« بختیار »
از مقابلم می‌گذرد از درون آژیر‌ها
آه، بر روی دست‌ها، درون گل‌ها
اندوه یک عشق ناتمام بر لبانش
با سینه‌ای چون (سینه‌ی) شیر درون ترانه‌ها
در حیاط زندان به او بر می‌خوردم در هنگام هواخوری
یا در حال سیگار کشیدن یا در حال چماق(کتک) خوردن بود
با کسی حرف نمی‌زد، چون شاخه‌ای می‌لرزید
هنگام آب‌دادن به گلی که کودک‌وار دوستش داشت
اهل دیاربکر بود، نامش بختیار
تا جایی که می‌دانستم گناهش ساز زدن بود
از مقابلم می‌گذرد بختیار گل‌چهره
زخم‌خورده‌ام به اندازه‌ی ساز بر زمین مانده‌اش
مرا زود رها کردند و او در زندان ماند
بعدها شنیدم که در "یوزگات" در تبعید است
هر کاری می‌کرد به سویش حمله‌ور می‌شدند
آسمان آبی را بر او تنگ کرده بودند
در روزنامه ظاهر شد با سه سطر نوشته
با ریش بلند و با ساز شکسته
یک‌نفر می‌گفت: تو نمرده‌ای!
در اعلامیه مرگ با اندوه می‌خندید
اهل دیاربکر بود، نامش بختیار
تا جایی که می‌دانستم گناهش ساز زدن بود
از مقابلم می‌گذرد بختیار گل‌چهره
زخم‌خورده‌ام به اندازه‌ی ساز بر زمین مانده‌اش.
آه، بر روی دست‌ها، درون گل‌ها
اندوه یک عشق ناتمام بر لبانش
با سینه‌ای چون (سینه‌ی) شیر درون ترانه‌ها
در حیاط زندان به او بر می‌خوردم در هنگام هواخوری
یا در حال سیگار کشیدن یا در حال چماق(کتک) خوردن بود
با کسی حرف نمی‌زد، چون شاخه‌ای می‌لرزید
هنگام آب‌دادن به گلی که کودک‌وار دوستش داشت
اهل دیاربکر بود، نامش بختیار
تا جایی که می‌دانستم گناهش ساز زدن بود
از مقابلم می‌گذرد بختیار گل‌چهره
زخم‌خورده‌ام به اندازه‌ی ساز بر زمین مانده‌اش
مرا زود رها کردند و او در زندان ماند
بعدها شنیدم که در "یوزگات" در تبعید است
هر کاری می‌کرد به سویش حمله‌ور می‌شدند
آسمان آبی را بر او تنگ کرده بودند
در روزنامه ظاهر شد با سه سطر نوشته
با ریش بلند و با ساز شکسته
یک‌نفر می‌گفت: تو نمرده‌ای!
در اعلامیه مرگ با اندوه می‌خندید
اهل دیاربکر بود، نامش بختیار
تا جایی که می‌دانستم گناهش ساز زدن بود
از مقابلم می‌گذرد بختیار گل‌چهره
زخم‌خورده‌ام به اندازه‌ی ساز بر زمین مانده‌اش.
Bahtiyar
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevdanın hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Cıgara içerken yahut coplanırken
Kiseyle konuşmaz dal gibi titrerdi
Çocukça sevdiği çiçeği sularken
Diyarbakırlıymış adı Bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gül yüzlü Bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar
Beni tez saldılar o kaldı içerde
Çok sonra duydumki Yozgatta sürgünde
Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler
Mavi gök yüzünü ona dar etmişler
Gazetede çıktı üç satır yazıyla
uzamış sakalı çatlamış sazıyla
Birileri ona ''Ölmedin'' diyordu
Ölüm ilanında hüzünle gülüyordu
Diyarbakırlıymış adı Bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gül yüzlü Bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevdanın hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Cıgara içerken yahut coplanırken
Kiseyle konuşmaz dal gibi titrerdi
Çocukça sevdiği çiçeği sularken
Diyarbakırlıymış adı Bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gül yüzlü Bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar
Beni tez saldılar o kaldı içerde
Çok sonra duydumki Yozgatta sürgünde
Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler
Mavi gök yüzünü ona dar etmişler
Gazetede çıktı üç satır yazıyla
uzamış sakalı çatlamış sazıyla
Birileri ona ''Ölmedin'' diyordu
Ölüm ilanında hüzünle gülüyordu
Diyarbakırlıymış adı Bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gül yüzlü Bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر