فاسد کردن مدیران چینی، شیوه دلالان افعی شده مافیای نفتی ایران
با توجه به تبدیل ایران به بهشت دلالان نفتی در سال های اخیر، دلالان نفتی در کمال وقاحت اقدام به تاسیس شرکتهای دلالی به صورت رسمی با مشارکت مدیران چینی می کنند که نمونه ای از این مشارکت را در شرکت دلالی هوا کیش میان مدیر چینی و دلالان بدنام ایرانی مشاهده می کنیم.
در ادامه افشاگریهای بازتاب علیه مافیای نفتی، یکی از شیوه های پیچیده دلالان بدنام برای تضمین کردن معاملات خود که با استفاده از آلوده کردن مدیران چینی و پرداخت رشوه به آنها انجام می شود، مورد بررسی قرار می گیرد.
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، پیش از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد و در زمان دولت های سازندگی و اصلاحات، قراردادهای نفتی بزرگ کشور و خرید تجهیزات پیشرفته نفتی از شرکت های بزرگ و دست اول اروپایی و آمریکایی انجام می شد. اما در سالهای اخیر هم بر اثر سیاستهای دولت و هم به دلیل تحریم، معامله با شرکتهای درجه اول نفتی جهان تقریبا متوقف شده و جای خود را به خرید از شرکتهای درجه دوم و سوم نفتی چینی داد.
در شرایط قبلی به دلیل وجود تحریمهای سبک و بی میلی شرکتهای درجه اول نفتی دنیا برای کار در ایران، حضور دلالان در معاملات نفتی تقریبا گریزناپذیر بود.
دلال نفتی در قبال دریافت پورسانتی بین یک تا 5 درصد قرارداد، وظیفه جوش دادن معامله را بر عهده می گرفت و در این راستا مبالغی را نیز به عنوان هزینه عقد قرارداد میان مدیران ایرانی و اروپایی پرداخت می کرد.
اما با خارج شدن شرکتهای بزرگ از معاملات نفتی با ایران و جایگزینی آنها با شرکتهای چینی، عملا فلسفه حضور دلالان در معاملات نفتی زیر سوال رفت. چرا که در معامله با چین، نه تنها ایران تحریم نبود، بلکه ده ها میلیارد دلار از پول نفت برای پشتوانه فاینانس و پرداخت چنین معاملاتی در چین بود و سیاست دولت چین تشویق شرکتهای چینی به معامله و فروش کالا و تجهیزات به ایران بود و به دلیل دولتی بودن اکثر شرکتهای چینی، هیچ بهانه ای برای خودداری از فروش تجهیزات به ایران وجود نداشت.
با این حال، در سالهای اخیر نه تنها بازار دلالی در معامله با شرکتهای چینی سرد نشده است، بلکه داغتر نیز شده و درصد پورسانت دلالان هم افزایش یافته است.
دلالان بدنام نفتی، علاوه بر آن که با برقراری ارتباط با مدیران نفتی و برخی عناصر امنیتی در داخل، برای خود پشتوانه و شریک سازی می کنند، برای وادار کردن مدیران چینی به انجام معاملات از طریق آنان، این مدیران دولتی را آلوده می کنند و با پرداخت درصدی از پورسانت به آنان، موجب می شوند این مدیران چینی کلیه قراردادها را به سمت این دلالان سوق دهند و عملا آنها را جایگزین کانالهای رسمی معامله با دولت کنند.
با توجه به تبدیل ایران به بهشت دلالان نفتی در سال های اخیر، دلالان نفتی در کمال وقاحت اقدام به تاسیس شرکتهای دلالی به صورت رسمی با مشارکت مدیران چینی می کنند که نمونه ای از این مشارکت را در شرکت دلالی هوا کیش میان مدیر چینی و دلالان بدنام ایرانی مشاهده می کنیم.
جالب اینجاست که دلالان مذکور، علاوه بر تاسیس شرکت با مدیران شرکت چینی CPTDC ، اقدام به واریز پولهای هنگفت که سهم این مدیران از قراردادها بوده، به حساب این مدیران چینی در هنگ کنگ می کنند که نمونه آن، واریز مبلغ 500 هزار دلار از سوی رضا طباطبایی و مراد شیرانی به حساب «فن شیهانگ»، مدیر چینی ارشد سازنده دکل های حفاری می باشد.
گفتنی است، این شرکت چینی تا کنون بیش از دو میلیارد دلار دکل آبی خشکی به شرکت حفاری شمال متعلق به بنیاد مستضعفان فروخته است و همچنین به شرکتهای نفتی دولتی دیگر ایران نیز بیش از یک میلیارد دلار تجهیزات نفتی فروخته است که مجموع کمیسیون این قراردادها بالغ بر یکصد میلیون دلار بوده است که میان این دلالان و مدیران چینی تقسیم شده است.
اما با خارج شدن شرکتهای بزرگ از معاملات نفتی با ایران و جایگزینی آنها با شرکتهای چینی، عملا فلسفه حضور دلالان در معاملات نفتی زیر سوال رفت. چرا که در معامله با چین، نه تنها ایران تحریم نبود، بلکه ده ها میلیارد دلار از پول نفت برای پشتوانه فاینانس و پرداخت چنین معاملاتی در چین بود و سیاست دولت چین تشویق شرکتهای چینی به معامله و فروش کالا و تجهیزات به ایران بود و به دلیل دولتی بودن اکثر شرکتهای چینی، هیچ بهانه ای برای خودداری از فروش تجهیزات به ایران وجود نداشت.
با این حال، در سالهای اخیر نه تنها بازار دلالی در معامله با شرکتهای چینی سرد نشده است، بلکه داغتر نیز شده و درصد پورسانت دلالان هم افزایش یافته است.
دلالان بدنام نفتی، علاوه بر آن که با برقراری ارتباط با مدیران نفتی و برخی عناصر امنیتی در داخل، برای خود پشتوانه و شریک سازی می کنند، برای وادار کردن مدیران چینی به انجام معاملات از طریق آنان، این مدیران دولتی را آلوده می کنند و با پرداخت درصدی از پورسانت به آنان، موجب می شوند این مدیران چینی کلیه قراردادها را به سمت این دلالان سوق دهند و عملا آنها را جایگزین کانالهای رسمی معامله با دولت کنند.
با توجه به تبدیل ایران به بهشت دلالان نفتی در سال های اخیر، دلالان نفتی در کمال وقاحت اقدام به تاسیس شرکتهای دلالی به صورت رسمی با مشارکت مدیران چینی می کنند که نمونه ای از این مشارکت را در شرکت دلالی هوا کیش میان مدیر چینی و دلالان بدنام ایرانی مشاهده می کنیم.
جالب اینجاست که دلالان مذکور، علاوه بر تاسیس شرکت با مدیران شرکت چینی CPTDC ، اقدام به واریز پولهای هنگفت که سهم این مدیران از قراردادها بوده، به حساب این مدیران چینی در هنگ کنگ می کنند که نمونه آن، واریز مبلغ 500 هزار دلار از سوی رضا طباطبایی و مراد شیرانی به حساب «فن شیهانگ»، مدیر چینی ارشد سازنده دکل های حفاری می باشد.
گفتنی است، این شرکت چینی تا کنون بیش از دو میلیارد دلار دکل آبی خشکی به شرکت حفاری شمال متعلق به بنیاد مستضعفان فروخته است و همچنین به شرکتهای نفتی دولتی دیگر ایران نیز بیش از یک میلیارد دلار تجهیزات نفتی فروخته است که مجموع کمیسیون این قراردادها بالغ بر یکصد میلیون دلار بوده است که میان این دلالان و مدیران چینی تقسیم شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر