DEVIL AND STARS ننگ بر شما ! اهريمن! اهريمن

یک آهنگ قدیمی

Dard-e Yak Mohajer Afghan Moqim-e IRAN Milad Sharif it is a very sa...

Iran: اعدام کودکان

تصویب شدیدترین تحریم‌های اتحادیه اروپا

تصویب شدیدترین تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران دوشنبه ۴ مرداد ۱۳۸۹ - ۲۶ ژوييه ۲۰۱۰ دویچه‌ وله: اتحادیه اروپا تحریم‌های تاکنون بی‌سابقه‌ای را علیه جمهوری اسلامی ایران به تصویب رساند تا رهبری ایران را در مناقشه اتمی به همکاری وادارد. این تحریم‌ها فراتر از تحریم‌های سازمان ملل و همگام با تحریم‌های آمریکا عمل می‌کند. گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان ابراز اطمینان کرد که تحریم‌ها این بار برخلاف تحریم‌های گذشته اثرگذار خواهند بود. وی گفت: «این تحریم‌ها بدون تأثیر نخواهند ماند.» وزیران خارجه ‌کشورهای عضو اتحادیه اروپا در نشست خود در روز دوشنبه (۲۶ ژوئیه / ۴ مرداد) در بروکسل محدودیت‌های شدید برای آن دسته از کالاهای تجاری قائل شدند که کاربرد دوگانه‌ی غیرنظامی و نظامی دارند. پروازهای باری به اروپا و نیز سرمایه‌گذاری و انتقال فن‌آوری در حوزه‌های صنعت گاز و نفت متوقف می‌شوند. نقل و انتقال‌های بانکی بیش از ۴۰ هزار یورو باید با اجازه خاص صورت گیرد. فراتر از این، ضمانت‌های درازمدت اعتباری برای صادرات اعطا نخواهد شد. فهرست نام افراد و سازمان‌های متعلق به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز یک بار دیگر گسترش یافته است. حساب‌های بانکی این افراد و سازمان‌ها در سطح اروپا مسدود شده و برای آزادی تردد این افراد محدودیت ایجاد شده است. همگامی با واشنگتن شورای امنیت سازمان ملل در اوایل ماه ژوئن لحن خود را در رابطه با ایران تغییر داد. این شورا چهارمین دور اقدامات علیه سپاه پاسداران، علیه سرمایه‌گذاری در فن‌آوری و برنامه هسته‌ای و موشکی ایران به تصویب رساند. مدت کوتاهی پس از آن دولت آمریکا محدودیت صادرات بنزین و فرآورده‌های نفتی به ایران را به تصویب رساند. علت این امر، امتناع رهبری جمهوری اسلامی از توقف غنی‌سازی اورانیوم با غلظت بالا در خاک ایران است. گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان، هم‌نظر با دیگر کشورهای غربی و گروه ۵+۱ تصریح کرد که ایران حق استفاده از فن‌‌آوری هسته‌ای را دارد، ولی «هم‌زمان موظف به شفافیت در فعالیت هسته‌ای است، زیرا مسلح شدن به سلاح اتمی پذیرفتنی نیست». اتحادیه اروپا بسته تحریم‌های مضاعف علیه ایران را رسماً تصویب کرد رادیو فردا: اتحادیه اروپا، روز دوشنبه، رسماً بسته تحریم‌های مضاعف خود علیه جمهوری اسلامی ایران را تصویب کرد. تحریم‌هایی که کاترین اشتون، آن را جامع و فراگیر توصیف کرده است اما ایران آنها را بی‌تأثیر می‌داند. آن طور که یک دیپلمات اروپایی به شرط فاش نشدن نام خود به آسوشیتدپرس گفته است، بسته تحریم‌های اروپایی که از چند هفته آینده عملیاتی خواهد شد،‌ محدودیت‌هایی را در حوزه‌های تجارت، خدمات مالی، انرژی، و حمل و نقل در نظر گرفته است. کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، پیش از آغاز نشست وزیران خارجه اتحادیه اروپا در این زمینه اعلام کرد که ما بسته‌ای فراگیر از تحریم‌ها داریم که همه ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا بر پایه آن عمل خواهند کرد. پیشتر نیز یک دیپلمات اروپایی در گفت‌وگو با خبرگزاری فرانسه، این تحریم‌ها را «بنیادی‌ترین و مستقل‌ترین» نوع از تحریم‌هایی توصیف کرده است که تا کنون توسط اتحادیه اروپا علیه ایران و یا هر کشور دیگری اعمال شده‌اند. تصویب این تحریم‌ها به دنبال آن بود که در روزهای پایانی خرداد ماه امسال، رهبران اروپا در نشست خود در بروکسل بر سر تحریم‌های بیشتر ایران به توافق رسیدند. رهبران اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای که در آن زمان انتشار یافت، از اینکه ایران بسیاری از فرصت‌های پیشنهادی برای رفع نگرانی‌های جامعه جهانی درباره ماهیت برنامه اتمی‌اش را مغتنم ندانسته، تصریح شده بود که «در چنین شرایطی، اقدامات محدودکننده اجتناب‌ناپذیر شده است.» بر اساس آنچه در روزهای پایانی خرداد ماه مورد توافق رهبران اروپایی قرار گرفت، تحریم‌های مضاعف اتحادیه اروپا بخش بازرگانی و از جمله کالاهایی که کاربرد دوگانه دارند را هدف قرار می‌دهد. بخش بانکداری، ‌بیمه و ترابری ایران نیز از دیگر حوزه‌هایی است که اتحادیه اروپا بر آنها تحریم اعمال خواهد کرد. علاوه بر این شرکت‌های حمل بار دریایی و هوایی در فهرست سیاه اتحادیه اروپا قرار می‌گیرند و فعالیت آنها در کشورهای عضو اتحادیه اروپا محدود خواهد شد. این تحریم‌ها همچنین محدویت‌های جدید را در زمینه صدور ویزا و مسدود کردن دارایی‌ها در مورد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعمال خواهد کرد. تصویب این تحریم‌ها در حالی است که اتحادیه اروپا در هفته‌های اخیر ایران را به از سر گرفتن گفت‌وگوهای هسته‌ای فراخوانده است و در همین زمینه خبرگزاری فرانسه روز یکشنبه به نقل از دیپلمات‌های اروپایی گزارش داد که تحریم‌های جدید با هدف بازگرداندن ایران به پای میز مذاکرات بر سر مسئله هسته‌ای تصویب خواهند شد. بر اساس آمار منتشر شده در سال ۲۰۰۸، ایران و اروپا بیش از ۲۵ میلیارد یورو داد و ستد تجاری داشته‌اند که اندکی بیش از ۱۴ میلیارد دلار از این داد و ستد به صادرات اروپا به ایران اختصاص داشته و مابقی آن به واردات این اتحادیه از ایران مربوط است. عمده صادرات اروپا به ایران ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل و مواد شیمیایی است و در مقابل ایران به عنوان ششمین تأمین‌کننده انرژی اروپا، ۹۰ درصد صادرات خود به این اتحادیه را به انرژی اختصاص داده است. تصمیم اتحادیه اروپا به اعمال این محدودیت‌ها در حالی است که رامین مهمان‌پرست سخنگوی وزارت خارجه ایران، در گفت‌وگو با خبرگزاری دولتی ایرنا، با بی‌اثر خواندن تحریم‌های جدید اتحادیه اروپا، اعلام کرد که تحریم‌ها به عنوان ابزاری مؤثر در احقاق حقوق ملت‌ها تلقی نمی‌شود و تنها به پیچیده‌تر کردن شرایط و دور شدن از نقاط تفاهم کمک می‌کند. مسعود میرکاظمی وزیر نفت ایران نیز به ایرنا گفت که «این تحریم‌ها، تولید نفت ایران کاهش نخواهد داد». آقای میرکاظمی افزود که اروپایی‌ها «هیچ حضوری در صنعت نفت و گاز ایران نداشتند که امروز بخواهند اثرگذار باشند». وزیر نفت ایران اعلام کرد که طی ۳۱ سال گذشته شرکت‌های ایرانی و کارکنان صنعت نفت ایران، این صنعت را در کشور توسعه داده‌اند و حتی اگر تحریم‌های جدید از سوی اتحادیه اروپا اعمال شود، تولید ما کاهش نخواهد یافت. وی همچنین از اقدام ایران برای توسه میادین نفتی و گازی خود خبر داد و افزود که «۱۰۰ درصد میادین نفت و گاز ایران توسط شرکت‌های ایرانی در دست بهره‌برداری است».

در سوگ آزیتا میزبان

تن زیر توسط یکی از نزدیکان خانواده آزیتا میزبان نوشته شده که در وبلاگ شخصی اش منتشر شده است. دوشنبه ۴ مرداد ۱۳۸۹ - ۲۶ ژوييه ۲۰۱۰ در سوگ آزیتا میزبان سید مهدی موسوی متن زیر توسط یکی از نزدیکان خانواده آزیتا میزبان نوشته شده که در وبلاگ شخصی اش منتشر شده است. و تواصوا بالصّبر همین چند سال قبل بود که «آزیتا» خواهر «الهام میزبان» آمد توی دانشگاه فردوسی مشهد تا برایش انتخاب رشته کنم. همین چند سال قبل بود که این کار را کردم و «بیرجند» قبول شد. همین تازگی ها بود که دیدمش و گفتم پس شیرینی مهندسی اش را کی به من می دهد؟! دخترم چقدر بزرگ شده بود... برای خودش خانمی شده بود... دارم این سطرها را با گریه می نویسم... قرار بود در این پست برای «مهلای سلیمانی» عزیزم بنویسم و برای این روزها که سالگرد به قتل رسیدن برادر عزیزش «مهریار» است. قرار بود که برای مهلا بنویسم که روزهای بد دارد تمام می شود که قوی باشد که ما همه در کنار همیم و خدا با ماست و بعد از این شب های صبر و صبر، روزهای خوشی نزدیک است... ساعت سه و نیم صبح امروز است. الهام به من زنگ می زند که فلان آمپول را برایش پیدا کنم و بفرستم. می گوید وگرنه آزیتا می میرد. می گوید در دولت عدالت و مهرورزی، جز در پایتخت، یک آمپول لعنتی هیچ کجا گیر نمی آید که خواهرش را نجات دهد. بهش قول می دهم و منتظر می شوم صبح شود تا از ناصرخسرو برایش آمپول گیر بیاورم... بهش قول می دهم و دقایقی قبل، همسرش «احسان» زنگ می زند که: دکتر دیگه آمپول لازم نیست... آزیتا رفت... دارم این سطرها را با گریه می نویسم و چشمان غرق اشکم مونیتور را نمی بیند... مگر این شانه های کوچک چقدر توان تحمّل دارند خدا؟؟؟ یک روز با رذالت ِ کثافتی، کتاب های این بچّه ها در نمایشگاه توقیف می شود و تمام امیدهایشان نابود... یک روز باران تهمت و دروغ در مورد خودشان و کتاب هایشان در اینترنت باریدن می گیرد... یک روز در خیابان ها به جرم سکوت و پرسیدن از حقیقت کتک می خورند... و امروز عزیزانشان را هم از پیششان می بری تا آنها که رفته اند خوشبخت و خوشحال باشند و ما که مانده ایم دوووور و غمگین... خدایا این چه سال لعنتی بود که تمام نمی شود؟؟ با شاملو می خوانم: سال بد سال باد سال اشک سال شک سال روزهای دراز و استقامت های کم... به اینجایش که می رسم اشک امانم نمی دهد... به اینجایش که می رسم یادم می رود که من پدر همه ی این بچه ها هستم و باید قوی باشم و آرامشان کنم و به آنها امید بدهم و پناه گریه هایشان باشم و... به اینجایش که می رسد هق هق امانم را می برد... الهام! مهلا! و تمام بچه ها و بزرگانی که در این روزهای لعنتی غمگینید! نه در آینده روزهای بهتری هست نه در گذشته چیز خوبی بوده... اما یادتان باشد که در این روزهای گند کثیف ، ما همدیگر را داریم وتا لحظه ی آخر در کنار هم خواهیم بود... در دردهای زیاد و شادی های اندک... یادتان باشد اگر دور و کم پیداییم اما پشت این سیم ها و کیلومترها چشم هایی هستند که با شادی شما خوشحال می شوند و با غم های شما می گریند... قوی باشید...

بیانیه شورای تهران دفتر تحکیم وحدت

در محکومیت تایید احکام سنگین حبس برای بهاره هدایت و میلاد اسدی و دیگر فعالین دانشجویی دوشنبه ۴ مرداد ۱۳۸۹ - ۲۶ ژوييه ۲۰۱۰ بیانیه شورای تهران دفتر تحکیم وحدت در تحلیل عملکرد اقتدارگرایان و محکومیت تایید احکام سنگین حبس برای بهاره هدایت و میلاد اسدی و دیگر فعالین دانشجویی بیش از یک سال از انتخابات ریاست جمهوری دهم که رنگ تقلب و خون به خود گرفت گذشت و اکنون بیش از هر زمان دیگری ماهیت و منویات اقتدارگرایان از برپایی نمایشی که بر آن نام انتخابات نهادند روشن شده است. نوع عملکرد و شدت برخورد حاکمیت با معترضین مسالمت جو و بی شمار مردم و در رأس آن فعالین سیاسی و مدنی نشان از اوج تمامیت خواهی و استبداد مطلقه دولتمردان فعلی است. این در حالی است که کنشگران و منتقدان، فعالیت های مدنی خود را، که بی شک در جهت صلاح و فلاح جامعه و ایران بود، همواره در چارچوب تنگ قوانینی که هر روز با اعمال سلیقه حاکمان مجال کمتری جهت ابراز می یافت تعریف می کردند. دولت اعمال حاکمیت خود را در نشان دادن مشت آهنین می داند و قاصر از تصمیم گیری های عقلانی و سازنده برای ایران است. برخوردهای حذفی و مقابله با هر نوع حرکتی که از آن بوی مخالفت به مشام برسد راهی است که تمامیت خواهان در پیش گرفته اند. در حالی که جامعه ایرانی در انبوهی از مشکلات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی قرار دارد، سر منشأ بسیاری از این مشکلات در مواضع و تصمیم گیری های حاکمان در زمینه مسایل داخلی و سیاست خارجی نهفته است. موج تحریم ها به سوی ایران روانه است و رئیس دولت آن آرزو می کند که این تحریم ها و محدودیت ها گسترده تر شود. اقتدارگرایان با خیالی وهم آلود به جای حل کردن مسائل و رسیدگی به مطالبات به حق مردم، با سوء عملکرد خود بیشتر به دنبال پاک کردن صورت مسئله هستند. از این رو هر روز مشکلی بر مشکلات پیشین می افزایند و گرهی بر گره می زنند. هر روز بیش از گذشته سرنیزه های سرکوب را تیز می کنند و به جان منتقدان و مخالفان خویش می افتند غافل از آن که به سرنیزه می توان تکیه کرد ولی بر آن نمی توان نشست. آری، حکایت امروز تمامیت خواهان نشستن بر سرنیزه است، حکایت بر سر شاخ نشستن و بن بریدن. عدم وجود سیاستی صحیح و کار آمد برای حل مشکلات فراوان، امروزه فضای تصمیم گیری در کشور را به آشفته بازاری بدل کرده است. به گونه ای که گویی رشته امور از هم گسسته است. دولت حتی در تصمیم گیری های جزئی و حل مشکلات روزمره درمانده شده است. زمانی که کوچکترین و پیش پا افتاده ترین مسائل از جمله میزان مالیات اصناف، سلامت آب شرب تهران، وضعیت برنج های وارداتی، جمعیت شهر تهران، اساتید و حتی ائمه جمعه منتقد دولت به سرعت بدل به مسئله ای امنیتی می شود و برخود و حذف و سانسور در دستور کار قرار می گیرد، نشانه ضعف مفرط حاکمیت است، نه اقتدار و انسجام آن. و این همانا نتیجه ندانم کاری ها و سیاست های اشتباهی است که فعالین مدنی و دلسوزان و دغدغه مندان، سالیان پیش خون جگر خوردند و به صد زبان به گوش اقتدارگرایان می خواندند. اما گوش آن ها بدهکار نبود و امروز نتیجه آن را می بینند. با این وجود همچنان بر سبیل ماضی می روند و بدین ترتیب خود و کشور را گام به گام به ورطه ناکامی و نابودی می کشانند. حضور فعالین سرشناس و افراد گمنام از تمامی گروه ها و نحله های فکری و سیاسی و طبقات اجتماعی در زندان ها و بازداشتگاه ها آنچنان گسترده و فراگیر است که نام بردن از یکایک آنها حکایت مثنوی هفتاد من کاغذ است. و این را اگر در کنار اعدام ها، شکنجه ها، اذیت و آزار ها در بازداشتگاه ها و زندان ها و ... قرار دهیم به سهولت میزان بیگانگی حاکمیت با مردم در حال حاضر نمایان می شود. تمام دشواری ها و ناتوانی های دولت در حل مشکلات جاری و درازمدت همه ناشی از عدم اتکا دولت به مردم و عدم اطمینان و اعتماد به خیرخواهان و منتقدان است. پر کردن زندان ها از مردم بیگناه تنها نشانه میان تهی بودن پشتوانه مردمی دولت است و تاریخ نشان داده است که این بار کج به سرمنزل مقصود نمی رسد. تمامیت خواهان سکوت قبرستانی و برخوردهای تند و تیز امنیتی را همه نشانه آرامش و اقتدار می بینند. اما هر عقل سلیمی درک می کند که شرایط هر روز برای حاکمیت دشوارتر می شود و دشواری ها آن را هر روز شکننده تر می کند و شکست های پی در پی آن را به انتخاب اندک گزینه های سخت در آینده ای نزدیک ناگزیر می سازد. در کنار دیگر اقشار و گروه ها، دانشجویان در طول سالیان گذشته، خصوصا یک سال اخیر، متحمل هزینه های سنگین، برخورد و حذف گسترده قرار گرفتند. در همین راستا از روز گذشته موج تأیید احکام سنگین حبس برای فعالین دانشجویی که به علت فعالیت های قانونی و متعهدانه خود ماه هاست در زندان می برند آغاز شده و ادامه دارد. تائید احکام سنگین حبس تعزیری بهاره هدایت، میلاد اسدی و مهدیه گلرو و صدور حکم سنگین دیگری برای علی ملیحی در عرض چند روز و به فاصله اندک از هم با نقشه ای از پیش برنامه ریزی شده به نظر می رسد و کیست که نداند که در پس این برخوردها هدفی جزء سرکوب بیشتر و حاکم کردن جو رعب و وحشت نیست. دو عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت که به گروگان هایی برای به خاموشی کشانیدن مجموعه دفتر تحکیم وحدت و سایر فعالین دانشجویی مبدل شده اند در حالی با احکامی سنگین در محبس ظالمان در بندند که روند بازداشت، بازجویی و دادگاه و صدور احکام آنان غیرقانونی بوده و جرمی جزء تن ندادن به خواسته های زورگویان ندارند. در عین حال دانشجویانی چون ضیاء الدین نبوی، مجید توکلی، مجید دری و... نیز با همین هدف شوم در زندان ها به سر می برند. مصداق این سخن که غاصبان از بقای خود احساس امنیت نمی کنند همین بس که برای بهاره هدایت فعال جوان و برجسته دانشجویی که طی چهار سال گذشته پنج بار بازداشت شده است و میلاد اسدی دانشجو و فعال شجاع دانشجویی، احکام 16 سال حبس تعزیری صادر می کنند و بر این خیال اند که دانشگاه و دانشگاهیان از ترس مشت آهنین سر در گریبان فرو خواهند برد. افسوس که آنان نمی دانند احکامی این چنینی گرچه بهاره هدایت و میلاد اسدی را چند صباحی بیش در زندان نگه می دارد اما بهاره ها و میلادهای بسیاری هستند که در بهار جنبش دانشجویی متولد شده اند و سخت تر از گذشته برای دستیابی به آرمان های جنبش دانشجویی می کوشند. دفتر تحکیم وحدت بارها اعلام کرده است که در بند کشانیدن فرزندان آگاه و بیدار بیراهه ایست که گر تا به آخر طی شود، راه نجاتی برای حاکمان باقی نخواهد ماند. جالب آن که حاکمیتی که خود را مقتدر از همیشه می داند سنگین ترین احکام حبس را برای فعالین دانشجویی که به فعالیت مدنی و مسالمت آمیز و شناسنامه دار مشغول بوده اند، بهاره هدایت، میلاد اسدی و ضیاء نبوی، صادر می کند. حاکمان بایستی بدانند در همین فصل سخت و سرد سرزمینمان که لحظه ها را به شمارش تعداد سال های زندان های دانشجویان در بند می گذرانیم نسلی بالنده و متفکر در زندان های مستبدان در حال شکل گرفتن است که آینده را خواهد ساخت. نسلی که مقاومت و ایستادگی را برای دست یابی به حق نه در حرف که در عمل ثابت نموده است. دانشجویانی که در سالهای طی شده همواره ثابت کردند پیکان حرکت و جنبش دموکراسی خواهی در ایران هستند. آرمان هایشان پر رنگ تر از همیشه در فکر و عملشان زنده است. حال حاکمیت بر این خیال باطل نشسته که با بالا بردن روزهای زندانیان و درد دانشجو و مردم از در بند بودن یاران دبستانی و فرزندانشان می تواند گره از کار فروبسته خود بگشاید. دیگر نه مجالی برای پند و اندرز در گوش حاکمان مانده نه جایی برای لابه و ناله از سوی ما. سال هاست که دانشجویان حق را دلسوزانه با وجود حملات و هجوم ها فریاد می زنند اما گوش شنوایی که اگر بود دستان خویش را آلوده به خون بیگناه جوانان پاک سرزمین مان نمی کرد. دفتر تحکیم وحدت ضمن محکومیت احکام صادره برای بهاره هدایت و میلاد اسدی و دیگر دانشجویان در بند و همچنین روند پرشتاب سرکوب فعالین مدنی، نوید صبح آزادی را در افقی نه چندان دور به حق طلبان می دهد. شورای تهران دفتر تحکیم وحدت ۳ مردادماه ۱۳۸۹

متن نامه خمينی در مورد دلائل پذيرش آتش‌بس

بسم الله الرحمن الرحيم با ياری خداوند متعال و با سلام و صلوات به انبياء بزرگوار الهی و ائمه معصومين صلوات عليهم اجعمين حال که مسئولان نظامی ما اعم از ارتش و سپاه که خبرگان جنگ می‌باشند، صريحاً اعتراف می‌کنند که ارتش اسلام به اين زودی‌ها هيچ پيروزی به دست نخواهند آورد و نظر به اين که مسئولان دلسوز نظامی و سياسی نظام جمهوری اسلامی از اين پس جنگ را به هيچ وجه به صلاح کشور نمی‌دانند و با قاطعيت می‌گويند که يک دهم سلاحهايی را که استکبار شرق و غرب در اختيار صدام گذارده‌اند به هيچ وجه و با هيچ قيمتی نمی‌شود در جهان تهيه کرد و با توجه به نامه تکان دهنده فرمانده سپاه پاسداران که يکی از ده‌ها گزارش نظامی سياسی است که بعد از شکست‌های اخير به اينجانب رسيده و به اعتراف جانشينی فرمانده کل نيروهای مسلح،فرمانده سپاه يکی از معدود فرماندهانی است که در صورت تهيه مايحتاج جنگ معتقد به ادامه جنگ می‌باشد و با توجه به استفاده گسترده دشمن از سلاحهای شيميايی و نبود وسائل خنثی کننده آن، اينجانب با آتش بس موافقت می‌نمايم و برای روشن شدن در مورد اتخاذ اين تصميم تلخ به نکاتی از نامه فرمانده سپاه که در تاريخ ۲/۴/۶۷ نگاشته است اشاره می‌شود، فرمانده مزبور نوشته است تا پنج سال ديگر ما هيچ پيروزی نداريم، ممکن است در صورت داشتن وسائلی که در طول پنج سال به دست می‌آوريم قدرت عمليات انهدامی و يا مقابله به مثل را داشته‌ باشيم و بعد از پايان سال ۷۱ اگر ما دارای ۳۵۰ تيپ پياده و ۲۵۰۰ تانک و ۳۰۰۰ توپ و ۳۰۰هواپيمای جنگی و ۳۰۰ هليکوپتر و قدرت ساخت مقدار قابل توجهی از سلاحهای ليزر و اتم که از ضرورتهای جنگ در آن موقع است - داشته باشيم می‌توان گفت به اميد خدا بتوانيم عمليات آفندی داشته باشيم. وی می‌گويد قابل ذکر است که بايد توسعه نيروی سپاه به هفت برابر و ارتش به دو برابر و نيم افزايش پيدا کند، او آورده است البته آمريکا را هم بايد از خليج فارس بيرون کنيم والا موفق نخواهيم بود. اين فرمانده مهمترين قسمت موفقيت طرح خود را تهيه به موقع بودجه و امکانات دانسته است و آورده است که بعيد به نظر می‌رسد دولت و ستاد فرماندهی کل قوا بتوانند به تعهد عمل کنند. البته با ذکر اين مطالب می‌گويد بايد باز هم جنگيد که اين ديگر شعاری بيش نيست. آقای نخست وزير از قول وزرای اقتصاد و بودجه وضع مالی نظام را زير صفر اعلام کرده‌اند، مسئولان جنگ می‌گويند تنها سلاحهائی را که در شکستهای اخير از دست داده‌ايم به اندازه تمام بودجه‌ای‌ است که برای سپاه و ارتش در سال جاری در نظر گرفته شده بود. مسئولان سياسی می‌گويند از آنجا که مردم فهميده‌اند پيروزی سريعی به دست نمی‌آيد شوق رفتن به جبهه در آنها کم شده است. شما عزيزان از هر کس بهتر می‌دانيد که اين تصميم برای من چون زهر کشنده است ولی راضی به رضای خداوند متعال هستم و برای صيانت از دين او و حفاظت از جمهوری اسلامی اگر آبروئی داشته باشم خرج می‌کنم، خداوندا ما برای دين تو قيام کرديم و برای دين تو جنگيديم و برای حفظ دين تو آتش بس را قبول می‌کنيم. خداوندا تو خود شاهدی که ما لحظه‌ای با آمريکا و شوروی و تمام قدرتهای جهان سرسازش نداريم و سازش با ابرقدرتها و قدرتها را پشت کردن به اصول اسلامی خود می‌دانيم خداوندا در جهان شرک و کفر و نفاق در جهان پول و قدرت و حيله و دوروئی ما غريبيم، تو خود ياريمان کن. خداوندا در هميشه تاريخ وقتی انبياء و اوليا و علماء تصميم گرفته اند مصلح جامعه گردند و علم و عمل را در هم آميزند و جامعه‌ای دور از فساد و تباهی تشکيل دهند با مخالفتهای ابوجهل‌ها و ابوسفيان‌‌های زمان خود مواجه شده‌اند. خداوندا، ما فرزندان اسلام و انقلابمان را برای رضای تو قربانی کرديم غير از تو هيچکس را نداريم ما را برای اجرای فرامين و قوانين خود ياری فرما، خداوند از تو می‌‌خواهم تا هر چه زودتر شهادت را نصيبم فرمائی. گفتم جلسه‌ای تشکيل گردد آتش بس را به مردم تفهيم نمايند. مواظف باشيد ممکن است افراد داغ و تند با شعارهای انقلابی شما را از آنچه صلاح اسلام است دور کنند، صريحا می‌گويم بايد تمام همتتان در توجيه اين کار باشد. قدمی انحرافی حرام است و موجب عکس العمل می‌شود. شما می‌دانيد که مسئولان رده بالای نظام با چشمی خونبار و قلبی مالامال از عشق به اسلام و ميهن اسلامی‌مان چنين تصميمی گرفته‌اند خدا را در نظر بگيريد و هر چه اتفاق می‌افتد از دوست بدانيد، و السلام علينا و علی عباد الله الصالحين. روح‌الله الموسوی الخمينی شنبه ۲۵/تير/ ۶۷ منبع: ایران 1404

خانم آيدا شاملو: واقعه ۱۸تير، تير آخر به قلب شاملو بود

شاعر بزرگ ملى ايران، احمد شاملو خانم آيدا شاملو، همسر شاعر بزرگ ملى ايران، احمد شاملو طى مصاحبهيى، از فشارهاى روحى و روانى او بهخاطر سرکوب قيام دانشجويان در سال ۸۷ ، گفت و تأکيد کرد واقعه ۱۸تير، تير آخر به قلب شاملو بود. آيدا شاملو در مصاحبهيى که در سايت رسمى شاعر ملى ايران منتشر شده، در پاسخ به سوالى پيرامون رنج و فشارهاى اواخر عمر و قبل از خاموشى احمد شاملو گفت: تا لحظه‌ى آخر پشت کامپيوتر مى‌نشست و کار مى‌کرد ولى از ۱٨ تير ۷٨ و آنچه در کوى دانشگاه اتفاق افتاد شاملو ديگر سر بلند نکرد تا لحظه‌ى آخر. واقعه‌ى ۱٨ تير ۷٨ ، تير آخر بود به قلب شاملو. از بيمارستان آمده بوديم. که خبر به ما رسيد. از آن‌جا شاملو ديگر نتوانست بايستد. تا پيش از اين با عصا روى يک پا مىايستاد تا دوم مرداد سال بعد… هر وقت هم به ۱٨ تير مى‌رسيم عجيب به هم مى‌ريزم. چند روز حال غريبى دارم. آيدا شاملو در بخش ديگرى از مصاحبه خود در مورد فشار و تضيقات ديکتاتورى آخوندى براى ممانعت از برگزارى مراسم سالگرد، شاعر بزرگ ملى ايران، گفت: «… نمى‌دانم چرا نيروى انتظامى مى‌خواهد که فاتحه بخوانيم و برويم. مگر قرار است چه کار کنيم جز اينکه گلى روى سنگ بگذاريم شمعى روشن کنيم و شعرى بخوانيم. يک بار گفتم اگر مى‌خواهيد يا ما را دار بزنيد يا به رگبارمان ببنديد. سر خاک عزيزم هم نيايم؟ سال ٨۷ دير وقت به آرامگاه رفتيم و باز هم حضور مردم توأم بود با حضور نيروى انتظامى. پايين سنگ نشسته بودم که گفت فاتحه بخوانيد و برويد که خواندم: «در زمينه‌ى سربى صبح سوار خاموش ايستاده است / و يال بلند اسبش در باد پريشان مى‌شود» ديدم عقب عقب مى‌رود. شروع کردم بلند اين شعر را خواندم». وى مصاحبه خود را، با فرازى از شعر جاودانه ابراهيم در آتش، که شاعر بزرگ ملى، در سوگ مجاهد خلق مهدى رضايى سروده بود، پايان برد و گفت: پس «آهاى اسفنديار مغموم تو را آن به که چشم پوشيده باشى».