّت» و رسم اسلامی مرد سالارانه رایج قدعلم کردند و خودشان تابوت آن قربانی مظلوم را به دوش گرفتند و او را به خاک سپردند.
به گزارش رادیو فردا آخوندی یه اسم ملانیازی که قتل فرخنده را توجيه کرده و طبيعی دانسته بود نيز در اين مراسم حاضر شد تا بر پيکر او نماز بخواند اما حاضران در مراسم با ممانعت از اين مسئله، اياز نيازی را اخراج کردند. در گزارش بی بی سی از کابل از مراسم تدفین فرخنده، مادر  او  با سری افراشته می گفت برای دخترش گریه نخواهد کرد و از او به عنوان شهید یاد کرد. در مراسم تشییع و تدفین او تصاویری از این دختر مظلوم توزیع شد که کلمه شهید در جلوی اسم او نقش بسته بود. چندی پیش گروهی از مردان آزاد اندیش و روشن بین افغان در اعتراض به فشار و محدویت هایی که علیه زنان اعمال می شود، بُرقع و چادر به و با شعارهایی در محکوم کردن خشونت علیه زنان و «درد زنان درماست» در مقابل ساختمان کمیته مستقل حقوق بشر در افغانستان تجمع کردند و خواهان برابری حقوق زنان و مردان شدند.
العربیه فارسی ویدئوی از لحظات رفتار جنایتکارانه و ددمنشانه مومنان مسلمان در زدن و زخمی کردن و به آتش کشیدن فرخنده را، روز 3 فرودین روی این سایت قرار داد و در همین روز نیز بی بی سی فارسی گزارشی از مراسم تدفین فرخنده مظلوم داشت. لینک هردو در زیر آمده است. یک سایت اینترنتی افغانستان به نام کابل پرس هم پیشنهاد کرده که آن مسجدی که مرکز تجمع انواع اوباش و عناصری است که مرتکب آن جنایت شدند، تخریب و به جای آن تشناب(توالت عمومی) ساخته شود. لینک آن هم ضمیمه است. 
گزارش العربیه همراه ویدئو:
گزارش بی بی سی از تدفین فرخنده:
کابل پرس:
۳ فروردین ۱۳۹۴ - ۲۳ مارس ۲۰۱۵


زندان و تخریب گورستان‌ها، سهم بهاییان ایران از سال ۹۳
کیان ثابتی

 
در چند سال گذشته، آزار شهروندان بهایی در ایران و فشار آوردن بر آن‌ها رو به افزایش گذاشته است، اما سال ۹۳ را می‌توان سال اوج گرفتن فشارهای حکومتی بر بهاییان دانست.
نیکا و نوا خلوصی، اولین بهاییان زندانی سال ۱۳۹۳
نیکا و نوا خلوصی، اولین بهاییان زندانی سال ۱۳۹۳
با آنکه مسئولان جمهوری اسلامی همواره اقدامات حکومت علیه شهروندان بهایی را انکار می‌کنند، اما انتشار خبر‌ها و گزارش‌های نقض حقوق بهاییان، از نخستین روزهای سال ۱۳۹۳ خورشیدی تا آخرین روز‌های آن ادامه داشت.
در این سال همچون سال‌های پیش از آن، احضار، بازجویی و بازداشت بهاییان و همچنین تفتیش خانه‌ها و ضبط وسایل آن‌ها ادامه یافت.
تفتیش بیش از ۲۰ خانه شهروندان بهایی شیراز در یک ماه آخر سال گذشته، نمونه بارز این گونه فشار‌ها بود.
محکومیت ۲۰ شهروند بهایی در دادگاه انقلاب یزد، ۱۵ شهروند بهایی در دادگاه انقلاب شیراز، چند شهروند بهایی در شهرهای مشهد، تهران و اهواز و …، از جمله حکم‌هایی بودند که در سال ۹۳ برای بهاییان صادر شدند.
همچنین تعطیل کردن ۵۰ محل کسب در کرمان، ۲۳ محل کسب در رفسنجان، شش محل کسب در جیرفت، شش محل کسب در نشتارود تنکابن و چندین محل کسب و کار دیگر در یزد، قائم‌شهر، ویلاشهر و نجف آباد، نمونه‌هایی از ادامه فشارهای اقتصادی بر بهاییان ایران بود که از سال‌ها قبل آغاز شده‌اند.
جوانان بهایی نیز هم‌چون گذشته به بهانه نقص پرونده، از تحصیل در دانشگاه‌های دولتی ایران محروم شدند. تعدادی از آن‌ها که رتبه‌های بالایی هم در کنکور داشتند، برای بررسی مدارک‌شان به دیوان عدالت اداری مراجعه کردند که شعبه یک این دیوان، درخواست آن‌ها را به استناد مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال ۶۹ رد کرد و آنان را حائز شرایط لازم برای تحصیل در دانشگاه‌های ایران ندانست.
مواردی هم از نقض حقوق شهروندان بهایی بوده که فقط در این سال اتفاق افتاده است. از جمله این موارد می‌توان به ربوده شدن یک جوان بهایی به نام «کلیم جهانداری» در ظهر روز شنبه ۲۵ بهمن در بندر عباس اشاره کرد.
او پس از دزدیده شدن توسط افراد نا‌شناس، به محل خلوتی برده می‌شود و مورد توهین و ضرب و شتم قرار می‌گیرد. کلیم جهانداری تهدید می‌شود که اگر به تبلیغ دین بهایی ادامه دهد، با واکنش شدیدتری رو‌به‌رو خواهد شد.
در موردی دیگر، یک جوان ۱۸ ساله بهایی به نام «فرهود یزدانی» محکوم و زندانی شد. یزدانی ۲۴ تیر ماه در مراسم آب‌بازی در پارک بعثت شیراز همراه تعداد دیگری از جوانان دستگیر شد. همه بازداشت شدگان آزاد شدند اما او که نقشی هم در این بازی نداشت و فقط یکی از دعوت‌شدگان از طریق فیس‌بوک بود، به دلیل بهایی بودن به یک سال حبس محکوم و زندانی شد.
شعار نویسی بر دیوار خانه‌ها و آتش زدن خانه‌های دو شهروند بهایی در روستاهای اوج تپه و امزاجرد (از توابع همدان) در روزهای ۱۲ و ۱۶ آبان ماه توسط افراد نا‌شناس هم نمونه دیگری از آزار و اذیت بهاییان در سال گذشته بود.
علاوه بر این مورد‌ها، حق مستمری سه جانباز بهایی هم قطع شد که مورد دیگری از نقض حقوق شهروندان بهایی در ایران بود. این سه نفر به بنیاد شهید و امور ایثارگران فراخوانده می‌شوند و به آن‌ها گفته می‌شود که اگر اسلام را به عنوان مذهب انتخاب نکنند، مستمری آن‌ها قطع خواهد شد. آن‌ها هم حاضر به انکار عقیده نمی‌شوند و مستمری‌شان قطع می‌شود. این مستمری باید طبق قانون به همه جانبازان جنگ پرداخت شود.
این‌ موارد، مثال‌هایی بودند که توسط خبرگزاری‌ها و منابع حقوق بشری آشکار شده‌اند و این احتمال وجود دارد که موارد زیاد دیگری گزارش نشده باشند.
آمار‌ها نشان می‌دهند که در سال ۹۳ خورشیدی، تخریب گورستان‌های بهایی و بازداشت بهاییان افزایش یافته است.

ممانعت از دفن بهایی‌ها

در ماه‌های ابتدایی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، کلیه قبرستان‌های بهایی در ایران، تخریب و مصادره و قبر‌های بهاییان با خاک یکسان شد. اما پس از مدتی حکومت اسلامی در ایران مجبور شد تا برای دفن درگذشتگان بهایی، مکان‌هایی را در اختیار شهروندان بهایی قرار دهد که خارج از شهرها قرار داشتند.
شهروندان بهایی بیش از سه دهه با نظارت نیروهای امنیتی و انتظامی، اموات خود را در این زمین‌ها دفن کردند و این زمین‌ها کم‌کم به گورستان‌های تازه بهایی تبدیل شد اما با گسترش شهرها، با توجه به ایدئولوژی حاکم، مشکل گورستان‌های بهایی برای حکومت تازه شد.
در آخرین سال‌های ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد، بار دیگر تخریب گورستان‌های بهایی در بیشتر شهرهای ایران آغاز شد و در بسیاری از شهر‌ها از دفن اموات بهایی جلوگیری به عمل آمد.
در ابتدا، حکومت تخریب گورستان‌های بهایی را به عناصر خودسر نسبت داد اما این جریان در سال ۹۳ خورشیدی، شکل رسمی‌تری به خود گرفت و دیگر حکومت، حمایت خود را از این جریان پنهان نکرد.
در همه شهرهای ایران، شهروندان بهایی برای دفن اموات خود به مشکل برخوردند اما شکل مزاحمت‌ها و اشکال تراشی‌ها در شهرهای مختلف، متفاوت بود.
این امر می‌توانست نشان دهنده این باشد که احتمالاً بر اساس یک بخش‌نامه‌، مقام‌های شهری و امنیتی ملزم به سخت‌گیری برای دفن اموات بهایی شده‌اند اما چگونگی اجرای آن مشخص نبوده و به صلاح دید منطقه گذاشته شده.
در بعضی شهر‌ها، گورستان‌ها یا مقبره‌های بهاییان تخریب و در بعضی دیگر، مصادره شد. در برخی شهر‌ها هم محل گورستان بهاییان به مناطق دوردست و غیرقابل رفت‌و‌آمد انتقال یافت.
در بسیاری از شهرهای ایران، از دفن اموات بهایی ممانعت به عمل آمد یا این امر با تأخیر چند هفته‌ای صورت گرفت.
در سمنان، برای صدور جواز دفن از بهاییان خواسته شد تعهد‌نامه‌ای امضا کنند که در آن نوشته شده بود، بر روی سنگ قبر‌ها به جز نام متوفی چیزی نوشته نشود و از ایجاد فضای سبز در گورستان خودداری کنند چون این کار به منزله ترویج آیین بهایی محسوب خواهد شد.
دیان علایی، نماینده جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل، در همین زمینه گفته است: «روندی کلی که در این جریان دیده می‌شود، تلاشی است هماهنگ شده از سوی حکومت برای نامشهود کردن بهاییان در ایران از طریق حذف یکی از آخرین نشانه‌های باقیمانده از وجود آن‌ها یعنی قبرستان‌های متمایز خودشان و نیز وادار کرددن آن‌ها به پیروی از مراسم اسلامی، باز به عنوان وسیله دیگری برای اجبار آنان به انکار آیین‌شان.»
لاله مهدی‌نژاد، از آخرین زندانیان بهایی سال ۹۳
از جمله اقدام‌های تخریبی در گورستان‌های بهایی می‌توان به تخریب گسترده قبرستان بهاییان شیراز اشاره کرد که در اردیبهشت ماه آغاز شد.
قبرستان بهاییان شیراز بیش از سه دهه در اختیار شهروندان بهایی قرار داشت و ده‌ها شهروند بهایی از جمله بهاییان اعدام شده در دهه شصت در این مکان مدفون هستند.
روز هشتم اردیبهشت ماه، گروهی منتسب به سپاه با بیل میکانیکی و لودر، تخریب گورستان و خاک‌برداری از این مکان را بدون توجه به سنگ قبر‌ها و به بهانه ساخت یک مجموعه فرهنگی، شروع کردند.
اوایل سال گذشته، قبرستان بهایی سبزوار نیز با بولدوزر تخریب شد و هیچ‌کدام از مقام‌های محلی حاضر به پذیرش مسئولیت این اقدام یا پیگیری درباره آن نشدند.
در سال ۹۳ همچنین در ورودی تعدادی از قبرستان‌های بهایی در شهرهای مختلف مانند اهواز و محمودیه اصفهان پلمپ شد و از بهاییان خواسته شد اموات خود را در جای دیگری دفن کنند.
در این سال از دفن تعدادی از بهاییان در شهرهای خودشان هم ممانعت به عمل آمد.«مهنا سمندری»، نوجوان ۱۲ ساله بهایی، بیش از یک ماه در سردخانه‌ای در تبریز نگه‌داری شد و پس از این مدت، مأموران جسد او را بدون مراسم مذهبی و اطلاع خانواده‌اش، در شهر دیگری دفن کردند.
این سرنوشت اجساد چند شهروند بهایی دیگر در تبریز هم بود که از میان آن‌ها می‌توان به «زیبا روحانی» اشاره کرد.
جسد زیبا روحانی پس از هشت روز، بدون انجام مراسم مذهبی در شهر دیگری دفن شد. خانواده «شامل بینا»، متوفی بهایی ساکن اهواز هم بیش از دو ماه، امکان و اجازه دفن درگذشته‌شان را پیدا نکردند.

اجرای حکم و بازداشت گسترده شهروندان بهایی

از اولین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب ایران تا اواسط دهه ۶۰ خورشیدی، تعداد زیادی از شهروندان بهایی بازداشت و راهی زندان شدند. هر چند بازداشت و زندانی شدن گسترده بهاییان از اواخر دهه ۶۰ کاهش یافت اما هرگز به طور کامل متوقف نشد تا این‌که از نیمه دوم سال ۱۳۸۷ خورشیدی، این بازداشت‌ها رو به افزایش گذاشت و در سالی که گذشت، رکورد ۲۵ سال گذشته را شکست.
در سال ۹۳، ۳۰ شهروند بهایی برای اجرای حکم‌شان راهی زندان شدند.
دو خواهر بهایی به نام‌های «نیکا و نوا خلوصی»، اولین شهروندان بهایی بودند که در این سال دستگیر شدند. نوا خلوصی، دهم فروردین ماه ۹۳، هنگامی که با خانواده‌اش در سفر نوروزی بود، توسط مأموران امنیتی در شهر بابلسر بازداشت و به زندان وکیل‌آباد مشهد منتقل شد.
خواهر او، نیکا خلوصی را هم در همین روز در منزل شخصی بازداشت و به زندان مشهد منتقل کردند.
اسامی شهروندان بهایی که در سال ۱۳۹۳ خورشیدی برای اجرای احکام‌شان احضار و زندانی شدند، به ترتیب تاریخ به این قرار است:
۱- نوا خلوصی: ۴ سال و شش ماه حبس، ۱۰ فروردین در مشهد
۲- نیکا خلوصی: ۶ سال حبس،۱۰  فروردین در مشهد
۳- سونیا احمدی: ۵ سال حبس، ۲۷ فروردین در مشهد
۴- نسیم باقری: ۴ سال حبس، ۷ اردیبهشت در تهران
۵- نسیم اشرفی: یک سال حبس، ۱۶ اردیبهشت در تهران
۶- الهام فراهانی: ۴ سال حبس، ۲۱ اردیبهشت در تهران
۷- شمیم نعیمی: ۳ سال حبس، ۲۱ اردیبهشت در تهران
۸- شهاب دهقانی: ۴ سال حبس، ۳ خرداد در تهران
۹- شمیس مهاجر: یک سال حبس، ۷ تیر در تهران
۱۰- سارنگ اتحادی: یک سال حبس، ۲۸ تیر در تهران
۱۱- فرهاد اقبالی: ۵ سال حبس، ۸ شهریور در تهران (انتقال از گرگان)
۱۲- امیر معبودی: ۶ ماه حبس، ۱۷ مهر در ارومیه
۱۳- عدنان رحمت پناه: یک سال حبس، ۲۰ آبان در شیراز
۱۴- نوشین میثاقی: ۶ ماه حبس، ۸ آذر در ارومیه
۱۵- سهیلا اقدسی: ۶ ماه حبس، ۸ آذر در ارومیه
۱۶- ادیب شعاعی: ۶ ماه حبس، ۸ آذر در مشهد
۱۷- فردین اغصانی: ۳ سال حبس، ۱۰ آذر در ارومیه
۱۸- ندا فرصتی‌پور: ۶ ماه حبس، اواسط آذر در ارومیه
۱۹- فرحناز مقدم: ۳ سال حبس، ۱۹ آذر در ارومیه
۲۰- سوسن تبیانیان: یک سال حبس، ۳ دی در ارومیه
۲۱- شهرام فلاح: ۳ سال حبس، ۱۱ بهمن در کرمان
۲۲- نوید حقیقی: ۳ سال حبس، ۱۱ بهمن در اراک
۲۳- فرامرز لطفی: ۳ ماه حبس، ۱۴ بهمن در تنکابن
۲۴- سروش گرشاسبی: ۳ ماه حبس، ۱۴ بهمن در تنکابن
۲۵- ضیاءالله قادری: ۳ ماه حبس، ۱۴ بهمن در تنکابن
۲۶- فرح باغی: یک سال حبس، ۲۱ بهمن در یزد
۲۷- فریبا اشتری: ۲ سال حبس، ۲ اسفند در یزد
۲۸- خسرو دهقانی: ۳ سال حبس، ۱۲ اسفند در یزد (انتقال از اصفهان)
۲۹- فریبرز باغی: ۲ سال حبس، ۱۶ اسفند در یزد
۳۰- نغمه فارابی: ۲ سال حبس، نیمه دوم اسفند در یزد (انتقال از نجف آباد)
۳۱- ایمان رشیدی: سه سال حبس، ۲۷ اسفند در یزد
۳۲- شبنم متحد: دو سال حبس، ۲۷ اسفند در یزد
10659327_790098347733183_3561223684020886548_n
ایمان رشیدی و شبنم متحد، آخرین بهاییانی که سال گذشته به زندان رفتند
می‌شود به این لیست نام «ایرج لهراسب» و «طناز محمدی»، دو شهروند بهایی اهل یزد که هشتم تیر ماه به اتهام فعالیت در شبکه‌های اجتماعی به نفع بهاییان، دستگیر و در دوران بازداشت، محاکمه شدند را هم اضافه کرد.
ایرج لهراسب به دو سال و طناز محمدی به یک سال حبس تعزیری محکوم و هم‌اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان یزد هستند.
همچنین بر اساس گزارش‌های منابع حقوق بشری، دست‌کم ۵۰ شهروند بهایی از ابتدای سال ۱۳۹۳ تا انتهای سال، در شهرهای مختلف ایران از جمله تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز، سمنان و همدان، بازداشت و با قرار وثیقه آزاد شده‌اند.
آخرین فرد بازداشت شده جامعه بهایی در ایران، «لاله مهدی‌نژاد» نام دارد که ۱۷ اسفند ماه در منزل شخصی‌اش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
باید دید که آیا در سال جدید روند آزار و اذیت بهاییان سیر نزولی به خود می‌گیرد یا اینکه در همچنان بر همان پاشنه خواهد چرخید.


منبع: رادیو زمانه