ترس و وحشت خامنه ای از جنبش مردم

فراسوی خبر...پنجشنبه 1 بهمن
جعفر پویه

روز سه شنبه خامنه ای، رهبر و ولی فقیه درمانده رژیم به میدان آمد تا ترس و وحشت خود از جنبش مردم را به نمایش بگذارد. او که برای مسوولان شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي و روساي ستادهاي دهه فجر سراسر کشور سخن می گفت، نتوانست نگرانی خود را از قدرت جنبش مردم پنهان کند. ترس از به میدان آمدن جنبش در روز 22 بهمن و مال خود کردن آن، در سراسر سخنرانی او موج می زد.
وی با اشاره به تظاهرات روز قدس و 13 آبان و فرو ریختن توهم قدر قدرتی رژیم اش و ناتوانی در سرکوب مردم گفت: "راهپيمایی مردم در 22 بهمن با همه عظمتي که دارد، يک کار متعارف و داراي روال مشخص است."
او که "روال متعارف" تظاهرات حکومتی را تایید یکپارچه ولایت خود می داند گفت: "دشمنان برای سرپوش گذاشتن بر اين انسجام و وحدت تلاش دارند با کمک عوامل خود و در تبليغات اين گونه وانمود کنند که انسجام و جهت‌گيری واحد مردم دچار انشقاق و چند‌دستگی شده است."
خامنه ای می داند که دوران جمع کردن یکپارچه مردم زیر بیرق پاره پاره ولی فقیه بسر آمده و به همین دلیل حضور پرقدرت جنبش مردم در خیابان علیه رژیم را نادیده می گیرد، شکاف و شقه شقه شدن رژیم را به بیگانگان نسبت می دهد، سران باندهای مخالف را به باد انتقاد می گیرد و فرمان می دهد: "در شرایط کنونی همه جریانها و گرایشهای سیاسی داخل نظام باید خط و مرز خود را با دشمن به صورت شفاف مشخص کنند و در این میان وظیفه خواص، به ویژه خواصی که تاثیرگذاری بالایی دارند، بیش از دیگران است."
اینکه او در این روز برای رقبای قدرت خود خط و نشان می کشد بر کسی پوشیده نیست اما چگونگی برخورد با آنان است که تبدیل به مشکل این روزهای او شده است. خامنه ای همچنان سعی دارد رقبا را مرعوب کند و آنان را به بیعت با خود وادار نماید و به همین علت می گوید: "باید مشخص شود افرادی که داخل نظام جمهوری اسلامی هستند چه موضعی دارند و آیا حاضر هستند از دشمن تبری بجویند."
این تبری جستن از "دشمن" که همان جنبش اجتماعی است را خامنه ای پیش پای رقبا می گذارد و از آنان می خواهد تا علیه مردمی که در خیابانها حقوق خود را طلب می کنند، موضع بگیرند زیرا این جنبش مردم است که علیه خودکامگی او و دم و دستگاه سرکوبگرش موضعی شفاف گرفته و خواهان برچیدن بساط داغ و درفش اوست. به همین دلیل خامنه ای از آنان تعریف دشمن را دارد و از رقبای خود نیز می خواهد تا از چیزی به نام حقوق مردم و یا خواسته های مشروع آنان و تقلب در انتخابات حرفی به میان نیاورده و تنها به او اقتدا کنند. او برای آنها نسخه می پیچد: "در دوران فتنه و غبارآلود بودن فضا، وظیفه همه به‌ویژه خواص، موضع‌گیری شفاف و پرهیز از سخنان و مواضع دوپهلو است."
ترس و وحشت ولی فقیه درمانده رژیم و خط و نشان کشیدن برای رقبای قدرت اش دردی از دردهای بی درمان او و رژیم اش را شفا نخواهد داد. جنبش اجتماعی پرقدرت و استوار در میانه میدان حق خود را طلب می کند و به همین دلیل به کابوس ولی فقیه رژیم تبدیل شده است.