در این سال مجموعا ۴۴ میلیون تن کالا به ارزش نزدیک به ۵۶ میلیارد دلار وارد شده است. این میزان به لحاظ وزن ۵۰ درصد و از نظر ارزش ۳۰ درصد بیشتر از سال قبل بوده و رکوردی در تاریخ تجارت کشور محسوب میشود. صادرات غیر نفتی ایران در سال گذشته اندکی بیش از ۱۸ میلیارد دلار بوده است. از این مقدار ۷ میلیارد و ۵۰۰ هزار دلار آن به محصولات پتروشیمی مربوط است. صدور دیگر کالاها نسبت به سال ۸۶ با کاهش ۲.۷۵ درصدی روبرو بود.دکتر بهمن آرمان اقتصاددان با انتقاد با اشاره به این گزارش و با انتقاد از شیوه استفاده دولت نهم ازدر آمدهای سرشار نفتی طی سال های گذشته یادآوری می کند «بدترین شیوه استفاده ازدلارهای نفتی در طول سال 86 اتفاق افتاد یعنی سالی که قیمت فروش هر بشکه نفت در شش ماهه نخست برابربا 100دلاربود.»این استاد دانشگاه به هم میهن می گوید: درحالی که درآمدهای نفتی می توانست زمینه رشد اقتصادی،کاهش نرخ بیکاری و افزایش سرمایه گذاری ها را به دنبال داشته باشد اما این درآمد های هنگفت صرف واردات کالاهای مصرفی شد.آرمان می گوید: گر چه سال گذشته به دلیل خشکسالی ،واردات مواد غذایی مانند برنج،ذرت،گندم و شکر افزایش یافت که عمدتا غیر قابل اجتناب بود اما واقعیت این است که بر پایه گزارش گمرک ایران ،میزان واردات تجهیزات و ماشین آلات که مبنای رشد اقتصادی است، کمتر از 20درصد بود به عبارتی 80درصد از دلارهای نفتی در تنور واردات سوزانده شد.آرمان با بیان اینکه که «افزایش واردات به خودی خود کار نابجایی نیست اما مهم این است که چه کالایی وارد می شود.»معتقد است بد ترین ترکیب واردات در طول سال های پس از انقلاب را در سال گذشته تجربه کردیم.نماینده وزارت امور اقتصادی و دارایی در هیات امنای حساب ذخیره ارزی در دولت اصلا حات می گوید: دولت نهم به دو طریق از منابع هنگفت نفتی استفاده کرد، اولا 13برابر آنچه بخش خصوصی از حساب ذخیره ارزی برداشت کرد،صرف هزینه های جاری دولت شد. ثانیا عمده واردات به سمت کالاهای مصرفی هدایت شدند نه سرمایه ای.آرمان با انتقاد از کاهش تعرفه واردات محصولات باغی در سال گذشته معتقد است: به صفر رساندن تعرفه واردات محصولات باغی سبب شد کشورایران که یازدهمین تولید کننده محصولات باغی است برای اولین باربه وارد کننده میوه از کشورهای شیلی، آفریقای جنوبی و مصرتبدیل شود. براین اساس می توان گفت دولت نهم بدترین سیاست ممکن را پیشه کرد.پیش از دکتر آرمان، دکتر علی قنبری استاد دانشگاه تربیت مدرس نیز انتقاد مشابهی را در این رابطه در گفتگو با هم میهن ابراز کرده بود.به اعتقاد او «درآمد های هنگفت نفتی می توانست در زمینه های تولید و زیربناهای توسعه ای هزینه شود و مایه تقویت و گسترش صادرات غیرنفتی را فراهم آورد اما این گونه نشد و امروز شاهد افزایش بی رویه هزینه های جاری، گسترش دستگاه های موازی، افزایش نقدینگی، افزایش وابستگی دولت به نفت و گسترش دخالت دولت در اقتصاد هستیم که همه این موارد سبب تشدید بیماری هلندی در اقتصاد ایران شده است.»
تخریب بنیان تولید با واردات کالاهای مصرفیقنبری معتقد است درآمدهای هنگفت نفتی در دوره دولت نهم می توانست صرف مستحکم کردن پایه های تولید و زیربناهای توسعه ای شود اما این گونه نشد ودولت نهم با افزایش واردات کالاهای مصرفی زیر بناهای تولید و توسعه ای را تخریب کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر