فیگارو: رازهای تونل های زیر زمینی غزه
۶ اردیبهشت ۱۳۸۸ |
بیش از ۱۰۰۰ تونل زیرزمینی که شبکه ای پیچیده را شکل می دهد به نیروهای حماس این امکان را می دهد که همه جا حضور داشته باشند بدون آنکه دیده شوند.
منبع:لوفیگارو
موفقیت عملیات سه مرحله ای اسرائیل به غزه زمانی با تردید جدی روبرو شد که کارشناسان نظامی اسرائیل دریافتند که مبارزان سلحشور حماس یک برگ برنده بزرگ دارند؛ «شبکه تونل های زیر زمینی»
موفقیت عملیات سه مرحله ای اسرائیل به غزه زمانی با تردید جدی روبرو شد که کارشناسان نظامی اسرائیل دریافتند که مبارزان سلحشور حماس یک برگ برنده بزرگ دارند؛ «شبکه تونل های زیر زمینی»
بیش از ۱۰۰۰ تونل زیرزمینی که شبکه ای پیچیده را شکل می دهد به نیروهای حماس این امکان را می دهد که همه جا حضور داشته باشند بدون آنکه دیده شوند.
مدت زیادی بود که این تونلها وجود داشت، اما کسی آنها را ندیده بود، تا زمان انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ که مالکیت آنها تحت نظارت مسئولان سازمان های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی قرار گرفت.
تا پیش از این، این تونل ها برای حمل برخی اقلام از قبیل شیر، پوشاک، قطعات یدکی خودرو و دارو مورد استفاده قرار می گرفت اما از زمانی که حماس در سال ۲۰۰۵ کنترل غزه را در دست گرفت، کارایی این گذرگاه های زیر زمینی نیز تغییر کرد.
در این دوره، مبارزان فلسطینی از این راهروهای زیرزمینی برای تامین سلاح استفاده کردند. ارتش اسرائیل نیز مبارزه علیه حفر این تونل ها در پیش گرفت.
عقب نشینی اسرائیل از نوار غزه در تابستان ۲۰۰۵ و قدرت گرفتن حماس در ژوئن ۲۰۰۷ موجب تقویت عبور سلاح، از قطعات راکت گرفته تا موشک های ضد هوایی و چندین تن تی ان تی و سایر مواد انفجاری برای پرتاب موشک های حماس به جنوب اسرائیل شد.
محمد یکی از ساکنان رفح می گوید: تا زمان عقب نشینی اسرائیل حفاری تونل تنها شبها صورت می گرفت چون روزها مردم از گشت زنی ارتش اسرائیل در هراس بودند.
حفاری تونل به اصلی ترین فعالیت اقتصادی رفح تبدیل شده و شبکه ای برای توزیع تحت نظارت حماس با قوانین نرخ و حتی واژگان خاص خود شکل گرفت.
گروه حفاری برای حفر هر متر تونل بطور متوسط ۱۰۰دلار دریافت می کردند. شمار ورودی های تونل های حفاری شده در خاک مصر به حدود ۸۵۰ و در رفح در طول چهارده کیلومتر به ۱۲۵۰ مورد می رسد.
محمد با اشاره به پیچیدگی فزاینده کار در این تونل ها می گوید: در حقیقت تونل ها به دو شاخه تقسیم می شوند؛ در مصر ورودی تونل ها می تواند در مغازه ها باز شود یا در مزارع زیتون یا باغ بادام.
یک نظامی فرانسوی در خاطرات خود در بازدید از صحرای سینا می گوید: از کف یک خانه احساس بوی خنک کردم، سوال کردم این بو از کجا می آید و به من پاسخ دادند معلوم است که این بو مربوط به یک تونل است. با کنار زدن کف پوش، تونلی را دیدم که عمق بسیاری داشت. برای فرو رفتن در این تونل ها از چرخ و طناب الکتریکی استفاده می شود. برخی تونل ها مجهز به تلفن داخلی برای برقراری ارتباط با سطح زمین اند.
برای پرهیز از دستگاههای شناسایی برخی از آنها تا عمق ۳۰ متری زمین پیش می روند، اما برعکس قطر آنها تنها به اندازه یک انسان با در نظر گرفتن دست و پای اوست. ارتفاع برخی از تونل های به اصطلاح لوکس که از چوب پوشیده شده است، به ۱۷۰سانتیمتر می رسد.
یک نظامی فرانسوی می گوید: طول راهروهای زیر زمینی در درون مناطق شهری تا ۸۰۰ متر می رسد.
از سال ۲۰۰۷ حماس کنترل تونل ها را در دست گرفت، ضمن اینکه به برخی مجریان اجازه داد، در ازای پرداخت مالیات سالانه ۱۰هزار دلار به حفر تونل بپردازند.
از سوی دیگر سایر گروههای فلسطینی فعال ضداسرائیلی ضمن معافیت از پرداخت مالیات اجازه یافتند تونل حفر کنند. البته حماس بر عملکرد آنها و تامین سلاح از این طریق نظارت می کند و اگر کارگری بر اثر ریزش آوار کشته شود، حماس از مالک تونل می خواهد معادل ۲۰هزار یورو به خانواده قربانی پرداخت کند.
یکی از ساکنان رفح می گوید پلیس های مصری بلافاصله پس از هشیاری از حمله قریب الوقوع اسرائیل به تونل ها، ما را از این مسئله مطلع کردند.
تابستان گذشته پس از بازدید یک هیئت پارلمانی آمریکایی، قاهره پذیرفت ورودی دوازده تونل را مسدود کند.
محمد می گوید: تونل هایی که مسدود شدند قدیمی و از رده خارج شده بودند و این کار تنها برای خشنودی امریکایی ها صورت گرفت، با این حال و به رغم صدها بمب اسرائیلی که از ۱۷ روز بر رفح فرو ریخته شده است، بسیاری از تونل ها همچنان عملیاتی اند.
در روزهای گذشته دو گروه از پزشکان عرب بطور مخفیآنه از این راههای زیرزمینی عبور کردند.
از دیدگاه حماس این راههای زیر زمینی برای نجات یافتن در برابر محاصره غزه و رویارویی نظامی با ارتش اسرائیل ضروری است.
کارشناسان نظامی اسرائیل، در اثنای تهاجم اخیر به غزه تازه متوجه شدند که این شبکه پیچیده راهروهای زیر زمینی، چه برگ برنده بزرگی در دست رزمنگان بی باک حماس است.
7ارديبهشت :طرح گسترش محله های يهودی نشين در بيت المقدس شرقی جامعه بين الملل از جمله آمريکا، همواره ازطرح های ساختمانی شهرداری بيت المقدس انتقاد کرده اند. فلسطينی ها نيزاميدورهستند که در صورت تاسيس دولت مستقل، بيت المقدس شرقی را پايتخت آينده خود قراردهند. عليرغم مخالفت آمريکا، کميسيونی دروزارت کشوراسرائيل هم الحاق ١٢٠٠هکتار ديگر را درناحيه ماآل آدوميم را توصيه کرده است که يکی از پر جمعيت ترين مناطق يهودی نشين در کرانه باختری رود اردن است. درصورت موافقت وزير کشوراسرائيل، شمارساکنان اين ناحيه به ٣٤٫٥٠٠ نفر خواهد رسيد. وزيرکشور اسرائيل رهبرحزب راست مذهبی شاس است. اجرای چنين طرحي، کرانه باختری رود اردن را به دو بخش تقسيم کرده و رفت و آمد فلسطينی هارا دشوار تر خواهد ساخت. آمريکا بارها مخالفت خود را با اين کار ابراز کرده است. به رغم اين اعتراض ها، کميسيون وزارت کشور اسرائيل بازتاب اجرای اين طرح در خارج از اين کشور را ناچيز دانسته است. آويگدور ليبرمن وزيرامورخارجه اسرائيل از حزب راست افراطی اسرائيل بيت نو، در گفتگوئی با راديوی ارتش با ذکر اين مطلب که نظرحزب او را می توان حدس زد افزود که ولی با احترام به دولت ائتلافی بنيامين نتانياهو، بايد موضعی متفکرانه اتخاذ کرد. |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر