در ادامه خيزش عظيم توده های بپاخاسته ما در خرداد ماه سال جاری که در طول ۶ ماه گذشته همچنان به پيش رفته است، روز يکشنبه ۶ دی ماه در تهران و تعدادی از شهرهای بزرگ کشور همچون تبريز، اصفهان، شيراز، اراک و…توده های ستمديده و خشمگين با حضور گسترده خود در خيابانها ، ضمن سر دادن شعارهای کوبنده مرگ بر ديکتاتور، مرگ بر خامنه ای، می کشم، می کشم آنکه برادرم کشت و …بزرگترين و سرنوشت ساز ترين تظاهرات تا کنونی خود بر عليه سلطه خونين رژيم مذهبی وابسته به امپرياليسم حاکم را بر پا نموده و پايه های اين سلطه ضد مردمی را بيش از هر زمانی به لرزه انداختند. عليرغم اينکه ماشين سرکوب جمهوری اسلامی از مدتها پيش خود را برای مقابله با تجمّعات مردم در اين روز به بهانه “عاشورا” آماده کرده بود، اما گستردگی حضور مردم در خيابانها و خشم و نفرتی که توده های رنجديده در اين روز از ۳۰ سال سلطه جمهوری اسلامی از خود نشان دادند ماشين سرکوب ديکتاتوری حاکم را از نفس انداخت و عملا برای مدتی کنترل تعدادی از خيابانهای تهران به دست مردم دلير افتاد.
کنترل خيابانها در شرايطی به دست مردم افتاد که مزدوران حکومتی بطور وسيعی به ضرب و شتم مردم پرداخته و با توسل به گاز اشک آور و گاز فلفل و تيراندازی به سوی آنها در صدد درهم شکستن اعتراض مردم بودند. در جريان همين تيراندازی ها بود که چندين نفر در تهران جان باختند و بر اساس گزارشات منتشر شده تاکنونی تعدادی هم در تبريز و اصفهان جانشان را وثيقه آزادی مردمشان از سلطه رژيم دارو شکنجه جمهوری اسلامی نمودند.
در جريان اين تظاهرات مردم با آتش زدن سطل های زباله و سنگر سازی در سطح خيابانها به مقابله با مزدوران حکومتی بر خاسته و تعدادی از ماشينها و موتور های آنها را طعمه آتش ساختند؛ و در مواردی با استفاده از کوکتل مولوتف برخی از مراکز سرکوب را به آتش کشيدند.
در جريان اين تظاهرات عظيم، توده های جان به لب رسيده با سر دادن شعار هائی که مشخصا راس ديکتاتوری حاکم را نشانه رفته بودند و به آتش کشيدن عکس های خامنه ای و حتی داغان کردن تابلو خيابانی که به نام وی نامگذاری شده بود، بار ديگر نشان دادند که مطالبات و خواستهای شان با ساختار ظالمانه موجود همخوانی نداشته و راه رسيدن به خواستهايشان از در هم شکستن ساختار موجود يعنی نابودی تماميت جمهوری اسلامی می گذرد.
گستردگی حضور مردم و تداوم اعتراضات آنها از يک سو و از سوی ديگر شدت خشونت نيروهای سرکوب جمهوری اسلامی بر عليه مردم به نافرمانی در نيروهای سرکوب دامن زده ودر مواردی در تهران حتی تعدادی از نيرو های مسلح رژيم با عدم اطاعت از فرماندهان خود به مردم پيوستند.
در حالی که به گزارش خبرگزاريها “شدت خشونت” نيروهای سرکوب جمهوری اسلامی برای خفه کردن صدای حق خواهانه مردم ما در ماه های اخير “بی سابقه” بوده، اکنون تمامی مرتجعين و دشمنان رنگارنگ مردم و فريبکارانی که منافع و حياتشان با تداوم نظام استثمارگرانه حاکم گره خورده شديدا هراسناک شده و با مشاهده قدرت توده های به پاخاسته در تظاهرات روز يکشنبه مذبوحانه خواهان توقف اعمال قهر از سوی توده های بجان آمده و حفظ “آرامش” شده اند.
همه واقعياتی که در جريان تظاهرات روز يکشنبه در مقابل چشم جهانيان روی داد به روشنی حيرت انگيزی نشان داد که عليرغم همه تبليغات فريبکارانه اصلاح طلبان حکومتی و رسانه های امپرياليستی، اکثريت مردم ما خواهان نابودی تماميت جمهوری اسلامی بوده و در اين راه از توسل به قهر آميز ترين روشهای مقابله نيز دريغ نخواهند ورزيد. تظاهرات عظيم روز يکشنبه نشان داد که جنبش دموکراتيک مردم ما عليرغم فقدان يک رهبری انقلابی سراسری، دوران سخت و پر مخاطره ای را پشت سر گذاشته و بايد خود را برای رو درروئی با مصاف های بزرگتری که در پيش است آماده سازد. جنبشی که می رود تا جمهوری اسلامی را در جائی قرار دهد که شايسته آن است ، يعنی در زباله دان تاريخ.
مرگ بر امپرياليسم، دشمن اصلی خلق های ايران!
هر چه پرتوان تر باد مبارزات پر خروش توده های ستمديده!
با ايمان به پيروزی راهمان
چريکهای فدائی خلق ايران
۷ دی ۱۳۸۸ – ۲۸ دسامبر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر