قاچاقچیان سوخت، صنعتگران، استخراج‌کنندگان نفت و گاز وهمچنین صیادان، زیست بوم خلیج فارس در سواحل بوشهر را به آستانه یک فاجعه زیست محیطی رسانده‌اند.
سازمان حفاظت محیط زیست میگوید در غفلت مسئولان و مردم، محیط زیست دریایی این استان در حال نابودی است.
سازمان حفاظت محیط زیست نسبت به وضعیت سواحل بوشهر هشدار داده است
به گفته حسین دلشب، یکی از مهم‌ترین دلایل آلودگی این سواحل، قاچاق سوخت و رها کردن آن توسط قاچاقیچان در دریاست. این قاچاقچیان هنگامی که توسط نیروی دریایی یا گشت‌های ساحلی سازمان حفاطت محیط زیست مورد تعقیب قرار میگیرند، از ترس دستگیری، محموله قاچاق سوخت همراه خود را درون آب می‌ریزند.
برآوردهای سازمان حفاظت محیط زیست نشان میدهد سالانه حدود پنج میلیون لیتر سوخت در آب‌های
خلیج فارس رها میشود.
استقرار میدان های عمده نفتی و گازی دریایی، عبور خطوط انتقال نفت و گاز و فعالیت پایانه های صادرات نفت و محصولات نفتی نیز باعث نشت گسترده مواد نفتی به درون آب‌های خلیج فارس در استان بوشهر میشود.
از سوی دیگر توسعه و ساخت و ساز در سواحل این استان و خشک کردن دریا (استحصال زمین) و خاک ریزی در آن برای احداث تاسیسات صنعتی جدید نیز آسیب‌های شدیدی به خلیج فارس وارد کرده است.
حسین دلشب به خبرگزاری ایرنا گفته این ساخت و سازها در حال تغییر شکل سواحل و بروز آلودگی‌های متعدد شده است.
ورود فاضلاب و پساب صنایع نیز از بزرگ‌ترین تهدیدهای محیط زیست دریایی خلیج فارس در استان بوشهر است. تمرکز فعالیتهای صنعتی آلاینده و سنگین در این سواحل و مجهز نبودن این صنایع به تجهیزات تصفیه فاضلاب، تهدیدی بزرگ برای محیط زیست خلیج فارس است.
راه یابی پساب صنایع و همچنین نشت مواد نفتی از پالایشگاه‌ها یکی از دلایل مهم آلودگی خلیج فارس است
جانداران و آبزیان دریایی سواحل بوشهر نیز به دلیل تردد زیاد کشتی‌ها و شناورها مدام در خطر برخورد با آنها قرار دارند. چندی پیش نهنگی کمیاب در سواحل دیلم در استان بوشهر بر اثر برخورد با
یک شناور کشته شد.
صید آبزیان با روش‌های غیر استاندارد و مخرب نیز حیات بسیاری از این گونه جانوری را در معرض خطر قرار داده است. در برخی روش‌های صید میگو مانند «ترال کفی»، تور ماهیگیری در کف آب توسط یک یا چند چند شناور کشیده میشود.
استفاده از این روش‌ها به شدت مورد اعتراض حافظان محیط زیست قرار گرفته است، چون از یک سو باعث آسیب فیزیکی به بستر دریا میشود و از سوی دیگر با صید انواع آبزیان به صورت غیرانتخابی، تعداد بسیاری از گونه‌ها را کاهش میدهد. گاهی نیز پستانداران و لاک پشت های دریایی کمیاب گرفتار تورهای صیادی می شوند.
به گفته مدیرکل حفاظت محیط زیست استان بوشهر، «کنترل پساب ورودی به دریا»، «تکمیل شبکه انتقال و تصفیه فاضلاب شهرهای ساحلی»، «مبارزه با عوامل تخریب ساحل و مناطق مرجانی»، «رعایت حریم مناطق حفاظت شده با صنایع»، «آموزش و تنویر افکار عمومی جوامع محلی و بهره برداران از دریا» می‌تواند در حفظ محیط زیست دریایی خلیج فارس موثر باشد.
استان بوشهر ۹۰۵ کیلومتر خط ساحلی دارد. در این سواحل خلیج‌ها و خورهای کوچک و بزرگ، سواحل شنی، صخره‌ای، مرجانی و جنگل‌های حرا یافت میشود.
برخی از گونه‌های نادر یا در حال انقراض از جمله انواع پستانداران و لاک پشت های دریایی، جنگل های مانگرو، آبسنگ های مرجانی و پرندگان دریایی نیز در این سواحل و مناطق تحت حفاظت هستند.
۱۵۷هزار هکتار از مساحت استان بوشهر در قالب هفت منطقه تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد. جزیره خارک در این استان نیز زیستگاه آهوان است
