ايسنا:ارتش آمريكا از قبول محكوميت تنها افسر ارتش اين كشور كه در رسوايى زندان ابوغريب در يك دادگاه نظامى محكوم شده بود، امتناع ورزيد و به اين ترتيب به چهار سال بازرسي‌ها در اين زمينه پايان داد! اين در حالى است كه اين اقدام شكايت فعالان حقوق بشر را در پى داشته و آنها تاكيد دارند كه چنين حكمى تاييدى بر لاپوشانى پنتاگون در اين قضيه است. به نوشته‌ى روزنامه‌ى گاردين، با ممنوع شدن افشاى هرگونه اطلاعات جديد، اين تصميم ارتش به اين معنى است كه هيچ افسر و هيچ رهبر غير نظامى از لحاظ كيفرى مسوول سوء استفاده و تجاوزات در زندان ابوغريب نيست! سرهنگ دوم استيون جردن، توسط ژنرال ريچارد رو، رييس بخش نظامى واشنگتن از هر گونه عمل مجرمانه تبرئه شد. در عوض راى وى "توبيخ ادارى" در نظر گرفته شد. جردن 51 ساله در دادگاه نظامى در ماه اوت از اتهاماتش مبنى بر عدم توانايى در نظارت بر 11 سرباز درجه‌ى پايين كه آنها نيز به دليل نقشى كه در رسوايى زندان ابوغريب داشتند، محكوم شده بودند، تبرئه شد. اما وى به علت سرپيچى از دستورى مبنى بر عدم افشاى بازرسي‌ها، گناهكار شناخته شد و هيئت ژورى نيز به همين دليل "توبيخ ادارى" را براى وى پيشنهاد كرد. اين گونه حكم، خفيف‌ترين مجازات ممكن است. جردن به خبرگزارى آسوشيتدپرس اعلام كرد كه با پوشش خبرى خبرنگاران از حادثه كه انگار بسيار مشتاق بودند تا يك افسر را مقصر اين سوء استفاده بدانند، قربانى شده است! در همين حال سخنگوى ارتش آمريكا در بيانيه‌اى اعلام كرد: نظر به طبيعت جرمى كه جردن به دليل انجام آن متهم شناخته شده است، مدارك محكم براى تخفيف در مجازات در دادگاه ارائه شدند و در مواردى كه پس از اين دادگاه توسط مشاور حقوقى ارائه شد، قاضى تصميم گرفت كه اجراى يك توبيخ ادارى در پايان دادن به اين مورد تنبيهى منصفانه و مناسب است. اما طرفداران حقوق بشر اظهار كرده‌اند كه در اين مورد فرماندهان مافوق جردن متهم نشدند و اين تصميم دادگاه يك پيام مشكل آفرين فرستاده است. هيرا شمسي، عضو پروژه امنيت ملى اتحاديه‌ى آزادي‌هاى مدنى آمريكا در اين باره گفت: شفاف‌تر از اين نمي‌تواند مطرح شود كه سوء استفاده از زندانيان در زندان‌هاى عراق و افغانستان نتيجه‌ى سياست‌ها و اعمالى است كه مقامات بلند پايه همچون رهبران نظامى و غير نظامى آنها را مجاز دانسته‌اند. اگرچه اين سوء استفاده‌ها نظامند و گسترده بوده‌اند اما مقصر شناختن كسانى كه مسوول اين اقدامات بوده‌اند، اصلا نظام‌مند نبوده است. ميلا رزنتال، مدير پژوهش و خط مشى سازمان عفو بين‌الملل آمريكا گفته است: به نظر من ما در حال جرات بخشيدن به ديكتاتورها و خودكامگان در سراسر جهان هستيم. ما با اين حركت مي‌گوييم كه اين گونه سوء استفاده‌ها مجاز هستند
۱۳۸۶ دی ۲۱, جمعه
گزارش یونیسف درباره شکست برنامه بوش برای کودکان - بالا رفتن خط فقر در اسراییل
گزارش یونیسف درباره شکست برنامه بوش برای کودکان - بالا رفتن خط فقر در اسراییل
شکست برنامه No Child Left Behind علاقمندان رشد ایران: برنامه پرزیدنت بوش با عنوان «کودکان را فراموش نکنید» نتایج معکوسی در پی داشته و نه فقط کودکان بلکه معلمان را نیز به فراموشی سپرده و به حال خود رها کرده است. نسبت تعداد دانش آموز به معلم در بسیاری از مدارس امریکا افزایش پیدا کرده و به چهل دانش آموز به ازای هر معلم رسیده است. علاوه بر این برنامه مذکور به برخی تفاوت های فاحش در نظام تحصیلی دامن زده است به گونه یی که فرزندان خانواده های کم درآمد و محروم هرگز از آن کیفیت آموزشی که فرزندان خانواده های ثروتمند از آن برخوردارند بهره مند نمی شوند. این شکاف در کیفیت آموزشی معادل دو هزار دلار در سال به ازای هر دانش آموز است.همچنین برنامه مذکور راه را برای نظامی کردن مدارس کم درآمد هموار می کند. این مدارس دو انتخاب پیش رو دارند؛ یا به منظور دریافت بودجه دولت فدرال باید پذیرای خدمات به افراد نظامی تحت استخدام باشند یا با ریسک بستن مدرسه دست و پنجه نرم کنند. دولت فدرال عملاً راه هر گونه پیشرفت در بهبود و ارتقای کیفیت آموزشی اقشار آسیب پذیر و محروم را با تامین مالی ناکافی و اندک سد کرده است.بهانه مطرح شده برای عدم تامین مالی، هزینه های جنگ عراق و تامین امنیت داخلی است اما در حقیقت این امر ریشه در تناقضات ذاتی جامعه طبقاتی دارد. ***********************************سطح خط فقر و افزایش آمار خودکشی در اسراییل گزارش موسسه اسراییلی فاش کرد که بیش از 23 درصد فقیران اسراییلی در صدد ارتکاب خودکشی هستند.به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) به نقل از روزنامه صهیونیستی " یدیعوت آحارنوت " تازه ترین گزارش موسسه اسراییلی که امروز (چهارشنبه) همزمان با نشست سالانه اعضای "لاتیت" ارائه شد، فاش کرد که تعداد فقرای اسراییلی در سرزمینهای اشغالی فلسطین ازآغاز سال جاری میلادی (2007) تا کنون در مقایسه با سال مشابه گذشته (2006) 19 درصد افزایش یافته است. گزارش این موسسه اسراییلی نشان می دهد که توانایی خانواده های اسراییلی برای تامین نیازهای شخصی و خانواده شان از جمله آموزش، بهداشت، تهیه مواد غذایی و مسکن تا حد چشمگیری کاهش یافته است بگونه ای که بیش از 35 درصد از آنها حتی نمی توانند هزینه مواد پزشکی خود را نیز بپردازنند. بر اساس این گزارش، بیش از 23 درصد از فقرای اسراییلی به دلیل شرایط بد معیشتی و وضعیت نامناسب مالی، زندگی خود را پایان یافته تصور می کنند. بر اساس گزارش موسسه بیمه اسراییل، بیش از 1.65 میلیون اسراییلی در سال 2006 در زیر خط فقر بودند که 766 هزار نفر از این تعداد را کودکان تشکیل می دادند. داده های موسسه اسراییلی از سوی 120 گروه کمک رسان که در 80 جامعه فعالیت می کنند و نیز بر اساس نتایج تحقیقات که در بین 500 نفر انجام شد، جمع آوری شده است. گردآورندگان این گزارش خاطر نشان کرده اند که آمارها حکایت از کاهش توان مالی اسراییلی ها برای تامین امکانات شخصی و خانوادگی هستند.بر اساس این گزارش، درخواست برای کمکهای غذایی از سوی فقرای اسرائیلی در پنج سال گذشته بیش از 104 درصد افزایش یافته است و این نشان می دهد که این درخواست در مقایسه با سالهای قبل دو برابر شده است. در ادامه این گزارش آمده است : بیش از نیمی از این فقرا در اسراییل بر این باورند که نمی توانند از بحران خط فقر خارج شوند. بر اساس این گزارش، 25 درصد از فقرای اسراییلی به دلیل عدم توانایی در پرداخت هزینه درمان، جان خود را از دست داده اند و بیش از 95 درصد از این افراد نیز قادر به ترمیم دندانهای خود نیستند که این میزان در مقایسه با سال گذشته 12 درصد افزایش یافته است. این موسسه اسراییلی در ادامه گزارش خود اعلام کرد که حدود 20 درصد از فقرای اسرائیلی در سرزمینهای اشغالی از بیماریهای کرومیک رنج می برند و 35 درصد نیز نیاز به مراقبتهای دایم پزشکی دارند ولی قادر به خرید دارو و تجهیزات پزشکی نیستند. بر اساس گزارش این موسسه، 78 درصد از خانواده های فقیراسراییلی همچنین قادر به تامین وسایل و امکانات تحصیلی برای کودکان نیستند که این میزان در مقایسه با سال گذشتته، 47 درصد افزایش داشته است. 89 درصد از این خانواده ها همچنین قادر به پرداخت هزینه برای فعالیتهای فوق برنامه از جمله گرفتن معلم خصوصی برای کودکان خود نیستند.بر اساس این گزارش، تنها شش درصد از خانواده های فقیر اسراییلی گفته اند که قادر به تامین هزینه های تحصیلی برای کودکان خود هستند.موسسه لاتیت در ادامه گزارش خود افزود: بیش از 68 درصد از فقیران اسراییلی سال گذشته از داشتن گاز، تلفن، آب و منابع سوختی محروم بودند.بر اساس گزارش این موسسه، 81 درصد از خانواده های فقیر اسراییلی به دلیل کمبود بودجه تاکنون به خارج از سرزمینهای اشغالی سفر نکرده اند و بیش از نیمی از آنها نیز حتی تعطیلات خود را در اسراییل نگذرانده اند.افزایش سطح خط فقر درسرزمینهای اشغالی فلسطین در حالی است که مقامهای رژیم صهیونیستی بودجه هنگفتی را برای تأسیسات نظامی و جنگ اختصاص داده اند و هرساله این بودجه را افزایش می دهند.قدس
به گفته‌ی کردها، آمریکا در خاورمیانه یک نیروی مثبت محسوب می‌شود
به گفته‌ی کردها، آمریکا در خاورمیانه یک نیروی مثبت محسوب می‌شود
23-04-1386
منبع: نیوزماکسNewsmax
کنت.ر. تیمرمنترجمه: "کوردستان"
در حالی که دمکراتها قصد دارند بر آمریکا جهت عقب‌نشینی از عراق فشار وارد آوردند، یک گروه تأثیرگذار از کردهای ایرانی بر ابقای نیروی نظامی و نقش آن کشور در سیاست منطقه تأکید دارند. حسن شرفی، معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران می‌گوید: "مردم منطقه از ماندگاری آمریکا رضایت‌مندند." شرفی در مصاحبه‌ای مفصل با روزنامه "نیوزفاکس" در فرانسه اظهار داشت: "کردهای ایران و سایر مردم منطقه حضور نیروهای آمریکا در منطقه را به دیده‌ی مثبت می‌نگرند."
بنا به گفته‌ی شرفی، پیش از آزادسازی عراق فقط حکومت‌ها نسبت به حضور آمریکا در منطقه نگرشی مثبت داشتند. هنگامی که صدام بر مسند قدرت بود، عربستان صعودی، اردن و شاه‌نشینهای خلیج، آمریکا را به مثابه حامی منافع خود می‌دیدند. اما اکنون این مردم‌اند که از ماندن آمریکا پشتیبانی می‌نمایند.حزب دمکرات کردستان ایران، بزرگترین، باسابقه‌ترین و بهترین سازمان میان نیروهای دمکرات اپوزیسیون ایران محسوب می‌گردد. اردوگاهها و پایگاههای آموزشی و لجستیکی این حزب در شمال عراق مستقرند، دارای نیروهای مسلح مخفی از پیشمرگان مبارز در داخل ایران است، علیرغم اینکه در حال حاضر با رژیم جنگ مسلحانه ندارد.نظام حاکم تهران بدون سلاح هسته‌ای نیز به عنوان تهدیدی برای مردم ایران، منطقه و جهان به شمار می‌آید. چنانچه در تولید آن سلاح موفق شوند، تهدید افزایش می‌یابد. معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران ابراز نمود: "فقط دمکراسی می‌تواند صلح و آرامش در آینده را متحقق سازد."شرفی روشن ساخت که حزب دمکرات از سال 2004 به بعد به گونه‌ای سیاسی به سازماندهی خود اقدام کرده است. او می‌گوید: "هدف ما پیشتر خودمختاری برای کردستان ایران بود، اما اکنون خواستار فدرالی هستیم که تنها سیستمی محسوب می‌شود که می‌تواند پاسخگوی همه ملیتها باشد." تعریف گروههای قومی مختلف ایران به موضوع روز در ایران تبدیل شده است. ملی‌گرایان فارس از این امر هراسناک هستند که استقلال اقلیمها، اولین گام در راستای تجزیه‌ی ایران شود. اما برخی جریانها همچون حزب دمکرات کردستان ایران ادعا دارند که در ایران چند ملیت گوناگون زیست می‌کنند که هرکدام دارای فرهنگ و زبان ویژه‌ی خود است. شرفی اظهار می‌دارد: "همگی با هم ایران را تشکیل داده‌ایم."بر اساس آمار "Ethnologue.com" جمعیت فارس در ایران در اقلیت قرار دارد. در حالی که سایر مردم شست درصد جمعیت هفتاد میلیونی ایران را در برمی‌گیرند. شرفی می‌گوید: "ما قصد جدایی از ایران نداریم. ما خواهان ماندن در چهارچوب ایران هستیم."او وضعیت کردهای ایران را با کردهای عراق مقایسه می‌کند که ماندن در یک عراق متحد را برگزیده‌اند و ابراز می‌دارد: "جمعیت کردهای عراق نسبت به عربها در مقایسه با جمعیت ما نسبت به سایر ایرانی‌ها بسیار پایین است. زبان آنها با یکدیگر خیلی فرق دارد، در حالی که کردی به فارسی بسیار نزدیک است." در ادامه می‌گوید: "ما ایرانی و خواهان تأمین حقوقمان در چهارچوب ایرانی فدرال می‌باشیم. تجزیه ایران به سود هیچ کسی نیست.""رامین پرهام، یکی از روشنفکران توانمند و طرفدار رضا پهلوی، پسر شاه فقید، بر این اعتقاد است که طرفداران سلطنت باید خود را با واقعیات امروز داخل ایران، مانند خواست کردها و دیگر ملیتها برای استقلال اقلیمها وفق دهند. او در مصاحبه با "نیوزماکس" اظهار نمود: "فارس‌ها در واقع اقلیت‌اند، از این رو ما می‌بایست از ساختارهای قومی ایران بحث کنیم." کردها و اقلیتهای سنی به درازای تاریخ یک زنجیر حفاظی به دور ایران به حساب آمده‌اند که فارس‌ها در آن فرمانروا بوده‌اند. پرهام می‌گوید: "آنها چندین سده است که ما را از خطر حمله اشغالگران محفوظ نگه داشته‌اند، اما هیچگاه با آن مردمان با حرمت یا وجدان برخورد نشده است."خوانش پرهام از موضوع اقلیتهای قومی فقط روشنفکرانه نیست، بلکه شخصی نیز هست. او اظهار می‌دارد: "زمانی که از ایران گریختم، کردها به مدت سه ماه به من پناه دادند. آنها به نشانه داشتن احترام مرا کاک رامین خطاب می‌کردند. آنها از همه اپوزیسیون ایرانی حمایت می‌نمایند. لازم است به این امر معترف شده و این ارج را بر آنها نهیم که شایسته آنهاست."تنها کردها نیستند که از سوی نظام حاکم بر ایران مورد ستم واقع می‌شوند. سیستان و بلوچستان واقع در شرق ایران در همسایگی با پاکستان، یکی از بزرگترین استانها و فقیرترین استان ایران محسوب می‌شود و همچنین عربهای خوزستان در یک منطقه نفت‌خیز جنوب و در مرز عراق زندگی می‌کنند که به طور مداوم تحت ستم قرار گرفته و به طرز وحشیانه توسط رژیم به قتل می‌رسند." پرهام گفت: "علیرغم حجم زیاد نفتی که خوزستان دارد، رژیم پس از ویرانی ناشی از اشغال آن شهرها در سال 1982 هنوز اقدام به آبادسازی آن منطقه نکرده است." او معتقد است که رهبران اقوام ایران ضرورت یکپارچگی ایران را درک می‌کنند و می‌گوید: "ضروریست ما با آنها این اعتماد را به وجود آوریم، آنها کاملاً این امر را می‌فهمند که ایران نباید تجزیه شود."آیا ایالات متحده آمریکا باید بیش از این به ایران بپردازد. پرهام بر این باور است که بازسازی ایران بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی از هر زمان دیگری آسانتر است." او اظهار می‌نماید: "لازم نیست شما در ایران ملت‌سازی کنید. لازم است کشور بازسازی و مؤسسات یک حکومت دمکراتیک مدرن بنیانگذاری شود."
http://www.kurdistanmedia.com/farsi/plcy/file/133.php
23-04-1386
منبع: نیوزماکسNewsmax
کنت.ر. تیمرمنترجمه: "کوردستان"
در حالی که دمکراتها قصد دارند بر آمریکا جهت عقب‌نشینی از عراق فشار وارد آوردند، یک گروه تأثیرگذار از کردهای ایرانی بر ابقای نیروی نظامی و نقش آن کشور در سیاست منطقه تأکید دارند. حسن شرفی، معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران می‌گوید: "مردم منطقه از ماندگاری آمریکا رضایت‌مندند." شرفی در مصاحبه‌ای مفصل با روزنامه "نیوزفاکس" در فرانسه اظهار داشت: "کردهای ایران و سایر مردم منطقه حضور نیروهای آمریکا در منطقه را به دیده‌ی مثبت می‌نگرند."
بنا به گفته‌ی شرفی، پیش از آزادسازی عراق فقط حکومت‌ها نسبت به حضور آمریکا در منطقه نگرشی مثبت داشتند. هنگامی که صدام بر مسند قدرت بود، عربستان صعودی، اردن و شاه‌نشینهای خلیج، آمریکا را به مثابه حامی منافع خود می‌دیدند. اما اکنون این مردم‌اند که از ماندن آمریکا پشتیبانی می‌نمایند.حزب دمکرات کردستان ایران، بزرگترین، باسابقه‌ترین و بهترین سازمان میان نیروهای دمکرات اپوزیسیون ایران محسوب می‌گردد. اردوگاهها و پایگاههای آموزشی و لجستیکی این حزب در شمال عراق مستقرند، دارای نیروهای مسلح مخفی از پیشمرگان مبارز در داخل ایران است، علیرغم اینکه در حال حاضر با رژیم جنگ مسلحانه ندارد.نظام حاکم تهران بدون سلاح هسته‌ای نیز به عنوان تهدیدی برای مردم ایران، منطقه و جهان به شمار می‌آید. چنانچه در تولید آن سلاح موفق شوند، تهدید افزایش می‌یابد. معاون دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران ابراز نمود: "فقط دمکراسی می‌تواند صلح و آرامش در آینده را متحقق سازد."شرفی روشن ساخت که حزب دمکرات از سال 2004 به بعد به گونه‌ای سیاسی به سازماندهی خود اقدام کرده است. او می‌گوید: "هدف ما پیشتر خودمختاری برای کردستان ایران بود، اما اکنون خواستار فدرالی هستیم که تنها سیستمی محسوب می‌شود که می‌تواند پاسخگوی همه ملیتها باشد." تعریف گروههای قومی مختلف ایران به موضوع روز در ایران تبدیل شده است. ملی‌گرایان فارس از این امر هراسناک هستند که استقلال اقلیمها، اولین گام در راستای تجزیه‌ی ایران شود. اما برخی جریانها همچون حزب دمکرات کردستان ایران ادعا دارند که در ایران چند ملیت گوناگون زیست می‌کنند که هرکدام دارای فرهنگ و زبان ویژه‌ی خود است. شرفی اظهار می‌دارد: "همگی با هم ایران را تشکیل داده‌ایم."بر اساس آمار "Ethnologue.com" جمعیت فارس در ایران در اقلیت قرار دارد. در حالی که سایر مردم شست درصد جمعیت هفتاد میلیونی ایران را در برمی‌گیرند. شرفی می‌گوید: "ما قصد جدایی از ایران نداریم. ما خواهان ماندن در چهارچوب ایران هستیم."او وضعیت کردهای ایران را با کردهای عراق مقایسه می‌کند که ماندن در یک عراق متحد را برگزیده‌اند و ابراز می‌دارد: "جمعیت کردهای عراق نسبت به عربها در مقایسه با جمعیت ما نسبت به سایر ایرانی‌ها بسیار پایین است. زبان آنها با یکدیگر خیلی فرق دارد، در حالی که کردی به فارسی بسیار نزدیک است." در ادامه می‌گوید: "ما ایرانی و خواهان تأمین حقوقمان در چهارچوب ایرانی فدرال می‌باشیم. تجزیه ایران به سود هیچ کسی نیست.""رامین پرهام، یکی از روشنفکران توانمند و طرفدار رضا پهلوی، پسر شاه فقید، بر این اعتقاد است که طرفداران سلطنت باید خود را با واقعیات امروز داخل ایران، مانند خواست کردها و دیگر ملیتها برای استقلال اقلیمها وفق دهند. او در مصاحبه با "نیوزماکس" اظهار نمود: "فارس‌ها در واقع اقلیت‌اند، از این رو ما می‌بایست از ساختارهای قومی ایران بحث کنیم." کردها و اقلیتهای سنی به درازای تاریخ یک زنجیر حفاظی به دور ایران به حساب آمده‌اند که فارس‌ها در آن فرمانروا بوده‌اند. پرهام می‌گوید: "آنها چندین سده است که ما را از خطر حمله اشغالگران محفوظ نگه داشته‌اند، اما هیچگاه با آن مردمان با حرمت یا وجدان برخورد نشده است."خوانش پرهام از موضوع اقلیتهای قومی فقط روشنفکرانه نیست، بلکه شخصی نیز هست. او اظهار می‌دارد: "زمانی که از ایران گریختم، کردها به مدت سه ماه به من پناه دادند. آنها به نشانه داشتن احترام مرا کاک رامین خطاب می‌کردند. آنها از همه اپوزیسیون ایرانی حمایت می‌نمایند. لازم است به این امر معترف شده و این ارج را بر آنها نهیم که شایسته آنهاست."تنها کردها نیستند که از سوی نظام حاکم بر ایران مورد ستم واقع می‌شوند. سیستان و بلوچستان واقع در شرق ایران در همسایگی با پاکستان، یکی از بزرگترین استانها و فقیرترین استان ایران محسوب می‌شود و همچنین عربهای خوزستان در یک منطقه نفت‌خیز جنوب و در مرز عراق زندگی می‌کنند که به طور مداوم تحت ستم قرار گرفته و به طرز وحشیانه توسط رژیم به قتل می‌رسند." پرهام گفت: "علیرغم حجم زیاد نفتی که خوزستان دارد، رژیم پس از ویرانی ناشی از اشغال آن شهرها در سال 1982 هنوز اقدام به آبادسازی آن منطقه نکرده است." او معتقد است که رهبران اقوام ایران ضرورت یکپارچگی ایران را درک می‌کنند و می‌گوید: "ضروریست ما با آنها این اعتماد را به وجود آوریم، آنها کاملاً این امر را می‌فهمند که ایران نباید تجزیه شود."آیا ایالات متحده آمریکا باید بیش از این به ایران بپردازد. پرهام بر این باور است که بازسازی ایران بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی از هر زمان دیگری آسانتر است." او اظهار می‌نماید: "لازم نیست شما در ایران ملت‌سازی کنید. لازم است کشور بازسازی و مؤسسات یک حکومت دمکراتیک مدرن بنیانگذاری شود."
http://www.kurdistanmedia.com/farsi/plcy/file/133.php
رويای سلطنت و غوغای سلطنت طلبان
رويای سلطنت
و غوغای سلطنت طلبان
ـ ۱ ـ
اسماعيل شبان
يادداشت هائی پيرامون " ميثاق " آقای رضا پهلوی
و نوشته های آقايان باقر پرهام ، محسن کردی ، محمد رضا امين و
دکتر علی رضا نوری زاده
عالم چو به ذوق آمد ، در عشق ، دو جوق آمد
در عشق شراب است آن ، درعشق سبوی است اين
خواندن مطالب آقای دکتر عليرضا نوری زاده تحت عنوان " من سرگشته هم از اهل سلامت بودم ..." (1) خود می توانست دليلی باشد که نگارنده اين سطور به " فرسايش " قلم پرداخته و حد اقل اعلام موضع نمايد که موجبی برای " پوزش طلبی " وجود ندارد. از جمله باين علت که انقلاب ها در تاريخ بشری به خواست و اراده اين و آن انجام نمی گيرند . چنانکه نه کوشش های روشنفکران از جان گذشته توانست بساط خودکامگی وابسته به بيگانگان محمد رضا شاه را برچيند و نه تلاش های " غلامان خانه زاد " و " جان نثاران " بی مايه در درون و بيرون کيهان و اطلاعات و آيندگان و ساير رنگين نامه ها فروپاشی مفتضحانه سلطنت را مانع شد. هم سکوت طولانی مردم ( و نه روشنفکران ) پس از سرکوب خونين شورش پانزدهم خرداد و تبعيد ضد قانونی آيت الله خمينی از کشور و هم انقلاب 1357 و بازگشت فاتحانه وی به ايران ريشه در سياستهای اجرا شده توسط محمد رضا شاه و شرايط اجتماعی ناشی از اين سياست ها داشتند و بخوبی نشان دادند که هرچند پايداری و استقامت در مبارزه در بزنگاه تاريخی تبديل به عاملی تعيين کننده می شوند ولی خود بخود قادر به ايجاد چنين بزنگاهی نيستند . خود آقای دکتر علي رضا نوری زاده ـ در نوشته بعدی خود (2) نقل می کند که چگونه به ياری دکتر شاپور بختيار شتافته و " تصوير بزرک دکتر مصدق را که در گوشه اطاق بود برداشت و پشت سر دکتر بختيار گذاشت ... " . ولی از خود نمی پرسد که چرا توده مردم نه فقط به اين "زرنگی " روشنفکران و اهل قلم توجهی ننمود بلکه حتی در مقابله با شخص دکتر بختيار که تا قبل از نخست وزيری اش بعنوان يکی از رهبران جبهه ملی شناخته شده بود نيز درنگ ننمود ؟ مگر روشنفکران و اهل قلم يکشبه قدرت جادوئی خود را از دست داده بودند ؟ گذشته از آن مگر شاه هرگونه رابطه ثمر بخش و روشنگرانه بين مردم و جنبش های فکری ايران و جهان را قيچی نکرده بود ؟ آيا نشريات رنگارنگ ـ از جمله اطلاعات و کيهان و آيندگان ـ و راديو و تلويزيون چيزی جز به به و چه چه پيرامون نبوغ و درايت اعليحضرت و توضيح سياستهای داهيانه آريامهر تحويل مردم می دادند ـ در آنزمان از فاکس ، رايانه ، اينترنت و ايمل نيز خبری نبود ـ که مثلا مردم از اين طريق به شورش و انقلاب کشيده شوند ؟
انقلاب ايران با همه نتايج خوب و بدش ـ تا آنجا که مربوط به روشنفکران می شود ـ محصول فعاليت روشنفکر ی روشنفکران غير مذهبی نبود . بنا بر اين روشنفکران مخالف سلطنت و بيرون از حيطه تفکر مذهبی ، که آقای دکتر نوری زاده خود را در زمره اين روشنفکران می داند ، دليلی برای " پوزش خواهی" در رابطه با نتايج انقلاب ايران ندارند . علاوه بر آن آقای دکتر نوری زاده نمی تواند بدليل ساده زير پوزشی از خود (از روشنفکران ) و يا از ملت ايران بخواهد . او در ادامه نقل قول فوق و اين بار از زبان خود ، می نويسد که : " با آمدن دکتر بختيار برای من انقلاب به ثمر نشسته بود " . بنا بر اين ، يعنی به حکم عقل و منطق او پس از روی کار آمدن دولت دکتر شاپور بختيار ديگر نمی توانسته است فعاليتی جهت سرنگونی اين دولت
و غوغای سلطنت طلبان
ـ ۱ ـ
اسماعيل شبان
يادداشت هائی پيرامون " ميثاق " آقای رضا پهلوی
و نوشته های آقايان باقر پرهام ، محسن کردی ، محمد رضا امين و
دکتر علی رضا نوری زاده
عالم چو به ذوق آمد ، در عشق ، دو جوق آمد
در عشق شراب است آن ، درعشق سبوی است اين
خواندن مطالب آقای دکتر عليرضا نوری زاده تحت عنوان " من سرگشته هم از اهل سلامت بودم ..." (1) خود می توانست دليلی باشد که نگارنده اين سطور به " فرسايش " قلم پرداخته و حد اقل اعلام موضع نمايد که موجبی برای " پوزش طلبی " وجود ندارد. از جمله باين علت که انقلاب ها در تاريخ بشری به خواست و اراده اين و آن انجام نمی گيرند . چنانکه نه کوشش های روشنفکران از جان گذشته توانست بساط خودکامگی وابسته به بيگانگان محمد رضا شاه را برچيند و نه تلاش های " غلامان خانه زاد " و " جان نثاران " بی مايه در درون و بيرون کيهان و اطلاعات و آيندگان و ساير رنگين نامه ها فروپاشی مفتضحانه سلطنت را مانع شد. هم سکوت طولانی مردم ( و نه روشنفکران ) پس از سرکوب خونين شورش پانزدهم خرداد و تبعيد ضد قانونی آيت الله خمينی از کشور و هم انقلاب 1357 و بازگشت فاتحانه وی به ايران ريشه در سياستهای اجرا شده توسط محمد رضا شاه و شرايط اجتماعی ناشی از اين سياست ها داشتند و بخوبی نشان دادند که هرچند پايداری و استقامت در مبارزه در بزنگاه تاريخی تبديل به عاملی تعيين کننده می شوند ولی خود بخود قادر به ايجاد چنين بزنگاهی نيستند . خود آقای دکتر علي رضا نوری زاده ـ در نوشته بعدی خود (2) نقل می کند که چگونه به ياری دکتر شاپور بختيار شتافته و " تصوير بزرک دکتر مصدق را که در گوشه اطاق بود برداشت و پشت سر دکتر بختيار گذاشت ... " . ولی از خود نمی پرسد که چرا توده مردم نه فقط به اين "زرنگی " روشنفکران و اهل قلم توجهی ننمود بلکه حتی در مقابله با شخص دکتر بختيار که تا قبل از نخست وزيری اش بعنوان يکی از رهبران جبهه ملی شناخته شده بود نيز درنگ ننمود ؟ مگر روشنفکران و اهل قلم يکشبه قدرت جادوئی خود را از دست داده بودند ؟ گذشته از آن مگر شاه هرگونه رابطه ثمر بخش و روشنگرانه بين مردم و جنبش های فکری ايران و جهان را قيچی نکرده بود ؟ آيا نشريات رنگارنگ ـ از جمله اطلاعات و کيهان و آيندگان ـ و راديو و تلويزيون چيزی جز به به و چه چه پيرامون نبوغ و درايت اعليحضرت و توضيح سياستهای داهيانه آريامهر تحويل مردم می دادند ـ در آنزمان از فاکس ، رايانه ، اينترنت و ايمل نيز خبری نبود ـ که مثلا مردم از اين طريق به شورش و انقلاب کشيده شوند ؟
انقلاب ايران با همه نتايج خوب و بدش ـ تا آنجا که مربوط به روشنفکران می شود ـ محصول فعاليت روشنفکر ی روشنفکران غير مذهبی نبود . بنا بر اين روشنفکران مخالف سلطنت و بيرون از حيطه تفکر مذهبی ، که آقای دکتر نوری زاده خود را در زمره اين روشنفکران می داند ، دليلی برای " پوزش خواهی" در رابطه با نتايج انقلاب ايران ندارند . علاوه بر آن آقای دکتر نوری زاده نمی تواند بدليل ساده زير پوزشی از خود (از روشنفکران ) و يا از ملت ايران بخواهد . او در ادامه نقل قول فوق و اين بار از زبان خود ، می نويسد که : " با آمدن دکتر بختيار برای من انقلاب به ثمر نشسته بود " . بنا بر اين ، يعنی به حکم عقل و منطق او پس از روی کار آمدن دولت دکتر شاپور بختيار ديگر نمی توانسته است فعاليتی جهت سرنگونی اين دولت
و سلطه همه جانبه نيروهای دينی بر جامعه داشته باشد و "پوزشی " از اين بابت نيز بدهکار نيست .
سخنی در پیرامون «طبقه» و «روشنگر» مصطفی شعاعیان
سخنی در پیرامون «طبقه» و «روشنگر»
مصطفی شعاعیان
نویسنده ی این متن «مصطفی شعاعيان»، چریک آزاداندیش و متفکر مارکسیست است. او در سال 1315 در محله « آب انبارمعير» (واقع در خيابان خيام) تهران چشم به جهان گشود و در بامداد شانزدهم بهمن 1354 در خيابان «استخر» در حالیکه به محاصره ی نیروهای ساواک رژیم شاه در آمده بود ، با فشردن دندان بر كپسول سيانوری كه زير زبان داشت جان باخت.
یکم-
1- حیوانی که توانست کار اجتماعی سود بخش را به کمک افزارهایی که ساخته ی خود او بود آغاز کند، بدینسان توانست خود را نسبت به دیگر حیوانات بیکباره متمایز کند. این حیوان متمایز شده از دیگر حیوانات، آدم یا انسان نامیده می شود.
دنبال مقاله..http://militantmag.blogfa.com/post-133.aspx
مصطفی شعاعیان
نویسنده ی این متن «مصطفی شعاعيان»، چریک آزاداندیش و متفکر مارکسیست است. او در سال 1315 در محله « آب انبارمعير» (واقع در خيابان خيام) تهران چشم به جهان گشود و در بامداد شانزدهم بهمن 1354 در خيابان «استخر» در حالیکه به محاصره ی نیروهای ساواک رژیم شاه در آمده بود ، با فشردن دندان بر كپسول سيانوری كه زير زبان داشت جان باخت.
یکم-
1- حیوانی که توانست کار اجتماعی سود بخش را به کمک افزارهایی که ساخته ی خود او بود آغاز کند، بدینسان توانست خود را نسبت به دیگر حیوانات بیکباره متمایز کند. این حیوان متمایز شده از دیگر حیوانات، آدم یا انسان نامیده می شود.
دنبال مقاله..http://militantmag.blogfa.com/post-133.aspx
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
