معتادان ایرانی سالانه ۵۰۰ تن مواد مخدر مصرف می کنند

اساس تحقیقی که سازمان بهزیستی ایران نتایج آن را روز دوشنبه، سوم تیرماه، منتشر کرد، هر چند تعداد معتادان به مواد مخدر در ایران افزایش نداشته است اما شدت اعتیاد معتادان افزایش یافته است.بر مبنای آمار منتشر شده، معتادان در ایران سالانه ۵۰۰ تن مواد مخدر مصرف می کنند. این در حالی است که سالانه ۲۵۰۰ تن مواد مخدر از مرزهای ایران وارد این کشور می شود.

به گزارش خبرگزاری ها در ایران، در آستانه روز جهانی مبارزه با مواد مخدر مسئولان مبارزه با مواد مخدر آمار متفاوتی در مورد میزان مصرف مواد مخدر و تعداد معتادان اعلام کردند.
اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده نیروی انتظامی و دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگاران اعلام کرد: میزان مصرف مواد مخدر نسبت به سال گذشته ۲۰۰ تن کاهش یافته است.
به گفته وی، «در سال ۸۶ میزان ۷۰۰ تن مواد مخدر در کشور مصرف شده بود که این آمار در سال جاری به ۵۰۰ تن کاهش یافته است.»

دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر همچنین گفت: از ۲۵۰۰ تن مواد مخدری که سالانه به ایران وارد می شود، ۹۰۰ تن کشف، ۵۰۰ تن استفاده و ۱۱۰۰ تن از ایران به مقصد اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس خارج می شود.
اعتیاد، بزرگترین آسیب اجتماعی

محمد نفریه، معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور بزرگترین آسیب اجتماعی کشور را اعتیاد اعلام کرد و گفت:« بر اساس تحقیق صورت گرفته تعداد معتادان افزایش چشمگیری نداشته است اما شدت اعتیاد بیشتر شده است. مثلا مصرف کراک و یا رویکرد معتادان برای تزریق هروئین بیشتر شده است.»
«از ۲۵۰۰ تن مواد مخدری که سالانه به ایران وارد می شود، ۹۰۰ تن کشف، ۵۰۰ تن استفاده و ۱۱۰۰ تن از ایران به مقصد اروپا و کشورهای حاشیه خلیج فارس خارج می شود.»دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر
اسماعیل احمدی مقدم، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز در مورد حجم بالای ورود کراک به داخل کشور گفته است:« باندهای مواد مخدر با دستیابی به تکنولوژی های پیشرفته و اسیدها و پیش سازهای مرغوب توانستند، خلوص هروئین را از ۶۰ تا ۶۵ درصد به ۹۵ درصد افزایش دهند و از این طریق، هروئین سفید یا کراک تولید کنند که حدود ۱۵ تا ۱۷ برابر سبکتر از تریاک است و علاوه بر این که استنشاق و استعمال آن آسانتر است، عوارض تزریق را هم ندارد.»

این اظهارات در حالی است که وی هفته گذشته اعلام کرده بود:« نگرانی از بابت میزان مصرف مخدرهای صنعتی در کشور وجود ندارد.»
آقای احمدی مقدم در توضیح این امر گفته بود:«کمتر از دو درصد معتادان در ایران از مخدرهای صنعتی استفاده می کنند. بر اساس پیمایشی که داشته ایم، این روند نه تنها رو به افزایش نیست که بر عکس کاهش خفیفی هم داشته است.»

با این حال وی تاکید کرد:« کراک در چرخه مبارزه با مواد مخدر کشور، هروئین محسوب می شود و همه اقداماتی که در امر درمان و پیشگیری از اعتیاد به هروئین انجام می شود، به درمان و پیشگیری از اعتیاد به کراک نیز اختصاص خواهد یافت.»

«یک میلیون و ۱۶۰ هزار معتاد» در ایران
دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر شمار تخمینی معتادان کشور را یک میلیون و ۱۶۰ هزار نفر عنوان و تصریح کرد: «متاسفانه ۴۰ تا ۴۳ درصد مصرف کنندگان مواد مخدر کنونی کشور، معتاد به هروئین هستند.»
وی با بیان این که آمار دقیقی از شمار معتادان تفننی کشور وجود ندارد، تعداد این افراد را بر اساس تخمین ۶۰۰ تا ۷۰۰ هزار نفر خواند.

احمدی مقدم تاکید کرد که هیچ دستگاهی خارج از آماری که کمیته آمار ستاد مبارزه با مواد مخدر اعلام می کند، نمی تواند آمار دیگری انتشار دهد.
با این حال آقای نفریه، معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور بر اساس آخرین آماری که توسط موسسه داریوش گردآوری شده است، تعداد معتادان را در خوشبینانه ترین حالت ۸۰۰ هزار نفر و در بدبینانه ترین حالت تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر می داند.
طبق آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ۵۸۷ هزار معتاد تا پایان سال گذشته تحت پوشش انواع درمان قرار گرفتند.
احمدی مقدم در این مورد گفت:«با ورود شربت جایگزین تریاک به چرخه درمان مواد مخدر در سال جاری و همچنین توسعه روش های درمانی دیگر، امسال ۸۴۰ هزار ظرفیت درمانی در کشور خواهد شد.»
با این حال معاون امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی اعلام کرده است: در حال حاضر۱۱۰ هزار نفر از معتادان تحت درمان قرار دارند که ۶۷ هزار نفر از آنها تحت پوشش برنامه های درمان محور سازمان بهزیستی هستند.

درپاسخ به پرسش روشنگري چيست ؟امانوئل کانت

در پاسخ به پرسش
روشنگری چيست؟
امانوئل کانت
30.09.1784
روشنگری، خروج آدمی ست از نابالغی به تقصير خويشتن خود و نا بالغی، ناتوانی در بکار گرفتن فهم خويشتن است
بدون هدايت ديگری.
نابالغی به تقصير خويشتن وقتی است که علت آن نه کمبود فهم، بلکه کمبود اراده و دليری در بکار گرفتن آن بدون
هدايت ديگری باشد.
شعار روشنگری: دلير باش( 1) در بکار گرفتن فهم خويش .
( تن آسايی و ترسويی ست که سبب می شود بخش بزرگی از آدميان، با آنکه طبيعت آنان ديرگاهی است به بلوغ( 2
رسانيده و از هدايت غير رهايی بخشيده، با رغبت همه عمر نا بالغ بمانند تا ديگران بتوانند چنين ساده و آسان خود را به
مقام قيم ايشان برکشانند.
نابالغی آسودگی است
تا کتابی هست که برايم اسباب فهم است،
تا کشيش غمگساری هست که در حکم وجدان من است،
تا پزشکی هست که می گويد چه بخورم و چه نخورم،
تا پولی فراهم باشد
مرا چه نيازی به انديشيدن است؟ ديگران اين کار ملال آور را برايم و بجايم انجام خواهند داد. برای اينکه تعدادبسياری
از انسانها به سوی بلوغ رفتن را نه فقط دشوار که بسيار خطرناک دانسته و به اين جهت است که قيم هايی از سر لطف
نظارت عاليه آنان را بعهده می گيرند. اين قيم ها پس از آنکه نابالغان خود را خوب تحميق کردند مواظبند که نکند اين
موجودات سربراه ؛ از زندانی که برايشان فراهم کرده اند پا بيرون گذارند. آنگاه در گوش شان می خوانند که اگر به
تنهايی قدم بيرون گذاريد، چه خطرهايی تهديشان می کند. اما اين خطرها چندان هم که می گويند بزرگ نيستند، بلکه ب ا
چند بار افت و خيز سر انجام شيوه ی را رفتن را می آموزند .
برای هر فرد به تنهايی سخت دشوار است خود را از نابالغی ای که سرشت دومين او شده است بيرون بکشد. او
ديگر آنرا دوست هم می دارد، و به راستی از بکار گرفتن فهم خود ناتوان است. زيرا هرگز به وی چنين فرصتی نداده
اند. بسيار اندک اند کسانی که توانسته اند با پرورانيدن ذهن شان، خود را از نابالغی بدر آورند و سپس گامهای مطمئن
بردارند. اگر کسی را آزاد گذارند به روشنگری دست خواهد يافت. زيرا همواره چند " خود انديش " ( 3) حتا در ميان
قيم های گمارده شده بر مردم، پيدا می شوند که پس از آنکه خود يوغ نابالغی را به کناری انداختند، روح ارج شناسی
عقلانی ارزشها و غايت هستی انسانی را که خود انديشيدن است در پيرامون خويش می پراکنند و دايره خام داوريها ر ا
تنگ تر کرده و بسياری اندک اندک به روشنگری می رسند.
برای دستيابی به روشنگری به هيچ نياز نيست مگر آزادی،تازه آنهم کم زيان ترين نوع آن يعنی آزادی کاربرد عقل
خويش در امورهمگانی ( 4) به تمام و کمال. ازهمه سو می شنويم عقل نورزيد
ارتشی می گويد: عقل نورزيد مشق کنيد
مدير ماليه می گويد: عقل نورزيد پول بسلفيد
کشيش می گويد: عقل نورزيد ايمان بياوريد
اين چيزها همه محدود کننده ی آزادی هستند.اما کدام محدوديت سد راه روشنگری است؟و کدام است که نه تنها مانع
نيست بلکه پيش برنده ی آنست. من چنين پاسخ می گويم: " کاربرد همگانی عقل خويش" را می بايد همواره آزاد گذاشت
و اين يگانه ابزاری است که می تواند آدميان را به روشن گری برساند اما " کاربرد خصوصی "( 5) آن چه بسا تنگ و
محدود تواند بود بی آنکه پيشرفت روشن گری از اين جهت با دشواری ويژه ای روبرو شود. درک من از " کاربرد عقل
خويش در امور همگانی " آن استفاده ای است که کسی در " مقام علم" در مقابل خوانندگانش از عقل خود می کند و
کاربرد خصوصی آن کاربردی را می ناميم که کسی مجاز است در سمَت اداری و يا مدنی معينی که به وی سپرده شده
از عقل خود بکند.
65 ق.م.) شاعر و اديب رومی است. " دلير باش در دانستن" شعار جمعيت - 1) اصل اين شعار از هوراس ( 8 )
دوستداران حقيقت در سال 1736 با هدف گسترش فلسفه لايب نيتس – ولف بنياد گذاشته شد.
2) از نظر جسمی بالغ ولی از نظر فکری همچنان نابالغ و صغير )
3) از مفاهيم کليدی مقاله ی کانت است. منظور کسانی اند که از پيروی کردن از قواعد و احکام از پيش معلوم، خود )
داری می کنند و با بکار گرفتن فهم خويش و با " خود انديشيدن " که غايت وجودی انسان است، به روشن
نگريستن در امور جهان می آغازند.
4) آن استفاده ای است که کسی در مقام" شخص خود" در مقابل خوانندگان اش از عقل خود می کند )
5) آن استفاده ای است که کسی در مقام" صاحب منصبی اداری" مثلا در مقام افسر، کارمند اداره يا کشيش از عقل )
خود می کند

به یاد رفیق سعید سلطانپور

برای شنیدن اضعار فدایی شهید سعید سلطانپور با صدای خودش به آدرس زیر مراجعه کنید.


http://www.fadaian.org/jong/sorod/soroud.htm