امیرهادی انواری: اگر دهه هشتاد را به
مقاطع چهار و شش ساله تقسیم‌بندی کنیم و عملکرد دولت‌های هشتم و نهم و دهم
را بررسی کنیم در این نگاه کلی مصرف خانوارها در موادغذایی و دخانی در سال
۱۳۸۳ نسبت به سال ۱۳۷۹ نزدیک به ۱٫۴۵ درصد کاهش داشته است.
از دیگر سو در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳، مصرف خانوارها به‌طور متوسط ۱۲٫۴۸ درصد کاهش یافته، اگر مصرف مواد دخانی را کنار بگذاریم، در این دوره مصرف موادغذایی به‌طور میانگین ۱۳٫۱۸ درصد کاهش داشته است. (توضیح: مصرف سیگار خارجی در سال ۸۹ نسبت به سال ۸۳ نزدیک به ۶درصد رشد داشته که آمار مزبور را متاثر ساخته است)
افزایش درآمدهای نفتی و قیمت‌ها هر دو باهم!
بعد خانوار در سال ۱۳۸۳ برابر ۴٫۱۳ نفر بوده که در سال ۱۳۸۹ به ۳٫۷ درصد رسیده است. بر این اساس مصرف سرانه اقلام یاد شده ۲٫۳۱ درصد کاهش داشته و اگر بازهم مصرف مواد دخانی را کنار بگذاریم، مصرف سرانه مواد غذایی یاد شده در جدول به‌طور متوسط ۳درصد در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۹۰ کاهش داشته است.
بیشترین کاهش مصرف خانوارها در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳ به ترتیب در مصرف: ماست، شکر، گوشت قرمز، نان، قند، چای، ماهی، پنیر و برنج رخ داده است. همچنین مصرف شیر، گوشت مرغ و تخم مرغ افزایش داشته است.
بیشترین کاهش سرانه مصرف در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳ به ترتیب در مصرف: ماست، شکر، نان، گوشت قرمز، قند، چای، ماهی، برنج و پنیر اتفاق افتاده است، در مقابل مصرف شیر، گوشت مرغ و تخم‌مرغ افزایش داشته است.
مصرف برنج برای خانوارها از ۱۸۳کیلو در سال ۱۳۷۹ به ۱۸۰کیلو در سال ۱۳۸۳ رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف برنج به ۱۵۹کیلو کاهش یافته است.
هر خانوار در سال ۱۳۷۹ سالانه ۶۲۶کیلو نان مصرف می‌کرده، این مصرف در سال ۱۳۸۳ به ۵۰۶کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ به ۳۹۵کیلو کاهش یافته است.
خانوارها در سال ۱۳۷۹ سالانه ۶۹کیلو گوشت دام مصرف می‌کردند که در سال ۱۳۸۳ مصرف‌شان به ۶۰کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ هر سال توانسته‌اند تنها ۴۷کیلو گوشت دام مصرف کنند.
در سال ۱۳۷۹ هر خانواده ۷۰کیلو گوشت پرنده مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ این مصرف به ۸۷کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۹۳کیلو رسیده است.
آمار فرآورده‌های گوشتی در سال‌های قبل از ۸۶ موجود نیست، اما در سال ۸۶ هر خانواده سالانه ۶کیلو فرآورده‌های گوشتی مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۹ این میزان به ۴کیلو رسیده است. همچنین در سال ۱۳۸۶ هر خانوار به‌طور متوسط سالانه ۴کیلو حیوانات دریایی مصرف کرده که در سال ۸۹ این رقم به ۳کیلو کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹هر خانوار سالانه ۱۵کیلو ماهی مصرف می‌کرده، که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۰کیلو افزایش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۱۷کیلو کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۱۵۹کیلو شیر مصرف می‌کرد، در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۱۱کیلو افزایش یافته و در سال ۱۳۸۹ این رقم به ۲۳۴کیلو می‌رسد. در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۱۱۷کیلو ماست استفاده کرده که در سال ۸۳ این رقم به ۹۵کیلو کاهش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۶۴کیلو رسیده است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار ۲۵کیلو پنیر مصرف می‌کردند که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۶کیلو افزایش یافته اما در سال ۱۳۸۹ به ۲۳کیلو کاهش یافته است.
مصرف تخم‌مرغ برای خانواده‌ها در سال ۱۳۷۹ برابر ۴۵کیلو در سال بوده که در سال ۸۳ این رقم به ۴۰کیلو کاهش می‌یابد و در سال ۱۳۸۹ برابر ۴۱کیلو شده است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۵۳کیلو روغن نباتی مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ به ۵۰کیلو می‌رسد و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۴۵کیلو کاهش می‌یابد.
مصرف سالانه قند در سال ۱۳۷۹ برای خانواده‌ها برابر ۳۸کیلو در سال بوده که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۳۶کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ برابر ۲۷کیلو شده است.
هر خانواده در سال ۱۳۷۹ به‌طور متوسط سالانه ۲۳کیلو شکر مصرف می‌کرده که این رقم در سال ۸۳ به ۲۰کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۱۴کیلو رسیده است.
در ۱۳۷۹ هر خانواده سالانه ۶کیلو چای مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ همچنان همان ۶کیلو را مصرف کرده است، اما در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۵کیلو در سال کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار به‌طور متوسط سالانه ۸۶۵نخ سیگار ایرانی مصرف کرده که این رقم در سال ۱۳۸۳ به ۶۶۳نخ در سال کاهش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۵۱۸نخ در سال می‌رسد. در سال ۱۳۷۹به‌طور متوسط هر خانوار ۵۷۸نخ سیگار خارجی در سال مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۶ این عدد به ۶۸۸نخ در سال می‌رسد و در سال ۱۳۸۹ به ۷۲۹ نخ در سال افزایش می‌یابد.
افزایش ۶۳درصدی خانواده‌های بیکار!
با اینکه در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های رسانه‌های دولتی و شبه‌دولتی مدام از افزایش اشتغال گفته می‌شود، آمار رسمی بانک مرکزی حکایت از موضوع دیگری دارد.
در ایران سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۰سهم خانوارهایی که در آنها هیچ‌کس کار نداشته ۶۳٫۲۳ درصد رشد داشته است و سهم خانوارهایی که تنها یک نفر شاغل داشتند ۱٫۶۵ درصد رشد داشته است.
در عوض در همین دوره زمانی سهم خانوارهایی که در آنها بیش از سه نفر شاغل وجود داشته ۴۰٫۲۴ درصد و سهم خانوارهایی که دو نفر شاغل داشتند ۲۷٫۱۱ درصد کاهش داشته است.
در سال ۱۳۸۰ تنها ۱۳٫۷ درصد خانوارهای ایرانی بدون شغل بودند، این در حالی است که در سال ۱۳۸۹ این رقم به ۲۲٫۵ درصد از خانوارها رسیده است. در حالی که در ۵۴٫۵ درصد از خانوارها لااقل یک نفر شاغل داشتند، در سال ۱۳۸۹این رقم به ۵۵٫۴ درصد رسیده است.
از دیگر سو، در ۲۳٫۶ درصد از خانوارهای سال ۱۳۸۰ دو نفر شاغل وجود داشته که این رقم در سال ۱۳۸۹ به ۱۷٫۲ درصد رسیده است، در سال ۱۳۸۰ از مجموع خانوارهای اییران۸٫۲ درصد از خانوارهای ایرانی سه نفر یا بیشتر شاغل وجود داشت، این در حالی است که در سال ۱۳۸۹ تنها ۴٫۹ درصد از خانوارها چنین وضعیتی داشتند.
وضعیت مسکن
در بخش مسکن نیز شاهد تغییرات گسترده‌ای هستیم. در حالی که در سال ۱۳۸۰ خانوارهایی که ملک شخصی در اختیار داشتند ۷۱٫۷ درصد از مجموع خانوارها را به‌خود اختصاص داده بودند، در سال ۱۳۸۹ این نسبت به ۶۳٫۷ درصد رسیده است. به‌عبارتی دارندگان منازل شخصی ۱۱درصد کاهش داشتند. در مقابل اجاره‌نشین‌ها از ۱۸٫۸ درصد کل خانوارها در سال ۱۳۸۰ به ۲۵٫۷ درصد در سال ۱۳۸۹ رسیده‌اند.
موضوع گرانی، ناتوانی خانواده‌ها در مصرف و بیکاری موضوعی نیست که در سال ۱۳۹۱ دیگر یک ادعا از سوی کارشناسان باشد، از ائمه جمعه تا کارشناسان و حتی خود مسوولان دولتی به آن اذعان دارند.
اما کسی در سال ۱۳۹۱ از آن اقتصاددانانی که متاسفانه بعضا به‌دلیل انتقاد از عملکرد اقتصادی دولت نهم آن روزها به سیاه‌نمایی متهم می‌شدند و متاسفانه به «بزغاله» بودن نیز متهم شدند، یادی نمی‌کند.
خانواده‌ها با این دولت و آن دولت کاری ندارند، بسیاری از آنها اصلا در جریان مسایل سیاسی هم نیستند، خانواده‌ها بیکاری فرزندان خود را می‌بینند، سفره‌هایی که روز به روز کوچک‌تر شده، تغییرات فرهنگی و الگو زندگی که خود را در افزایش تعداد خانه‌های مجردی نشان می‌دهد و… را از نزدیک لمس می‌کنند. اینها آن‌قدر روشن و ملموس هستند که حتی آمارهای قطره چکانی دولت هم به آنها اذعان دارند.
منبع: صنعت وتوسعه
از دیگر سو در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳، مصرف خانوارها به‌طور متوسط ۱۲٫۴۸ درصد کاهش یافته، اگر مصرف مواد دخانی را کنار بگذاریم، در این دوره مصرف موادغذایی به‌طور میانگین ۱۳٫۱۸ درصد کاهش داشته است. (توضیح: مصرف سیگار خارجی در سال ۸۹ نسبت به سال ۸۳ نزدیک به ۶درصد رشد داشته که آمار مزبور را متاثر ساخته است)
جدول متوسط مصرف یک خانوار (کیلوگرم)
برای دیدن در ابعاد بزرگتر روی تصویر کلیک کنید
افزایش درآمدهای نفتی و قیمت‌ها هر دو باهم!
بعد خانوار در سال ۱۳۸۳ برابر ۴٫۱۳ نفر بوده که در سال ۱۳۸۹ به ۳٫۷ درصد رسیده است. بر این اساس مصرف سرانه اقلام یاد شده ۲٫۳۱ درصد کاهش داشته و اگر بازهم مصرف مواد دخانی را کنار بگذاریم، مصرف سرانه مواد غذایی یاد شده در جدول به‌طور متوسط ۳درصد در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۹۰ کاهش داشته است.
بیشترین کاهش مصرف خانوارها در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳ به ترتیب در مصرف: ماست، شکر، گوشت قرمز، نان، قند، چای، ماهی، پنیر و برنج رخ داده است. همچنین مصرف شیر، گوشت مرغ و تخم مرغ افزایش داشته است.
بیشترین کاهش سرانه مصرف در سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۳ به ترتیب در مصرف: ماست، شکر، نان، گوشت قرمز، قند، چای، ماهی، برنج و پنیر اتفاق افتاده است، در مقابل مصرف شیر، گوشت مرغ و تخم‌مرغ افزایش داشته است.
مصرف برنج برای خانوارها از ۱۸۳کیلو در سال ۱۳۷۹ به ۱۸۰کیلو در سال ۱۳۸۳ رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف برنج به ۱۵۹کیلو کاهش یافته است.
هر خانوار در سال ۱۳۷۹ سالانه ۶۲۶کیلو نان مصرف می‌کرده، این مصرف در سال ۱۳۸۳ به ۵۰۶کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ به ۳۹۵کیلو کاهش یافته است.
خانوارها در سال ۱۳۷۹ سالانه ۶۹کیلو گوشت دام مصرف می‌کردند که در سال ۱۳۸۳ مصرف‌شان به ۶۰کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ هر سال توانسته‌اند تنها ۴۷کیلو گوشت دام مصرف کنند.
در سال ۱۳۷۹ هر خانواده ۷۰کیلو گوشت پرنده مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ این مصرف به ۸۷کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۹۳کیلو رسیده است.
آمار فرآورده‌های گوشتی در سال‌های قبل از ۸۶ موجود نیست، اما در سال ۸۶ هر خانواده سالانه ۶کیلو فرآورده‌های گوشتی مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۹ این میزان به ۴کیلو رسیده است. همچنین در سال ۱۳۸۶ هر خانوار به‌طور متوسط سالانه ۴کیلو حیوانات دریایی مصرف کرده که در سال ۸۹ این رقم به ۳کیلو کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹هر خانوار سالانه ۱۵کیلو ماهی مصرف می‌کرده، که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۰کیلو افزایش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۱۷کیلو کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۱۵۹کیلو شیر مصرف می‌کرد، در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۱۱کیلو افزایش یافته و در سال ۱۳۸۹ این رقم به ۲۳۴کیلو می‌رسد. در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۱۱۷کیلو ماست استفاده کرده که در سال ۸۳ این رقم به ۹۵کیلو کاهش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۶۴کیلو رسیده است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار ۲۵کیلو پنیر مصرف می‌کردند که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۲۶کیلو افزایش یافته اما در سال ۱۳۸۹ به ۲۳کیلو کاهش یافته است.
مصرف تخم‌مرغ برای خانواده‌ها در سال ۱۳۷۹ برابر ۴۵کیلو در سال بوده که در سال ۸۳ این رقم به ۴۰کیلو کاهش می‌یابد و در سال ۱۳۸۹ برابر ۴۱کیلو شده است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار سالانه ۵۳کیلو روغن نباتی مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ به ۵۰کیلو می‌رسد و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۴۵کیلو کاهش می‌یابد.
مصرف سالانه قند در سال ۱۳۷۹ برای خانواده‌ها برابر ۳۸کیلو در سال بوده که در سال ۱۳۸۳ این رقم به ۳۶کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ برابر ۲۷کیلو شده است.
هر خانواده در سال ۱۳۷۹ به‌طور متوسط سالانه ۲۳کیلو شکر مصرف می‌کرده که این رقم در سال ۸۳ به ۲۰کیلو رسیده و در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۱۴کیلو رسیده است.
در ۱۳۷۹ هر خانواده سالانه ۶کیلو چای مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۳ همچنان همان ۶کیلو را مصرف کرده است، اما در سال ۱۳۸۹ مصرف آن به ۵کیلو در سال کاهش یافته است.
در سال ۱۳۷۹ هر خانوار به‌طور متوسط سالانه ۸۶۵نخ سیگار ایرانی مصرف کرده که این رقم در سال ۱۳۸۳ به ۶۶۳نخ در سال کاهش یافته و در سال ۱۳۸۹ به ۵۱۸نخ در سال می‌رسد. در سال ۱۳۷۹به‌طور متوسط هر خانوار ۵۷۸نخ سیگار خارجی در سال مصرف می‌کرده که در سال ۱۳۸۶ این عدد به ۶۸۸نخ در سال می‌رسد و در سال ۱۳۸۹ به ۷۲۹ نخ در سال افزایش می‌یابد.
افزایش ۶۳درصدی خانواده‌های بیکار!
با اینکه در سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های رسانه‌های دولتی و شبه‌دولتی مدام از افزایش اشتغال گفته می‌شود، آمار رسمی بانک مرکزی حکایت از موضوع دیگری دارد.
درصد خانوارها بر اساس تعداد افراد شاغل
برای دیدن در ابعاد بزرگتر روی تصویر کلیک کنید
در ایران سال ۱۳۸۹ نسبت به سال ۱۳۸۰سهم خانوارهایی که در آنها هیچ‌کس کار نداشته ۶۳٫۲۳ درصد رشد داشته است و سهم خانوارهایی که تنها یک نفر شاغل داشتند ۱٫۶۵ درصد رشد داشته است.
در عوض در همین دوره زمانی سهم خانوارهایی که در آنها بیش از سه نفر شاغل وجود داشته ۴۰٫۲۴ درصد و سهم خانوارهایی که دو نفر شاغل داشتند ۲۷٫۱۱ درصد کاهش داشته است.
در سال ۱۳۸۰ تنها ۱۳٫۷ درصد خانوارهای ایرانی بدون شغل بودند، این در حالی است که در سال ۱۳۸۹ این رقم به ۲۲٫۵ درصد از خانوارها رسیده است. در حالی که در ۵۴٫۵ درصد از خانوارها لااقل یک نفر شاغل داشتند، در سال ۱۳۸۹این رقم به ۵۵٫۴ درصد رسیده است.
از دیگر سو، در ۲۳٫۶ درصد از خانوارهای سال ۱۳۸۰ دو نفر شاغل وجود داشته که این رقم در سال ۱۳۸۹ به ۱۷٫۲ درصد رسیده است، در سال ۱۳۸۰ از مجموع خانوارهای اییران۸٫۲ درصد از خانوارهای ایرانی سه نفر یا بیشتر شاغل وجود داشت، این در حالی است که در سال ۱۳۸۹ تنها ۴٫۹ درصد از خانوارها چنین وضعیتی داشتند.
وضعیت مسکن
در بخش مسکن نیز شاهد تغییرات گسترده‌ای هستیم. در حالی که در سال ۱۳۸۰ خانوارهایی که ملک شخصی در اختیار داشتند ۷۱٫۷ درصد از مجموع خانوارها را به‌خود اختصاص داده بودند، در سال ۱۳۸۹ این نسبت به ۶۳٫۷ درصد رسیده است. به‌عبارتی دارندگان منازل شخصی ۱۱درصد کاهش داشتند. در مقابل اجاره‌نشین‌ها از ۱۸٫۸ درصد کل خانوارها در سال ۱۳۸۰ به ۲۵٫۷ درصد در سال ۱۳۸۹ رسیده‌اند.
موضوع گرانی، ناتوانی خانواده‌ها در مصرف و بیکاری موضوعی نیست که در سال ۱۳۹۱ دیگر یک ادعا از سوی کارشناسان باشد، از ائمه جمعه تا کارشناسان و حتی خود مسوولان دولتی به آن اذعان دارند.
اما کسی در سال ۱۳۹۱ از آن اقتصاددانانی که متاسفانه بعضا به‌دلیل انتقاد از عملکرد اقتصادی دولت نهم آن روزها به سیاه‌نمایی متهم می‌شدند و متاسفانه به «بزغاله» بودن نیز متهم شدند، یادی نمی‌کند.
خانواده‌ها با این دولت و آن دولت کاری ندارند، بسیاری از آنها اصلا در جریان مسایل سیاسی هم نیستند، خانواده‌ها بیکاری فرزندان خود را می‌بینند، سفره‌هایی که روز به روز کوچک‌تر شده، تغییرات فرهنگی و الگو زندگی که خود را در افزایش تعداد خانه‌های مجردی نشان می‌دهد و… را از نزدیک لمس می‌کنند. اینها آن‌قدر روشن و ملموس هستند که حتی آمارهای قطره چکانی دولت هم به آنها اذعان دارند.
منبع: صنعت وتوسعه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر