گفتمان دفاع از خود از سوی مردمی که هر روزه در خیابانها و بدلائل گوناگون مورد هجوم نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی قرار می گیرند از موضوعاتی است که بویژه در در میان نیروهای سیاسی متشکل و منفرد در داخل و خارج از کشور مورد مجادله است. شکافی که در میان این نیروها موجود است بازتاب نگاه آنان به رهبری جنبش و آینده و سرنوشت اعتراضاتی است که بیش از سه دهه به حضور نامیمون جمهوری اسلامی در حکومت و هدایت کشور صورت می گیرد. در نظمی وحشیانه که جمهوری اسلامی به مردم ما تحمیل کرده است و تمامی حقوق فردی و اجتماعی را از آنان سلب کرده است, گزینه ای دیگر جز دفاع از خود در برابر وحوش مزدور این رژیم در برابر جوانان, دانشجویان و زنان و کارگران و.. نمیماند.
بیاد داریم که یک سال و نیم قبل زمانی که حضور خیابانی گسترده تیتر اول رسانه های ایران و جهان شده بود, بسیاری هنوز از مبارزه مدنی صحبت میکردند و مسالمت جوئی با چاقو کشان و قاتلان بسیجی و سپاهی را تبلیغ میکردند. شعار مرگ بر دیکتاتور و دیکتاتوری شعاری ضاله!! تعبیر میشد و غیر خودی تفسیر میشد.
شم و تجربه سیاسی و شناخت بسیاری از نیروهای متشکل و منفرد در مقابل این سازشکاران قرار گرفت و امروزه همانطور که شاهدیم اصلی ترین شعار مردمی در خیابانها مرگ بر دیکتاتور و دیکتاتوری و سرنگونی جمهوری اسلامی ست. جدائی دین از دولت در برابر شعار ارتجاعی قانون اساسی نه یک کلمه بیشتر و کمتر و دیدگاههای جلاد بزرگ دگر اندیشان خمینی قرار میگیرد.موسوی و کروبی آمال و آرزوهایشان را در بیانیه اخیر خود نیز بیان کرده اند. حفظ نظام حاکم و بازگشت به دوران طلائی امام جلادشان خمینی
این آرزوها اما با درجه رشد و آگاهی و تجربه مردمی که در خیابانها مکررا چهره خونریز جمهوری اسلامی را تجربه میکنند بسیار فاصله دارد.اندیشه دفاع از خود و تدارک مقابله با نیروهای وحشی حافظ نظام هر روزه تقویت میشود. بدیهی است که چنانچه آلترناتیو حذف رژیم بدون خونریزی و با مراجعه به آراء آزادانه مردم انجام پذیر باشد احدی خواهان سرنگونی به جبر نخواهد بود.
بدیهی است که مردم هیچگاه جنگ طلب نیستند و صلح و آزادی و برابری را اندیشه میکنند. بدیهی است که هر انقلابی مستلزم تحمل خسارتهای جانی و مالی ست. حقیقت اما اینست که استبداد هیچگاه با نصیحت و نجواهای دیپلماتیک صحنه را خالی نخواهد کرد.
حقیقت اینست که نظامی همانند جمهوری اسلامی بیش از سی و دو سال به فریب و سرکوب و چپاول مردم ایران مشغول بوده است و حقیقت دیگر اینکه مال اندوزی و ثروت اندوزی از بالا تا پائین نظام را انگیزه و ثبات بخشیده است. این اتوپی که زمانی حاکمان از ظلم و ستم خود دست شویند و طلب مغفرت!! کنند تنها از سوی کسانی اشاعه مییابد که منافع خود را در حفظ نظام و قانون اساسی اش میدانند.
کوکتل مولوتف در طول تاریخ نه یک وسیله خشونت زا بلکه سمبل مقاومت مردمی بی سلاح در دفاع از خود تصویر میشود. دفاع در برابر نیروهائی که سلاح در اختیار دارند و امتیاز برای خود قائل میشوند در برابر مطالبات مردمی که با منافع حاکمان در یک راستا نیستند. نیروهای مسلحی که رسالت و علت وجودی خود را حفظ نظم حاکم میدانند.
پادگان و قرارگاه دارند. سلاح سرد و گرم دارند. زندان و ابزار شکنجه دارند. بخش بزرگی از بودجه کشور را در اختیار میگیرند تا در برابر گرسنگان صف بکشند. از توانمندان حمایت کنند و از تغییر وضع موجود جلوگیرند. دیر یا زود اما در برابر اراده مردمی قرار خواهند گرفت که بی شمارند. ابتکار دارند و به تجربیات سایر ملتها و همچنین خود بی توجه نیستند. بسیاری از این تجربیات را در سالهای اخیر بکار بسته اند و روی نت قرار داده اند. این آموزش ها هم اکنون در بسیاری از رسانه ها منتشر شده است. از جمله طرز تهیه کوکتل مولوتف برای دفاع از خود.
قطعا اعدامها و سرکوب و کشتار خیابانی جمهوری اسلامی با پاسخ شایسته معترضین در خیابانها مواجه خواهد شد.
بهروز سورن
16.2.2011
www.gozareshgar.com
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر