۱۳۹۲ فروردین ۲۷, سه‌شنبه


زلزله 7.5 ریشتری سراوان را لرزاند/ موقعیت جغرافیایی مرکز زمین لرزه
سراوان - خبرگزاری مهر: زمین لرزه ۷.۵ ریشتری سراوان در سیستان و بلوچستان را لرزاند.
به گزارش خبرنگار مهر، این زمین لرزه که ساعت 15:14 در عمق 95 کیلومتری زمین به وقوع پیوست تقریبا اکثر نقاط جنوب شرق کشور را نیز تکان داد.
گفتنی است شهرستان سراوان در 300 کیلومتری زاهدان و 400 کیلومتری نهبندان و 86 کیلومتری خاش، در مرز بین ایران و پاکستان قرار دارد.
گفتنی است براثر زلزله سراوان، استانهای فارس، کرمان و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز لرزیدند.
دکتر مهدی زارع رئیس پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در گفتگو با خبرنگار مهر گفت:این زمین لرزه در 86 کیلومتری جنوب شرق شهر خاش و 55 کیلومتری شمال شرق سراوان، پس از 16 سال اتفاق افتاده و تابیش از یک سال ممکن است پس لرزه های به بزرگی 6 ریشتر داشته باشد.
محمود مظفر در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: پس از وقوع زمین لرزه 7.5 ریشتری در شهرستان سراوان در استان سیستان و بلوچستان بلافاصله تیمهای ارزیاب و امدادی جمعیت هلال احمر از استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی،  کرمان و هرمزگان به محل وقوع زلزله اعزام شدند.
وی افزود: تیمهای ارزیاب همراه سگ های زنده یاب به شهرستان سراوان اعزام شده و تا کنون گزارشی در خصوص خسارات و یا تلفات احتمالی به ما نرسیده است.
نارویی استاندار سیستان و بلوچستان گفت: هم اکنون گروههای امدادی در حال اعزام به مناطق زلزله زده هستند و ستاد بحران در استانداری در حال شکل گیری است.
گفتنی است امکان ارتباط با منطقه زلزله زده هم اکنون وجود ندارد.
موسسه ژئو فیزیک دانشگاه تهران کانون این زمین لرزه را در عمق 18 کیلومتری زمین و ساعت بروز زمین لرزه را ساعت 15 و 14 دقیقه اعلام کرده است.
مشخصات جغرافیایی زمین لرزه نیز 62.3 درجه طول جغرافیایی و 28.4 درجه عرض جغرافیایی ثبت شده است.
اخبار تکمیلی متعاقبا ارسال می شود.


مرکز لرزه نگاری موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران می گوید که یک زلزله بسیار شدید به بزرگی ۷ و نیم ریشتر در استان سیستان و بلوچستان رخ داده است. مرکز لرزه نگاری آمریکا بزرگی این زلزله را ۷ و ۸ دهم در مقیاس ریشتر گزارش کرده است.
بر اساس این گزارش، مرکز این زلزله در فاصله ۸۱ کیلومتری شهر سراوان، ۸۳ کیلومتری خاش و ۸۵ کیلومتری سوران و در عمق ۱۸ کیلومتری عمق زمین بوده است.
پرس تی وی، تلویزیون انگلیسی زبان ایران گفته است که دست کم ۴۰ نفر در اثر ویرانی ناشی از زلزله کشته شده اند.
محمود مظفر، رییس سازمان امداد و نجات هلال احمر هم می گوید گروه های امداد به همراه سه بالگرد به منطقه فرستاده شده است.
بنا به سرشماری سال ۱۳۸۵ سراوان حدود ۱۷۳ هزار نفر، خاش بیش از ۱۹۰ هزار نفر و سوران بیش از ۶۹ هزار نفر جمعیت دارد که اغلب آنان بلوچ هستند.
کوه آتشفشان تفتان در نزدیکی مرکز زلزله واقع است.
محمد وزیری، خبرنگار بی بی سی فارسی در پاکستان می گوید که این زلزله در شهرهای کویته و کراچی حس شده است.
از ایران خبر می رسد که مردم شهرهای شیراز، بندرعباس و کرمان هم زمین لرزه را حس کرده اند.
خبرگزاری های بین المللی می گویند که مردم در دهلی نو، دوبی و ابوظبی در اثر لرزش زمین وحشتزده شده و به خیابان ها آمده اند.
مقامات در دوبی دستور تخلیه برج های بلند از جمله برج خلیفه، بلندترین ساختمان جهان به ارتفاع ۸۲۸ متر را صادر کرده اند.
زلزله بلوچستان در شهر هرات افغانستان هم احساس شده است.


بازگشت رضا شهابی به زندان!


اطلاعیه ی 49 
عصر روز دوشنبه 26 فروردین 1392 رضا شهابی با بدرقه ی خانواده، تعدادی از رانندگان و اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد و همچنین جمعی از فعالان جنبش کارگری و تعدادی از فعالین اجتماعی به زندان اوین بازگشت. بازگشت رضا در پی تماس مأموران امنیتی مبنی بر اتمام زمان مرخصی او بود. در پی این تماس رضا این موضوع را با اعضای سندیکا مطرح کرد و در نهایت تصمیم جمعی این شد که رضا در موعد مقرر و به همراه تعدادی از رانندگان و اعضای سندیکا تا زندان بدرقه شود.
لازم به ذکر است بازگشت رضا به زندان در حالی است که پزشک معالج اش اعتقاد دارد که او همچنان از مشکلات در ناحیه ی گردن و کمر رنج برده و نیاز به فیزیوتراپی مستمر و تخصصی و همچنین درمان های تکمیلی دارد. علاوه بر آن دندانپزشک معالج رضا شهابی نیز که در این مدت تنها توانسته است تعداد محدودی از دندان های وی را ترمیم کند عنوان کرده است که لثه های رضا نیاز به جراحی دارد و ادامه ی روند ترمیم دندان و لثه های رضا با بازگشت او به زندان دچار اختلال خواهد شد.
کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن تشکر از تمامی عزیزانی که در این مدت همبستگی طبقاتی خود را با رضا شهابی اعلام کردند، ادامه ی حبس این کارگر مبارز و تمامی کارگران و فعالان کارگری دربند را محکوم می کند.
کمیته ی دفاع از رضا شهابی- 26فروردین ماه 1392
شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢
لیست اعضای کمیته دفاع از رضا شهابی:
رحمان ابراهیم زاده - یوسف آب خرابات - بهنام ابراهیم زاده - لقمان ابراهیم زاده - سعید ابراهیمی - فرهاد ابراهیمی- هه ساره ابراهیمی- شجاع ابراهیمی - جلال احمدی - جمیل احمدی - فرزاد احمدی - لطف اله احمدی - علی آزادی - ولی آزادی - علی آذریان - یوسف آذریان - ربابه آذریان - حسن آذریان- حبیب آذریان - معصومه آذریان - لیلا آذریان - توفیق اسدی - طیب اسدی- محمد اسدی - بهروز اسماعیلی - سنا اسماعیلی - امیر اسلامی- سیما احسان خواه - یداله احمد پناه - علیرضا اكبری - توفیق امین پناه - مهرداد امین وزیری - جلال امینی - عباس اندریانی - ریحانه انصاری - صدیق امجدی -رقیه اصولی- اسماعیل بازافکن - حسین باقری -امیر باقری-امین باقری- فرهاد برنا- فرزاد برناسینا برنا- تورج برنا- مریم بختیاری - کوروش بخشنده -هوشیار بهمنی - شادی بهرامی - گلباغ بهمنی - سمیه بهشتی زاد - كیانوش بهشتی - كیومرث بهشتی زاده عبداله بلواسی- ناصر پركالیان - یاشار پورخامنه - زانیارپورعباد - برهان پیر خضرانی - جلال پیروتی - حسین پیروتی - رحمان تنها - وحید تیطاخی - یوسف جاهدی - قنبر جبارپور- سونیاجبار پور-سحر جبار پور-شبنم جبار پورمحمد چرتاب - سعدی چمنی-فرهاد حاتمی -شوان حبیبی - ایوب حسن زاده -مجید حسن زاده-حسین حسن آبادی - محمد حسین - مجید حمیدی - سرکو حسینی - دیمن حسینی - نیشتمان حسینی - همدم حسینی- ئاکو حسینی - شیرکو حسینی - علی حسینی - شاهو حسین پناهی- صباح حیدری - غالب حسینی - عبداله حسینی - سعید حسینی - خالد حسینی - محسن حسینی تبار - دلیر حشمتی - حسن حقیقی- ابوالفضل حكمتیغلامعلی حكمتی- علیرضا خباز - علی خدارحمی - صدیق خسروی - گلریز خلیلی - چگوارا خورشیدیخلیل خورشیدی - محمد علی خلیلی - سامره داشاد - شهلا دل بینا - سوسن رازانی - منیره رحینی - غلام رزمی- افروز رزمی-احمد رزمی-بهمن رزمی -فاطمه رزمی -علیرضا رزمی- فاطمه رفیعی - ربابه رضایی - فریبا رضایی -نوراله رضایی - شهناز رضا قلی - دیلان رضاقلی - برهان رضوی - فریبرز رئیس‌دانا - بیژن رستمی - محی الدین رجبی - سید داوود رضوی - حمید رضایی -ظهیر رضوی - حشمت الله رضایی - هاشم رستمی - آرزو روحی - فواد رنجبری -حسن رنجبری - زاهد رضوی - فراز روشن - سارا زارع - اكبر زاهدی - بیژن زاهدی - ناصر زرافشان - بهزاد زمانی - لیلا زمانی - فواد زندی - بهمن زندی - شریف ساعد پناه - سوما ساعد پناه - کیوان ساعد پناه - یعقوب سبك‌خیز- صدیق سبحانی - شیوا سبحانی - عباس سپهری - احمد سجادی - حسن سعیدی -هوشیار سعیدی هاجر سعیدی - دلیر سفیدی -علی سهرابی - نیما سهرابی- طلیعه سلامی - مسعود سلیم پور - خالد ساعدی - فتاح سلیمانی - مسعود سبحانی - رحمان سلیمانی - ادیب سوره بومه - واحد سیده - دلیر سفیدی -حبیب اله سلیمانی - ژوبین شادی - پاشا شاکر - نسترن شامعلی - كیوان شریفیشهرام شمشیری- زاهد شریعتی - علی شهابی زکریا - بهنام شهابی زکریا -حسن شهابی زکریا - پژمان شهابی زکریا - شیرین شهابی‌ زكریا- محمد امین شهابی زكریا - زهرا شهابی زكریا - بهمن شهابی زكریا - مهدی شهابی زكریا -عسگر شهابی زكریا - قاسم شهابی زكریا - لیلا شهابی - سارا شهابی- بهرام شهابی- شهرام شهابی-مسعود شهابی-محمودشهابی- آریاشهابی- آریناشهابی - آنیتا شهابی - محمد شهابی - سیفعلی شهابی - فرامرز شریعتی - عمر شعبانی - جلیل شریفیان - سعید شوقی-علی شوقی- عباس شوقی - میناشوقی- سمیه شوقی شندی- بهاره صابری - نظام صادقی -منیژه صادقی - مریم صادقی - نجیبه صالحزاده -محمود صالحی - علی صالحی - مظفر صالح نیا - عبداله صمدی - مهرداد صبوری -یدالله صمدی - مادر صمدی زکریا - بختیار صمدی - حاتم صمدی- رسول صمدی -مهران صمدی - مهرداد صمدیمنوچهر صمدی - مهدی صمدی - مریم صمدی - جعفر صمدی - حمید صمدی-علی صمدی - شاهو صفیاری- فریدون ضیائی - ناهید ضیائی - سالار ضیائی - شایان ضیائی- رها ضیائی - محمد عبدی پور - مرضیه عبدی - سیوان عبدی - فرزام عبدی- ریبوار عبدالهی - فواد عبدالهی - محمد عزیزی - علیرضا عسگری - سروش علیپور - آرام فاتحی - طاهره فاضلی - بیان فتاحی - سیروس فتحی - کوروش فتحی - رابعه فروردین - ابوبکر فطنی - چینی فیضی- حبیب فتحنائی - کیوان فروتن - شورش فروتن - بهزاد فرج الهی - کاظم فرج الهی - کژال فتاحی - مریم قاسملو - پژمان قادری - وفا قادری - زینب قباد پور- یداله قطبی - محمود قلی زاده - صالح قهرمانی- عبداله کاظمی - فهیمه کاملی - سورام كریمی - سیف اله کمانگر -عطیه کمانگر - ناصر كمانگر - مرتصی کمساری - شاهرخ کریمی - رحمان كریمیان - چیمن کیخسروی -علی کریمی - شهناز گلزاری - شعله گودرزی - محمد گویلیان - اقبال لطیفی -شهناز لرکی - بردیا مارابی - افسانه ملا زینل - فرید مجیدیمینا موحد -جلیل محمدی - علی محمدی- عباس محمودی- مجید محمودی - فیروز محمدزاده- شمس الدین مرادی - زاهد مرادیان - غریب مرادیان - آزاد مرادی نیا پروین مرادی نیا - اسعد مریوانی - مسعود مریوانی - صباح ملکی - کمال ملکی -مجید ملکی -نادر ملكی- ستار ملایی - سیروان مجیدی - ایوب مجیدی - احد محمودی -جهانگیر محمود ویسی - حامد محمودی نژاد - لاله محمدی - وحید مختارپور - محمد مولانایی - فردین میرکی - محمد امین میرکی - شریفه محمدیمنیره محمدی- نوشین محمدی - هدی محمدی - مریم میرکی - بهمن محمدی - سعید مقدم - منصور محمد - کوکب محمدی - فردین مهدی - عمر مینایی -كیوان مرادی - فرزاد مرادی نیا - خبات مرادی - مازیار مهرپور - دیاکو مردوخی - نسرین محمدی -علیرضا موثقی- منیره موحد- سیاوش موحد- نادر نادریشاپور نادری - جهانگیر نادری - جهانپور نادری - جهانسوز نادری - فایق نامداری - کوروش نامداری - پروین نامداری - نقشین ناصری - فردین نگهدار -هوشیار نجاری - نامق نیکدل- پدرام نصرالهی - گوهر ناصری - افشین ندیمی‌پور - علی اکبر نظری صدیقه نظری - سید رضا نعمتی پور- آرمان نوری زاد -لیلانیكو خصالمحمدعلی نیكوخصال- حسین نظیف كردار- آزاد ورمزیار - احسن وزیری - آزاد وكیلی - اشكان وكیلی -جهانبخش وكیلی - میلاد وكیلی - طه ولیزاده - عباس هاشمپور - میترا همایونی - آمانج یوسفی - قانع یوسفی - پروین یوسفی نژاد


ناگفته هائی از سیاهچال ها و جنایات جمهوری اسلامی در دهه شصت: گفتگوی گزارشگران با رضا پورکریمی - بخش دوم


یک دهه زندان و شکنجه ارمغان جمهوری اسلامی برای آزاد اندیشی رضا پورکریمی بوده است. شاهد ستم و استبداد امروز سخن میگوید و پرده از سایه های پنهان زندان های مشهد و نوشهر و از زوایائی دیگر برمیدارد.عشق و عاطفه و احساسات انسانی به مردم کشورمان اتهام اوست و هم از اینرو محکوم به یک دهه زیستن در دخمه های انسان ستیز حاکمیت اسلامی بوده است. سالهای رنج را پشت سر دارد و انبوهی از خاطرات و یادها را با خویشتن دارد. خاموشی و فراموشی پیشه او نیست. با رضا پور کریمی گفتگو میکنیم.
گزارشگران
...................


در گفتگوهاي پيشين در مورد شهادت برادرتان گفتيد واز واژه گويا استفاده كرديد . بنظر مي رسد كه حلقه هاي گمشده اي در اين رابطه موجود است . در صورت امكان بيشتر توضيح دهيد؟
نه به خاطر آفتاب ؛ نه به خاطرحماسه
به خاطر سايه ي بام كوچكش
به خاطرترانه يي
كوچك تراز دستهاي تو
نه به خاطرجنگلها نه به خاطردريا
به خاطر يك برگ
به خاطر يك قطره
روشن تر از چشم هاي تو..........به خاطرتو.....؛ به خاطر هرچيزكوچك هرچيزپاك به خاك افتادند.
احمدشاملو
بله ناگفته ها وابهاماتي در مورد بيوگرافي انقلابي هوشــنگ وجودارد . نزديـــــك به 40 سال مي گــذرد وهنوز هيچ تاريخ وشرح وقايعي از زندگي او دردست نيست . شايد بهترين روزها يي كه سازمان فدائيان خلـــق ميتوانستــند از افراد مفقــود خود اطلاعاتي بدست آورند ؛ روزهاي بهاري بـود كه بعد از شكــست حكومت ديكتاتوري شاه بدست آمده بود . هنوز سازمان منسجم بود ودچار انشــعابات متعدد نشده بود .اما اكنون چه انتظار!! فقط دريغ وحسرت ميماند از بي مسئوليتي وبي كفايتي !
در واقع امر شما هم همانند بسياري ديگر از دستگير شدگان تحت عنوان مشكوك زنداني وتحت شكنجه قرارگرفته ايد ، آيا در طول زندان تغييري هم در پرونده تان بوجود آمد؟
به عنوان مشكوك بازداشت وزنداني نشدم آنها يقــين داشتند كه پرونده ام از سطح چند كتـاب وروزنامه بيشتر نيست . آنها به خاطر خصوصــيات فاشيسـتي چه در دانشـگاه ؛ چه مدرســه ؛چه كارخانــه ؛ چه ارتش؛...هر دگر انديشي را كه شناسايي كرده بودند بازداشت ميكردند وبا سخت ترين احكام ؛مجـــازات ميكردند. همانطور كه در قسمت اول مصاحبه خدمتتان عرض كردم  با يك درجه تخفيف محكوم به حبس ابد شده بودم ؛ جمهوري اسلامـي كه مسرور از پيروزي در سركوب سازمانــها وگروههاي سياســـي بود ويقين داشت كه چه  شقاوتهايي در محكوميت مرگ واحكام حبس انجام داده است در سال هاي 63 به بعد سياست عفو وتقليل محكوميت را در پيش گرفت كه محكوميت من از حبس ابد به 10 سال تغيير يافت .
ميزان اعدام هاي سياسي در سالهاي 60 و 61 در مشهد چگونه بوده است ؟

منظورتان اگر آمار باشد من اطلاعي ندارم ولي از دي ماه سال1360 كه در زندان وكيل آباد مشهد زنداني بودم ؛ در هفته يكبار يا دوبار اسامي تعدادي از زندانيان از طريق بلند گو خوانده ميشد كه براي اعدام از زندان خارج ميشدند ؛  البته بخشي از محكومين به مرگ هرگز به زندان وكيل آباد مشهد فرستاده نشدند واز همان بازداشتگاههاي متعلق به سپاه  مشهد درمنطقه  كوهسنگي و ملك آباد به جوخه هاي مرگ سپرده ميشدند.در سال 61 ميزان اعدام ها نسبت به سال 60 كمتربود.
آيا ارقام زندانيان سياسي در روزنامه ها انتشار مي يافت ؟
به هيچ وجه؛ يكي از بحرانهاي اصلي جمهوري اسلامي همين تعداد بالاي زندانيان سياسي بود . در برابر حقوق بشر سازمان بين الملل نيز آنها تحت فشار بودند كه تعداد زندانيان را شفاف سازي كنند .حتي مجبور شدند بازديد اقاي گاليندوپل وهيئت همراهش را به زندانها پذيرا شوند . تعداد زندانيان همواره از موارد محرمانه رژيم تلقي ميشد كه به تابستان سياه سال 67 وكشتار عمومي منتهي شد.
ازجمله شكنجه هاي اعمال شده در زندان جمهوري اسلامي فشارهاي روحي ونگه داشتن زندانـــــيان در سلولهاي انفرادي ؛ دور نگه داشتن از وسايل ارتباط جمعي همانند روزنامه هاي موجود؛ راديو تلويزيون وهمچنين فاصله انداختن با زندانيان ديگر بوده است . ميتــوان انــفرادي را جزيي ازآن به   حساب آورد . درمجموع چه مدت در انفرادي بوديد. ؟علت نگه داشتن شما در انفرادي چه بود وچه امكاناتي در اختيار شما قرار گرفت ؟
مفتشان بيرحم عقايد وزندانبانان جمهوري اسلامي برايشان مهم نبود كه ميزان فعاليت سياسي و دانش سياسي يا تئوريك زنداني چقدر است مهم رفتارزنداني داخل زندان بود اگر زنداني تواب ميشد يا باتوابين همراه ويا منزوي (پاسيف)در سايه امنيت ميتوانست زندگي كند ؛ اما آن دسته از زندانيان سياسي كه چراغ مقاومت وپايداري را فروزان نگه ميداشتند در تيررس مجازات وجدا سازي قرار ميگرفتند . آن دسته از زندانيان كه سعي ميكردند به حريم شخصي شان تجاوزنگردد؛ آنها كه هنوز سرود عشق واميد مي خواندند وبه بهار توده ها باور داشتند مشقات ومصائب بسياري را به دوش كشيدند. آنها كه يك سيب را به چهل قسمت تقسيم ميكردند ؛ آنها كه پول وپوشاك وغذا را به اشتراك ميگذاشتند دستاوردش مهرو وفا وعشق ودوستي در روزهاي سختي ونبردبا اوضاع خفت بار تحميلي بود . مهم نبود مجاهد؛ فدايي؛ راه كارگري ؛يا توده اي باشي ؛ مهم اين بود كه انسان باشي.
جداسازي زندانيان مشهد از سال 62 كه در بند 4 شهرباني محبوس بوديم آغازگرديد؛ بند 4 با داشتن سه طبقه وهرطبقه با 16 سلول كه هر سلول دراصل گنجايش 12 زنداني اما عملا هرسلول تا 18 زنداني را درخود جاميداد . طبقه سوم زندانيان جدا شده زندگي ميكردند ؛ از 16 سلول سه سلول در طبقه سوم به زندانيان چپ ويك سلول به زندانيان بهايي اختصاص داده شده بود . وسه سلول زندانيان مجاهد در طبقه سوم با ورق فولادي پوشانده شده بود كه قابل ديد وتماس با ساير زندانيان نبود . ساكنين اين سه سلول درساعاتي متفاوت به هواخوري ميرفتند و سه بار هم براي دستشويي خارج ميشدند .
درتابستان سال 62 تعدادي از زندانيان چپ كه من نيزجزو آنها بودم وبه اتفاق زندانيان 3 سلول پوشانده شده كه ذكرشد به بند پشت بهداري زندان وكيل آباد كه قبلا بند زنان بود انتقال داده شديم تا زماني كه در زندان وكيل اباد بند جديد ساخته شد . بند سياسي جديد حساب شده تر ساخته شده بود . بند يك وبند 2 ويك ساختمان فرعي كه از كريدور زندان تفكيك ميشد ودر 2 طبقه ساخته شده بود هر طبقه از دو قرنطينه  كه هرقرنطينه 25 نفر را در خود جاي ميداد وهشت سلول انفرادي در هر طبقه احداث شده بود .زندان جديد به طور واقعي جهت دسته بندي وجدا سازي زندانيان برحسب ميزان مقاومت ساخته شده بود .
به همان علتهايي كه در قسمت اول مصاحبه براي شما نقل كردم 16 ماه در سلول انفرادي جمشيديه واوين تهران محبوس بودم وبا مدت 2 ماه در سلول انفرادي مشهد جمعا 18 ماه عمرم  در سلول انفرادي سپري شد ؛ بعدها كه اصلاح طلبان در دهه 80 مورد مجازات قرارگرفتند شنيدم كه هريك روز تحمل در انفرادي برابر با 10 روز زندان در بند عمومي است بنابراين با اين احتساب من متحمل 5400 روز برابربا 14 سال و79 روز زندان مضاعف روبرو شده ام . فقط پخش اخبار سراسري در انفرادي ها براي ما به عنوان حق بود ودر هفته يكبار هواخوري به مدت يك ربع .
تفاوت ميان سلول انفرادي وقرنطينه چه بود ؟
در قرنطينه به طور استاندارد 25 زنداني جا ميگرفتند اما در جريان تحريم كلاسهاي اجباري كه ذكرش رفت نزديك به 40 زنداني در يكي از قرنطينه ها زندگي ميكرديم .  هر كدام از چهار قرنطينه مجزا به هواخوري ميرفتند وامكان تماس با ساير زندانيان وجود نداشت . در جريان تحريم كلاسها ملاقات زندانيان قطع گرديده بود و جيره غذايي به نصف تقليل پيدا كرده بود . هميشه گرسنه وزود به زود مريض ميشديم . هواخوري نيز هفته اي يكبار به مدت يكساعت براي ما مقرر گرديده بود كه همان هم بعد از مدتي قطع شد. اما همچنان روحيه ها مصمم بود . تئاتر؛ اواز خواني وسرود ؛ انواع مسابقه و ورزش دران محيط بسته وپوشيده  برقرار مي شد.  اما سلول انفرادي ؛زنداني به تنهايي روزگار ميگذرانيد وفقط تنها ارتباط با دنياي خارج از سلول 3 نوبتي بود كه براي دستشويي از سلول خارج ميگرديد.
وضع بهداشت چگونه بود؟
كيفيت بهداشت با دانش وشعور اجتماعي زندانيان بوجود مي آمد به همين خاطر وضعيت بهداشت در مقايسه با زندانيان عادي وجنايي به صورت بنيادي متفاوت بود . در زندانهاي عادي كه من مدت 3ماه در بازداشتگاه لشگر77 خراسان تجربه كردم بسيارمشمئز كننده بود . اما در زندانهاي سياسي زندانيان هرهفته وسايل خواب را ميشستند؛ پتوها را نيز ميتكاندند ودر آفتاب پهن ميكردند وكف زمين وحتي شيشه وپنجره ونرده هاي سلول را شستشو وگرد گيري ميكردند . از جورابهاي كهنه دوك نخ ريسي واز ته مانده برنج وسيب زميني چسب واز روزنامهاي باطله قطور ترين ستونها وطبقات كتابخانه اي وگنجه وسايل درست ميكردند . خلاقيت وهوش بسياري از زندانيان كه متاسفانه بيشتر انها در كشتار عمومي قتل عام شدند فراموش نشدني است . آنها انسانهاي ابزار ساز وخلاقي بودند كه هر اسقاطي را تبديل وبازيافت ميكردند . يادشان بخير.!
درتابستان سال 1367 در زندانهايي كه به سر برده ايد چه تعداد وچه كساني اعدام شدند؟ آيادر مشهد ويا نوشهر گورهاي جمعي نيز وجود داشتند؟
در زندان مشهد 240 نفر كه ازاين تعداد 10 نفر مجاهديني بودند كه صراحتا اعلام كرده بودند ماركسيست شده اند و2 نفر نيز كه چپ بودند اما با اتهام مجاهدين محكوم شده بودند. ودر زندان نوشهر14 مجاهد اعدام شدند. در مشهد شنيده ام كه مكاني به اسم لعنت آباد دارد و زندانياني كه در سال 67 كشتارشده اند به صورت جمعي به خاك سپرده شده اند . اما در مورد نوشهراطلاعي ندارم .
آيا رفتار زندانبانان پيش وپس از تابستان 67 تفاوت ميكرد ؟
شايد در زندانهاي بزرگ بخصوص اوين وگوهردشت اينگونه بوده كه زندانبان آگاهانه امتياز داده بوده يا قدري آزادي داده بوده تا زندانيان خود را برملاسازند ؛ اما در زندان مشهد مبارزات ومقاومتهاي زندانيان نتايجي را بدست آورده بود البته منظورم اين نيست كه در اوين يا گوهردشت وزندانهاي تهران مبارزه ومقاومت نبوده ؛ منظورم اين است كه در زندانهاي تهران محدويت ؛ جباريت وخشونت بيشتررواج داشته ومطالبات زندانيان محدود بوده است . از سال66 به بعد زندانيان سياسي مشهد به دستاوردهاي بزرگي مانند حق افرادي كه ميخواهند دريك سلول باهم زندگي كنند ؛ ورود كتاب هاي سياسي ؛ اقتصادي ؛ اجتماعي –  عدم اجبار خواندن نماز- عدم اجبار روزه وروزه خواري ......ودست يافته بودند . همانطور كه گفتم قبل از سال 67 تمامي زندانيان سياسي مشهد دسته بندي و شناسايي شده بودند.
از تواب ها بگوئيد . تلاشهاي رژيم براي تواب سازي درزندان مشهد چگونه بود ؟
از همان اوايل ورودم به زندان وكيل آباد مشهد شاهد بودم كه عده اي نقاب وماسك زده كه بسيار باعث ترس و وحشت ساير زندانيان ميشدند به همراهي پاسداران مسلح جهت شناسايي دوستانشان وارد بند شده وبا بلند كردن دست وانگشــت اشاره افرادي را درسكوت مهيب زندان شناســايي ميكردند  وبه پاسـداران نشان ميدادند . قابل تصور بود كه همان افراد روزي بدون نقاب روبروي دوستان سابق خود قرارگيرند .در طول تاريخ سركوب وشكست جنبشها همواره عده اي بوده اند كه در خدمت رژيم حاكم قرار گرفته باشند اما خائنين در زمان جمهوري اسلامــــي پا را در شكست شرافــت بلندتر از هر دوره اي نــــهاده ومسئوليت تير خلاص ؛ بازجويي ؛ وشلاق زدن را نيز بعهده ميگرفتند . توابين اهرم اجرايي رژيم وپليس داخلي زندان شده بودند . توابين نه تنها با گزارش نويسي ودخالت در حريم شخصي زندانيان سياسي ستمكاري ميكردند بلكه در ترويج جو رعب ووحشت وياس در جامعه واستحكام رژيم نقش موثر داشتند . فعاليتهاي به اصطلاح فرهنگي وهنري توابين مشهد زبانزد رژيم ودستمايه منت گذاري بر توابين ساير زندانها بود.رژيم اينگونه تلقين ميكرد كه تنها راه خلاص شدن اززندان؛ تواب شدن يا همراهي با توابين است ودر اين تلقين موفق بود چرا كه ازنظر آماري تا سال 64 تعداد زندانيان تواب فعال ونادم بيشتر از زندانيان شريف بود .
آيا هئيت آيت الله منتظري به وكيل آباد هم آمدند ؟ آيا تاثيري بر وضعيت زندانها وروند برگزاري محاكمات واحكام صادره داشتند ؟ نظر زندانيان نسبت به اين اقدامات منتظري براي تعديل اوضاع زندانها چه بود؟
بله هئيت آيت الله منــتظري كه در راس آنها هادي خامنه اي نيز حضور داشـــت به زندان وكيل آباد آمدند.آنها از همه زندان ها ديدن ميكردند وگزارش تهيه ميكردند از نظر من  تاثيــرات قابل توجه اي دركاهش خشونتها به خصوص در زندانهاي تهران داشتند .
شما از صادق كوچولو نام برديد. اگرممكن است بيشتر دراين باره توضيح دهيد ؟
صادق تنها فرد كم سن وسال نبود كه زنداني بود چند نوجوان 13يا 14 ساله نيز بودند كه بعد ازتحمل 7سال زندان در قتل عام سال 67 اعدام شدند. اما داستان زندگي صادق كه كوچكترين زنداني مشهد بود ودر 12 سالگي محكوم به زندان شده بود بسيار تراژديك است . بعد از بلاهاي بسياري كه برسر صادق آوردند واو همچنان مقاومت ميكرد عاقبت اورا به بدترين بند زندانيان عادي منتقل ميكنند واو در اين مكان بود كه تصميم به تغيير رفتارخود وهمكاري با داديار زندان حسين بازجوميگيرد او زمان كوتاهي با توابين همكاري ميكند وبعد از جلب اعتماد
توابين و حسين بازجود درسال65 به يك مرخصي كوتاه مدت جهت خريد كتاب براي زندان ميرود 17 ساله بود كه اين ماجرا اتفاق مي افتد . اوازاين فرصت استفاده و خودرا به پايگاه مجاهدين خلق در عراق ميرساند . رهبران مجاهدين براي ثابت كردن وفاداري اش يك ماموريت در ايران به او واگذار ميكنند كه متاسفانه صادق توسط يك تواب كرجي به نام علي اصغرگلستانه  در ترمينال اتوبوس مسافربري شناسايي ودستگير ميشود . شرح اين ماجرا را دوست گرامي رسول شوكتي در خاطراتش كتاب (سياهچالهاي ستم شاهي تا زندانهاي مخوف جمهوري اسلامي ) به خوبي روايت كرده است . صادق متاسفانه تحت شديدترين شكنجه ها قرارميگيرد وزماني كه من اورا دربازداشتگاه سپاه ملك آباد مشهد ديدم اگرچه ديگر كوچولونبود و به سن جواني رسيده بود اما بسيار تكيده ورنجوربود . صادق همچنان تا قتل عام عمومي سال 67 در بازداشتگاه ملك آباد بسرمي برد.
سپاه ملك آباد كجا قراردارد ؟ آيا بازداشتگاه موقت بود ويا زندان رسمي ؟
سپاه ملك آباد مشهد  وسپاه كوسنگي هردو بازداشتگاههاي بزرگي بودند كه ابتداي دستگيري بازجوئيها درآن اماكن صورت ميگرفت وسپاه ملك آباد هم اكنون اطلاعات مركزي مشهد ميباشد.
ازسه نفر نام برديد كه به شكل معجزه آسايي زنده ماندند. اميرغفوري- محمود ميداني- مرتضي عيليان. انهادر سال 74 چگونه به قتل رسيده اند ؟
به درستي نمي دانم كه به اطلاعات احضار شدند يا ربوده شدند وبعد قتل رسيده اند !. اما آنها ازدواج كرده بودند وصاحب شغل وزندگي بودند.

 با سپاس از شما
گزارشگران
05. 11. 2012


 منتشر شد: