۱۳۸۹ اردیبهشت ۲۸, سه‌شنبه

آلن گرش
ترجمه بهروز عارفی

--------------------------------------------------------------------------------

از چند ماه پيش، ايالات متحده و فرانسه به خود می بالند که با اجماع بين المللی توفيق خواهنديافت که در شورای امنيت سازمان ملل متحد مجازات هائی عليه ايران به تصويب برسانند. با وجود اين، به رغم همه تلاش ها، تاريخ تصويب اين قطع نامه مرتبا به تعويق می افتد. اکنون صحبت از ژوئن 2010 است. اما، شايد اين تعويق پی در پی بازتاب نبود اجماع بين المللی باشد، گر چه روسيه به مواضع غرب پيوسته است؟
پرزيدنت لوئيز ايناسيو «لولا» داسيلوا، رئيس جمهوری برزيل، عضوغير دائمی شورای امنيت، قرار است در روزهای 15 و 16 مه از تهران ديدار کند.(1) روز پنجشنبه 6 مه، لولا پس از ملاقاتی با همتای لبنانی اش ميشل سيمون در برازيليا اظهار داشت: «من سلسو آموريم را به تهران می فرستم. او در استانبول و مسکو توقف خواهد کرد زيرا ما می خواهيم سفرمان را خوب تدارک ببينيم و احتمال رسيدن به توافق ميان آژانس بين المللی انرژی اتمی و ايران را ارزيابی کنيم.». رئيس جمهوری برزيل بارها با تصويب مجازات ها مخالفت کرده است. بنا بر گزارش سايت تلويزيون «فرانس 24» (24 فوريه) «پرزيدنت لولا خواستار عدم «انزوای» ايران است.(2)
لولا که به سخنان برنار کوشنر، پاسخ ميداد گفت: هيچ کس نمی تواند در مورد سلاح های هسته ای به من درس بدهد (...) هر کشوری سياست خارجی خودش را تدوين می کند و برزيل به بلوغ خود اعتقاد دارد». پيش تر، کوشنر وزير خارجه فرانسه گفته بود که ايران برزيل را گول زده است.(3)
بموازات آن، ترکيه، ديگرعضو غيردائم شورای امنيت برای يافتن زمينه مذاکره ميان ايران و آژانس انرژی اتمی تلاش می کند. در نشست سران سوريه، قطر و ترکيه که روز 9 مه 2010 در دوحه برگزار شد، از تلاش های دولت آنکارا حمايت شد.
روز سه شنبه 4 مه ، خبرگزاری فرانسه از دوحه گزارش داد که بنا بر نوشته يک روزنامه عربی در همان روز ، وزير امور خارجه ترکيه* گفته است «ترکيه همه توانش را بکار خواهد بست تا از درگيری نظامی ميان غرب و ايران جلوگيری کند، اما تهران بايد در مورد برنامه هسته ای اش شفافيت نشان دهد.»
احمد داووداوغلو در مصاحبه ای که روز سه شنبه در روزنامه الحيات منتشر شد اظهار داشته بود: «ما تا جائی که امکان دارد، هر تلاشی می کنيم تا اعتماد ميان ايران و ايالات متحده و ايران و غرب برقرار شود تا از درگيری نظامی و مجازات های احتمالی جلوگيری شود». او اضافه کرده بود که ايران نيز بنوبه خود بايد «تضمين های لازم» در مورد صلح آميز بودن برنامه هسته ای اش ارائه دهد و « با آژانس بين الملی انرژی اتمی با شفافيت برخورد کند».
آقای داوداوغلو نسبت به يافتن «راه حلی ديپلماتيک» اظهار خوش بينی کرده و خواست تا به تلاش ها در اين راستا شتاب داده شود. او در جريان گفتگوهايش در ماه آوريل در تهران گفته بود که در مورد بحران هسته ای ايران، پيشرفت هائی حاصل شده است.»
روز 9 مه راديو بين المللی فرانسه اعلام کرد که « ايران نسبت به ميانجيگری ترکيه و برزيل نظر مساعد دارد».(4) «رئيس ديپلماسی ايران ايده گفتگوهای جديد با کشورهای غربی در مورد برنامه هسته ای ايران را پذيرفته است. احتمال دارد اين مذاکرات در ترکيه انجام شود. منوچهر متکی پس از ملاقاتی با همتای ترک خود احمد داوداوغلودر روز جمعه 7 مه 2010 اظهار داشت «اين نشست می تواند زود برگزار شود.»
يکی از پيشنهادات، امکان مبادله سوخت هسته ای با غنای ضعيف با سوخت غنی شده 20 درصد در ترکيه است و نه در ايران، آن طوری که ايران پافشاری می کرد. بدين ترتيب يکی از خواسته های ايران نيز عملی خواهد شد. اين کشور مايل نبود سوخت ضعيف خود را به روسيه يا فرانسه ارسال و برای تحويل سوخت غنی شده چند ماه صبر کند.
چند عضو غيردائمی شورای امنيت ملاحظه کاری خود را نسبت به مجازات های احتمالی اعلام کرده يا برخويشتن داری خود تاکيد می کنند. قطعی است که لبنان بخاطر شکنندگی تعادل سياسی اش رای به مجازات نخواهد داد. گابون، نيجر يه، مکزيک جانب احتياط را حفظ کرده اند. بويژه که اين کشورها دارای روابط خوب با جمهوری اسلامی اند.(5)
دولت چين با وجود فشار های گوناگون، ظاهرا جانب خويشتن داری را رعايت می کند و در جستجوی کاهش دادن کارائی قطعنامه احتمالی سازمان ملل متحد است.
در چنين موقعيتي، بنظر می رسد که اتحاديه اروپا و ايالات متحده آماده تصويب مجازات های يک جانبه هستند و شايد بتوان گفت که فرانسه در اين مورد نقش پيشتاز را بازی می کند. (6)
با وجود اين، کنگره آمريکا از فعال مايشائی سارکوزی (رئيس جمهوری فرانسه) پيشی گرفته است. در اين باره به مقاله رابرت دريفوس در «نيشن» ، 28 آوريل 2010 مراجعه کنيد (7). دريفوس که گزارشی در مورد نشست نمايندگان کنگره ارائه می دهد، به از حدگذشتن پيشنهادات اشاره دارد.
ايله آنا راس لهتينن نماينده فلوريدا آتشباری را آغاز و درخواست مجازات هائی را کرده است که «اجباری بوده و ايران را فلج کند». صحبت های او موجب شد که سخنرانان بعدی در زياده روی از او سبقت بگيرند.
سناتور جو ليبرمن اظهار کرد که «ايالات متحده نمی تواند به «نيمچه مجازات ها» رضايت دهد و می بايست «ظرفيت سياسی و اقتصادی و در صورت لزوم نظامی اش» را ضد «رژيم متعصب» بسيج کند. گاری اکرمن اظهار داشت که مجازات های فلج کننده کافی نبوده و تاکيد کرد که جهان بايد مجازات های «خفقان آور» عليه ايران تحميل کند و حتی اضافه کرد که «موفقيت چنين تلاشی کمتر محتمل است» و بدون ترديد، ايران «در کمتر از دو سال ديگر، صاحب سلاح اتمی» خواهدشد. دان برتونف نماينده اينديانا آش را داغ تر کرد و در حالی که دهنش کف کرده بود گفت نظاميان به او گفته اند که ايران در کمتر از يک سال دارای بمب اتمی خواهدشد . اضافه کرد«ما بايد هر چه ضروری است انجام دهيم تا مانع از دست يافتن ايران به سلاح هسته ای شويم. برد شرمن، نماينده کاليفرنيا با نکوهش از کسانی که فقط مجازات های هدفمند پيشنهاد می کنند گفت: «مجازات های دارای هدف مشخص موثر نيستند» ما به «مجازات های فلج کننده» نياز مبرم داريم. و اد رويس نماينده کنگره فريادبر آورد که ايالات متحده و متحدانش بايد «مجازات های کمر شکن» تحميل کنند و سپس اضافه کرد «حتی ممکن است که چنين مجازات هائی کافی نباشند.»
در خاتمه مقاله دريفوس نتيجه می گيرد که «چون مجازات ها تغيير موضعی در ايران ببار نخواهند آورد، با مخاطره بزرگی روبروئيم». در آن صورت، آيا تا يک مداخله نظامی پيش خواهند رفت؟
----
عنوان اصلی مقاله:
Consensus international contre l�Iran ? Alain GRESH
http://blog.mondediplo.net/2010-05-10-Consensus-international-contre-l-Iran

وبلاگ لوموند ديپلماتيک، دوشنبه 10 مه 2010
پاورقی ها:
1- http://www.lefigaro.fr/flash-actu/2010/04/23/97001-20100423FILWWW00533-nucleaire-lula-a-teheran-le-16-et-17-mai.php
2 - http://www.france24.com/fr/20100224-nucleaire-le-president-lula-appelle-a-pas-isoler-liran
3 - http://socio13.wordpress.com/2010/05/09/reponse-de-lula-a-la-france-personne-ne-peut-me-donner-des-lecons-sur-larmement-nucleaire/
4 - http://www.rfi.fr/contenu/20100508-nucleaire-iran-favorable-mediation-turquie-bresil
5 - http://www.realite-eu.org/site/apps/nlnet/content3.aspx?c=9dJBLLNkGiF&b=2331129&ct=8044211
6 - http://www.realite-eu.org/site/apps/nlnet/content3.aspx?c=9dJBLLNkGiF&b=2331129&ct=8134317
7 - http://www.thenation.com/blog/crippling-crushing-and-suffocating-iran

28 اردیبهشت 1389 22:24

Noam Chomsky à Paris

Vendredi 28 mai. Colloque « Rationalité, vérité et démocratie : Bertrand Russell, George Orwell, Noam Chomsky », organisé par la chaire de philosophie du langage et de la connaissance (professeur Jacques Bouveresse) du Collège de France, de 9 heures à 18 heures, amphithéâtre Marguerite-de-Navarre, 11, place Marcelin-Berthelot, 75005 Paris (entrée libre).

Samedi 29 mai. Conférence « Poverty of stimulus : some unfinished business », organisée par le Centre national de la recherche scientifique (CNRS), de 10 h 30 à 12 heures, au Campus des cordeliers, 21 rue de l’école de médecine, 75006 Paris (entrée libre).

Conférence-débat à la Mutualité avec Le Monde diplomatique, à 16 heures (complet).

Lundi 31 mai. Conférence « Understanding and interpreting : language and beyond » à 17 heures, au Collège de France, amphithéâtre Marguerite-de-Navarre (entrée libre).

Lien Imprimer

عروسی در قبرستان =دانشگاه سابق

اینجا دانشگاه است

توضیح کانون حمایت از سینمای زیرزمینی در مورد درج خبر درگذشت باربد طاهری در سایت مجاهدین

17.05.10 00:07 Alter: 2 days

توضیح کانون حمایت از سینمای زیرزمینی در مورد درج خبر درگذشت باربد طاهری در سایت مجاهدین

Kategorie: Nachricht

سایت همبستگی ملی‌ وابسته به مجاهدین به بهانه درگذشت هنرمند آزاده باربد طاهری اعلام کرده که او از حامیان و دوستان صمیمی‌ مجاهدین بوده است!

نزدیکی‌ و دوری باربد طاهری به جریانهای مختلف سیاسی ، بر اساس اصولی بود که برایش ارزش داشت و می‌‌شناخت . زندگی‌ و آثار باربد طاهری به خصوص در غربت خود گویای این مسئله است.

بنابراین باربد طاهری نیز مانند سایر اعضای این کانون وظیفه اصولی خود می دانست که با حفظ مواضع خود از مجاهدین و تمامی جریانهای ضد رژیم تا زمانیکه از مسیر مبارزه مردم و اردوگاه زحمتکشان بیرون نرفتند حمایت کند. اما زمانیکه مجاهدین آنچنان بی‌ دنده و ترمز و بی‌ پروا به سمت دوستی‌ صمیمی‌ با عوامل امپریالیسم و چپاولگران بین المللی رفتند تا شاید به استخدام رسمی آنان در بیایند ، همان اصول بر ما حکم می کرد که به افشای آنها پرداخته شود که شد.

باربد در آخرین مقاله اش درباره مجاهدین می گوید:

"... مجاهدین که همواره مدعی هفت دریا خون بین خود و رژیم بوده اند ، اما در یک آن و با یک فتوا رنگ سرخ هفت دریا خون را به رنگ سبز موسوی و کروبی تبدیل کرده و نامه فدایت شوم برای مجلس خبرگان حکومت و رضا پهلوی و… می نویسند و خواستار حفاظت سازمان ملل از جان موسوی می شوند . در معنا با دریوزگی هم بدنبال شاه وهم بدنبال شیخ راه می افتند ..."(1)

باربد طاهری نمی توانست دوست صمیمی کسانی باشد که تمام اصول و ارزش های مبارزه را زیر پا گذاشتند.

کانون حمایت از سینمای زیر زمینی‌ ایران

مه‌ ۲۰۱۰