http://www.roshangari.net/ روشنگری.
در آخرين روز ماه اکتبر مرکز مهم تجاری لندن،Canary Wharf، پرشد از جادوگران وارواحی که لباس های عجيب و غريب پوشيده بودند. آنها قصدداشتند به طرف خيابانی بروند که معمولا جادوگرانی از نوع ديگر در آن رفت و آمد ميکنند. جادوگرانی که ظاهرشان مثل آدم های معمولی است هرچند لباس های رسمی و شيک به تن دارند و معمولا کيف به دست ميگيرند. اينها برای کسانی کار ميکنند که هنر اصلی شان اين است که ميتوانند از هيچ پول بسازند. آنها مثل ولايت فقيه ايران به هيچکس حساب پس نميدهند، ولی برخلاف ولايت فقيه قانونی به نام حق انحصاری ولی خدا بر روی زمين ندارند، بلکه برای به دست آوردن چنين حقی يک اصطلاح جادويی اختراع کرده اند به نام , مقررات زدايی,. اگر چه جادوی اين اصطلاح ناشی از آن است که با قدرت قهار دولتی امکان تجويز آن را گرفته اند ولی آن را درست کنار اصطلاح ,آزادی, ميگذارند و از اين طريق اصطلاح ,اقتصاد آزاد, را خلق کرده اند. به کمک جادوی ,مقررات زدايی, رازهای معاملات آن ها کاملا سری ميماند. درست مثل خزانه ی ولايت کسی نميداند چطور و چقدر و چرا و چگونه پول به خزانه آنها وارد يا از آن خارج ميشود. در بحران اخير مالی ديگر از مردم جهان پنهان نماند که قانون حاکم بر معاملات آنها عبارت است از اين که جيب خودشان مال خودشان است و جيب مردم هم مال آن هاست. پس ,به حق, هروقت سود ميبرند، سودش را در جيب خود ميريزند، هروقت ضرر ميکنند دستشان را توی جيب مردم ميکنند تا ضرر را بپردازند و اسم اين کار را هم گذاشته اند:, سوسياليسم,. به هرحال جادوگران نوظهور روز جمعه در اسکله شهر لندن از خميره ديگری بودند. اينها برخلاف ظاهر عجيب و غريب شان بخشی از مردم معمولی بودند. اينها ترتيبات فوق با , مقررات زدايی, کذايش را به نام اصلی اش ميخوانند: ,ديکتاتوری بازار,. آنها قصد داشتند به سوی خيابانی حرکت کنند که مقر شعبه لهمن برادرز Lehman Brothersاست اما با ديواری از پليس سپر به دست روبرو شدند و ماجرا به زد و خوردهای پراکنده و چند دستگيری ختم شد. اين ابتکار را فعالين ضد سرمايه داری برای 31 اکتبر ترتيب داده بودند که روز مقدسين [Halloween] خوانده ميشود. در اين روز معمولا کودکان لباس ارواح وجادوگران را پوشيده و به در خانه های مردم می روند و مثل مراسم قاشق زنی چهارشنبه سوری ايراني، از مردم تقاضا ميکنند به آنها هديه ای بدهند و اگر ندهند گرفتار نفرين خواهند شدو حتی ممکن است تخم مرغ روی آن ها پرت شود يا روی درهای شان نقاشی های بدی کشيده شود، هرچند اغلب اين تهديدها توخالی است. اما فعالين روز جمعه که نام حرکت اعتراضی خود را ,رقص روی گور سرمايه داری, نام نهاده بودند برعکس قصد داشتند به کمک 37 ميليارد پوندی به ,ديکتاتورهای بازار, از بيت المال مردم اعتراض کنند. اعتراض کنندگان شعار ميدادند ,پول ما، بحران آن ها,، , ما بايد از دست اين ثروتمندان خلاص شويم., عليرغم اعلام مسالمت آميز بودن حرکت، پليس به شعبه های انحصارات در محل مثل آلن و اوري، کليفورد چانس و رويترز هشدار داد که مسير رفت و آمد خود را عوض کنند و اسکورت حفاظتی در اختيار آنها گذاشت. قبلا نيز به کارکنان اين موسسات توصيه کرده بودند از پوشيدن لباس ها و به دست گرفتن کيف هايی که مارک موسسات آنها را دارد خودداری کنند. پول که ميدهيم، حرف هم نزنيم! در پاسخ پليس مبنی بر اينکه معترضين اجازه ی تظاهرات نداشتند، يک استاد دانشگاه در دفاع از معترضين گفت اين در واقع تظاهرات نبود، حتی نخواستيم خشم و ناراحتی خودمان را نشان دهيم. ولی اگر پول ما را برای نجات بانک های ورشکسته مورد استفاده قرار داده اند، ما بايد حق داشته باشيم احساس خود را در اين باره بيان کنيم. اين است همه ماجرا. در حقيقت ما يک تئاتر کوچک خيابانی بر پا کرديم. اگر آن بالا کله معلق شده است، وقت آن است که اين پائين هم حرفش را بزند. او به وعده های واهی که به مردم ميدهند اشاره کرد و گفت مردم اميدوارند گوردون براون با ملی کردن بانک ها و همه چيزهای ديگر بتواند جلوی بحران را بگيرد. ولی اين اتفاق نخواهد افتاد. مردم کارشان را از دست خواهند داد و تعداد بيشتری از خانه های شان بيرون انداخته خواهند شد. ژاکلين چاپلين که حرفه اش روان درمانی است در تظاهرات شرکت داشت. او که لباس يک جادوگر را پوشيده بود پلاکاردی در دست داشت که نشان ميداد ميخواهد انرژی مردم را به سوی کار مثبت جهت دهد. اوميگفت: , من يک جادوگرم، اما معتقدم اين طبيعت است که خصلت خود مديريتی دارد نه بازار., او در مورد ,تئاتر کوچک خيابانی, شان توضيح داد: , اين يک سنت و جشن است، ولی در عين حال يک بيانيه سياسی و معنوی هم هست. ما سال هاست که عليه سرمايه داری اعتراض ميکنيم ولی حالا ترک ها خود را نشان ميدهند و ما ميخواهيم جای دست مرگ آفرين هيپر کاپيتاليسم مرد سالار را دست کافر، شيوه زنانه ی دوستدار زمين بگيرد., دانشجويی به نام کريس وست ميگفت:مردم بايد از خودشان در مقابل اقدام دولت مبنی بر خريد شرکت های ورشکسته دفاع کنند. ما خطايی نکرده بوديم. آنها هستند که خطا کرده اند. بسياری از مردم فکر ميکنند کاری از آن ها ساخته نيست. ولی اينطور نيست. آنها به هر ترتيب که ميتوانند بايد ناراضی شان را به نمايش بگذارند. اين حرکت توسط حزب سوسياليست انگلستان برگزار شده بود.يکی از اعضای حزب گفت مردم دارند بی خانمان ميشوند ولی آنها هستند که بايد هزينه بانک های ورشکسته را بپردازند نه کسانی که بالای اين ساختمان ها نشسته اند. آنها هيچ آسيبی از اين بحران نديدند، انها به جای 15 ميليون پوند حالا 13 ميليون پوند ميگيرند، امامردم معمولی در شرايط بين مرگ و زندگی قرار گرفته اند. اين يک جنايت است.
سوال بی فايده/ سوال لازم * عکس صفحه اول Richard S. Fuld Jr مدير عامل لهمن برادرز که تا همين سال 2006 ,جهان آزاد, سرمايه او را نابغه می خواند. بنا بر گزارش مجله فوچن درآمد لهمن در سال 94 75 ميليون دلار بود. در سال 2005 درآمد آن را 3 ميليارد و دو ميليون دلار گزارش کردند. طی يک دهه، همان دهه فرمانروايی ی ديکتاتوری بی مهار يا ولايت انحصاری سرمايه که نوليبرال ها آن را , اقتصاد آزاد , ميخوانن،د سهام اين شرکت ساليانه بطور متوسط 29 درصد افزايش يافته بود. در سپتامبر امسال لهمن برادرز ورشکسته اعلام شد. در اکتبر امسال فولد به اتهام اختلاس احضاريه گرفت. در جلسه بررسی ماجرای ورشکستگی لهمن در کنگره آمريکا يکی از نمايندگان دمکرات با اشاره به اينکه آقای فولد از سال 2000 تاکنون 500 ميليون دلار پول به جيب زده است: از او پرسيد: , آيا اين عادلانه است؟, . البته فولد آنقدر وارد هست که بتواند برای چنين سوالی جواب فراهم کند و اينکار را کرد، مثلا اينکه به جای پول نقد چه و چه گرفته که حالا ارزشش را از دست داده است... اما سوال مهم تر اين است: حالا که ,دست نامريی بازار, نتوانست کاری را که به آن منتسب کرده بودند انجام دهد، دست مريی تری که پشتيبان بازار است يعنی دولت های سرمايه دارها، نسل کنونی و نسل بعد را موظف کرده اند ضررهای اين شرکت و ساير شرکت های مالی را برای نجات نظام بپردازند. آيا اين عادلانه است؟ می گويند اگر نکنيم نظام به هم می ريزد. سوال اصلی اين است: آيا اين نظام عادلانه است؟ * متن گزارش تئاتر خيابانی در اسلکه لندن در روز ارواح را در لينک زير بخوانيد.
سوال بی فايده/ سوال لازم * عکس صفحه اول Richard S. Fuld Jr مدير عامل لهمن برادرز که تا همين سال 2006 ,جهان آزاد, سرمايه او را نابغه می خواند. بنا بر گزارش مجله فوچن درآمد لهمن در سال 94 75 ميليون دلار بود. در سال 2005 درآمد آن را 3 ميليارد و دو ميليون دلار گزارش کردند. طی يک دهه، همان دهه فرمانروايی ی ديکتاتوری بی مهار يا ولايت انحصاری سرمايه که نوليبرال ها آن را , اقتصاد آزاد , ميخوانن،د سهام اين شرکت ساليانه بطور متوسط 29 درصد افزايش يافته بود. در سپتامبر امسال لهمن برادرز ورشکسته اعلام شد. در اکتبر امسال فولد به اتهام اختلاس احضاريه گرفت. در جلسه بررسی ماجرای ورشکستگی لهمن در کنگره آمريکا يکی از نمايندگان دمکرات با اشاره به اينکه آقای فولد از سال 2000 تاکنون 500 ميليون دلار پول به جيب زده است: از او پرسيد: , آيا اين عادلانه است؟, . البته فولد آنقدر وارد هست که بتواند برای چنين سوالی جواب فراهم کند و اينکار را کرد، مثلا اينکه به جای پول نقد چه و چه گرفته که حالا ارزشش را از دست داده است... اما سوال مهم تر اين است: حالا که ,دست نامريی بازار, نتوانست کاری را که به آن منتسب کرده بودند انجام دهد، دست مريی تری که پشتيبان بازار است يعنی دولت های سرمايه دارها، نسل کنونی و نسل بعد را موظف کرده اند ضررهای اين شرکت و ساير شرکت های مالی را برای نجات نظام بپردازند. آيا اين عادلانه است؟ می گويند اگر نکنيم نظام به هم می ريزد. سوال اصلی اين است: آيا اين نظام عادلانه است؟ * متن گزارش تئاتر خيابانی در اسلکه لندن در روز ارواح را در لينک زير بخوانيد.
16
آبان 1387 03
2008‑07‑10
