8فروردين: «تن»های کودکانه برای فروش
نتايج يک تحقيق ميدانی در شهر تهران نشان مي‌دهد، سهم روسپی شدن کودکان در بين نمونه‌های تن‌فروشان موردمطالعه سال‌های اخير در شهر تهران رو به افزايش است. مسئله‌ای که چند سالی است به منظور رفع تبعات تحميلی اين آسيب اجتماعی مورد توجه محققان قرار گرفته است. اين تحقيق که از سوی چند تن از اعضای هيات علمی و دانشجويان دانشکده علوم اجتماعی تهران، دانشگاه علامه طباطبايی و دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی انجام و ويژگي‌ها، رفتار‌ها، سواد، نگرش‌ها و باورهای کودکانی که در معرض تن‌فروشی قرار دارند را بررسی کرده؛ بيانگر اين حقيقت است که در مواردی شروع سن تن‌فروشی 8 سالگی بوده است.
توجه به کودکان روسپي‌شده (زنانی که تن‌فروشی را از سنين کمتر از 18 سالگی شروع کرده‌اند) از آنجايی حائز اهميت است که از يک سو کاهش ميانگين سن شروع مي‌تواند نشانه تغيير الگوی تن‌فروشی و احتمالا بيشتر شدن آمار آن باشد. اين مسئله احتمال وقوع رفتار‌های پر خطر خصوصاً ايدز و بيماري‌های مراقبتی را در گروه‌های سنی پايين افزايش مي‌دهد. همچنين کشيده شدن دامنه اين پديده به سنين کودکی و نوجوانی نگراني‌های جدی را در طيفی از حاکمان و مديران جامعه تا علمای علوم اجتماعی و فعالان حقوق کودکان ايجاد مي‌کند.
به گزارش سلامت نيوز به نقل از قانون، اين پژوهش به عنوان جديد‌ترين تحقيق ميدانی در رابطه با روسپيگری محل‌های جلب مخاطب زنان روسپی شامل خيابان‌ها، ميدان‌ها، پارک‌ها و مجتمع‌های تجاری و پاساژ‌ها را به عنوان واحد‌های اوليه نمونه‌گيری موردتوجه قرار داده است و يافته‌هايش حکايت از آن دارد، ميانگين سن کسانی که در کودکی به تن‌فروشی روی آورده‌اند، در زمان تحقيق صورت‌گرفته 22 سال بوده است. در مطالعه صورت‌گرفته بيش از 15 درصد از کسانی که در کودکی به روسپيگری روی آورده بودند در زمان تحقيق (1390) در سن (زير 18 سال) قرار داشتند و ساير موارد موردمشاهده اين گروه در سنين 19 تا 44 قرار داشتند.
ميانگين سن شروع تن‌فروشی در ميان کودکان روسپي‌شده (که 25درصد زنان موردمطالعه در اين پژوهش را تشکيل مي‌دهند) نزديک به 17 سال و در بين افرادی که در سنين بالای 18 سال روسپی شده‌اند 24 سال بوده است و بيشترين فراوانی سن شروع روسپيگری در کودکان روسپي‌شده بين 15 تا 17 سال است.
40 درصد کودکان روسپي‌شده غيرتهرانی هستند
هم مسير شدن پديده‌های اجتماعی در اين رابطه با پديده مهاجرت و آسيب اجتماعی تن‌فروشی همراه شده است. بيش از 40 درصد از کودکان روسپي‌شده موردمطالعه در اين پژوهش در محلی غير از تهران متولد شده‌اند و احتمالا بعد‌ها به اين کلان‌شهر مهاجرت کرده‌اند. همچنين 25 درصد از آن‌ها در 5 سال اخير به اين شهر آمده‌اند. گسترده مبدا مهاجرت اين افراد از استانهای مختلف کشور بوده است، اما استانهای کرمانشاه، گيلان، مازندران و خراسان مبداء حدود 70 درصد از کسانی بوده که از خارج از تهران آمده‌اند و مجبور شده‌اند در خيابان‌های اين شهر، تن خود را در معرض فروش بگذارند.
همچنين به لحاظ وضعيت سکونت 40 درصد اين افراد به تنهايی يا با دوستانشان زندگی مي‌کنند و حدود 16 درصد آن‌ها با شريکی غير از همسر زندگی مي‌کنند. اين وضعيت در بين گروه زنانی که پس از 18 سالگی وارد روسپيگری شده‌اند تنها 5 درصد است.
راهنمايي؛ آخرين ايستگاه آموزش
يافته‌های حکايت از آن دارد 55 درصد از نمونه کودکان روسپي‌شده، حداکثر تا دوران راهنمايی يعنی 8 سال از تحصيلات بهره‌مند بوده‌اند. در ميان آن‌ها 13 درصد موفق به کسب ديپلم و تنها 7 درصد تحصيلاتی بالا‌تر از ديپلم را کسب کرده‌اند.
البته نگرش‌هاي‌های متفاوتی نيز در رابطه با نوع تحصيلات زنان و کودکان تن‌فروش وجود دارد. عده‌ای معتقدند تحصيلات روسپيان همواره زير ديپلم است. کار‌شناسان ادارات دولتی و قوه قضاييه و برخی از زنان تن‌فروشی که در اين تحقيق مورد پرسش قرار گرفته‌اند اين نظر را تاييد کرده‌اند اما گروه دوم بر اين اعتقادند که روسپيان با تحصيلات بالا هم وجود دارند هرچند تعداد آن‌ها را زياد نيز نمي‌دانند.
شغل‌های کم‌درآمد و ازدواج‌های بي‌آينده
نوع فعاليت اجتماعی زنان تن فروش به گواه بسياری از جامعه‌شناسان و متخصصان علوم رفتاری بر اقدام آن‌ها نيز موثر است. به طوريکه 21 درصد از زنانی که زير 18 سالگی به روسپيگری روی آورده‌اند علاوه بر تن‌فروشی مشاغلی با درآمدهای پايين داشته‌اند. مشاغلی مانند منشي‌گري، فروشندگي، آرايشگري، کارگري، مشاغل خدماتی و حتی شغل‌های کاذب و سياه که درآمدی زير 97 هزار تومان در ماه عايد آن‌ها مي‌کرده است.
بيش از 73 درصد کسانی که در کودکی روسپی شده‌اند مجرد باقی مي‌مانند و 15 درصد هم ازدواج‌های ناموفق داشته‌اند و تنها 4 درصد کودکان روسپي‌شده در حال حاضر متاهل هستند. 78 درصد شوهران آن‌هايی که ازدواج کرده‌اند دارای سابقه سوء‌مصرف مواد مخدر بوده‌اند.
خانواده؛ ترکيبی از آشفتگی و ديگر آسيب‌ها
بيش از 67 درصد از زنانی که در سنين کودکی به روسپيگری روی آورده‌اند در هنگام شروع اين کار با والدين خود و حدود 30 درصد ديگر به تنهايی يا با دوستانشان زندگی مي‌کرده‌اند. 23 درصد از جمعيت مورداشاره قبل از روسپيگری خانواده‌ای آشفته داشته و تنها 25 درصد آن‌ها دارای خانواده‌های عادی بوده‌اند.
بررسی وضعيت والدين زنان نمونه که در کودکی روسپی شده‌اند، نشان مي‌دهد اعتياد، سابقه‌دار بودن و بي‌سوادی به ترتيب مهم‌ترين ويژگي‌های والدين و خانواده‌هايی بوده که کودکان آن‌ها به تن‌فروشی روی آورده‌اند.
28 فروردین 1391 نتايج يک تحقيق ميدانی در شهر تهران نشان مي‌دهد، سهم روسپی شدن کودکان در بين نمونه‌های تن‌فروشان موردمطالعه سال‌های اخير در شهر تهران رو به افزايش است. مسئله‌ای که چند سالی است به منظور رفع تبعات تحميلی اين آسيب اجتماعی مورد توجه محققان قرار گرفته است. اين تحقيق که از سوی چند تن از اعضای هيات علمی و دانشجويان دانشکده علوم اجتماعی تهران، دانشگاه علامه طباطبايی و دانشگاه علوم بهزيستی و توانبخشی انجام و ويژگي‌ها، رفتار‌ها، سواد، نگرش‌ها و باورهای کودکانی که در معرض تن‌فروشی قرار دارند را بررسی کرده؛ بيانگر اين حقيقت است که در مواردی شروع سن تن‌فروشی 8 سالگی بوده است.
توجه به کودکان روسپي‌شده (زنانی که تن‌فروشی را از سنين کمتر از 18 سالگی شروع کرده‌اند) از آنجايی حائز اهميت است که از يک سو کاهش ميانگين سن شروع مي‌تواند نشانه تغيير الگوی تن‌فروشی و احتمالا بيشتر شدن آمار آن باشد. اين مسئله احتمال وقوع رفتار‌های پر خطر خصوصاً ايدز و بيماري‌های مراقبتی را در گروه‌های سنی پايين افزايش مي‌دهد. همچنين کشيده شدن دامنه اين پديده به سنين کودکی و نوجوانی نگراني‌های جدی را در طيفی از حاکمان و مديران جامعه تا علمای علوم اجتماعی و فعالان حقوق کودکان ايجاد مي‌کند.
به گزارش سلامت نيوز به نقل از قانون، اين پژوهش به عنوان جديد‌ترين تحقيق ميدانی در رابطه با روسپيگری محل‌های جلب مخاطب زنان روسپی شامل خيابان‌ها، ميدان‌ها، پارک‌ها و مجتمع‌های تجاری و پاساژ‌ها را به عنوان واحد‌های اوليه نمونه‌گيری موردتوجه قرار داده است و يافته‌هايش حکايت از آن دارد، ميانگين سن کسانی که در کودکی به تن‌فروشی روی آورده‌اند، در زمان تحقيق صورت‌گرفته 22 سال بوده است. در مطالعه صورت‌گرفته بيش از 15 درصد از کسانی که در کودکی به روسپيگری روی آورده بودند در زمان تحقيق (1390) در سن (زير 18 سال) قرار داشتند و ساير موارد موردمشاهده اين گروه در سنين 19 تا 44 قرار داشتند.
ميانگين سن شروع تن‌فروشی در ميان کودکان روسپي‌شده (که 25درصد زنان موردمطالعه در اين پژوهش را تشکيل مي‌دهند) نزديک به 17 سال و در بين افرادی که در سنين بالای 18 سال روسپی شده‌اند 24 سال بوده است و بيشترين فراوانی سن شروع روسپيگری در کودکان روسپي‌شده بين 15 تا 17 سال است.
40 درصد کودکان روسپي‌شده غيرتهرانی هستند
هم مسير شدن پديده‌های اجتماعی در اين رابطه با پديده مهاجرت و آسيب اجتماعی تن‌فروشی همراه شده است. بيش از 40 درصد از کودکان روسپي‌شده موردمطالعه در اين پژوهش در محلی غير از تهران متولد شده‌اند و احتمالا بعد‌ها به اين کلان‌شهر مهاجرت کرده‌اند. همچنين 25 درصد از آن‌ها در 5 سال اخير به اين شهر آمده‌اند. گسترده مبدا مهاجرت اين افراد از استانهای مختلف کشور بوده است، اما استانهای کرمانشاه، گيلان، مازندران و خراسان مبداء حدود 70 درصد از کسانی بوده که از خارج از تهران آمده‌اند و مجبور شده‌اند در خيابان‌های اين شهر، تن خود را در معرض فروش بگذارند.
همچنين به لحاظ وضعيت سکونت 40 درصد اين افراد به تنهايی يا با دوستانشان زندگی مي‌کنند و حدود 16 درصد آن‌ها با شريکی غير از همسر زندگی مي‌کنند. اين وضعيت در بين گروه زنانی که پس از 18 سالگی وارد روسپيگری شده‌اند تنها 5 درصد است.
راهنمايي؛ آخرين ايستگاه آموزش
يافته‌های حکايت از آن دارد 55 درصد از نمونه کودکان روسپي‌شده، حداکثر تا دوران راهنمايی يعنی 8 سال از تحصيلات بهره‌مند بوده‌اند. در ميان آن‌ها 13 درصد موفق به کسب ديپلم و تنها 7 درصد تحصيلاتی بالا‌تر از ديپلم را کسب کرده‌اند.
البته نگرش‌هاي‌های متفاوتی نيز در رابطه با نوع تحصيلات زنان و کودکان تن‌فروش وجود دارد. عده‌ای معتقدند تحصيلات روسپيان همواره زير ديپلم است. کار‌شناسان ادارات دولتی و قوه قضاييه و برخی از زنان تن‌فروشی که در اين تحقيق مورد پرسش قرار گرفته‌اند اين نظر را تاييد کرده‌اند اما گروه دوم بر اين اعتقادند که روسپيان با تحصيلات بالا هم وجود دارند هرچند تعداد آن‌ها را زياد نيز نمي‌دانند.
شغل‌های کم‌درآمد و ازدواج‌های بي‌آينده
نوع فعاليت اجتماعی زنان تن فروش به گواه بسياری از جامعه‌شناسان و متخصصان علوم رفتاری بر اقدام آن‌ها نيز موثر است. به طوريکه 21 درصد از زنانی که زير 18 سالگی به روسپيگری روی آورده‌اند علاوه بر تن‌فروشی مشاغلی با درآمدهای پايين داشته‌اند. مشاغلی مانند منشي‌گري، فروشندگي، آرايشگري، کارگري، مشاغل خدماتی و حتی شغل‌های کاذب و سياه که درآمدی زير 97 هزار تومان در ماه عايد آن‌ها مي‌کرده است.
بيش از 73 درصد کسانی که در کودکی روسپی شده‌اند مجرد باقی مي‌مانند و 15 درصد هم ازدواج‌های ناموفق داشته‌اند و تنها 4 درصد کودکان روسپي‌شده در حال حاضر متاهل هستند. 78 درصد شوهران آن‌هايی که ازدواج کرده‌اند دارای سابقه سوء‌مصرف مواد مخدر بوده‌اند.
خانواده؛ ترکيبی از آشفتگی و ديگر آسيب‌ها
بيش از 67 درصد از زنانی که در سنين کودکی به روسپيگری روی آورده‌اند در هنگام شروع اين کار با والدين خود و حدود 30 درصد ديگر به تنهايی يا با دوستانشان زندگی مي‌کرده‌اند. 23 درصد از جمعيت مورداشاره قبل از روسپيگری خانواده‌ای آشفته داشته و تنها 25 درصد آن‌ها دارای خانواده‌های عادی بوده‌اند.
بررسی وضعيت والدين زنان نمونه که در کودکی روسپی شده‌اند، نشان مي‌دهد اعتياد، سابقه‌دار بودن و بي‌سوادی به ترتيب مهم‌ترين ويژگي‌های والدين و خانواده‌هايی بوده که کودکان آن‌ها به تن‌فروشی روی آورده‌اند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر