کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده(همچنین شناخته شده با عنوان کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه(انگلیسی:United Nations Convention against Torture))
یک یک دستورالعمل حقوق بشر بین‌المللی (en) در ملل متحد برای جلوگیری از شکنجه و دیگر قوانین مجازات‌های ظالمانه و غیرانسانی (en) در سراسر جهان است.
این کنوانسیون دولت‌ها را ملزم می‌کند که در هر قلمروی تحت حوزه قضایی آنها برای پیشگیری از شکنجه اقدامات تأثیرگذار را اتخاذ کنند و دولت‌ها را از انتقال هر یک از مردم به هر کشوری که در آنجا دلیلی برای این وجود دارد که آنها در آنجا شکنجه شوند منع می‌کند.
متن کنوانسیون در دهم دسامبر ۱۹۸۴ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تنظیم شد[۱] و به دنبال تصویب آن توسط بیستمین کشور موافق،[۲] در ۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ به مرحله اجرا گذاشته شد.[۱] هم‌اکنون ۲۶ ژوئن به احترام این کنوانسیون به صورت رسمی به عنوان روز بین‌المللی حمایت از قربانیان شکنجه (en) شناخته می‌شود. از زمان اجرای این کنوانسین، ممنوعیت قطعی علیه شکنجه و دیگر قوانین رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز به عنوان اصلحقوق بین‌الملل عرفی پذیرفته شده است.[۵] از مارس ۲۰۱۶، ۱۵۹ کشور در این کنوانسیون شرکت کرده‌اند که شامل ایران نبوده است.[۱]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر