پیمان ننگین دولت روسیه و انگلیس با دولت ایران با همدستی دو مغول ناصرالملک و حسن وثوق‌الدوله ۲۸ بهمن ۱۲۹۰

۱ - برای آنکه دست دولت ایران به یک بار بسته نباد دو دولت می‌توانند هر یک صد هزار لیره وام دهند. بدینسان که روسیان رسید خود را به بانک روس و انگلیسیان به بانک شاهنشاهی سپارند و آن دو بانک حسابی به نام دولت ایران باز نمایند.

۲ - به آن وام سالانه صدی هفت سود افزوده شود.

۳ - آن پول با نگرانی خزانه‌داری (مرنارد بلژیکی) و همداستانی دو سفارت در جاهایی که دولت ایران می‌خواهد بکار برده شود و به هر حال بخشی از آن برای ایمنی جنوب بکار رود.

کارهایی که دولت ایران در برابر این دستگیری می‌باید به گردن گیرد:

۱ - دولت ایران سیاست خود را با پیمان نامه‌ای که دو دولت روسیه و انگلستان در سال ۱۹۰۷ بسته بودند سازگار گرداند. بدین معنا که دولت ایران روسیان را در شمال و انگلیسیان را در جنوب در کارهایی که به سود خود می‌کنند آزاد شناسد.

۲ - همین که محمد علی میرزا و سالارالدوله از ایران بیرون رفتند از سپاهیان نابسامان (که فداییان باشند) افزار جنگ گرفته و آنان را پراکنده سازد.

۳ - با دو سفارت روسیه و انگلیس درباره چگونگی پدید آوردن یک سپاه به سامان کوچکی به سگالش و گفتگو پردازد.

۴ - با محمد علی میرزا درباره بیرون رفتن وی از ایران به گفتگو پردازد و به همراهان او آمرزش همگانی (عفو عمومی) دهد.