۱۳۹۳ بهمن ۹, پنجشنبه

Medical expert: Repeated floggings of Saudi Arabian blogger may cause long-term damage


Medical expert: Repeated floggings of Saudi Arabian blogger may cause long-term damage

Further floggings of Saudi Arabian blogger Raif Badawi could cause debilitating long-term physical and mental damage.
Further floggings of Saudi Arabian blogger Raif Badawi could cause debilitating long-term physical and mental damage.
© Amnesty International

Flogging Raif Badawi was an unspeakably cruel and shocking act by the Saudi Arabian authorities. The practice violates the prohibition of torture and other ill-treatment under international law and should not be carried out under any circumstances; to do so repeatedly is likely to heighten the torment and suffering, both mental and physical, caused to the victim.
Philip Luther, Director of Amnesty International’s Middle East and North Africa Programme
Thu, 29/01/2015
The more blows are inflicted on top of one another, the more chance of open wounds being caused. This is important because they are likely to be more painful and at risk of infection, which will cause further pain over a prolonged period as infection delays the wounds’ healing.
Dr Juliet Cohen, Head of Doctors at Freedom from Torture

Further floggings of Saudi Arabian blogger Raif Badawi could cause debilitating long-term physical and mental damage, a medical expert from the charity Freedom from Torture has warned in a report commissioned by Amnesty International. 

Authorities in the Kingdom caused an international outrage earlier this month when Raif Badawi was flogged 50 times for creating and managing an online forum for public debate and “insulting Islam”. Medical experts now say that the suffering he has endured may rise if his full sentence of 1,000 lashes is carried out. 

“Flogging Raif Badawi was an unspeakably cruel and shocking act by the Saudi Arabian authorities. The practice violates the prohibition of torture and other ill-treatment under international law and should not be carried out under any circumstances; to do so repeatedly is likely to heighten the torment and suffering, both mental and physical, caused to the victim,” said Philip Luther, Director of Amnesty International’s Middle East and North Africa Programme. 

Raif Badawi is at risk of facing a repeated round of flogging this Friday. 

Dr Juliet Cohen, Head of Doctors at Freedom from Torture, said the impact of a second set of lashes is likely to be even worse than the first. 

“The more blows are inflicted on top of one another, the more chance of open wounds being caused. This is important because they are likely to be more painful and at risk of infection, which will cause further pain over a prolonged period as infection delays the wounds’ healing,” she said. 

Dr Juliet Cohen further explained that the shirt Raif Badawi was wearing at the time of his last flogging would not have provided much protection from the force of the blow of the cane. 

“When the cane strikes, the blood is forced from the tissues beneath... Damage to the small blood vessels and individual cells causes leakage of blood and tissue fluid into the skin and underlying tissue, increasing the tension in these areas,” she said. 

Further impact from blows of the cane to these areas can cause the skin to split, particularly on a bony part of the body, so that an open wound appears, she explained. 

In addition to the horrendous physical effects of flogging, victims also endure mental torment as a result of the punishment. 

“Psychologically, flogging may cause feelings of fear, anxiety, humiliation and shame. Anticipation of the next scheduled flogging is likely to cause heightened emotions especially of fear, anxiety and difficulty sleeping… pain and fear together over a prolonged period have a deeply debilitating effect and recovery from such experiences may take considerable time,” said Dr Juliet Cohen. 

Raif Badawi’s last two scheduled floggings – on the two Fridays since his first flogging on 9 January – have been postponed on medical grounds, after doctors declared him unfit to be flogged. 

In Raif Badawi’s case, the involvement of doctors has led to the suspension – at least temporarily – of his punishment. But involving medical professionals in the process is itself of concern as they could be forced to sanction such punishments. This would be contrary to the most fundamental principle guiding the work of physicians: not to inflict harm intentionally. 

Dr Juliet Cohen recommended support for Raif Badawi so that he knows “he is not alone in what he suffers but is being talked about around the world”, as well as support by medical associations, including the World Medical Association, for the doctors who are ordered to examine him, urging them “to consider their patient’s health above all else”. 

Amnesty International has led rallies across the world in recent weeks in support of Raif Badawi, calling on the Saudi Arabian authorities to immediately and unconditionally release him and to quash his conviction.   

“Raif Badawi is a prisoner of conscience, whose only ‘crime’ was to set up a website for public discussion, and the Saudi authorities must end their vicious campaign against him,” said Philip Luther. 

“Flogging is prohibited under international law and carrying out such a cruel and inhuman punishment on a regular basis shames the country

Cuba, les dissidents et le droit de manifestation

29 janvier 2015
Article en PDF : Enregistrer au format PDF

Les médias occidentaux se sont largement fait écho de l’interdiction d’une manifestation de l’opposition, oubliant de rappeler que cela est monnaie courante dans les démocraties occidentales.



L’interdiction de la manifestation organisée par l’artiste cubaine Tania Bruguera, qui réside aux Etats-Unis, qui était prévue pour le 30 décembre 2014 Place de la Révolution, lieu emblématique de La Havane où se déroule la plupart des évènements politiques officiels, a suscité de nombreuses polémiques et controverses. La presse occidentale a mis à l’index le gouvernement cubain, l’accusant de restreindre la liberté d’expression et de porter atteinte aux droits fondamentaux (1).

La convocation, sous couvert d’expression artistique dénommée « le murmure de Tatlin n°6 », se voulait être une plateforme politique ouverte aux secteurs de l’opposition, y compris ceux liés à la Section d’intérêts des Etats-Unis et qui reçoivent un financement de la part de Washington pour leurs activités. Des initiatives similaires étaient prévues le même jour à New York et Miami. Les autorités de la capitale ont décidé de ne pas accorder d’autorisation officielle pour cette initiative(2).

Le Conseil national des arts plastiques (CNAP) de Cuba s’est désolidarisé de Tania Bruguera, l’accusant d’instrumentaliser son appartenance à l’institution pour organiser une manifestation non pas artistique mais politique. De son côté, l’Association des artistes plastiques de l’Union des écrivains et artistes de Cuba a dénoncé « une provocation politique » dont le but est de « s’opposer aux négociations [entre Raúl Castro et Barack Obama] qui suscitent l’espoir de nombreux êtres humains, et d’abord des onze millions de Cubains (3) ».

Faisant fi de la décision des autorités gouvernementales, Tania Bruguera a décidé de maintenir sa convocation, ce qui l’a conduite en garde à vue pendant quelques heures pour violation de décision préfectorale, trouble à l’ordre publique et refus d’obtempérer. La police a également empêché d’autres figures de l’opposition telles que Yoani Sánchez et son mari Reinaldo Escobar, de participer à l’évènement (4).

Les Etats-Unis ont exprimé leur inquiétude et ont condamné les arrestations d’une dizaine de personnes. Le Département d’Etat a publié un communiqué virulent contre le gouvernement de La Havane : « Nous condamnons énergiquement le harcèlement continu de la part du gouvernement cubain et le recours répété à la détention arbitraire, parfois avec violence, pour faire taire les critiques, perturber les réunions pacifiques et la liberté d’expression, et intimider les citoyens (5) ».

Néanmoins, ce que la presse occidentale et Washington omettent de déclarer, c’est que Tania Bruguera aurait également été arrêtée dans n’importe quelle démocratie occidentale. Obtenir l’autorisation des autorités pour manifester est une norme mondiale. En France, par exemple, où des centaines de demandes de manifestations sont refusées chaque semaine, il est rigoureusement interdit d’organiser tout rassemblement sans l’accord écrit de la Préfecture de police. La demande doit être effectuée « au moins un mois avant la date de manifestation » et « ce délai est porté au minimum à trois mois si l’événement projeté rassemble une foule importante (6) ».

Par ailleurs, « chaque demande doit comporter tous renseignements utiles sur l’organisateur (personne physique ou morale) et sur la manifestation (nature, date, lieu, horaire, nombre de participants…) ». En France, les organisateurs de manifestations sont pénalement responsables de tous les dégâts susceptibles d’être causés lors de l’événement. La Préfecture de police insiste sur ce point : « L’organisateur doit assumer la charge de la sécurité générale sur le site affecté à la manifestation. En cas de dommages ayant pour cause l’imprudence ou la négligence, la responsabilité civile, voire pénale, de l’organisateur peut être engagée sur le fondement des articles 1382 et suivants du code civil et des articles 121-1, 121-2, 223-1 et 223-2 du code pénal (7) ».

Ainsi, durant l’été 2014, la France a été le seul pays au monde à interdire des manifestations de solidarité avec la Palestine suite à l’agression meurtrière d’Israël contre Gaza. La police avait violemment dispersé les manifestants et avait procédé à des dizaines d’interpellations. Plusieurs personnes ont été lourdement sanctionnées par la justice pour avoir bravé l’interdiction préfectorale (8).

Le refus d’autorisation des autorités cubaines est aisément compréhensible. La Place de la Révolution regroupe les sièges du gouvernement, du Comité central du Parti communiste et des Forces armées. En France, une manifestation devant le Palais de l’Elysée, où réside le Président de la République, serait impensable.

Encore une fois, un événement banal – une manifestation non autorisée et la mise en garde à vue par la police des protagonistes n’ayant pas respecté la décision des autorités –, qui passerait inaperçu dans n’importe quel autre pays du monde, fait la une de la presse internationale dès lors qu’il s’agit de Cuba. Cela en dit long sur l’impartialité des médias dans les démocraties occidentales.

Docteur ès Etudes Ibériques et Latino-américaines de l’Université Paris IV-Sorbonne, Salim Lamrani est Maître de conférences à l’Université de La Réunion, et journaliste, spécialiste des relations entre Cuba et les Etats-Unis. Son nouvel ouvrage s’intitule Cuba. Les médias face au défi de l’impartialité, Paris, Editions Estrella, 2013 et comporte une préface d’Eduardo Galeano.http://www.amazon.fr/Cuba-m%C3%A9di...

Contact : lamranisalim@yahoo.fr ; Salim.Lamrani@univ-reunion.fr Page Facebook :https://www.facebook.com/SalimLamra...

Notes :

1. Nora Gámez Torres, « La artista Tania Bruguera está detenida en Cuba », El Nuevo Herald, 31 décembre 2014.
2. Ibid.
3. UNEAC, « Declaración de la Presidencia de la Asociación de Artistas Plásticos de la UNEAC », 30 décembre 2014.
4. EFE, “Tania Bruguera está detenida por resistencia y desorden, según Policia cubana”, 31 décembre 2014.
5. Jeff Rathke, « Detention of Activists », U.S. Department of State, 30 décembre 2014.http://www.state.gov/r/pa/prs/ps/20... (site consulté le 31 décembre 2014).
6. Préfecture de Police de Paris, « Manifestation sur la voie publique ou sur tout espace ouvert au public », Ministère de l’Intérieur. http://www.prefecturedepolice.inter... (site consulté le 28 avril 2014).
7. - Ibid.
8. - Charlotte Oberti, « Manifestation en soutien de Gaza interdite à Paris : des dizaines d’interpellations », France 24, 19 juillet 2014. http://www.france24.com/fr/20140719... (site consulté le 1er janvier 2015).

Source :


صحبت های شنیدنی در صدا و سیما درباره فساد اقتصادی سپاه و آستان قدس!



شعار مرگ بر امریکا و صف گرین کارت مسئولین رژیم!

شعار مرگ بر امریکا یادتان نرود!

شعار دادن و داد و فریاد زدن وابستگان به رژیم در ۳۶ سال گذشته موضوعی عادّی و روزانه شده است! نماز جمعه و راهپیمایی و داد و فریاد و تعطیلی مغز! البته دهان باز است و مغز تعطیل! حنچره هر چه قویتر باشد ، و دهان هرچه باز تر و نعره ها خامتر بهت است! بسیجی دهان گشاد را که می شناسید؟. این انسان مفلوک کم عقل با تقلید و دنبال کردن شعارها ، با حماقتش برای خود معروفیتّی به هم زده است و امروز از سردار فیروز آبادی هم در تولید کاریکاتور پیشی گرفته است! براستی این افراد کم خرد و نادان که سواد و شعور کافی ندارند، چرا می گویند مرگ بر امریکا؟.
(به این ویدئو نگاه کنید تا ببینید که چه بلایی به سر ایران و ایرانی آمده است! مردم ما را به میمون تقلیدگری بدل ساخته اند که شعارهایشان را مانند ضبط صوت تکرار کند! این است کارخانه آدم سازی و وعده معنویت خمینی بی وطن و خونخوار)
آیا مرگ بر امریکا نشانه ضعف و حقارت ما نیست؟.  ژاپن بزرگترین ضربه تاریخی را از امریکا خورد ولی امروز نه تنها کسی در توکیو “مرگ بر امریکا” نمی گوید ، بلکه بزرگترین شریک تجاری ژاپن امریکاست. قدرت امریکا در ۳۶ سال گذشته به کشورهای زیادی کمک کرده است. در خاور میانه امارات متحده، قطر و کویت و عربستان سعودی با کمک امریکا به ثبات اقتصادی و سیاسی رسیدند. همچنین اسرائیل بدون حمایت امریکا هرگز نمی توانست به ثبات نظامی و سیاسی خود ادامه دهد. اما در برابر این ، به ایران نگاه کنیم، ایران ۳۶ سال است که با امریکا در جنگ غیر رسمی است. منافع امریکا را تهدید کرده است و سعی در ضربه زدن و یا حذف نفوذ امریکا داشته است! اما نتیجه آن عکس بوده است!

تنیجه انقلاب اسلامی نفوذ بیشتر غرب بر خاورمیانه بود!

۳۵ سال پس از ماجرای گروگانگیری و پس از تهدید کشورهای عربی توسط ایران و سپس عراق ،امروز شاهد آن هستیم که ناوگانهای امریکا و دیگر کشورها در خلیج فارس ماندگار شده اند. اکثر کشورهای منطقه از اردن تا عربستان و بحرین گرفته تا حتی پاکستان و افغانستان میزبان نظامیان امریکا و ناتو هستند. کشورهای عربی خلیج فارس با استفاده از کارشناسان غربی به پیشرفتهای  شگرفی در صنعت و توریسم رسیدند و کسی نمی تواند منکر پیشرفت قطر در صنعت نفت و گاز شود؛ همانطور که کسی نمی تواند منکر عقب ماندگی ایران باشد.
محمد نهادندیان و بسیاری دیگر از مقامات عالی رتبه رژیم آخوندی مخصوصا نمایندگان مجلس دارای گرین کارت و دو میّتی هستند، در واقع اینها ایرانی بودن برایشان ارزشی نداشته و نخواهد داشت!
کشورهای بحرین ، عربستان ، امارات و عمان راه پیشرفت و ترقّی را با سرعت رفتند بصورتی که تصاویر ۳۰ سال پیش این کشورها با امروز قابل مقایسه نیست. بروز صنعت توریسم در امارات متحده بعنوان یکی از بزرگترین منابع در آمد و رونق این کشور نشان از سیاست صحیح و مدیریت سران عرب و همکاری مثبت تجاری و سیاسی ایشان با غرب است.
اما انقلاب اسلامی ایران به لشکر کشی ناتو  با رهبری امریکا به خاور میانه انجامید. مشکلات سیاسی بوجود آمده میان  ایران و اعراب حاشیه خلیج فارس به یک مسابقه تسلیحاتی در لیج فارس انجامید که سود سرشاری را به کارخانه های نظامی غرب و روسیه رسانید. تجارت اسلحه و سود سرشار آن ناشی از روشهای اشتباه مدیریت سیاسی سران رژیم اسلامی و برخی دیگر سران تندرو و دیکتاتور منطقه است.

شکی نیست که  بروز انقلاب  در ایران کمک اقتصادی به غرب بود

انقلاب اسلامی به کاهش بهای نفت برای سالها انجامید. همچنین غرب میلیاردها دلار  اسلحه به کشورهای ثروتمند منطقه فروخت. از این دیدگاه می توان انقلاب اسلامی را یک نعمت برای اقتصاد کشورهایی نظیر روسیه، امریکا و فرانسه دانست. بنابر این شعارهای احمقانه ای مانند این که ” ما پوزه استکبار را به خاک مالیدیم! ” و “امریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند” ، دروغ است و در واقع برعکس است یعنی : پوزه ملت ایران را به خاک مالیدند و ایران هیچ غلطی نمی تواند بکند !.
هر کاری که ایران بخواهد انجام دهد، تنها بر اساس روشهای تخریبی و تروریستی است و ایران توان دیپلماتیک خود را از دست داده است. در واقع حسابی که جهان روی ایران باز می کند بعنوان یک رژیم خود سر و زورگو است که سعی در چانه زنی با روشهای تروریستی و خرابکارانه دارد. همین روشهای تنش آمیز ایران پس از انقلاب بود که اعراب را وادار به رقابت تسلیحاتی نمود و امروز بزرگترین خریدار  اسلحه جهان کشورهای کناره خلیج فارس است. این قضیه و ارزان شدن نفت در ژمان جنگ ایران و عراق  عرضه آن به بهای بشکه ای زیر ۱۵ دلار برای چندین سال کمکی بزرگ به اقتصاد غرب بود ؛ امروز هم درگیری ایران با عربستان درباره ایحاد هلال شیعی به ارزانی مجدد نفت انحامیده است که سودی سرشار را به کشورهای مصرف کنند نفت سرازیر خواهد نمود.

نمایندگان مجلس و  مقامات دولت در صف گرین کارت امریکا

مایه خجالت است که این آقایان از طرفی به امریکا فحش و دشنام می دهند و خود را در مجامع بین المللی حقیر می نمایند و از طرف دیگر بسیاری از ایشان در صف گرین کارت و اقامت امریکا و کانادا هستند. با پولهای مردم گرسنه و فقیر ایران به نان و آبی باد آورده رسیده اند و  این ثروتها را به کانادا و امریکا منتقل کرده اند. گروه بزرگی از وابستگان به مقامات رژیم آخوندی هم دارای گرین کارت هستند.
ماجرای گرین کارت  ستارگان فوتبال و ثروتمندان ایران مانند علی دایی و عابدزاده ماجرای مهمی نیست ولی این که مقاماتی که هر هفته در نماز جمعه می گویند :”مرگ بر امریکا” بروند و گرین کارت بگیرند مضجک و در عین حال خطرناک است. این که سیاستمداران ایرانی دارای ملیّتی دوگانه باشند ، نشان از لا ابالی گری در عرصه عزل و نصبها دارد. چگونه می توان کسی را که ملیّت خود را به امریکایی و کانادایی تغییر داده است، در مقامات بالای حکومتی گذاشت؟. چگونه می توان انتظار داشت که منافع ملت را در نظر گیرند؟.
در این جا به عنوان نمونه ثروت های دزدیده شده سه تن از جنایت کاران رژیم را نشان می دهد. باید توجه داشت که تک تک افراد این رژیم اعم از آخوند، پاسدار، بسیجی، نمایندگان مجلس آخوندها و سازمان های زیر فرمان خامنه ای و فرزند ابر جنایتکارش مجتبی، هرکدام دزدی های کلانی کرده اند که لیست همه آنها موجود است. آیا جوانان ما اندکی غیرت و تعصب ملی دارند که رژیم دزد و غارتگر را از دستبرد بیشتر به سرمایه ملی بازدارند؟.
شوربختی مردم ایران ادامه دارد.  از ماجرای اختلاس ۳ میلیارد دلاری و انتقال آن به خارج از ایران ۳ سال می گذرد و هنوز خاوری رئیس فراری بانک ملّی ایران در کانادا هست. او با ملیّت دوگانه ایرانی- کانادایی به ریاست بانک ملّی رسیده بود.  رابطه فامیلی او کمک بسیار بزرگی در به پست بالا رسیدن وی داشت.

افشاي يك اختلاس و كلان دزدي میلیون یورويي در وزارت صنعت

افشاي يك اختلاس و كلان دزدي میلیون یورويي در وزارت صنعت


اختلاس در وزارت نفت
آژانس ايران خبر 93/11/9:« به دنبال افشاگريهاي پياپي و رو شدن پرونده هاي دزدي و غارت و چپاول مردم، احمد توکلی يكي از اعضاي مجلس از يك  اختلاس 650میلیون یورویی در وزارت صنعت پرده برداشت. اوگفت: دیوان محاسبات و کمیسیون اصل 90 تبعیض و رانت 650میلیون یورویی را به یک تاجر خاص منتسب دانست.
اين عضو مجلس همچنین به آمار بالاي پرونده‌های دزدیهای کلان رد سطح مقامهای ارشد دولتی و قضایی اشاره کرد و از دستگاه قضایی خواست که مانند پرونده رحیمی، معاون احمدی‌نژاد، با پرونده‌های باند رفسنجانی ـ روحانی نیز برخورد کند. وی گفت، امیدواریم به پرونده‌هایی مانند مهدی هاشمی، کرسنت، استات اویل هم رسیدگی شود ».