خانمها و آقايان بسيار محترم
جامعه بين المللی حقوق بشر در روز جمعه ١٩ مارس دعتوتنامه ای برای شرکت در يک کنفرانس مطبوعاتی ماقبل نشست ساليانه خود منتشرنمود. اين کنفرانس مطبوعاتی که می بايستی قبل از نشست ساليانه برگزار می شد. يکی از موضوعات آن می بايستی وضعيت حقوق بشر در ايران باشد. تازه از طريق اين دعوتنامه، بهت زده دريافتم که «شاه زاده رضا پهلوی» اين جلسه را با يک سخنرانی درباره « ايجاد يک جامعه مدنی در ايران» افتتاح خواهد کرد.
من از اين اطلاعات کاملا جديد حيران و متعجب بودم. بالاخره تصميم گرفتم که قرار قبلی ام داير بر شرکت را لغو نموده و دلايل اين امر را مختصرأ اعلام دارم:
درهفته سوم فوريه دعوتی از شخص من انجام گرفت تا در اين نشست درباره « آزادی هنردر چارچوب جمهوری اسلامی ايران» سخنرانی نمايم.از ابتدا بمن اطلاع داده بودند که چارچوب نشست و سخنرانان دعوت شده مشخص شده اند. اعلام آمادگی ام برای شرکت در اين نشست برپايه اين چارچوب از پيش تعيين شده انجام گرفت.
همچنين اين تغيير مهم در ليست افراد شرکت کننده در کنفرانس از پيش بمن اطلاع داده نشد و من از طريق ديگران از اين تغيير اطلاع يافتم، اين شيوه کار بنظر من در مرز فريب است و اين احساس بمن دست می دهد که مورد فريب قرار گرفته ام.
من در پشت پرده اين عمل جنجالی ، بی توجهی سياسی و کمبود اعتماد پذيری مشاهده می کنم. چنين عملی اعتبار سخنرانان را بسختی خدشه دار می کند و حق تصميم گيری آزادشان را تضعيف می نمايد.
بدون آنکه بخواهم فضل فروشی نمايم، می خواهم خاطرنشان کنم که سازمانهای حقوق بشری بخودی خود هدفی نبوده، بلکه مشروعيت خود را با دفاع از حقوق اساسی انسانها و بطور ساده با مراعات ساختارها و روندهای دمکراتيک کسب می نمايند. موضوع نقض حقوق بشر نبايد به لابی ايسم سياسی تنزل يابد.
در راه طولانی و پر درد روشنگری جنايت سياسی در مورد والدينم پروانه و داريوش فروهر ، شخصأ هميشه مراقب بوده ام تا در خدمت ساختارهای قدرت قرار داده نشوم، و با پافشاری دائمی بر استقلال و شفافيت مانع سوء استفاده سياسی ديگران از شخص خودم شده ام.
از آنجا که طرز رفتار جامعه بين المللی حقوق بشر را در تناقض آشکار با اين اصول مجاز می بينم، از شرکت در اين کنفرانس خود داری خواهم کرد.
بخود اجازه می دهم که اين موضع خود را بصورت بيانيه ای علنی منتشر کنم.
باميد آنکه اين انتقاد را عميقأ بپذيريد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر