۱۳۹۳ آذر ۲۶, چهارشنبه

گفتگوی گزارشگران با یکی از فعالین سیاسی ساکن سیدنی درباره ماجرای گروکانگیری دهها نفر در کافه لینت این شهر

گفتگوی گزارشگران با یکی از فعالین سیاسی ساکن سیدنی درباره ماجرای گروکانگیری دهها نفر در کافه لینت این شهر


جامعه ایرانی از این گروگان گیری متأسف شدند و مطمئنا تأثیر منفی بر افکار عمومی خواهد گذاشت٬ همانطوریکه حادثه ۱۱ سپتامبر بر مسلمانان در کل جهان غرب٬ بویژه در آمریکا بر جای نهاد. ولی گذشت زمان اثبات میکند که جامعه ایرانی برای فرار از خشونت و ترور دولتی ج.ا و برای زندگی صلح آمیزی همانند بقیه مهاجران به استرالیا آمده اند و جامعه ای صلح دوست و از خشونت در هر نوعش بیزارند


گزارشهای مربوط به گروگانگیری در کافه لینت واقع در مرکز شهر سیدنی استرالیا  که 16 ساعت بطول انجامید و سه کشته و چهار زخمی برجای گذاشت, در صدر اخبار روزنامه ها قرار داشته و همچنان و علیرغم گزارشها و تحلیل های مکرری که انتشار یافته است اما ابهاماتی هنوز موجود و قطعا برای جامعه پناهندگی در استرالیا پیامدهائی در بر خواهد داشت. به همین دلیل با یکی از فعالین سیاسی ایرانی ساکن سیدنی گفتگو میکنیم.

با درود به شما گرامی و سپاس از شرکت تان در این گفتگو

گزارشگران:
گروگانگیر ایرانی  و بر طبق گزارشات منتشر شده محمد حسن منطقی نام داشته است که سپس به هارون مونس تغییر نام داده است و خود را یک روحانی اهل تسنن معرفی میکرده, آیا هویت این شخص برای ساکنین ایرانی و جامعه پناهندگی شهر سیدنی مشخص بود؟

پاسخ:
 بله٬ ولی نه برای همه ایرانیان و حتی اکثر استرالیایی ها. تنها در اخبار تلویزیون اشاره هایی به این فرد شده بود که مخالف ارسال سربازان استرالیایی به افغانستان و عراق بوده (که خیلی از استرالیایی های صلحدوست هم همین نظر را دارند). او به خانواده سربازان کشته شده در افغانستان نامه نوشته بود و باعث ناراحتی روحی و آرامش آنان گشته بود٬ اما در ارتباط با کشتن زن یا دوست دخترش٬ و کارهای دیگرش از جمله آزار جنسی دختران و زنان و... کمتر خبر رسانی شده بود.

گزارشگران:
واضح است که جمهوری اسلامی خود یکی از بزرگترین عوامل گروگان گیری در جهان به حساب می آید و اکنون تلاش میکند که از این ماجرا و از آب گل آلود موجود ماهی بگیرد و اولا فشار بر فعالین سیاسی در تبعید را افزایش دهد و دوما دولت استرالیا را مقصر دانسته چرا که پیش از این ضمن اطلاع رسانی درباره این فرد خواستار تحویل او به جمهوری اسلامی بوده است. واکنش پناهندگان سیاسی به این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟

پاسخ:
ج ا برای فشار بر تبعیدیان/ اپوزیسیون خارج از کشور و در اینزمینه٬ استرالیا٬ دست پیش را میگیرد که پس نیفتد٬ و همه اپوزیسیون را یک کاسه و بد جلوه میدهد. پناهندگان از دست رژیمی که یک ملت ۷۵-۸۰ میلیونی را به اسارت گرفته فرار و جلای وطن کرده اند٬ ار رژٓیمی که مخالفان را در خارج از کشور هم ترور میکند تا چه رسد در داخل کشور که مثل روز روشن است. ج. ا. از بدو غصب قدرت و با هر ترفند دیگری دست به گرون گیری کرد از جمله در سفارت آمریکا و همچنین از طریق عواملش در لبنان و جاهای دیگر آمریکایی ها٬ فرانسوی ها و ... به گرون گرفت تا بتواند برای مقاصد خود با غرب معامله کند.

گزارشگران:
این گروگان گیری اهدافش چه بوده است؟ آیا تنها جنبه تبلیغاتی اش در نظر بوده است؟

پاسخ:
این فرد که مشکلات روحی و روانی داشته است٬ هدف خاصی بحز دیدار با تونی ابوت٬ رهبر راستگرای ائتلاف لیبرال- ناسیونال و دریافت پرچم داعش/دولت اسلامی نداشته است. حال در افکار او چه میگذشته است٬ در اینمورد کسی چیزی نمیداند و یا اگر میداند باطلاع عموم رسانده نشده است.

گزارشگران:
گروگان ها از میان مردم عادی و شاید بی شکل بلحاظ سیاسی بوده اند. علت انتخاب این رستوران آیا مشخص شده است؟

پاسخ:
خیر٬ این رستوران در مرکز شهر و نزدیک به ایستگاه تلویزیون کانال ۷ و  رزرو بانک استرالیا و سفارت آمریکا قرار دارد٬ و محل پر رفت و آمد شهروندانی است که در مرکز شهر کار میکنندشاید دلیل گروگان گیر٬ محل شلوغ  عبور و مرور شهروندان شاغل در مرکز شهر و ایستگاه تلویزیون و... بوده است.

گزارشگران:
پلیس استرالیا آیا تلاشی برای مذاکره با این فرد و احیانا پایان دادن صلح آمیز آن داشته است؟ گفته شده است که او دو خواسته داشته اول اینکه پرچم  دولت اسلامی را دریافت کند و دوم اینکه با نخست وزیر استرالیا گفتگو کند. آیا در اینباره و واکنش پلیس به درخواستهای او مطبوعات اطلاعاتی را منتشر کرده اند؟

پاسخ:
پلیس استرالیا این فرد را زیر نظر داشته است٬ ولی پس از خاتمه گروگان گیری در مورد پایان دادن صلح آمیز و نجات گروگان ها با افراد صاحب نظر در گروگان گیری٬ صحبتهایی در تلویزیون کانال ای بی سی شد که شرط اول صحت و سلامتی گرو گان ها ذکر شد. ویدئو کلیپ هایی در تلویزیون نمایش داده شد که گروگان های زن مجبور شده بودند تا در مورد خواسته های گروگان گیر یعنی دیدار با ابوت و پرچم  داعش اقدام شود. اگر درخواست های بیشتری بوده (که امکان دارد هم بوده باشد)٬ پلیس در این باره چیزی نگفته است.

گزارشگران:
میتوان گفت که حاضرین در این رستوران قربانیان خشونتی بوده اند که تاثیرات و آسیب های روانی آن تا سالها خواهد ماند. آیا دولت استرالیا برنامه ای را برای پوشش و حمایت روحی آنان اعلام کرده است؟

پاسخ:
هم اکنون کمکهای پزشکی به زخمی ها  داده شده است٬ و مطمئنا در آینده کمک های لازم و حق خسارت روحی و روانی به گروگان ها داده خواهد شد ولی برای گرفتن خسارت  زمانی طولانی باید منتظر بمانند.

گزارشگران:
استرالیا یکی از فعالترین کشورهای هم پیمان با آمریکا در منطقه بوده است. آیا این اقدام را در امتداد نتایج این سیاست ها می بینید؟

پاسخ:
بله٬ هستند کسانی که از استرالیا به سوریه٬ عراق و ... برای همراه شدن با داعش/ دولت اسلامی به ترکیه و ... رفته اند. استرالیا هم پیمان آمریکا و یکی از پنج چشم(متشکل از کشورهای آمریکا٬ انگلستان٬ کانادا٬ زلاند نو و استرالیا) سازمانهای جاسوسی و ضد تروریستی است و در جنگهای استعماری آمریکا در ویتنام٬ کره٬ افغانستان٬ عراق و .... شرکت داشته و دارد. ولی برای رسیدن به اهداف انسانی٬ باید راههای انسانی را در نظر گرفت٬ نه با روش های خشونت آمیز٬ مانند گروگان گیری .

گزارشگران:
مطبوعات استرالیا آیا در قبال سیاست های پناهندگی و پناهنده پذیری واکنشی نشان داده اند؟

پاسخ:
سیاست چند سال اخیر دولت استرالیا در قبال پناهندگان٬ بویژه از زمان بقدرت رسیدن دولت راستگرای ائتلاف لیبرال- ناسیونال به رهبری تونی ابوت در قبال پناهندگان ایرانی بسیار ظالمانه بوده تا جایی که مورد خشم سازمان ملل و نیروهای چپ و دمکرات/سبزها قرار گرفته است. از زمان بقدرت رسیدن دولت ابوت در جزیره مانوس گینه پاپوا٬ یک ایرانی توسط ارتش رستگاری کشته شد و دو نفر دیگر بعلت رسیدگی نکردن به بیماری هایی ابتدایی وفات کرده اند و ۶۰ نفری هم در جریان شورش پناهندگان زخمی شده اند. رسانه های خبری هم که در دست میلیارد معروف روپرت مرداخ است٬ ولی با این حال نشریات نیروهای چپ و دمکرات/سبزها در این زمینه افشاگری کرده اند. با فرا رسیدن کریسمس و تعطیل شدن پارلمان هم کمتر به موضوع پناهندگی می پردازند٬ ولی بدون شک در آینده با این موضوع هم همانند بقیه موارد مانند بهداشت٬ تحصیل٬ خدمات اجتماعی٬ کمک های خارجی و... بودجه سالیانه را کم و کمتر خواهند کرد.

گزارشگران:
ایرانی تبار بودن گروگانگیر موضوعی است که قطعا میتواند در استرالیا و بویژه شهر سیدنی بنوعی جامعه ایرانیان مقیم این شهر را متاثر کند. نظر شما چیست؟

پاسخ:
جامعه ایرانی از این گروگان گیری متأسف شدند و مطمئنا تأثیر منفی بر افکار عمومی خواهد گذاشت٬ همانطوریکه حادثه ۱۱ سپتامبر بر مسلمانان در کل جهان غرب٬ بویژه در آمریکا بر جای نهاد. ولی گذشت زمان اثبات میکند که جامعه ایرانی برای فرار از خشونت و ترور دولتی ج.ا و برای زندگی صلح آمیزی همانند بقیه مهاجران به استرالیا آمده اند و جامعه ای صلح دوست و از خشونت در هر نوعش بیزارند.

گزارشگران:
آیا از چگونگی کشته شدن دو نفر از گروگان ها اطلاع دقیقی دارید؟

پاسخ:
علاوه بر گروگان گیر٬ یک زن وکیل ۳۸ ساله٬ متأهل دارای سه فرزند و یک مرد ۳۴ ساله٬ مدیر کافه از قربانیان این گروگان گیری هستند و یک پلیس و سه الی چهار شهروند نیز زخمی شده اند.  طبق شایعات٬ مدیر کافه جهت گرفتن اسلحه از دست گروگان گیر با عکس العمل او روبرو شده و مورد اصابت گلوله قرار میگیرد. زن وکیل هم در حال کمک کردن به زن حامله ای بوده است. در همین اثنی پلیس با شنیدن صدای گلوله با شکستن در و پنجره  وارد کافه شده و گروگان گیر را به رگبار گلوله می بندد. این احتمال هم وجود دارد که پلیس بسوی گروگان ها هم شکیک کرده و باعث زخمی شدن گروگان ها شده است.

گزارشگران:
ممنون از شما
17.12.2014

سلسله گفتگوهای گزارشگران با فعالین کارگری: گفتگو با جهانگیر محمود ویسی - تشکل سراسری کارگران, ضرورتی عینی یا اقدامی زودرس!

سلسله گفتگوهای گزارشگران با فعالین کارگری: گفتگو با جهانگیر محمود ویسی - تشکل سراسری کارگران, ضرورتی عینی یا اقدامی زودرس!



متاسفانه این نشست ها علاوه بر اینکه از بالای سر کارگران و بدونه حضور نمایندگان واقعی این طبقه برگزار می شوند، بلکه حتی بدون حضور فعالین موثر جنبش کارگری با افق طبقاتی کارگران دنبال می گردند وعملا نیز تعدادی نیز حتی در درون تشکل های خود کارشکنی می کنند و در درون آن تشکل ها نیز جمع گریز و تفرقه افکن بوده اند. آنها اکنون چگونه می توانند ادعای ایجاد تشکل سراسری کارگری را داشته باشند.به قول معروف، سنگ بزرگ علامت نزدن است.این حرکت با این شیوه و روش کار مطمئنن نمی تواند موجب تشکل سراسری کارگران باشد. و هم اکنون نیز دارند با این شیوه برخورد و ترکیب بندیشان، به جای اتحاد میان فعالان کارگری، تعدادی از این فعالین را به سوی جریانات راست و زرد حامی سرمایه داران می رانند
.................

گزارشگران:
 ,هوا بس ناجوانمردانه, برای کارگران و زحمتکشان کشورمان سرد است,. سرمایه و سرمایه دار همچنان که تا کنون  بر سفره حقیر آنان میتازند و آن سفره تهی تر از هر زمان دیگر است. بر طبق امار و گزارشات منتشر شده اکثریت کارگران ایران زیر خط فقر چند برابری بسر میبرند و اهرم های دفاعی آنان که همانا تشکل و همبستگی است کفاف مقابله با دوران خاکستری کنونی را نمیدهد. از عدالت و برابری خبری نیست و هر آنچه هست از بیداد اجتماعی و ستم سرمایه بر تولیدکنندگان سرمایه و سپاه رنج و زحمت سخن میگوید. چگونگی مبارزه برای دستیابی به حق و نان و برون رفت از شرایط تحمل ناپذیر کنونی دغدغه فکری کارگران و پیشروان آنهاست. شکی نیست که ,چاره رنجبران وحدت و تشکیلات, است. شکی نیست که همبستگی همواره راهگشای معماهائ سیاسی و اجتماعی است که ظاهرا لاعلاج مینمایند. این سوال اما که آیا زمان مناسب برای اقدام عملی و ایجاد تشکل سراسری کارگران فرا رسیده است همچنان پابرجاست. ایجاد تشکل سراسری کارگران امروز همان گره ذهنی فعالین کارگری است که این گفتگوها تلاش دارد در حد توان سایه روشن های آنرا شفافیت دهد و چرائی اختلافات نظری در میان این طیف آگاه و دلسوز را دریابد. امید که برآمد این گفتگو ها, سازنده و مفید برای کارگران کشورمان واقع شود.
با جهانگیر محمود ویسی چهره آشنای جنبش کارگری گفتگو میکنیم

گزارشگران:
جهانگیر محمود ویسی گرامی ممنون از شما که درخواست ما برای این گفتگو را پذیرفتید.

جهانگیر محمود ویسی:
من هم به سهم خود از تلاش های  شما برای رسیدن به پاسخ هایی که بتواند به طبقه کارگر یاری برساند قدر دانی می کنم.

گزارشگران:
بطور کلی جنبش کارگری ایران بلحاظ تشکل یابی در چه موقعیتی است؟ و ارزیابی شما از نقش نهادهائی که به متشکل شدن کارگران در محیط های کاری شان یاری میرسانند, چیست؟

جهانگیر محمود ویسی:
متاسفانه در شرایط موجود، طبقه کارگرایران از تشکل های موثر و قدرتمندی که بتوانند پشتوانه ای برای این طبقه جهت اعمال فشار بر سرمایه و تحمیل خواست ها و مطالبات خود باشد کم تر یا نیستند و یا اگر هستند فضای محدودی برای اظهار وجود دارند. آنهایی هم که ایجادشده بودند مورد هجوم سرمایه داری قرار گرفته و روند پیشروی آنها یا کند شده و یا به طور کلی از میان رفته است و سرکوب شده اند. نهادهایی هم که برای برآورده شدن منافع طبقاتی کارگران و کسب خواست های این طبقه در مراکز کار و تولید تلاش و مبارزه می کنند، اگر نگوییم که به طور فاقد ارتباط ارگانیک با یکدیگرند، باید بگوییم که کم تر در ارتباط با هم هستند و بیش تر به صورت فردی و بدون ارتباط با دیگر تشکل ها و نهادهای موجود کارگری امر مبارزه طبقاتی را به پیش می برند و اهداف خود را دنبال می کنند.

گزارشگران:
اخیرا سه نشست بین عده ای از فعالین کارگری از یک طرف و کانون مدافعان حقوق کارگر از طرف دیگر، برگزار شده است. این نشست ها قرار است به ایجاد تشکل سراسری کارگران بیانجامد. نظر شما درباره این نشست ها و اهداف غایی آن چیست؟

جهانگیر محمود ویسی:
متاسفانه این نشست ها علاوه بر اینکه از بالای سر کارگران و بدونه حضور نمایندگان واقعی این طبقه برگزار می شوند، بلکه حتی بدون حضور فعالین موثر جنبش کارگری با افق طبقاتی کارگران دنبال می گردند وعملا نیز تعدادی نیز حتی در درون تشکل های خود کارشکنی می کنند و در درون آن تشکل ها نیز جمع گریز و تفرقه افکن بوده اند. آنها اکنون چگونه می توانند ادعای ایجاد تشکل سراسری کارگری را داشته باشند.به قول معروف، سنگ بزرگ علامت نزدن است.این حرکت با این شیوه و روش کار مطمئنن نمی تواند موجب تشکل سراسری کارگران باشد. و هم اکنون نیز دارند با این شیوه برخورد و ترکیب بندیشان، به جای اتحاد میان فعالان کارگری، تعدادی از این فعالین را به سوی جریانات راست و زرد حامی سرمایه داران می رانند.

گزارشگران:
اگر اشتباه نکنم یکی از دلائل ضرورت ایجاد تشکل سراسری کارگران ارتقاء سطح مبارزات و مطالبات کارگری اعلام شده است. به تعبیری میتوان گفت که خواستهای عمومی کارگران در شرایط کنونی, نشانی از بلوغ جنبش کارگری کشورمان است در مقایسه با سالهای پیشین که هنوز در این اندازه ها تشکل کارگری در کارخانه ها موجود نبوده است. آیا بر این تحلیل صحه میگذارید؟ اگر نه ارزیابی شما از موقعیت کارگری چیست؟

جهانگیر محمود ویسی:
امروزه کارگران تا حدودی به منافع خود و نیازهایشان آگاه هستند.اما سرمایه داران اجازه متشکل شدنشان را نداده و نمی دهند. و در واقع این حق از کارگران با زور و سرکوب سلب شده است. بر همه ما آشکار است که طبقه کارگر ایران به حکم سرکوب، تا کنون نتوانسته تشکلهای کارگری خود را داشته باشد. آن تعدادی هم که تا کنون ایجاد شده اند در مقابل چشمان ما سرکوب شده و کم رمق می شوند.مثل شرکت واحد،هفت تپه وغیره. در شرایط موجود اعتراضات کارگری به شکلهای مختلف در بسیاری از مراکز کارگری وجود دارند، اما به عنوان تشکل علنی و قدرتمند کم تر توانسته اند اعمال قدرت نموده و به کار و فعالیت های مبارزاتی خود ادامه دهند. چرا که در شرایط فعلی، توازن قوای موجود و در این رابطه فشار و سرکوب سرمایه از یک سو و اوضاع نابسامان اقتصادی و ترس از بیکاری و اخراج این شرایط را به طبقه کارگر تحمیل کرده است. لذا واقعیت به گونه ای نیست که به عنوان مثال کانون دفاع  از حقوق کارگر و غیره ها بتوانند به شکلی که ادعا کرده اند تشکل سراسری از بالای سر کارگران تشکیل دهند. این امر مکانیکی هم اگر صورت بپذیرد که قطعا با توجه به ترکیب آنها اصلا صورت نخواهد پذیرفت، به نوعی دهن کجی به واقعیتهای دیالکتیکی است.این امر ِ خود طبقه و همگامی روشنفکران طبقه و فعالین آنها از پایین و در درون خود طبقه،همسو با همدیگر می تواند روند تشکل یابی را تسریع کند.

گزارشگران:
نقش و ارتباط تشکلهای بخشهای دیگر همانند زنان و معلمان, پرستاران و دانشجویان با تشکل های کارگری و فعالین آنها چگونه است؟

جهانگیر محمود ویسی:
در گذشته ارتباطاتی هر بیش تری میان تشکل های کارگران و فعالین کارگری با سایر بخش ها، از جمله زنان، معلمان، پرستاران و دانشجویان  صورت می گرفت . اما بعد از سرکوب کارگران و فعالین کارگری این روند کند شده است. در اوضاع و احوال کنونی تشدید اوضاع اقتصادی جامعه و وضعیت وخامت بار معیشتی و طبقاتی این مجموعه، بخش های وسیعی از آنها را به صف طبقه کارگر رانده است. درد مشترک، بی شک افق مشترک و رهایی از استثمار را نیز طلب می کند.

گزارشگران:
منتقدان ایحاد تشکل سراسری کارگران در این مقطع زمانی, نوشته اند که همه نیروهای فعال و دلسوز کارگری برای ایجاد تشکل سراسری دعوت نشده اند و این نشست ها بخشی از فعالین کارگری را دربر داشته است که اغلب نیز چپ نیستند و بهمین دلیل اصالت این تلاش و آن نشست ها  را مورد سوال قرار میدهند. کدام نهادها در این مباحثات حاضر نبوده اند و چرا؟

جهانگیر محمود ویسی:
شکی در آن نیست که تشکلهای موجود و فعال و همچنین فعالین کارگری موثر کنونی و کارگران در بخش های مختلف در این جمع حضور نداشته اند،زیرا به شکل پروژه ای به این مسئله نگاه شده ،تا عنصر طبقاتی،از جمله کمیته هماهنگی  و سایر تشکلهایی همچون شرکت واحد،هفت تپه و....که  از پر سابقه ترین فعالین کارگری و کارگران در آن موجود بوده اند به آن جمع دعوت نشده و اصلاً به آن ها خبر داده نشده است. دلیل آن را می توان به آسانی فهمید زیرا همچنان که در بالا اشاره نمودم به این تشکل به صورت فورمالیته و پروژه ای نگریسته می شود تا طبقاتی و کارگری.

گزارشکران:
بر طبق آمار و گزارشات تشکل یابی کارگران شتاب بیشتری گرفته است و میرود تا پتانسیلی مبارزاتی و قویتر از خود بنمایش بگذارد. آیا بر این اساس میتوان گفت که شرایط برای ایجاد تشکل سراسری مهیاست؟ اگر نه فقدان کدام عوامل را می بینید ؟

جهانگیر محمود ویسی:
راستش را بخواهید،آمار چندانی در دست نداریم که مبنای پیشروی تشکل های واقعی کارگران ارزیابی کنیم. با این وضعیت وخامت باری که طبقه کارگر دارد،متاسفانه پیشروی ای که به تغییرات چشم گیر و قابل توجه ای در وضعیت طبقه کارگر منجر شود،در وضعیت بسیار ضعیفی قرار دارد. دلیل آن هم روشن است،فضای دمکراتیکی وجود ندارد تا طبقه کارگر بتواند از خود دفاع کند. تشکل های واقعی کارگری نیز در این شرایط مورد هجوم سرمایه داری قرار گرفته و می گیرند.


گزارشگران:
در شرایط کنونی میتوان گفت که هر تحول سیاسی و اجتماعی در داخل  کشور و حتی منطقه, جابجائی های سیاسی, لشکرکشی ها و... بی تاثیر بر جنبش کارگری کشورمان نیست. آمادگی و مهیا شدن کارگران برای مقابله با شرایط اضطراری میتواند بصورت یک ضرورت عاجل خود را نشان دهد. چنانچه ایجاد تشکل سراسری یکی از اقدامات ضروری و عاجل نیست, آلترناتیوهای پیشنهادی شما کدامند؟


جهانگیر محمود ویسی:
بی گمان در شرایط خاصی و درمنطقه ی خاصی قرار داریم که جنگ وکشتار درعراق وافغانستان و به هم خوردن اوضاع منطقه ای و تحریم های جهانی و . . . تاثیرات مخرب خود را قبل از هر چیز به زندگی کارگران وارد می نماید. در این رابطه تشکل سراسری کارگری یکی از اساسی ترین خواسته ما می باشد،اما این خواسته خارج از حوضه کارگری و بدون حضور بخش زیادی از فعالین و پیشروان کارگری و تشکل های موجود به یک رؤیا بیش تر شباهت دارد تا به واقعیت.همه چیز دست ما نیست. توازن قوا را بایستی تغییر داد. اما این تغییر با درک عینی و علمی و با موج میلیونی کارگران امکان پذیر است و این یک حرکت اجتماعی را طلب می کند. با قهر کردن چند فعال از یک تشکل و پیدا نمودن یاران دیگر برای تشکل سازی ضعیف تر و متفرق تر و تغییر اسم وآرم و نشانی تازه،تشکل سراسری کارگران ایجاد نمی شود. بیش از هر چیز ما نیاز به باز تعریف اساسی و علمی خود و دیگران ، درک موقعیت و پتانسیل موجود و توازن قوا و همچنین داشتن افق واقعی برای طبقه، در درون این طبقه داریم. در برابر ما نیرویی ایستاده است که همه ابزارهای سرمایه داری و تجربه جهانی و تاریخی را نیز در دست دارد. به آسانی نمی شود تئوری بافت و فورا آن را عملی ساخت.هر چند عبور از این شرایط مشکل باشد،اما همچنان که در وضعیت های متفاوت انجام داده ایم، راه حلش نه این شیوه و نه این بافت و نه این ترکیب، برای ایجاد تشکل سراسری، بلکه شیوه و بافت و ترکیب دیگری است. زیرا هم سایر فعالین کارگری و هم کارگران عملکرد و سیاست این عده را دیده و توان آنها را در جا ها و موارد متعدد محک زده اند.برای تشکل سراسری ظرف بزرگتر، با انرژی تر و با گذشت تر، همراه با دیدگاه طبقاتی و کارگری و مشارکت و موجودیت خود طبقه امکان پذیر است. با خواست و رؤیای و آرزوی من نیست که تشکل کارگری ساخته می شود، بلکه این امر مشارکت سراسری و عمومی کارگران را طلب می کند. تجربه هم همین را به ما می گوید. ده ها حزب و گروه خارج از حوضه کار و زیست کارگران،برای امر رهایی کارگران اقدام نمودند،اما بسیاری از آن ها نه تنها کاری از پیش نبردند، بلکه خود بار سنگینی شدند بر شانه های کارگران.

گزارشگران:
در مطلبی که امضای شما نیز پای آن قرار دارد, آمده است که برای ایجاد یک تشکل سراسری واقعی میبایست عوامل و شرایط لازم را فراهم و مهیا کرد. این شرایط و پارامترهای ضرور کدامند؟


جهانگیر محمود ویسی:
مهمترین آن ها موجودیت و ارتباط تنگاتنگ و دائمی در درون طبقه کارگر،داشتن افق طبقاتی و علم رهایی آن و اتکا و خودباوری به نیروی اراده و قدرت این طبقه، در پروسه ای زنده و پویا و عینی، در مسیر پیشروی را کارگران است.
گزارشگران:
پیشنهاد و پیام شما به کارگران, تشکلهایشان و سایر فعالین کارگری داخل و خارج کشور چیست؟

جهانگیر محمود ویسی:
برای پیروزی طبقه کارگر و منافع آن نیاز به اتحاد و همبستگی طبقاتی و تئوری علمی و سازنده و پویا و همگام با آن عملکرد سالم و صادقانه و گذشت از خود، در کنار نگاه به منافع عمومی و تلاش های انسانی، برای وحدت و همگامی بیشتر و دلسوزانه و دست کشیدن از بت وارگی های کنونی نظام سرمایه داریست. اگر کسانی واقعا معتقد به رهایی طبقه کارگر از استثمار و برده گی کنونی است، در درجه اول باید بداند که قادر نیست به تنهایی به حل مشکلات و معضلات طبقه کارگر فائق شود و آن مشکلات را حل و فصل نماید. ما باید بدانیم که به هیچ وجه نمی توانیم معضلات این دوره را به تنهایی و با اتکا به چند نفر رفع کنیم. اینها دیگر امروزه جزء بدیهیات امر مبارزه طبقاتی است. بایستی از کیش شخصیت و دفاع بی مورد از حزب و گروه دست کشیده، به آرمان بزرگتر و اجتماعی تر طبقاتی بیاندیشیم. و خود را در این عرصه هویت بخشیم.

گزارشکران:
از کارگران دربند چه خبر؟


جهانگیر محمود ویسی:
با این چند سطر نمی توان وضعیت آنها را آنچنان که شایسته آن هاست،بیان نمود و اسامی همه آن ها را ردیف کرد. فقط می توانم بگویم که برای کسانی که از منافع شخصی و زندگی روزمره خود و خانواده خود محروم گشته اند و رنج و درد زندان را در این شرایط به دوش می کشند و در عین حال زندان نیز نتوانسته خواست و اراده آنان را درهم شکسته و سرکوب نماید جای احترام و تقدیراست.

گزارشگران:
سپاس که با همه مشکلات در این گفتگو  شرکت کردید.

16.12.2014

کاریکاتور کاریکاتور دوشنبه 15 دسامبر 2014 مانا نیستانی گروگانگیری در سیدنی‎




پرونده اسیدپاشی‌ها، همچنان بی نتیجه











ا "روزشمار حماسه" به تهیه‌کنندگی سعید حامد صابری از 31 شهریورماه مصادف با سالروز شروع جنگ از شبکه اول روی آنتن می‌رود.

فرمانده ناجا: گروگان‌گیر سیدنی کلاهبرداری بود که از ایران فرار کرده‌بود

محمد حسن منطقی که معروف به «هارون مونس» بود عامل گروگانگیری کافه‌ای در سیدنی معرفی شد.
محمد حسن منطقی که معروف به «هارون مونس» بود عامل گروگانگیری کافه‌ای در سیدنی معرفی شد.

 فرمانده نیروی انتظامی ایران می‌گوید، محمدحسن منطقی که روز سه‌شنبه پس از گروگان‌گیری ده‌ها نفر در سیدنی استرالیا به همراه دو گروگان کشته شد، پس از «کلاهبرداری» در سال ۷۵ از ایران «فرار» کرده بود.

**************************************************************************************

پخش "روزشمار حماسه" انتهای شهریور آغاز می‌شود

  • کد خبر : 264242
  • منبع : خبر سینما
"روزشمار حماسه" به تهیه‌کنندگی سعید حامد صابری از 31 شهریورماه مصادف با سالروز شروع جنگ از شبکه اول روی آنتن می‌رود.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت‏(ع) ـ ابنا ـ "تاریخ حماسه" به اتفاقات هشت ساله دفاع مقدس در قالب یک بسته مصور از تاریخ جنگ می‌پردازد و هر برنامه در مدت زمان چهار و نیم دقیقه‌ای خود که هشت روز مشابه هشت سال جنگ از 31 شهریور 59 را در بر می‌گیرد، اخبار و اطلاعاتی را بدون موضع و صرف اطلاع‌رسانی به مخاطب منتقل می‌کند.
100 قسمت اول این مجموعه 365 قسمتی همراه با تصاویر آرشیوی و گفتار متن در دست تولید است و "تاریخ حماسه" قابلیت پخش روزانه و سالانه را داشته و در سال‌های بعد از پخش می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
دیگر عوامل این برنامه که از گروه حماسه و دفاع شبکه اول  پخش خواهد شد، عبارتند از مجری طرح: ریتا پورقربان، تهیه‌کننده: سعید حامدصابری، مدیر تولید: امیر دوست، گرافیست: سید حامد محسن پور، تحقیق: مرکز تحقیقات و مطالعات جنگ سپاه پاسداران.
...........................************************************************************************************


درون‌ و ب‍رون‌: م‍ج‍م‍وع‍ه‌ ش‍ع‍ر/ م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ م‍ن‍طق‍ی‌
پدیدآور
م‍ن‍طق‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌
تاریخ اثر، - ۱۳۷۴
موضوع
شعر فارسی -- قرن ۱۴
شرحص‌. ع‌. ب‍ه‌ان‍گ‍ل‍ی‍س‍ی‌:(‎The Collection of Poem‬)‎Mohammad Hassan Manteghi. Daroon and Boroon
ناشر
ت‍ه‍ران‌: س‍ع‍ی‍د ح‍ام‍د ص‍اب‍ری‌
شماره بازیابی دیوی‭۱‮ف‍ا‬۸/۶۲
شماره بازیابی کنگره‭PIR۸۲۲۳ ‭/ن‌۷د۴ ۱۳۷۴
شماره کتابشناسی ملی‭م‌۷۵-۲۱۱۴
موجودی در شبکه سیمرغ
***************************************************************************************************************



  

روايت 800 روز دفاع مقدس در سيما

برنامه «هشت روز، هشت سال» كه شامل روزشمار دوران جنگ است، از هفته دفاع مقدس به مدت 100 روز از شبكه یك سیما روی آنتن می رود.
فاز نخست این برنامه به تهیه كنندگی سعید حامد صابری و كارگردانی بهروز شكوری در 100قسمت پنج دقیقه ای تولید شده است. این برنامه اتفاقات هشت سال دفاع مقدس را به صورت تاریخی و روزانه با استفاده از صدا، عكس، فیلم های آرشیوی، بریده جراید سال های دفاع مقدس و گویندگی سعید توكلی و بهمنی روایت می كند. تولید بخش نخست این برنامه كه فاصله زمانی 31 شهریور تا 9دی را در برمی گیرد حدود چهار سال زمان برده است.
سعید حامد صابری تهیه كننده این برنامه در گفت وگو با ایرنا تاكید كرد: «هشت روز، هشت سال» یادآور وقایع دوران جنگ است و فاز نخست این برنامه 800 روز از این ایام را مرور می كند.
وی در مورد مشكلاتی كه در زمینه گردآوری حوادث دوران جنگ وجود دارد، اظهار داشت: با وجود اقداماتی كه در سپاه و ارتش در زمینه گردآوری وقایع این دوران انجام شده است، بسیاری از اطلاعات گردآوری شده در این برنامه از طریق مطالعه روزنامه های آن زمان جمع آوری شد.
حامد صابری درباره اینكه آیا قصد دارد ساخت این روزشمار را تا بررسی تمام دوران جنگ ادامه دهد، گفت: دوران جنگ بیش از دو هزار و 900 روز به طول انجامیده است، ساخت روزشمار تمامی این ایام كار بسیار سنگینی است كه برنامه ساز را برای ادامه كار با تردید مواجه می كند.
18