چند نفر در زندان قزلحصار اعتصاب غذا کرده‌اند؟ نگاهی به اطلاعیه دبیرخانه شورای ملی مقاومت
ایرج مصداقی
اطلاعیه ۷ آذرماه ۱۳۹۲ «دبیرخانه‌ی شورای ملی مقاومت» را می‌توان در میان اطلاعیه‌های صادر شده از سوی جریان‌های سیاسی نوبر دانست.
این اطلاعیه و نوشته‌هایی از این دست و پیام‌های صادره از سوی
مریم رجوی «رئیس جمهور برگزیده مقاومت» نشان‌دهنده‌ی یک فرهنگ هم هست.
فرهنگی که نه پاسخگو است و نه احترامی برای واقعیت قائل است.
در اطلاعیه صادره آمده است:
«مریم رجوی: اعتصاب غذای دو هزار زندانی و
اعتراضهای خانواده های آنان به اعدامهای وحشیانه، بیانگر خواست مردم برای
سرنگونی رژیمی است كه تنها با اعدام و كشتار بر سر كار است
مریم رجوی، رئیس جمهور برگزیده مقاومت ایران، اعتصاب غذای سه هزار زندانی
در زندان قزل حصار را در اعتراض به اعدام هم‌زنجیران‌شان ستود و ایستادگی
آنها را نمونه تحسین‌برانگیزی از گسترش روحیه مقاومت و اعتراض علیه رژیم ضد
بشری آخوندی توصیف كرد.»
خوب است «روحیه مقاومت» فعلا از «اشرف» و «لیبرتی» به
زندانیان محکوم عادی که بخشی‌شان در زمره‌ی خطرناکترین بزهکاران تلقی
می‌شوند گسترش یافته است.
اعضای شورای ملی مقاومت و مواجب‌بگیران هم که برایشان صرف
نمی‌کند در این مواقع چیزی بگویند. گردانندگان سایت «همبستگی ملی» و دیگر
سایت‌های تابعه آنقدر در کار توطئه علیه این و آن هستند که به این امور
نمی‌رسند. حتی فرصت بازنگری و تصحیح آن چه را که نشر می‌دهند ندارند. طول و
عرض مقاومت هم که در این مواقع به درد لای جرز میخورد. دریغ از یک
یادآوری به سایت همبستگی ملی و شورای ملی مقاومت که زودتر «گاف»شان را
تصحیح کنند. ۴ روز صبر کردم بلکه حضرات اشتباه‌شان را تصحیح کنند. حتی در
این حد هم در بیش از ۵۰۰ عضو شورای ملی مقاومت و دوستداران مقاومت و ساکنان
لیبرتی که به هنگام نیاز به گونه‌ای جلوه می‌دهند که گویا از صبح تا شام
پشت کامپیوتر نشسته و سایت‌های اینترنتی و نوشته‌ها را بررسی می‌کنند
عقلانیت و احساس مسئولیت موجود نیست.
در مورد خبر یاد شده و این که از کجا آمده توضیح کوتاهی ضروری به نظر می‌رسد.
ابتدا «فعالین دمکراسی و حقوق بشر در ایران» تعداد اعتصاب
کنندگان را فارغ از این که واقعی هست یا نه، چند روز بوده، ادامه یافته یا
نه و ...؟ هزار نفر و سپس مجموعه فعالان حقوق بشر ۱۸۰۰ نفر ذکر کردند.
مجاهدین که به شدت برای توجیه اعتصاب غذای لیبرتی و نمایشات مربوط به
اعتصاب غذا در اروپا و آمریکا و استرالیا نیاز به تعزیه و روضه‌خوانی
داشتند آن را به دو هزار و سه هزار نفر رساندند.
البته فعلا به جز شورای ملی مقاومت و خانم رجوی و اذنابشان کسی موضوع را جدی نگرفته است.
حمید اسدیان شاعر مدیحه سرا پس از آن که « خانم رجوي به
خانواده‌هاي زندانيان اعدام شده به ويژه مادران، همسران و فرزندان رنج‌ديده
و داغدار درود فرستاد و از عموم مردم ايران به ويژه جوانان خواست به حمايت
و پشتيباني همه جانبه از آنان قيام كنند»
به صحنه آمد و برای نشان‌دادن ارادتش به رهبری و «مهر تابان
آزادی»، زندانیان جرائم عادی قزلحصار را که در زمره‌ی قاتلان، قاچاقچیان
مواد مخدر و گاه قربانیان خطرناک اجتماع هستند «قهرمانان» جا زد و از صف
مشترک آنان با ساکنان لیبرتی و «اشرف‌نشان»ها در اروپا و آمریکا گفت. به
شعری که «برای قهرمانان اعتصاب غذا از قزلحصار تا لیبرتی و كشورهای مختلف
جهان» توسط وی سروده شده توجه کنید.
از مردم و جوانانی که قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ و
اعدامهای پس از جنبش ۸۸ باعث «قیام»شان نشد خواسته می شود به حمایت از
زندانیان عادی و محکومان مواد مخدر و قتل و ... «قیام» کنند. دوراندیشی را
ملاحظه می‌کنید؟
سپس سینه‌چاکان ایشان فرصت را مغتنم شمرده فریبکارانه ضمن آن
که خطرناکترین زندانیان عادی را که از ستم رژیم به ستوه آمده‌اند به
«زندانیان سیاسی» تبدیل کردند مدعی شدند که مقاومت لیبرتی »درس پایداریست
که اکنون الهام بخش 2000 زندانی سیاسی قزلحصار برای اعتصاب غذا شده است.» و
آن را «روییدن اشرف در هر کران » خواندند.
تا این‌جا یکی از هرار «اشرفی» را که مسعود رجوی وعده داده بود دیدیم.
