فاینشنال تایمز*13 نوامبر 20061385-11-30برگردان المیرا مرادی
مشاوران ناتو ، به اعضای این پیمان نظامی هشدار داده اند که می بایستی در برابر هر کوشش روسیه در طرح ریزی « اوپک گازی» که می تواند موضع مسکو را در برابر اروپا مستحکم نماید، مراقب باشند. این هشدار، ماحصل یک تحقیق محرمانه توسط کارشناسان اقتصادی ناتو است که هفته گذشته برای سفرای 26 عضو پیمان آتلانتیک شمالی- ناتو فرستاده شده و طی آن هشدار داده شده است که احتمالا روسیه در صدد ایجاد یک کارتل گازی است که برخی کشورها از جمله الجزایر، قطر، لیبی، کشورهای آسیای مرکزی و احتمالا ایران نیز به آن خواهند پیوست.در این تحقیق که بوسیله کمیته اقتصادی ناتو تهیه شده است، گفته شده است که روسیه در جستجوی بکارگیری ابزار انرژی در جهت وارد آوردن فشار سیاسی، بویژه در رابطه با کشورهای همسایه چون گرجستان و اکرائین می باشد. دوشنبه شب، دمیتری پسکووف، سخنگوی کاخ کرملین، بر این اصرار ورزید که روسیه در پی ایجاد چنین کارتلی نیست. او افزود :" فکر می کنم که نویسندگان چنین تفکری درک نادرستی از تز امنیتی انرژی ما دارند." اساس تز ما، بستگی متقابل تولید کنندگان و مصرف کنندگان بیکدیگر است. اینگونه نیست که روسیه تمایل داشته باشد که با استفاده از " گاز" از اروپا باج سبیل بگیرد و آنها را مرعوب نماید، چرا که ما نیز به همان اندازه به مصرف کننده اروپایی نیازمندیم." روسیه قادر باشد و یا نباشد که چنین اتحادیه ای ایجاد نماید، این گزارش همچنین بر موارد اختلافات در این زمینه تاکید دارد. تنش ها بر سر مسئله امنیت انرژی میان اروپای غربی و مسکو عمیق تر می شود. مدیران کمپانی های نفتی می گویند که بزرگترین تهدید به "قیمت های گاز" از سوی روسیه است که دارای کمبود سرمایه گذاری در این زمینه می باشد و اینکه این امکان وجود دارد که مسکو قادر باشد که بقیه تولید کنندگان گاز مانند الجزایر را متقاعد نماید که سرمایه گذاری ها را در این زمینه محدود نماید. روسیه 24 درصد از گاز طبیعی اروپا را تامین می کند، این در حالیست که نروژ تامین کننده 13 درصد از گاز اروپاست و الجزایر که بزرگترین صادر کننده گاز به اسپانیا و ایتالیاست، 10 درصد از حوایج اروپا در این زمینه را تامین می نماید. هفته گذشته، آژانس بین المللی انرژی هشدار داد که " این امکان وجود دارد که کشورهای اصلی صادر کننده گاز، دست به همکاری هایی در زمینه سرمایه گذاری و برنامه های تولیدی در میان خود زنند، به ترتیبی که از تولید اضافی اجتناب شده و قیمت گاز بالا رود." دیروز، وزرای خارجه اتحادیه اروپا، حتی نتوانستند بر سر یک خط درباره مسئله انرژی روسیه به توافق برسند، علیرغم اینکه لهستان مستمرا بر این اصرار می ورزد که در گفتگوهای آینده باید موضع سختتری در برابر روسیه داشت. ماه گذشته، قبل از اجلاس اتحادیه اروپا و روسیه، خاویر سولانا، رئیس سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، از یک قرار روسیه با الجزایر پرده برداشت، و اظهار داشت که بر اساس این قرار و معامله، الجزایر فروش سهام عمده خود در زمینه پروژه های گاز به سرمایه گذاران خارجی را متوقف می نماید.یک تحلیل گر انرژی می گوید:" این روزها ما شاهد برخی اَشکال توافق های دوجانبه در زمینه کنترل و مهار سرمایه گذاری ها، میان الجزایر و روسیه هستیم. مسکو بوسیله «گازپروم» ]شرکت ملی نفت روسیه[ کنترل بر سرمایه گذاریها را کاملا مهار کرده است و الجزایری ها نیز اخیرا با تغییرات در قوانین هیدروکربن های خود]انرژی فسیلی[ ، به Sonatrach ، شرکت ملی نفت (الجزایر) ، به جای 30 درصد که قانون قبلی بوده است، 51 درصد از هر پروژه را پرداخت می نماید."اما بنظر می رسد صادرکنندگان بزرگ گاز مانند نروژ، قطر و نیجریه تمایلی جهت پیوستن به چنین اتحادیه ای را نداشته باشند. معاملات گاز ، بدلیل قراردادهای بلند مدت گاز ، با معامله در زمینه نفت کاملا تفاوت دارد و اینگونه قراردادهای بلند مدت همچنان متداول است، گرچه قیمت گاز اغلب به نفت متصل است.با این حال تحلیل گران بر این باورند که «گازپروم» قویا به اروپا متکی است،چرا که قیمت های خانگی انرژی روسیه محدود شده اند و در حال حاضر نیز بازار دیگری برای وارد شدن به آن وجود ندارد. * این مقاله بوسیله دانیل دامبی در بروکسل، نیل باکلی در مسکو و کارولا هویوس در لندن به تحریر در آمده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر