(تجربه درد آور" شوراي ملي مقاومت" فقط يك چيز را بما آموخت,در سيستم "تشكيلات"سانترال دموكراتيك"
همه چيز يافت ميشود الا"دموكراتيك"!)
درباره من ایرج شکری
- خبرنگار سابق راديو و تلويزيون(1359-1356) . اخراج از رادبو تلويزيون و انفصال دائم از خدمات دولتي به اتهام ضد يت با جمهوري اسلامي در خرداد سال 1359 . پناهنده سياسي در فرانسه از سال 1984 . از آبان سال 64 مقالاتی با امضای «د.ناطقی» در ماهنامه شوراي ملي مقاومت«شورا» تا توقف انتشار مي نوشتم و با همين امضا در نشریه آزادی متعلق به جهبه دموکراتیک ملی ايران. بامنتشر شدن هفته نامه ایران زمین با امضاي «ا.ش. مفسر» يادداشت و گزارش رادر آن مي نوشتم و با همين امضادر نبرد خلق هم مطلب نواشته ام. به خواست دوستان در اجلاس شهريور72 به عضويت شوراي ملي مقاومت در آمدم و در مهر ماه83 در پي رفتار خودسرانه و مستبدانه ومتکبرانه خانم رجوي و رهبران مجاهدين در برابر انتقاداتي كه من در متني 52 صفحه يي از عملكرد مسئول شورا كرده بودم و آن را به خودشان داده بودم و در آن پيشنهاداتي براي تغيير اساسنامه شورا و برنامه و عنوان دولت موقت و حذف صفت اسلامي از آن و ممنوعيت مطلق شعار منفور ايران رجوي - رجوي ايران كه از آغاز پيدايش مورد تقبح و اتنقاد من بود، داده بودم،در حالي كه رهبران مجاهدين در حال پرونده سازی برای اخراج من به خاطر انتقاد مكتوب داخلي بودند(كه هنوز هم جايي منتشر نكرده ام)، من با انتشار يك نامه سرگشاده خطاب به هم ميهنان و اعضاي شورا، به عنوان اعتراض به همراهي بااين گروه پايان دادم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر