مجله The New York Review of Books مجلد 55، شماره 2. 14 فوريه 2008
اولمرت و اسرائيل: تغيير
نوشته: آموس الون Amos Elon
مالکان زمين: جنگ برسر شهرکها در سرزمينهای اشغالي، 2007-1967
نويسندگان: ايديت زرتال(Idith Zertal) و آکيوا الدار (Akiva Eldar)
ديوارگرفته‌شده: جامعه اسرائيل در بن بست
نويسنده: سيلوين سايپل Sylvain Cypel
پسر درختان سرو: خاطرات، بازتابها و افسوسهايی از يک زندگی سياسي،
نويسنده: مرون بنونيستی Meron Benvenisti
1.
اسرائيل تحت اهود اولمرت آن چيزی نيست که درزمان آريل شارون بود، حداقل در لحن. شارون سربازی بود که بيشتر زندگي‌اش را صرف جنگيدن با عربها کرده‌بود. المرت يک وکيل مودب دارای شخصيت حقوقي، يک معامله‌گر و يک گرداننده سياسی است. شارون از جنبش "اسرائيل بزرگ" پشتيبانی کرد. ايدۀ المرت برای اسرائيل نه پاسخی به الهام کتاب مقدس، بلکه يک دولت دنيوی مدرن با اقتصادی شکوفا اد‌غام شده در تجارت جهانی و بطور بسيار نزديکی مرتبط با اروپا است. اين با آنچه که مورد مجادله‌ی خدا و ابراهيم در عصر برنز بود، کاملا جور درنميآيد. شارون از يک مبارزه‌ی سخت و طولانی سخن ميگفت. المرت ميگويد که "اسرائيليها خسته از جنگ و خسته از آنند که پيروز باشند"[1] وی هنگاميکه سخن از دو دولت فلسطينی و اسرائيلی ميراند، که غالبا اينکار را ميکند، تندروها مملو از خشم ميشوند.
دنباله مطلب
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر