عطاالله مهاجرانی که در دوران خاتمی وزیر ارشاد بود، در مطلبی که اخیرا منتشر کرده ، سکوت اصلاح طلبان در مقابل کشتارهای سال 67 را مورد انتقاد قرار داده. در شرایطی که خود حکومتیان هم دیگر به بقای نظام جمهوری اسلامی امیدی ندارند، افرادی که سالها در جنایات این رژیم سهیم بوده اند، به صدا درآمده اند و سعی میکنند جایی برای خود در میان اپوزیسیون دست و پا کنند.
آقای مهاجرانی تازه بعد از 21 سال و در شرایطی که نظام در حال فروپاشی ست، به یاد قربانیان 67 افتاده. ولی یادش رفته در مورد جنایات دیگر خودش و نظام جمهوری اسلامی اظهار نظر بکند. حدود 11 سال پیش، بعد از اینکه فیلمهایی از صحنه های سنگسار در تلویزیون های غربی به نمایش درآمد و موجب انزجار جهانیان از نظام جمهوری اسلامی شد، مهاجرانی نه تنها سنگسار را زیر سوال نبرد، بلکه در فکر این بود که چگونه میتوان به اجرای احکام وحشیانه سنگسار ادامه داد، بدون اینکه جهانیان با خبر شوند.
عطاالله مهاجرانی در مصاحبه با روزنامه فردا، 19 فروردین 1377:
"در مورد نحوه اجرای سنگسار، دو نظریه وجود دارد، یکی اینکه میتوان حکم را در یک محیط بسته و محدود اجرا کرد و دیگر اینکه حکم را میتوان در یک فضای باز انجام داد، حالا باید دید حکمی که در فضای باز اجرا شد و بعد آمدند و از آن فیلمبرداری کردند و سپس در خارج پخش شد، خوب است یا خیر؟"
عطاالله مهاجرانی در مصاحبه با روزنامه رسالت، 18 فروردین 1377:
"ما باید مصلحت کشور را در یک فضای باز تبلیغات جهانی در نظر بگیریم، و اگر فیلمی از سنگسار در تلویزیونهای دنیا نشان داده شد به مصلحت ماست؟ و اگر به مصلحت نیست میتوانیم همان شهادت طایفه یی محدود از مومنان را در نظر گرفته و حکم را اجرا کنیم و از آسیبهای تبلیغاتی در امان بمانیم."
بیجاست اگر انتظار داشته باشیم که کسانی مانند مهاجرانی "صادقانه" با گذشته خود برخورد کنند. اینها دستشان آنچنان به خون مردم آلوده است، که راهی جز طفره رفتن و دروغ گفتن ندارند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر