دنیای کودک ۳ ساله؛ اتاق ملاقات اوین و گوهردشت
آرتین رحیمیان، کودک سه ساله فاران حسامی و کامران رحیمیان است که همراه با دخترعمویش ژینا، کودک ۱۲ ساله کیوان رحیمیان که پدر او نیز در زندان گوهردشت زندانی است، توسط مادربزرگ مسن شان نگهداری می شوند.
مادربزرگ می گوید: آرتین دیگر درک کرده که مادر یا پدرش نمی توانند همراه او به خانه بروند. در هر ملاقاتی موقع خداحافظی با همان ادبیات کودکانه اش میگوید خداحافظ تا ببینیم دوباره کی همدیگر را می بینیم.
او در واقع در راه گوهردشت برای ملاقات پدرش و در راه اوین برای ملاقات با مادرش، بزرگ می شود و همه دنیای کودکی اش شده سالن ملاقات و اتوبوسی که سه شنبه ها او را به اوین و چهارشنبه ها به گوهردشت می برد تا دقایقی مادر و پدرش را ببیند.
حالا فکر و دهن این بچه چگونه شکل میگیرد گناهش بر گردن جمهوری اسلامی است.
او در واقع در راه گوهردشت برای ملاقات پدرش و در راه اوین برای ملاقات با مادرش، بزرگ می شود و همه دنیای کودکی اش شده سالن ملاقات و اتوبوسی که سه شنبه ها او را به اوین و چهارشنبه ها به گوهردشت می برد تا دقایقی مادر و پدرش را ببیند.
حالا فکر و دهن این بچه چگونه شکل میگیرد گناهش بر گردن جمهوری اسلامی است.
بگزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر که مصاحبه خانم فرشته قاضی را با خانواده فاران حسامی منعکس نموده، از ظلمی عریان در جامعه آخوند زده سخن میراند.
خانواده فاران حسامی میگویند: مادر کیوان و کامران، اوایل انقلاب همسرش را از دست داد. آقای رحیمیان، پدربزرگ آرتین و ژینا، اوایل انقلاب زیر شکنجه کشته شد و اموال شان را مصادره کردند. خانم رحیمیان بچه هایش را به تنهایی بزرگ کرد و حالا با زندانی شدن دو پسرش، کودکان آنها را نگه میدارد. در حالیکه این خانم سالخورده خود نیاز به پرستار و مراقبت دارد.
کیوان رحیمیان را که گرفتند مسئولیت دختر ۱۲ ساله اش ژینا بر عهده مادر کیوان افتاد. همسر کیوان براثر سرطان فوت کرده است. بعد هم کامران را گرفتند و سپس فاران را.
مسئولیت نگهداری آرتین، پسر سه ساله آنها هم بر دوش خانم رحیمیان افتاده.
فاران و کامران، تحصیلات شان را در کشور کانادا تمام کردند ولی سزای بازگشتشان به ایران زندان بوده است.
خانواده رحیمیان، کیوان و کامران، فاران و ژینا و ارتین و مادربزرگ شان سختی های زیادی را تحمل میکنند. ملاقات های خانواده با فاران و کامران و کیوان خیلی کوتاه است. خانواده فاران کرمان زندگی میکنند و باید از کرمان به تهران سفر کنند تا فقط چند دقیقه از پشت شیشه او را ببینند. این دو بچه هم که به این شکل بزرگ می شوند.
واقعا نمیدانم در مقابل این همه ظلمی که بر آنها روا می شود، چه باید کرد.
خانواده فاران حسامی میگویند: مادر کیوان و کامران، اوایل انقلاب همسرش را از دست داد. آقای رحیمیان، پدربزرگ آرتین و ژینا، اوایل انقلاب زیر شکنجه کشته شد و اموال شان را مصادره کردند. خانم رحیمیان بچه هایش را به تنهایی بزرگ کرد و حالا با زندانی شدن دو پسرش، کودکان آنها را نگه میدارد. در حالیکه این خانم سالخورده خود نیاز به پرستار و مراقبت دارد.
کیوان رحیمیان را که گرفتند مسئولیت دختر ۱۲ ساله اش ژینا بر عهده مادر کیوان افتاد. همسر کیوان براثر سرطان فوت کرده است. بعد هم کامران را گرفتند و سپس فاران را.
مسئولیت نگهداری آرتین، پسر سه ساله آنها هم بر دوش خانم رحیمیان افتاده.
فاران و کامران، تحصیلات شان را در کشور کانادا تمام کردند ولی سزای بازگشتشان به ایران زندان بوده است.
خانواده رحیمیان، کیوان و کامران، فاران و ژینا و ارتین و مادربزرگ شان سختی های زیادی را تحمل میکنند. ملاقات های خانواده با فاران و کامران و کیوان خیلی کوتاه است. خانواده فاران کرمان زندگی میکنند و باید از کرمان به تهران سفر کنند تا فقط چند دقیقه از پشت شیشه او را ببینند. این دو بچه هم که به این شکل بزرگ می شوند.
واقعا نمیدانم در مقابل این همه ظلمی که بر آنها روا می شود، چه باید کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر