لازم به ذکر است از صبح روز سه شنبه ۶/۱/۲۰۱۰ لیلا سلطان پناه وهمسرش اقبال بی نیاز به همراه دختر ۷ ساله شان دریا در مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان شهر وان -ترکیه دست به اعتصاب غذای خشک زدند
در همین رابطه امروز جمعی از فعالین حقوق بشر، رسانه های آزاد، اشخاصی که در این روزها با پیگیری هایشان باعث دلگرمی این پناهجویان بودند، از آنها درخواست کردند که به اعتصاب غذای خود پایان دهند. اقبال بی نیاز در آخرین تماسی که از طرف سایت اشتراک با ایشان برقرار شد اعلام داشت که یوان تا کنون هیچ جوابی به ما ارائه نداده و ما تا رسیدن به برسمیت شناخت حق پناهندگی مان از سوی این سازمان به اعتصاب غذا ادامه می دهیم و از مدافعین دفاع از حقوق انسان رسانه ها و نهادهای دفاع از حقوق بشر درخواست داریم از ما حمایت کنند .
http://www.eshterak.info/news/2010/06/post-521.html
گفتگوي راديو ندا با پناهجويان اعتصابي در وان تركيه
http://radioneda.wordpress.com/2010/06/02/8-14/
اقبال بي نياز كه به همراه همسرش ليلا سلطان پناه و دختر 7 ساله شان دريا در مقابل دفتر كميسارياي عالي پناهندگان شهر وان تركيه دست به اعتصاب غذا زده اند در گفتگو با راديو ندا گفت: كساني كه صداي مرا مي شنوند مارا حمايت كنند تا از اينجا نجات پيدا بكنيم. بعنوان يك انسان دنبال حق خودمان، حق زندگي كردن، هستيم.
شماره تلفن دفتر كميسارياي عالي پناهندگان- آنكارا 00903124097000
شماره فاكس دفتر كميسارياي عالي پناهندگان- آنكارا 00903124412173
شماره تلفن دفتر كميسارياي عالي پناهندگان- وان 00904322155470 و 00904322143630
شماره فاكس دفتر كميسارياي عالي پناهندگان-وان 00904322148404
براي شنيدن گفتگو لطفاً اينجا را كليك كنيد
گزارش رادیو زمانه / «به ما میگویند صدایتان به جایی نمیرسد»
«به ما میگویند صدایتان به جایی نمیرسد»
شکوفه منتظری
shokoofeh.montazeri@gmail.comاز صبح دیروز سهشنبه، اول ماه ژوئن ۲۰۱۰، لیلا سلطانپناه و همسرش، اقبال بینیاز به‌همراه دختر هفت سالهشان دریا، در مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان شهر وان ترکیه، دست به اعتصاب غذای خشک زدهاند.
http://zamaaneh.com/humanrights/2010/06/post_608.html
فراخوان سایت گزارشگران: نگذاریم دریا تنها بماند
دریا نمونه ای است از دریای انسانی مچاله شده در کشورمان که راه خروج از جهنم حاکم را بهمراه خانواده خود برگزیده است و هم اکنون در دوزخی دیگر بنام شهر وان بسر می برد و ناگزیر از خود زنی شده است. اعتصاب غذای خشک آخرین راهکاری است که خانواده جوانی پس از پنج سال بلاتکلیفی و استیصال و در هراس از دیپورت اختیار کرده است. دریا کوچولو، اما، امروز تجربه ی سهمگین و تلخی را تحمل میکند. از فرار از کوههای پرمخاطره مرزی به نا کجاآباد پناهندگی در ترکیه تا زندان سوریه و بلاتکلیفی دراز مدت و امروزهم بهمراه مادر و پدرش در برابر دفتر کمیساریای عالی پناهندگان در شهر وان دست به اعتصاب غذای خشک زده است.ادامه مطلب
اعتصاب غذا تنها چاره ما است / نامه لیلا سلطان پناه به مدافعین حقوق انسان
وجدانهای بیدار ، مدافعین حقوق انسان ، سازمانها و نهادهای امور پناهندگی
پنج سال زندگی در بدترین و سخت ترین شرایط، بی حقوقی کامل در برابر اجتماع خود و تبعیض در کشوری که به عنوان راه فرار به آن پناه برده ایم، بی تفاوتی کمسیاریای عالی پناهندگان نسبت به سرنوشت ما و جواب دادن های سر بالا به ما، آخرین راه را برای ما باز گذاشت که با اعتصاب غذا صدای خودمان را به وجدانهای بیدار دنیا، هم وطنان مان در سراسر دنیا، سازمانهای مدافع حقوق انسانها و ... برسانیم.
5 سال پیش بعد از فرار از دست رژیم جمهوری اسلامی خود را به دفتر سازمان ملل در امور پناهندگان شهر وان ترکیه معرفی کردیم بعد از ۶ ماه از معرفی به این سازمان با جواب استیناف (ردی اول) مواجه شدیم ۲۲ ماه بعد از ردی اول پرونده مان در سازمان ملل بسته اعلام شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر